Akalify - stosunkowo nowe dla nas rośliny doniczkowe. Są one uważane za egzotykę pokojową, ale już dziś są reprezentowane przez ogromny asortyment różnych rodzajów i odmian. W niektórych akalifach liście przyciągają więcej uwagi, w innych kwiatostany powodują powszechny podziw. To "lisy" tytułowego akalifa stały się symbolem całej rasy. Ale inne akalify zasługują na aktywne użytkowanie we wnętrzu. W końcu nie są to wymagające piękności, które zadowolą się skromną troską i które staną się jasnym akcentem w projektowaniu pokoi.
Akalifa wisi.
Najlepsze rodzaje acalifus w pomieszczeniach
Akalify, otrzymała swoją nazwę ze względu na kształt liści, podobnie jak pokrzywy, kwiaciarnia między sobą pięknie nazywany kotem, lub ogonami lisów. Ale nie wszystkie acalif mogą się pochwalić kwiatostanami "futrzanymi": wraz z kwitnącymi roślinami z tej rodziny istnieje cała grupa gatunków, w których liście są najbardziej atrakcyjne. Oczywiście "ogony lisa" są bardziej popularne, ale dziś na półkach można znaleźć ogromny asortyment i ozdobne drzewa liściaste. Łączy rośliny o kształcie spiczasto-owalnym, różnej wielkości,ale zawsze ozdobiony zębami na krawędzi liści i niezwykłymi kwiatostanami, które sięgają pół metra u niektórych gatunków.
Akalifa ma dąb liściasty.
Najbardziej charakterystyczne są puszyste i bardzo przypominające kwiatostany "ogony" akalifa dubravkolistnoy, w sprzedaży często pojawia się jako haitański lub hiszpański. W naturze ta pełzająca okrywowa, w kulturze pokojowej - elegancka, amplifikowana kultura, której elastyczne, zwisające pędy tworzą koronkową koronę. Koronkowe, półprzezroczyste i zaskakująco eleganckie krzewy o wysokości do 35 cm są zaskakująco bujne ze względu na gęste rozgałęzienia pędów. Liście tego niewielkiego akwarium, do 4 cm, z typową postrzępioną krawędzią i bardzo jasną, nadają całej roślinie elegancji. Ale uniwersalny podziw wzbudzają puszyste kłoski o grubym futrze, opadające, tylko do 10 cm długości i do 3 cm grubości.
Akalifa Hispida, najeżone włosy lub "ogon Foxa" przyciąga przede wszystkim swoimi kwiatostanami. W kulturze pokojowej stosuje się wyłącznie rośliny żeńskie, w których aksamitne obwisłe kwiatostany przypominają rzęsy o jasnoczerwono-fioletowej barwie.Długości sięgają pół metra, elegancko zawieszonego pomiędzy dużymi liśćmi.
Akalifa hispida, szczecinowata.
Charakterystyczną cechą "lisiątek", dwóch kwitnących gatunków akalifa - jest zdolność kwitnienia dosłownie przez cały rok. Roślina nie zatrzymuje się przy właściwym wyborze warunków wzrostu i zawsze jest ozdobiona luksusowymi pąkami, co czyni go niemal niezbędnym akcentem we wnętrzu. Dziś w sprzedaży można znaleźć i białe formy Alba.
Akalifa Wilkesa - jedna z najmodniejszych ozdobnych roślin liściastych. Ma wiele form o różnych kolorach liści, a bogactwo sylwetek, rozmiarów i cech struktury jest również niesamowite.
Kwiaty akwalungu Vilkheza są nietypowe i choć nie tak piękne jak ogon lisa, ale również atrakcyjne: kwiatostany wydają się długimi nitkami lub rzęsami, z wdziękiem zwisającymi między liśćmi. Akalifa Vilkheza ma oryginalne odmiany z zakrzywionymi lub pokręconymi liśćmi, nieregularnymi plamami i różnorodnymi wzorami. Jest to wiecznie zielona roślina, której liście osiągają 20 cm długości (i tylko nieznacznie mniejszą szerokość).
Akalif Vilkesa "Hoffmannii".
Past hybrydyzacji Akalify Godsef obnosić się nie mniej pstrokatymi, ale węższymi, lancetowatymi liśćmi. Często zdobione są nie asymetrycznymi plamami, ale obramowaniem, z miedzianymi, brązowymi, złotymi paskami, podkreślającymi postrzępiony brzeg liści. Szczególnie modna jest forma mieszana liści, w której zielony kolor liści zmienia się na jaskrawoczerwony, dla jasnego światła, podczas gdy to "ubieranie się" nie obejmuje całej korony, ale tylko niektóre liście. W rezultacie roślina wydaje się bardzo różnorodna i kolorowa.
Jakikolwiek akalifu, bądź przygotowany na to, że roślina zmieni swój wygląd i będzie bardziej razlohimowa, duża i niechlujna. Chodzi o to, że w żłobkach akalifa, w szczególności foxtails, są najczęściej leczone inhibitorami wzrostu, aw domu stopniowo przywracają naturalne formy i nie wyglądają jak idealne krzewy. Ale aktywny (i czasami burzliwy) wzrost wcale nie jest minusem: akalfiny są tak niestandardowe, że mogą zaskakiwać pięknem koron.
Akalif Godsef.
Dbaj o Alkalis w domu
Akalify nie są trudne do uprawy roślin.Są termofilne i nie lubią niskich temperatur, nie muszą organizować zimniejszej zimy. A troska o roślinę, nawet uważna, nie wymaga wiele czasu i wysiłku. Jednak minimalna dbałość o utrzymanie wilgoci pozwoli Ci uzyskać roślinę doniczkową, naprawdę atrakcyjną - z jej kwiatostanami lub liśćmi - przez cały rok bez przerwy.
Oświetlenie dla alifów
Jeden i wszyscy przedstawiciele Akalif są roślinami kochającymi światło. Niż w bardziej oświetlonych miejscach będą rosnąć, tym bardziej będą bujne i kwitnące. Ale dobre oświetlenie wcale nie oznacza, że zasadę należy umieścić w pobliżu szyby na południowym parapecie okiennym. Nie lubi bezpośrednich promieni słońca, zwłaszcza po południu. Nie toleruje jednak również braku światła, półcienia i cienia: roślina nie tylko kwitnie gorzej, ale także rozciąga się, traci piękno swoich koron, a kolorowe ozdobne liściaste akalify traci wszystkie cechy swojego koloru i jasnych plam.
Temperatura dla akalifa
Niektóre zmiany nastrojów przy wyborze oświetlenia akalifa w pełni kompensują ich tolerancję na temperaturę pokojową.W typowych warunkach miejskich mieszkań są one dość wygodne. Akalifa przez cały rok powinna być w tej samej temperaturze. Nie toleruje spadku wydajności nawet w zimie poniżej 18 stopni. Akalifa kwitnie najlepiej w zakresie temperatur od 22 do 24 stopni. Ale cieplejsze warunki odpowiadają jej. Ta roślina będzie się dobrze czuła w lokalach mieszkalnych - w tym jest bardzo podobna do właścicieli.
Akalif Vilkesa.
Dekoracyjne liściaste alfy są nieco bardziej termofilne. Na przykład Vilkhez akalifa nie toleruje obniżania temperatury poniżej 26 stopni. Ale wtedy mogą być uprawiane jako rośliny ogrodowe w ciepłym sezonie. Niekoniecznie są po prostu wystawiane na świeżym powietrzu, ale można je również sadzić na rabatach, w rabatach, jako akcenty lub w kompozycjach w dużych pojemnikach z kwiatami.
Podlewanie dla Fox Tails
Akalify miłość stabilna, ale lekka wilgotność gleby. Nie można pozwolić na rehydrację substratu dla tej kultury, ale suszę, a także nie warto. Dostosuj częstotliwość nawadniania w zależności od stopnia wysuszenia podłoża i wybierz idealną regularność procedur.Upewnij się, że pomiędzy procedurami gleba wysycha w górnej warstwie i częściowo wysycha na średniej głębokości. Zimą, ze względu na naturalną redukcję światła wpadającego, podlewanie powinno być bardziej ekonomiczne, ale korekta jest również lepsza w zależności od stanu i szybkości suszenia gleby. A zimą, a latem po podlaniu lepiej jest spuścić nadmiar wody z palet.
Wilgotność dla akalifa
Jedynym trudnym punktem w uprawie akalifa jest utrzymanie wysokiej wilgotności powietrza niezbędnego dla rośliny. W suchym "klimacie" akalifa nie tylko traci atrakcyjność liści, ale także staje się nadmiernie wrażliwa na choroby. Jednocześnie wskaźniki wilgotności od 75% powinny być wyposażone w złożone środki:
- Instalacja nawilżaczy lub palet z mokrym mchem lub kamykami;
- Częste, systemowe opryskiwanie liści (kwiatostany nie obawiają się zwilżania, więc nie będzie żadnych trudności z procedurami).
Karma dla akalifa
Egzot z rodzaju Akalif nie lubi zbyt dużych ilości składników odżywczych. Ale ich brak, nadmierne zubożenie podłoża jest niebezpieczne, ponieważ alkalia kwitnie przez długi czas, czasami przez cały rok, a kolor liści u innych gatunków wymaga "doładowania". Akalify karmi się nawet w zimnych porach roku, ale umiarkowanie.Nawozy stosuje się 1 raz w ciągu 1,5-2 miesięcy od października do lutego i 1 raz w 2 tygodnie w ciepłym sezonie. Nawozy powinny być uniwersalne, złożone mineralne lub spełniać specyfikę określonego typu - odpowiednio dla kwitnienia i dekoracyjnych roślin liściastych.
Włosy najeżone Akalifą.
Przycinanie alifów
Roślina ta szybko traci piękno i zwartość krzewów, aktywnie się rozwija i często "rozpada". Dlatego lepiej regularnie wycinać akalif, formując lub utrzymując piękne sylwetki. Najlepszym czasem do przycinania jest wiosna, przed przesadzeniem. Skróć najdłuższe pędy i uszczypnij szczyty wychodzących gałęzi.
Oprócz faktycznego przycinania, będziesz potrzebować akalife i terminowego usuwania płowiejących kwiatostanów. Chodzi o to, że szypułki akalife już są lepkie, a płowiejące kwiaty stają się rodzajem magnesu na zgniliznę i kurz. Również na czas usunąć i wysuszyć lub posadzić liście z krzaków.
Uważnie obserwuj swoje rośliny: akalifa w kulturze pokojowej, szczególnie jeśli są one hamowane w rozwoju, są podatne na degenerację, wzrost, a przy pierwszych oznakach zahamowania konieczne jest wykonanie kardynalnego odmłodzenia.Na krzakach pozostaw gałęzie do 25 cm, słabe i uszkodzone cięcie, a wierzchołki pędów używane są do sadzonek. Odtworzenie będzie wymagało cierpliwości: roślina matka nie będzie początkowo wykazywać oznak wzrostu przez długi czas, ale wtedy szybko i aktywnie przejmie.
Częstotliwość przeszczepu: tylko w razie potrzeby, po tym, jak gleba została całkowicie wypełniona korzeniami.
Czas transplantacji: wiosna, na samym początku aktywnego wzrostu.
Substrat: lekka, powietrzna i przepuszczalna dla wody (najlepiej użyć mieszaniny równych części torfu wysokiego, liści, ziemi i piasku).
Metody hodowli:
1. Apical semi-woody sadzonki, które mogą być zbierane podczas przycinania wiosennego z roślin kwitnących i przez cały rok od dekoracyjnych liściastych. Do ukorzeniania potrzebne są warunki cieplarniane z dolnym ogrzewaniem, a temperatura nie jest niższa niż 22 stopnie. Młode rośliny muszą uszczypnąć miesiąc po ukorzenieniu, usuwając pąki na wierzchu pędów i stopniowo dostosowywać je do jasnego oświetlenia.
2. Nasiona wysiane na początku wiosny w podłożu z gleby i piasku w równych częściach.Gdy temperatura powietrza wynosi od 20 cm przy ogrzewaniu dolnym i pod maską, kiełkują dość dobrze. Akalyfie zajmują się sadzonkami w taki sam sposób jak zwykłe sadzonki.
3. Przez nawiewanie powietrza, gdy owija się ucieczkę mokrym mchem we wrześniu i oddziela młode akalif wczesną wiosną.
Szkodniki i choroby:
- mszyca;
- filcowa tkanina;
- tarcza;
- pająk;
- mączlika;
- miejsce na liście.
Możliwe problemy rozwojowe spowodowane nieodpowiednią pielęgnacją:
- opadanie liści w wyjątkowo suchym powietrzu;
- więdnięcie liści z powodu niewłaściwego podlewania lub zbyt gęstego podłoża;
- utrata koloru przy słabym oświetleniu;
- suszenie końcówek liści przy niedostatecznym podlewaniu lub niskiej wilgotności;
- ciemne plamy na liściach w niskich temperaturach.
