Osobliwość orzecha włoskiego to bardzo powolny wzrost. W przeciwieństwie do drzew owocowych, które zaczynają przynosić owoce średnio od trzeciego roku życia, orzech nie tworzy owoców przed osiągnięciem 8 roku życia. Jednak doświadczeni ogrodnicy od dawna wiedzą, że można dwukrotnie przyspieszyć owocowanie, jeśli orzech zostanie zaszczepiony. W takim przypadku pierwszy rzut pojawi się maksymalnie w ciągu 5 lat. Ponadto, szczep zachowuje cechy odmianowe orzecha, ponieważ drzewa uprawiane metodą nasion są często pereopolyatsya, a zamiast dużych owoców o cienkiej skorupce można uzyskać małe twarde orzechy. Najważniejsze w tym biznesie jest wiedzieć, na czym można włożyć orzech, a także wybrać odpowiedni przeszczep i przeprowadzić procedurę.
Wybór i przygotowanie zapasów
W przypadku stada zaleca się stosowanie szczepów odmianowych orzecha uprawianego z nasion nie starszych niż 3 lata. Idealnie będą to dwuletnie drzewa o średnicy łodygi 1-1,5 cm.
Różnorodność podkładek musi być zgodna z potomstwem biologicznie, mieć dobrą odporność na mróz, mieć wysoką odporność na choroby i ograniczać wzrost.
Należy dokonać wyboru zasobów, koncentrując się na warunkach klimatycznych regionu, w którym drzewo będzie uprawiane. Najczęściej orzech jest szczepiony na sadzonkach:
- odmiany orzecha (plan pięcioletni, wydajności, Zarya Vostoka) - są one najbardziej spójny, dobrze znosi mrozy i dać wielkie żniwo i przeszczep przetrwa dobrze;
- nuta skalna - lepiej wybrać odmiany o średnim lub silnym wzroście, ale warto wziąć pod uwagę, że żadna gleba nie jest dla nich odpowiednia, a drzewa mogą cierpieć w szczególnie mroźnej zimie;
- Orzechy Hinji - charakteryzują się wysokimi plonami z trzeciego roku życia i są odporne na choroby, ale mroźne zimy nie tolerują dobrze.
Jak wybrać przeszczep?
Do przeszczepu należy wybrać młode gałązki orzechów, które powstały w bieżącym roku. Głównym kryterium wyboru powinna być jakość uprawy.
nie może być stosowany jako organ przeszczepu, bardzo wydłużonych pędów i gałęzi, na której pąki utworzonej na pęcznieje kory.
Odgałęzienie powinno być odcięte, pozostawiając prostą łodygę o długości 20 cm z rozwiniętymi pąkami, których grubość nie powinna być mniejsza niż 0,8 cm. Nie zaleca się stosowania pączków u podstawy i od wierzchołka pędu.
