Erysipelas świń innych niż zwierzęta jest zaraźliwy dla ludzi. Chociaż śmiertelna różyczka świń może wywołać jednego, jej niebezpieczeństwo z tego nie staje się mniejsze. Patogenne róŜyczki mogą wywołać powaŜne powikłania u ludzi i zwierząt - choroby układu sercowo-naczyniowego, aparatu stawowego i zmiany morfologiczne w narządach wewnętrznych. Jednak dzięki szybkiej diagnozie, skuteczne leczenie może znacznie zmniejszyć negatywne skutki tej choroby.
Charakterystyka bakterii różycy
Eysipelia świń jest spowodowana przez wszechobecną (pospolitą) bakterię. Erysipelas jest stabilna, zjadliwość utrzymuje się przez kilka miesięcy. Bakteria jest wrażliwa na środki przeciwbakteryjne, wybielacze, alkalia, formaldehydy i temperatury powyżej 50 ° C. Niskie temperatury (-7 -15 ° C) nie dezynfekują patogenu. Po ogrzaniu do temperatury 70 ° C bakterie giną w ciągu 5 minut.
Eysipelie świń są częstą chorobą. Jest rejestrowany jako epizootyczny (ograniczony). Świnie są zarażone od 3 miesięcy do 1 roku.
Źródłem tej choroby są chore świnie - nosicielki bakterii.
Czynnikami transmisyjnymi są mięso z uboju chorych zwierząt, skażonych odpadów z rzeźni, obornika, produktów pielęgnacyjnych, zwłok chorych zwierząt. Patogen jest tolerowany przez myszy, muchy - krwiopijców. Ścieżka transmisji jest pokarmowa, a transmisyjny i bezpośredni kontakt jest rzadko przekazywany.
Przeważnie kubek świni występuje w ciepłym sezonie i jest nieruchomy.
Kliniczny obraz kufla świni
Czas trwania okresu inkubacji wynosi od 2 dni do tygodnia. Objawy i leczenie różycy świń, nasilenie jej przebiegu i postaci choroby będą zależeć od czynników przyczyniających się do wystąpienia choroby.
Czynniki te obejmują:
- zjadliwość patogenu;
- brama zakażenia (miejsce wejścia bakterii);
- status odpornościowy zwierzęcia;
- warunki przetrzymywania i karmienia.
Choroba objawia się w kilku postaciach charakterystycznych dla danego kursu.
Klasyfikacja choroby:
- błyskawica szybko;
- pikantny
- podostre
- przewlekły.
Dla każdego okresu (kursu) charakteryzuje się własny obraz choroby.
Prąd piorunowy - obserwuje się dość rzadko. Jego przejawienie będzie charakterystyczne dla tuczników na 7 - 10 miesięcy,u zwierząt osłabionych, które trzymane są w niezadowalających warunkach, pod wpływem czynników stresowych (transport). Rumieniowata choroba skóry jest nieobecna, twarz w tym okresie nazywana jest białą postacią.
Postać septyczną odnotowuje się przy ostrym nurcie. W tym czasie chore zwierzęta trzymane z dala od całej populacji są uciskane, kłamią. Temperatura ciała przekracza 42 ° C, a kończyny są trudne do zginania podczas poruszania się (uniesiony chód). Występuje utrata apetytu, dreszcze, zaburzenia dyspeptyczne, biegunka naprzemiennie z zaparciami. Możliwe są napady wymiotów.
Niewydolność sercowo-naczyniowa i nerek powodują obrzęk płuc. Wywołała zdekompensowaną duszność, sinicę (sinicę) skóry w żuchwie, szyi i brzuchu. Charakterystycznym objawem jest rumień (zaczerwienienie) skóry. W drugim dniu choroby niektóre świnie mają plamki w różnych kolorach - od jasno różowego do ciemnoczerwonego. W przypadku braku leczenia chorzy umierają w ciągu 2 do 5 dni.
Łatwiej jest świńską odmianę w okresie podostrym, w której charakterystyczna jest postać skóry - pokrzywka. Temperatura ciała chorej świni sięga 41 ° C, osłabia się zwierzę i pragnienie.Kiedy powstają rumieniowe obrzęki pokrzywki o różnych konfiguracjach - kwadratowe, w kształcie rombu, czasami okrągłe. Pokrzywka przejawia się w dużych obszarach ciała, natomiast łagodna. Z leczenia i odzysku znika całkowicie.
Podostry kurs trwa od 6 do 12 dni, a wynik jest korzystny - powrót do zdrowia.
Rzadko przechodzi do formy septycznej.
Przewlekłe różyczki świni są rzadko rejestrowane. Objawia się przez róży (martwicę) skóry, brodawkowatego zapalenia wsierdzia, reumatyzmu, zapalenia wielostawowego. W rezultacie rozwija się kulawizna, a stawy zniekształcają się.
Leczenie
Dla pomyślnego wyniku i skuteczności leczenie świnek z różą powinno być złożone. Zastosuj specyficzną i objawową terapię.
W przypadku specyficznej terapii pacjentowi podaje się surowicę przeciwserową. Leczenie objawowe polega na stosowaniu kilku grup leków:
- antybakteryjny o szerokim spektrum działania;
- witamina;
- leki przeciwhistaminowe;
- serce;
- przeciwgorączkowy.
Leki przeciwdrobnoustrojowe (tylozyna, tylosomikol, farmazin, penicylina i sól sodowa streptomycyny) są stosowane przez 3 do 5 dni. Jeśli to konieczne, kontynuuj leczenie przedłużonymi antybiotykami (bitsillin 3, 5).Optymalny efekt terapeutyczny można osiągnąć, łącząc jednocześnie antybiotyki i surowicę przeciwsercową. Dawkę leku określa się zgodnie z instrukcją.
Wraz z używaniem narkotyków tworzymy ulepszoną karmę i zawartość zwierząt hodowlanych. Miejsca choroby są regularnie oczyszczane mechanicznie i dezynfekowane.
Środki kontroli i zapobiegania różycy świń
Wraz z pojawieniem się różyczki świń w sektorze przemysłowym i prywatnym nakładają ograniczenia. Dotyczą one eksportu - importu głowicy świń, eksportu nie zdezynfekowanych produktów produkcji trzody chlewnej (mięso) i paszy.
Wszystkie zwierzęta gospodarskie podlegają badaniu klinicznemu. Świnie z obrazem klinicznym są izolowane i leczone. Warunkowo zdrowy - zaszczepiony i obserwowany przez następne dziesięć dni. W przypadku ich choroby również izolować.
Jeśli zachodzi taka potrzeba, należy przeprowadzić ubój chorych świń w wyznaczonych miejscach.
Dwa tygodnie później ograniczenia są usuwane po ostatnim wykryciu choroby i ostatecznej wymuszonej dezynfekcji wszystkich pomieszczeń, sprzętu i chodników.
Zasady dotyczące jedzenia mięsa
Ubój trzody chlewnej jest dozwolony po usunięciu ograniczeń kwarantanny.
Tusze i produkty uboju chorych, chorych i podejrzanych o występowanie zwierząt można spożywać dopiero po ugotowaniu! I prowadzenie badań mikrobiologicznych dotyczących salmonellozy.
Jeżeli świnie znajdują się w twarzy, mięso można spożywać po leczeniu, ale nie wcześniej niż w dozwolonym okresie przejścia na emeryturę. Karentia (czas oczekiwania) - czas usunięcia leku z organizmu zwierzęcia.
Z powodu predyspozycji osoby do choroby różycy należy ściśle przestrzegać zasad higieny podczas uboju i krojenia tusz wieprzowych. Uszkodzona skóra zwiększa ryzyko różnicy. Mięso uzyskane od chorych świń lub chorych przed zjedzeniem powinno być poddane obróbce cieplnej - zagotować. Powyższe środki pozwolą uniknąć różnicy świń.
