W większości odmian roślin berberysu zwyczajnego można łatwo zauważyć oznaki dekoracyjności nieuzbrojonym okiem, dlatego często wykorzystuje się je jako żywopłoty roślinne, a gatunki karłów wykorzystywane są do ozdabiania granic. W tym rodzaju występuje 175 gatunków, rosnących głównie w górach na północy.
Odmiany i typy
Najczęściej w kwiaciarstwie Berberys Thunbergapochodzący z Chin i Japonii. Jest to krzew osiągający 1 metr wysokości, z gęstą łodygą o średnicy 1,5 metra. Charakterystyczne kolce pokrywają żółć w młodym wieku, następnie brązowawe i purpurowobrązowe łodygi i mogą urosnąć do 1 cm długości. Liście są jasne, raczej małe (do 3 cm długości), zielone, uzyskując czerwonawy lub purpurowy odcień jesienią.
Ten berberys kwitnie corocznie, począwszy od ostatnich wiosennych dni. Kwiatostany tworzą żółto-czerwone kwiaty o 2-4 kawałkach. Piękne koralowoczerwone jagody mogą powiesić całą zimę na krzaku, nie nadają się do spożycia przez ludzi, ponieważ ptaki lubią używać.
Gatunek ten z łatwością toleruje suszę, nie ma specjalnych wymagań wobec gleby i praktycznie nie cierpi na szkodniki, co nie jest typowe, na przykład dla zwykłej berberysu. W tym samym czasie można go łatwo przycinać.
Przy takich zaletach nie jest zaskakujące, że istnieje ponad pięćdziesiąt najciekawszych odmian berberysu Tunberg, różniących się kolorem liści, wielkością, kształtem i odpornością na mróz:
Aurea berberysu - pod miernikiem wysokości, z okrągłą koroną, żółtymi (w miesiącach letnich) lub żółto-pomarańczowymi (jesienią), kwiatami o średnicy do 1 cm, żółtymi od wewnątrz i czerwonymi na zewnątrz, lekko szroniącymi, i dlatego muszą być pokryte z przeziębienia w pierwszych 2-3 latach;
Berberys Maria - podobny do poprzedniej odmiany, z jasnożółtymi liśćmi, które mają cienką ciemnoczerwoną krawędź.
Barberry Bagatel o przyciemnionym brązowoczerwonym kolorze liści (pstrokata czerwień - jesienią), płasko-kulistej koronie, nieco mniejszej niż pół metra wysokości, która potrzebuje schronienia przed zimnem;
Barberry czerwony kucharz o wąskich liściach ciemnoczerwonego, szerokiego (o średnicy do 2 i pół metra) z koroną, żółtymi kwiatami, różowawymi i czerwonymi jagodami, zamrażającymi tylko w wieku 1 roku;
Złoty pierścionek Barberry - do półtora metra wysokości, z ciemno-fioletowymi listkami z zieloną obwódką, czerwonymi kwiatami, koralowoczerwonymi jagodami, długo wiszącymi na krzaku, potrzebującym schronienia przed zimną pogodą;
Barberry coronita - podobny do poprzedniego gatunku, ale spiczaste liście mniejszych rozmiarów;
Uznanie berberysu z cienkim zielonkawym brzegiem na ciemnobrązowym liściu;
Berberysowa czerwona rakieta z brunatno-czerwonym ulistnieniem, kolumnową koroną, różowawo-czerwonymi okrągłymi liśćmi w młodym wieku i czerwonymi w przyszłości, około 1,3 metra wysokości;
Brzoskwiniowy blask róży ma mozaikowy kolor liści (jasny fiolet z brązowo-czerwonymi i szaroróżowymi rozwodami w młodości i ciemnoróżowym lub purpurowoczerwonym z szarymi plamami w starszym wieku), osiąga wysokość 1,7 metra, jest pełen żółtych kwiatów, wymaga schronienia ;
Arlekin berberysu Wysokości 1,3 metra, z czerwonymi kropkami z białymi i szarymi plamami (które są bardziej porównywane z poprzednią odmianą), liście wymagające schronienia;
Berberys wyprostowany - bardzo elegancka odmiana z małymi jasnozielonymi liśćmi (fioletowa jesienią), wąska owalna korona do wysokości 1 m, z odgałęzieniami skierowanymi ku górze, bogato kwitnąca jasnymi żółtymi odcieniami;
Kobalt barberry - odmiana karłowata z małymi liśćmi zielonego koloru (jesień pomarańczowo-żółta), o wysokości około pół metra;
Barberry Green Carpet - hodowana Holandia, z koroną w kształcie poduszki, do 1 metra wysokości, z okrągłymi małymi liśćmi do 2 cm długości, jasnozieloną w miesiącach letnich i pomarańczowo-żółtą jesienią, kwitnącą od końca maja z odcieniem żółtawo-czerwonym może wytrzymać temperatury do -28,8 ° C;
Marzycielski pomarańczowy sen - odmiana karła o wysokości do 70 cm, z czerwonawo-pomarańczowymi liśćmi, dość odporna;
Barwinkowe złoto tini - także odmiany karłowate o wysokości do pół metra i szerokości do 1 metra, z koroną w kształcie kulki, żółtawozłotymi liśćmi (jesienią-żółto-pomarańczowe), kwitnące w okresie przejściowym od wiosny do lata w odcieniach żółtego i czerwonego.
Zwykły berberys można znaleźć na leśnym stepie Rosji, na Krymie, na Kaukazie. Ma wysokość około 2,5 metra z brązowo-żółtymi łodygami, pokrytymi 2-centymetrowymi kolcami. Jego liście są ciemnozielone i tworzą małe kępki. Kwitnie w pierwszych letnich dniach z frędzlami z żółtymi lśniącymi kwiatami, emanującymi ciekawym zapachem.
Wraz z nadejściem jesieni liście zaczynają żółknąć. Jagody tego rodzaju, w przeciwieństwie do berberysu Thunberg, są w pełni odpowiednie do odżywiania - odświeżający, kwaśny smak.Berberys zwyczajny charakteryzuje się dobrą odpornością na zimne przeziębienia, suszę i kurz, a także nie wymaga wysokich wymagań względem gleby (najlepiej lekki i suchy).
Pomimo tego, że zacieniony obszar jest odpowiedni dla krzewu, przyniesie on dużo owoców tylko w dobrych warunkach oświetleniowych. Nie boją się przycinania. Główną wadą tego gatunku jest podatność na infekcję grzybiczą, najczęściej objawiającą się, gdy lato było ponure i zimne.
Bardzo popularna jest odmiana berberysu w uprawie kwiatów atropurpurea z czerwonymi liśćmi i wysokości do 2 metrów. Kwiaty tej odmiany są żółto-pomarańczowe, a jagody ciemnoczerwone.
Berberys z Ottawy - hybryda berberysu Thunberga i pospolitej atopurpurei. Ma wysokość do 2 metrów. Jest ciemno-fioletowy podczas letnich liści w sezonie jesiennym reddens. Kwiaty, malowane w czerwono-żółty kolor, tworzą pędzle 8-10 sztuk, kwitnące w ostatnich dniach maja. Jagody - ciemnoczerwony. Poza tym, że gatunek ten jest bezpretensjonalny i odporny na mróz, świetnie sprawdza się również przy przycinaniu, suszach i praktycznie nie jest narażony na choroby.
Barberry Amur rozprowadzane w skalistych regionach Chin, Japonii i Primorye. Na zewnątrz bardzo przypomina berberys zwyczajny, ale osiąga nawet 3,5 metra wysokości, z szaro-żółtymi łodygami, wysadzanymi 2-centymetrowymi grzbietami. Liście są stosunkowo duże (do 8 cm długości), błyszczą, mają goździki na brzegach, jasnozielone wiosną, żółte lub czerwone jesienią.
Kwitnienie występuje pod koniec maja i charakteryzuje się pojawieniem wydłużonych kwiatostanów w postaci pędzli o długości do 10 cm, uformowanych z 10-25 żółtych kwiatów o smaku żółtym. Kwaśne jagody tego typu mogą być również spożywane w kolorze czerwonym, o średnicy do 1 cm, i mogą być przechowywane na buszu przez długi czas. Nie kapryśny, odporny na zimę, suszę i szkodniki, szczególnie na mączniaka prawdziwego.
Sadzenie i pielęgnacja berberysu
Wiele rodzajów i odmian berberysu bardzo lubi światło. Właśnie z tego względu zaleca się pozyskanie słonecznej strefy do sadzenia.
Berberysy kontenerowe z zamkniętymi korzeniami w każdej chwili wykonują doskonałą pracę z przeszczepami, podczas gdy samozapłodnione okazy wolą wczesną wiosnę do sadzenia - pąki jeszcze się nie otworzyły lub jesienią - podczas jesiennych liści.
Przy pojedynczych lądowaniach korzystne jest umieszczenie krzewów w odległości około 2 metrów od reszty roślinności i między sobą. Aby skomponować ogrodzenie berberysu, zaleca się posadzić 2-4 krzewów na metr.
Podlewanie berberysu
Barberry źle odnoszą się do zalegania gleby i są bardzo rzadkie podlewane - tylko podczas sadzenia i do momentu, aż krzak zapuści korzenie. Po tym, jak gleba jest wystarczająco stabilna, aby ją poluzować, aby nasycić ją tlenem.
Ziemia berberysowa
Wymagana wartość pH gleby w momencie sadzenia wynosi 6-7,5 W mieszance gleby piasek, ziemia ogrodowa i humus są odpowiednie w takich samych proporcjach. Kwaśną glebę należy najpierw pogłębić za pomocą popiołu drzewnego (200 g na krzak) lub wapna hydratyzowanego (300-400 g).
Jak karmić berberysu
Wiosną, gdy berberys ma dwa lata, trzeba go karmić nawozami azotowymi. Mocznik jest doskonałym rozwiązaniem - w proporcjach 20-30 g na 10 litrów wody. Następnie należy nawozić z częstotliwością raz na 3-4 lata.
Przeszczepianie berberysu jesienią
Jeśli chodzi o przesadzanie, zarówno na początku wiosny, jak i jesienią, należy zauważyć, że korzenie barberry (powyżej 3-4 lat) barberries prawie nie przeżywają przeszczepu bez ziemnej śpiączki,powoli się dogaduje w nowym miejscu i odzyskuje w pełni dopiero po 1-3 latach.
Przycinanie berberysu jesienią
Przycinanie odbywa się wiosną i jesienią. W tym celu zamrożone są cienkie, suche, chore gałązki, słabo rozwinięte i zamrożone łodygi. Najlepiej jest wytwarzać przycinanie w grubych rękawicach, ponieważ krzew zostanie nakłuty. Roślina dobrze nadaje się do przycinania formacyjnego, nadając jej wygląd piłki lub innego kształtu geometrycznego.
Schronisko Barberry na zimę
W pierwszych 2-3 latach po posadzeniu berberys lepiej pokrywać zimę suchymi liśćmi i świerkowymi gałęziami, aw przyszłości powinno się to robić w razie potrzeby, biorąc pod uwagę klimat i zimową odporność odmian obsadzonych. W trudnym klimacie, w którym występuje wysokie ryzyko zamarznięcia, krzewy są lepiej sadzone w nie wietrznym miejscu, a podczas ściółkowania w pobliżu lufy, aby ogrzać korzenie.
Nasiona berberysu
W celu rozmnażania przez nasiona nowo zebrane owoce muszą zostać wyciśnięte, przesiane przez sito, spłukane i lekko wysuszone do stanu płynności. Ponadto zaleca się siekanie nie głębokich rowków (do 1 cm).
Przed zasiewem wiosną stratyfikacja powinna trwać 2-5 miesięcy przy temperaturze 2-5 ° C. Ziemia powinna zostać poluzowana, miejsce lądowania powinno być otwarte i wystarczająco oświetlone.Po wystąpieniu 2 listków sadzonki należy zamawiać, utrzymując odległość nie mniejszą niż 3 cm.
Rozmnażanie berberysu
Barberry nie są trudne do rozmnożenia przez zielone szczepienia. Najtrudniejsze - przez zwykły podział buszu. W tym drugim przypadku krzew jest całkowicie wykopywany i dzielony na dwie części.
Choroby i szkodniki
Ponieważ niektóre rodzaje berberysu często są dotknięte przez szkodniki, zaleca się okresową kontrolę krzewów i spryskiwanie ich wodą z mydłem (300 gramów mydła na 10 litrów wody) i chlorofilem (0,3%).
Aby zapobiec chorobom spowodowanym przez rdzę i mączniaka prawdziwego na początku sezonu wegetacyjnego, profilaktykę przeprowadza się przez natryskiwanie roztworami koloidalnej siarki (1-1,5%) i mieszaniny Bordeaux (1%). Po znalezieniu infekcji konieczne jest skorzystanie z fungicydów (Abiga-Pik i podobne).
Korzystne właściwości i przeciwwskazania borówki
Piękny wygląd berberysu łączy się z leczniczą mocą, która była znana w starożytnej Grecji, tybetańskich klasztorach oraz w Rosji. Owoce berberysu mają działanie przeciwgorączkowe, przeciwbakteryjne i opóźniające krew oraz usuwają toksyny.
Jednak zdolność do stymulacji aktywności mięśni powoduje, że są przeciwwskazane dla kobiet w ciąży z powodu zagrożenia poronieniem. Podczas przyjmowania środków uspokajających należy również zachować ostrożność przy stosowaniu berberysu - ich działanie uspokajające jest bardzo silne. Niedojrzałe jagody berberysu są trujące!
Dżem bolognese
Do przygotowania dżemem jagodowym potrzebna jest kilogram jagód, litr wody i 2 kg brązowego cukru.
Jagody są sortowane, myte i usuwane ich szypułek. Następnie zalać ciepłą wodą i bronić nocy w temperaturze pokojowej. Otrzymany sok wlewa się do naczynia, można oddzielić kości od jagód.
W przypadku syropu cukrowego zagotuj wodę w dużym rondlu, a następnie zmniejsz poziom pożaru i dodaj cukier. Wymieszaj wodę, aby cukier całkowicie się rozpuścił i dodaj berberys. Następnie gotować na małym ogniu przez około 40 minut, czasem mieszając.
Dżem jest gotowy, gdy jagody są miękkie, a masa osiąga stan gęsty. Dżem wlewa się do sterylizowanych słoików, zwinięty i obrócony do góry dnem, umożliwiając ich całkowite schłodzenie.
