Większość z kilkuset gatunków Kislitsy istniejących na świecie to dziko rosnące słabe rośliny, czasami uważane za zachwaszczone. Ale w tym samym czasie, oxalis jest oxalis, jako nazwa kultury w dźwiękach łacińskich, jest również ulubionym ozdobnym hodowcą kwiatów.
Jeśli chodzi o przyrodę, żyją w różnych regionach i warunkach, te małe, zielne rośliny są mile widzianymi gośćmi w ogrodach i parapetach z północnej Europy i Rosji na południe od kontynentów afrykańskich i amerykańskich.
Opis i cechy oxalis oxalis
Ziele Kislitsy, niektóre odmiany używane w żywności, mają przyjemny kwaśny smak. Wynika to z niezwykle wysokiej zawartości kwasu szczawiowego. A ponieważ obiekt został zauważony przez długi czas, zidentyfikował nazwę całego rodzaju.
Jako roślina sadownicza, oxlice znane są od ponad trzystu lat. W tym czasie pojawiły się popularne nazwy niektórych odmian.
To, wywodzące się z podobieństwa do "szczęśliwego" czterolistnego pseudonimu koniczyny otrzymało kislytsya Depp. Czterolistna pomarańcza, na zdjęciu, kwiat szczęścia rodzinnego nazywana jest również krzyżem żelaznym ze względu na kontrastujący wzór na liściach.
Zdobione liście oxalis szczawi w większości gatunków są podzielone na trzy lub cztery części, rzadziej są rośliny, w których na liściach znajduje się pięć lub dziewięć takich części. Ale są ciekawe wyjątki.
Na przykład w gatunku Oxalis palmifrons przedstawionym na zdjęciu zakwaszonego kwiatu liście składają się z 15-19 płatków, co nadaje ujściu wyjątkowy, futurystyczny wygląd.
Liście Kislitsy, które trzymane są na długich ogonkach, mogą być nie tylko zielone. Niezbyt często - fioletowe, fioletowe, pomarańczowoczerwone lub kolorowe blachy.
Kwiaty Kislicy, na zdjęciu, nie wyróżniają się rozmiarem, ale są bardzo różnorodne, a czasem nawet wyjątkowe. Corollas są proste lub, co jest znacznie mniej powszechne w postaci frotte, mogą być pojedyncze lub połączone w rzadkie kwiatostany. U podstawy obręczy znajduje się pięć gładkich płatków, których barwy zazdrości nam tęcza.
Gama kwiatów Kislitsy obejmuje wszystkie odcienie bzu, żółci, różu, czerwieni i kremu. U wielu gatunków kwiaty są całkowicie białe lub ozdobione cienkimi paskami fioletu lub różu.
Podobnie jak liście Kislitsy, jego kwiaty są bardzo wrażliwe. W wielu gatunkach korony zamykają się nie tylko w nocy, ale także gdy pogoda się pogarsza, a nawet po dotknięciu. Liście w tych samych przypadkach po prostu spasuj.
Oxalis triangularis
Jako kultura pokojowa, oxalis oxalis uprawiano tylko w ubiegłym wieku. Kwiaciarnie przyciągnęły okazję do dekorowania parapetu spektakularną rośliną z odległych krajów z niewielkimi problemami lub bez problemów. Jasny przykład tego można uznać za purpurowy lub trójkątny po wyeksportowaniu z Brazylii.
Nazwy gatunków są zobowiązane do struktury liści i ich koloru. Większość małych roślinek z trójkątnej Kislity zachwyca grubym fioletowym odcieniem, a na blaszkach liściowych dodatkowo wyraźnie widoczne są plamki lub pociągnięcia o innym kolorze.
Ale bezpretensjonalna kultura wewnętrzna jest nie tylko fioletowa. Zielony trójkąt trójkątny jest nie mniej elegancki i dekoracyjny. Na tle dużych trójstronnych listków wyróżniają się małe białe kwiaty, które chętnie otwierają pąki przez cały rok.
Oxylis tetraphylla (Oxalis tetraphylla)
Meksykańskie gatunki Kislitsy w Europie stały się jedną z najpopularniejszych roślin ogrodowych. Czterolistny tlen ma drugie imię - dexylis. Kulturę można łatwo rozpoznać dzięki czterolistnym liściom o brązowym, czerwonawym lub fioletowym wzorze.
Odwieczna czterolistna odmiana czerwona rozmnaża się przez nasiona i cebulki cebuli pokrojonej przez jesień, które można spożywać. Kwiaty tego gatunku są czerwonawo-różowe, proste, z szerokimi zaokrąglonymi płatkami.
Oxalis bowiei
The Bowery Oxygen to pełen wdzięku, kwitnący gatunek, którego rośliny osiągają wysokość 25 centymetrów. Jako roślina ogrodnicza, ten szczawiowy oxalis szczawik jest uprawiany w regionach o ciepłym klimacie.
Widok przyciąga uwagę dużymi różowymi kwiatami, górującymi nad liśćmi na długich cienkich szypułkach.
Wspólny tlen (Oxalis acetosella)
Pierwotny europejski gatunek można zobaczyć w lasach iglastych i liściastych, a także w ogrodach, w których powszechne tlenki podobają się białym lub różowym kwiatom i jasnozielonym trzyczęściowym liściom. Kwitnące byliny bezpretensjonalne występują wiosną i wczesnym latem.
Specyfiką rośliny jest obecność zwykłej, reprezentowanej w fotograficznych kwiatach z kwaśnego kwiecia, które otwierają się nad powierzchnią ziemi, a cleistogamic, ukryte przed wzrokiem pod opadniętymi igłami i liśćmi. Jeśli zwykłe naganiacze przyciągają owady, to bardzo małe, o średnicy 3 mm, zamknięte kwiaty są samopylne.
Tlenek żelaza (Oxalis adenophylla)
Zimowe drewno liściaste jest często uprawiane w ogrodach jako bezpretensjonalna roślina okrywowa o wysokości zaledwie 10 cm, a kwiaciarnie przyciągają nie tylko niewymagającą kulturę, ale także jej walory dekoracyjne - srebrzyste, pierzaste liście i różowo-purpurowe kwiaty z karmazynowymi żyłkami i plamę u podstawy każdego płatka.
Wielokolorowe Oxylis (Oxalis versicolor)
Rośliny tej nie można mylić z innymi członkami licznego kodu Oxalis oxalis. Z powodu skutecznie skręconych białych płatków z jasnoczerwoną obwódką, oxice koloru morwy nazywane są "bożonarodzeniowymi cukierkami" w wielu krajach. Rzeczywiście, pąki są bardzo podobne do tradycyjnych cukierków lukrecyjnych i zaskakująco zdobią bardzo małą roślinę.
Odmiana Oxygen wyróżnia się nie tylko jasnym kwitnieniem, ale także bardzo małymi, prawie iglastymi liśćmi. Obecnie rodzime gatunki w południowej Afryce są aktywnie uprawiane zarówno jako roślina wewnętrzna i szklarnia, jak i w ogrodach ciepłych regionów.
Oxidic Ox (Oxalis obtusa)
Kolejna południowoafrykańska czerwona róża jest bezpretensjonalnym widokiem na ogród i wewnątrz budynku, charakteryzującym się niewielkimi rozmiarami i wieloma kolorami kwiatów.Rozety o średnicy i wysokości nie większej niż 10 cm, w zależności od odmiany, można ozdobić kwiatami z kwaśną twarzą, jak na zdjęciu, kremowym, żółtym lub innym odcieniem.
Wiele próbek odmiany ma pierścień jaśniejszy niż kolor tła w centrum korony.
Kwas szczawiowy (Oxalis tuberosa)
W dalekim zasięgu istniejących odmian borówki lub, jak nazywa się roślina w jej ojczyźnie, w Ameryce Południowej oko nie jest rośliną ozdobną, ale roślinną.
Jest aktywnie uprawiana nie ze względu na liście lub kwiaty, ale dzięki jadalnym bulwom skrobiowym, które pod względem wartości odżywczej i plonów na równi z konkurującymi ziemniakami są częstsze dla Rosjan.
W zależności od uprawianej odmiany kwasu bulwowego rolnicy z krajów regionu Ameryki Środkowej zbierają bulwy w kolorze białym, żółtawym, różowym lub fioletowym. Po pobraniu są przechowywane w postaci wysuszonej lub zjedzone po wszystkich dostępnych rodzajach gotowania.
Wypukłe Oxy (Oxalis Convexula)
Popularny, wewnętrzny wygląd oxalis oxalis wyróżnia się skromnymi rozmiarami, mięsistymi, płytkimi liśćmi i raczej dużymi, szczególnie w porównaniu z liśćmi,kwiaty łososiowe różowe. Do dyspozycji hodowców kwiatów gatunku nie tylko z prostymi kwiatami Kyslitsa, jak na zdjęciu, ale również z frotte corolla.
Tlen adenofilowy (Oxalis adenophylla)
Kwas adenophyllowy znany jest jako ogrodnik o nazwie chilijski wół czerwony lub srebrny shamrock. Roślina o srebrnych liściach i jasnoróżowych kwiatach toleruje mrozy i może zimować nawet w środkowej części kraju. Kultura jest wykorzystywana na zjeżdżalniach alpejskich i do projektowania granic.
