Chubushnik (Philadelphus) jest również nazywany jaśminem ogrodowym. Jest on bezpośrednio związany z rodzajem krzewów półlistnych i liściastych, które są przedstawicielami rodziny hortensji. Ten krzew nazywa się jaśminem, ponieważ kwiaty takich roślin mają bardzo podobny wygląd, a także mają ten sam przyjemny aromat. Philadelphus chubushnik był tak nazwany po łacinie na cześć króla Egiptu, Ptolemeusza Filadelfusa. Chubushnik jest również nazywany ze względu na to, że chubuki i ustniki do rur przeznaczonych do palenia zostały wykonane z wystarczająco mocnego drewna z miękkim rdzeniem. W warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w Europie, Ameryce Północnej, a także w Azji Wschodniej. W przyrodzie istnieje 50-70 gatunków Chubushnik, jednak w kulturze występuje bardzo wiele odmian takiego krzewu.
Funkcje Chubushnik
Roślina ma wiele małych pni, na których powierzchni jest szara kora, która jest dość cienka. W młodych pędach z reguły kora ma kolor brązowy i złuszcza. Ten krzew ma bardzo mocne drewno i szeroki rdzeń. Blaszki liściowe mają długość 2-7 centymetrów, a ich kształt zależy od gatunku i może być owalny, wydłużony lub szeroko jajowaty.Tworzenie się racemes występuje na końcach młodych pędów. Kwiaty pachną i mogą być półpełne, proste lub frotte. Owocem jest skrzynka o kształcie trójpięciościanowym. Wewnątrz są bardzo małe nasiona. Taka roślina jest odporna na mróz, ale należy pamiętać, że różne rodzaje tego krzewu w tych samych warunkach klimatycznych mogą zachowywać się zupełnie inaczej. Jeśli z powodu silnych mrozów w zimie ćma zostanie poważnie uszkodzona, nie zginie. W takim przypadku zaleca się całkowite odcięcie jego części znajdującej się nad ziemią. Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeni roślina będzie rosła wystarczająco szybko i znów będzie zachwycać swoim spektakularnym wyglądem.
Sadzenie chubushnika
Kiedy sadzić chubushnik
Do sadzenia tego krzewu zaleca się wybrać dobrze oświetlone miejsce z dala od drzew, dużych krzewów i budynków. W zacienionym miejscu kwiaty chubushnika stają się mniejsze, a łodygi wydłużone. Najlepiej będzie rosnąć w glebie składającej się z piasku, próchnicy i ziemi liściastej (2: 1: 3).W przypadku, gdy grunt jest słabo odsączony, należy wykonać dobrą warstwę drenażową na dnie wykopu. Zaleca się lądowanie jesienią od drugiej połowy września do połowy października. Zejście do brzegu można również wykonać wiosną, ale należy to zrobić przed pojawieniem się liści.
Jak sadzić
Odstęp między obsadzonymi krzewami należy pozostawić w zależności od odmiany, a jego wartość może wynosić od 0,5 do 1,5 metra. W przypadku, gdy z pomocą tego krzewu powstanie zielony żywopłot, wówczas odstępy między krzewami powinny wynosić około 0,5-0,7 metra. Rozmiar jamek powinien wynosić 60x60x60. Na dole powinieneś zrobić piętnastocentymetrową warstwę drenażową piasku zmieszaną z rozbitymi cegłami. Następnie należy wlać niezbyt dużą ilość odpowiedniej mieszaniny gleby, jej skład opisano powyżej. Przygotowanie pestki zaleca się zrobić wcześniej, czyli 7-15 dni przed sadzeniem. Gdy ziemia osiada w otworze, umieszcza się w niej sadzonkę, tak aby szyjka korzeniowa znalazła się na równi z ziemią. Następnie otwór powinien zostać wypełniony glebą odżywczą.Po zasadzeniu rośliny należy ją podlać, a 20-30 litrów wody pobrać na 1 krzew. Kiedy woda zostanie wchłonięta, gleba się uspokoi, a następnie trzeba wlać wymaganą ilość suchej gleby do studni. Jeśli nagle po posadzeniu szyjek korzeniowych znajduje się pod ziemią na głębokości około 3 centymetrów, to nie powinieneś się martwić. Ale jeśli znajduje się głębiej, może pojawić się na nim zgnilizna. Po 1-2 dniach konieczne jest pokrycie pnia drzewa warstwą mulczu (trociny lub torfu), a jego grubość powinna wynosić 3-4 centymetry.
Właściwa opieka
Jak dbać o Chubushnik
Zrozum, że Chubushnik potrzebuje podlewania może być na blaszce. Takie krzewy reagują negatywnie na suszę, a podczas długiego okresu suchego ich liście stają się powolne i sags. Raz w tygodniu pod każdym buszem należy wylać 20-30 litrów wody, jednocześnie, gdy roślina zakwita, będzie potrzebowała prawie codziennego podlewania. Po podlaniu trzeba rozluźnić wierzchnią warstwę gleby i jednocześnie wyciągnąć całą trawę chwastów. W celu znacznego zmniejszenia liczby irygacji, pielenia i rozluźniania, na wiosnę pnia drzewa powinna być pokryta ściółką.Raz w roku eksperci radzą, aby zalać jeden kubeł szlamu pod każdym buszem (1:10), a lepiej, jeśli karmisz sprężynę na wiosnę. Gdy roślina ottsvetet, a następnie na powierzchni koła w pobliżu pnia będzie musiał wlać popiół z drewna, a następnie wlać. Gdy krzew ma 4 lata, można zacząć karmić go nawozami mineralnymi, w tym celu 5 litrów wody, 15 gramów siarczanu potasu i mocznika, 30 g superfosfatu pobierane są dla 1 krzaka. Kiedy roślina jest otwarta, wówczas 25 gramów superfosfatu i 15 gramów siarczanu potasu stosuje się na 1 metr kwadratowy gleby. W razie potrzeby, zamiast potasu pod każdym krzakiem można przelać od 100 do 150 gramów popiołu drzewnego. Nawóz zawierający azot do zaprawiania można stosować tylko wiosną.
Przycinanie
Aby corocznie kwitnąć było obfite, krzew powinien być regularnie wycinany. Należy pamiętać, że duża liczba kwiatów rośnie tylko na stosunkowo silnych pędach z ubiegłego roku, a na starych łodygach pojawia się mniej kwiatów. Z tego powodu krzew przybiera zaniedbany, rozczochrany wygląd. W związku z tym, powalone rośliny muszą być ścięte gałęzie, które były kwiatami, do silnych pędów w tym roku, znajdujących się poniżej.Z biegiem czasu pędy te zyskują na sile i stają się silniejsze, aw następnym roku uformują wiele pięknych kwiatów. Jesienią przycinanie jest również sanitarne. Musisz więc usunąć wszystkie gałęzie, które zostały złamane, chore i wysuszone, a także trzeba je pokroić i te, które zagęszczają koronę. To samo dotyczy pędów. 1 raz w ciągu 3 lat konieczne jest wycięcie tych łodyg, które mają ponad 12 lat. Wczesną wiosną robi się odmładzające przycinanie. Wybrano kilka pni i przycina się je na wysokość 30 centymetrów, pozostałe należy całkowicie odciąć. Do cięcia używa się boiska ogrodowego, a koło oszczekające jest pokryte warstwą ściółki (torfu). Do jesieni młode, raczej silne pędy wyrosną ze śpiących pąków. Podczas przepływu soku nie jest dozwolone żadne przycinanie.
Jak przeszczepić
Przeszczepiony krzew przyzwyczaja się dostatecznie szybko, zwłaszcza jeśli przeszczepi się go, przestrzegając wszystkich zasad. Należy jednak pamiętać, że korona chubushnika musi zostać całkowicie odcięta i przez cały rok nie będzie mogła kwitnąć. Około pół miesiąca przed przeszczepieniem należy przygotować dziurę, ponieważ gleba powinna się osadzić.Dzień przed transplantacją konieczne jest dokładne podlewanie krzewu i pewnego dnia konieczne jest całkowite odcięcie ½ starych pędów, a pozostałe pędy należy skrócić. Kopany krzew umieszczony jest w przygotowanym otworze. Po posadzeniu chrząszcz cęgowy musi być obficie podlany. Transplantację można przeprowadzić od połowy września do drugiej połowy października lub na wiosnę przed otwarciem pąków. Należy zauważyć, że w okresie jesiennym znacznie lepiej jest przesadzić krzew, ponieważ w tym przypadku nie będziesz musiał się spieszyć.
Szkodniki i choroby
Ta roślina może żyć przędziorkami, mszycami fasoli, a także szeliniakiem z liści zielonych. Rogor lub Karbofos mogą być używane w walce z mszycami. Aby zniszczyć przędziorek, należy użyć roztworu fosfamidu (2%) i emulsji Celtana (3%). Leczenie należy powtarzać 2 lub 3 razy w odstępach 7 dni. Spryskaj krzaki Chlorophos i ryjkowce, a ich larwy umrą.
Cechy uprawy w rejonie Moskwy i na Syberii
Roślina ta jest całkowicie bezpretensjonalna, więc może być uprawiana na przedmieściach lub innych obszarach południowych, ponieważ charakteryzuje się jej zimotrwalością.Do uprawy na Syberii najlepiej wybrać specjalne odmiany chubushnik eternal, które mają bardzo mocny system korzeniowy. Taka roślina wyróżnia się wysoką odpornością na mrozy, dzięki czemu wytrzymuje mrozy do minus 35 stopni bez schronienia. Na obszarach, gdzie spada duża ilość śniegu, można uprawiać mniej odpornych na mróz odmian.
Chubushnik hodowlany
Roślinę tę można bardzo łatwo rozmnażać za pomocą nasion, sadzonek, nawarstwiania i dzielenia krzewu. Jest stosunkowo łatwo wyhodować owada z nasion, ale ta metoda rozmnażania nie jest zalecana dla roślin odmianowych. Faktem jest, że hodowane siewki nie mogą odziedziczyć znaków rodzicielskich.
Propagacja nasion
Przed zasianiem nasion należy je poddać rozwarstwianiu, które trwa 8 tygodni, a wymagana temperatura wynosi 2-3 stopnie. W styczniu nasiona miesza się ze zwilżoną mieszaniną piasku i torfu, wlewa wszystko do pojemnika i umieszcza w lodówce w sekcji warzyw. W marcu nasiona wysiewa się w skrzynkach wypełnionych mieszaniną gleby składającą się z 2 części torfu, 1 części ziemi liściastej, 1 części próchnicy i ½ części piasku.Cienką warstwę piasku wylewa się na zasiane nasiona, a pojemnik pokrywa się szkłem. Ziemia powinna być zawsze trochę mokra, więc będzie musiała być rozpylana 2 lub 3 razy dziennie. Po 7-10 dniach powinny pojawić się pierwsze sadzonki. Po kilku prawdziwych płytkach liściowych można je przenieść do otwartej gleby. Po raz pierwszy przeszczepione sadzonki należy chronić przed bezpośrednim promieniowaniem słonecznym.
Rozmnażanie zielonych sadzonek
Zielone sadzonki zakorzenią absolutnie wszystko. Do cięcia sadzonek za pomocą opracowanych dość dużych pędów. Warto zauważyć, że pędy wzrostu nie nadają się do tego celu, ponieważ mają raczej szeroki wydrążony rdzeń, a jednocześnie odległość między pąkami jest dość duża. Faktem jest, że w tych pustkach może pojawić się zgnilizna. Zielone łodygi z obcasem (coroczne sesje z kawałkiem zeszłorocznych pędów) zakorzeniają się najlepiej i najszybciej. Dolne cięcie należy traktować środkiem stymulującym wzrost korzeni. Lądowanie odbywa się w pojemniku wypełnionym mieszanką ziemi i piasku wzbogaconą o składniki odżywcze.Lądowanie odbywa się na głębokości podłogi, przy zachowaniu schematu 40x10. Od góry powinny być przykryte polietylenową lub szklaną pokrywą, umieścić pojemnik w miejscu, gdzie jest rozproszone światło. Sadzonki muszą często nawilżyć opryskiwacz.
Powielanie przez nakładanie warstw
Sadzonki są uformowane dość szybko i zapuszczają korzenie w 5-7 przypadkach na 10. Ta metoda rozmnażania jest zalecana do stosowania po przycinaniu przeciw starzeniu, a krzew powinien być przycięty na wysokość 5-7 centymetrów od powierzchni ziemi. Wokół buszu należy wykopać glebę, dodać nawozy i wyrównać. Młode pędy za pomocą miękkiego drutu należy wyciągnąć obok nerki, umieszczonej u dołu, a następnie umieścić w małym rowku (o głębokości 15 mm), zamocowanym i posypanym glebą. Z jednego krzewu można uzyskać kilka warstw naraz w jednym sezonie, jeśli rozmieści się je promieniście. Wraz z nadejściem wiosny należy je odciąć od macierzystego krzaka i kopać. Będą musieli dorastać jeszcze przez kilka lat.
Powielanie przez dzielenie buszu
Zanim zacznie się przepływ soku na wiosnę lub po tym, jak opadną wszystkie liście zarośniętego krzewu, będziesz musiał wykopać dzbany.Następnie zostaje podzielony na kilka delenoków iw najkrótszym możliwym czasie zasadził je w przygotowanych dołkach, aby nie miały czasu na wyschnięcie. W trakcie dzielenia krzewu stare gałęzie należy wycinać, a młode pędy muszą wykopać.
Zimowanie
Przygotowanie do zimy
Jesienią, kiedy roślina wyblaknie, przeprowadza się przerzedzanie i przycinanie sanitarne. Chubusznik jest zasilany nawozem fosforowo-potasowym, a powierzchnia gleby wokół buszu jest posypana dość grubą warstwą ściółki (trociny lub torfu).
Zimowanie
Pokrywanie krzaków na zimę nie jest konieczne. Jeśli niektóre pędy zostaną uszkodzone przez silny mróz, to po przycięciu na wiosnę, krzak znowu będzie rosnąć. Zimą pielęgnacja krzewów nie jest konieczna.
Główne rodzaje i odmiany Chubushnik
Ogrodnicy uprawiają tylko kilka gatunków Chubushnik, a także wiele różnych odmian, które pojawiły się dzięki hodowcom.
Chubushnik zwykły lub blady (Philadelphus pallidus)
Jego miejsce narodzin to Kaukaz i południe Europy Zachodniej. Gatunek ten, wyhodowany na przedmieściach, zaczyna kwitnąć już na samym początku. Ten krzew ma wysokość około 300 centymetrów, a jego wyprostowane łodygi są gołe.Długość prostego podłużnego arkusza blachy w kształcie elipsy około 8 centymetrów. Na krawędzi są rzadkie nacięcia, aw górnej części występuje zwężenie. Przednia strona ulotki jest naga i ma bogatą zieloną barwę, a zła strona jest jasnozielona i owłosiona. Kremowe, białe pachnące kwiaty mają średnicę około 3 centymetrów. Są one częścią kwiatostanów w postaci pędzli (po 5-7 kwiatów). Instalacja jest odporna na mróz i wytrzymuje temperatury do minus 25 stopni. Istnieją formy dekoracyjne: wielkokwiatowe, srebrzystobrązowe, niskie, złote, frotte, a także ivolistnaya. Popularne odmiany:
Chubushnik Virginial
Ta odmiana pojawiła się w 1909 roku, a jej twórcą jest Lemoine. Krzew wysokości może osiągnąć od 200 do 300 centymetrów. Ma szeroką koronę, a łuszcząca się kora na pędach ma brązowy kolor. Długość zwężających się arkuszy blachy wynosi 7 centymetrów, mają owalny kształt i ciemnozielony kolor, jesienią zmieniają kolor na żółty. W lipcu kwiatostany pojawiają się w postaci szczotek, osiągając długość 14 centymetrów. Białe kwiaty frotte mają średnicę około 5 centymetrów. Taka odmiana może zachować swój dekoracyjny efekt przez dwie dekady.
Chubushnik Belle Etoile
Ta odmiana, wyhodowana przez Lemoine'a, jest jego główną dumą. W średnich szerokościach geograficznych wysokość takiej rośliny nie przekracza 100 centymetrów, ale we Francji jest ona nieco wyższa (około 150 centymetrów). Liście są małe i mają wyciągniętą górę. Aromat kwiatów przypomina truskawki. Są proste i mają formę dzwonową, w centralnej mają dużą karminową plamę. Ich średnica wynosi około 4 centymetry.
Chubushnik Bicolor
Pojedyncze kwiaty mają średnicę około 5 centymetrów. Rosną na szczytach bocznego pędu pachowego. Puszysty krzew ma wysokość około 200 centymetrów. Jest często stosowany w kształtowaniu krajobrazu.
Coronate chubushnik (Philadelphus coronarius)
Wysokość takiego południowo europejskiego gatunku wynosi 300 centymetrów. Na wolności można go spotkać w Azji Mniejszej, na Kaukazie iw południowej Europie. Młode pędy pokryte pękatą korą, pomalowane na brunatnoczerwony lub jasnożółty kolor. Są to gęste liście. Na skraju przeciwnie ułożonych ogonów liściowych owalne blaszki liściowe są rzadkimi ząbkami. Ich awers jest goły, a purl ma pokwitanie umiejscowione w żyłach.Pachnące kwiaty mają średnicę około 5 centymetrów i jasną białą barwę. Są one częścią kwiatostanów mających postać pędzli i umieszczonych na końcach pędów (5-7 sztuk). Kwitnienie trwa około 20 dni. Odporny na gaz i dym. Utrzymuje mrozy do minus 25 stopni. Popularne odmiany:
Aureus
Wysokość takiego krzewu wynosi około 200-300 centymetrów. Szybko rośnie i ma sferyczną koronę złożoną z bogatych żółtych liści. Latem są one malowane w żółto-zielony kolor i nie zmieniają koloru do jesieni, jesienią. Istnieje wiele kwiatów, które trudno odróżnić na tle liści. Jednak kwitnienie można odgadnąć dzięki bardzo przyjemnemu zapachowi pochodzącemu z kwiatów.
Bowles Varieti Albo Variigatus
Wysokość buszu około 300 centymetrów. Na krawędziach blaszek liściowych znajduje się nierówny, raczej szeroki pasek koloru kremowego.
Innosens
Wysokość zwartej tulei nie przekracza 200 centymetrów. Są to pachnące kwiaty w jednym prostym kolorze kremowym. Na płytkach liści są nierówne plamy koloru kremowego.
Chubushnik Lemoine (Philadelphus x lemoinei)
Jest to roślina hybrydowa, stworzona przez krzyżowanie chubushnika zwyczajnego i drobnolistnego. Jest bardzo popularny wśród ogrodników w Ameryce Północnej i Europie. Wysokość krzewu z rozłożonymi gałęziami około 300 centymetrów. Długość jajowate lancetowate płytki liści około 4 centymetrów. Białe pachnące dość duże kwiaty zbiera się w 3-7 kawałkach w racemes. Popularne odmiany:
Gronostajowy płaszcz (Manto d'Hermin)
Wysokość buszu nie przekracza 100 centymetrów. Są tam piękne półpełne kwiaty, pomalowane na biało. Kwitnie obficie około 6 tygodni.
Chubushnik Schneeshturm
W taki dziewiczy jubileusz, mały (około 2-2,5 centymetra średnicy) pachnące kwiaty, pomalowane na biało, kwitnące, które są częścią racemes. Duże liście mają kolor ciemnozielony, jesienią żółknący. Wysokość buszu około 200 centymetrów.
Lodowiec
Wysokość buszu wynosi około 200 centymetrów. Na takiej frotte chubushnik rozkwitają duże pachnące białe kwiaty. Kwitnienie trwa około 20 dni.
Urok
Jeden z najbardziej spektakularnych Chubusznikowa. Na dwumetrowej buszu są duże, gęsto-podwójnie białe kwiaty, które prawie nie pachną. Są one częścią kwiatostanów (9 kwiatów lub więcej).Należy pamiętać, że dolna część tej rośliny jest naga, a aby zawsze wyglądać pięknie, eksperci zalecają sadzenie krzewów o niskim wzroście przed sobą.
Chubushnik Snowstorm
Wysokość buszu około 200 centymetrów. Kwiaty Terry mają biały kolor i są częścią kwiatostanów (po 7-9 kawałków). Obfity kwiat trwa około 20 dni.
Ogrodnicy uprawiają także takie chubuszniki, jak: Gordon, cienkopoły, puszysty, drobnolistny, kaukaski, Shrenka, szerokolistny, szarawy, bezwonny, wielkokwiatowy.
