Powszechnie wiadomo, że w umiarkowanie wilgotnym klimacie jedna roślina kukurydzy zużywa 200-250 litrów wody w sezonie wegetacyjnym, a roślina dorosłej kapusty wymaga 10 litrów wody dziennie. Dobrze, gdy ta ilość wody jest dostępna dla rośliny. A jeśli to nie wystarczy? A zresztą, czy kiedykolwiek myślałeś o tym, jak rośliny radzą sobie z suszą?
Efemeryda (zboża, mak, rośliny krzyżowe) unikają suszy, jak gdyby ją wyprzedzały - mają bardzo szybki rozwój. Przez 5-6 tygodni od początku pory deszczowej mają czas, aby zakwitnąć i dać nasiona. Ziemia wysycha, susze wpada, a nasiona spokojnie czekają na skrzydłach.
Agawa ParrasanaW efemerycznych geofitach (tulipanach, turzycach piaszczystych itp. Niektórzy autorzy nazywają je efemerydy) oprócz nasion nadal znajdują się podziemne zbiorniki zabezpieczone przed utratą wody przez specjalne pokrywy.
Kserofity są bardziej przebiegłe. Jeden z nich (sklerophitis) opracuj potężny system korzeniowy o głębokości do kilkunastu metrów i dotrzyj do warstw zawierających wilgoć lub wód gruntowych (po wykopaniu Kanału Sueskiego znaleziono korzeń wielbłąda ciernego na głębokości 33 m!). Inne pod wieloma względami dramatycznie zmniejszają intensywność metabolizmu: łodygi i liście wielu piołunów są owłosione za pomocą włosów,które szybko umierają i wypełniają się powietrzem (słaby przepływ ciepła i niskie ogrzewanie liści); niektóre rośliny mają błyszczące, odbijające światło słoneczne liście i łodygi lub obracają krawędzie liści do światła; Saxaul w ogóle nie ma liści (i nie daje cienia!), Ale jego gałęzie są zielone i fotosyntetyzujące. Trzecie (poikiloxerofity) w przypadku braku wilgoci wysychają, ale po zwilżeniu szybko przywracają swoją zdolność do wegetacji (mchy, porosty). Jednak najciekawsza jest inna grupa kserofitów - sukulentów. W sprzyjających okresach życia gromadzą wodę w sobie, a podczas suszy używają jej bardzo ekonomicznie.
Dinteranthus (Dinteranthus)W niektórych źródłach literackich kserofity są one podzielone na inne grupy, kserofity i sukulenty dzielą się gdzieś indziej, ale to wszystko ma niewielki wpływ na logikę naszej narracji. Najważniejsze jest to, że kserofity (z greckiego xeros - rośliny suche i fitonowe) są roślinami suchych siedlisk i skutecznie radzą sobie z suszą. Niektóre z nich mogą stracić do 60% wody bez śmierci.
Zastanówmy się nad sukulentami. Nie należą one do klasyfikacji botanicznej i dlatego nie można ich spotkać ani w różnych systemach królestwa roślin, ani w taksonomicznych szeregach i taksonach.Podobnie jak wiele innych "nieformalnych" stowarzyszeń, na przykład: drzewa, zioła, efemeryda, rośliny ozdobne, rośliny lecznicze itp. Jeśli mówimy w przenośni, soczystość jest sposobem na życie roślin kserofitów.
Tłuszcz Adenium lub tłuszcz Adenium (Adenium obesum)Sukulenty (z łacińskiego succulentus - soczysty, mięsisty) - grupa gatunków wieloletnich roślin kserofilnych zdolnych do magazynowania wody w wysoko rozwiniętej specjalistycznej tkance - miążrze wodonośne (do 2-3 ton) i posiadająca szereg urządzeń morfologicznych i fizjologicznych do ekonomicznego wykorzystania w okresie zasuszenia. Jako takie urządzenia można nazwać obecnością potężnego naskórka (filmu ochronnego), specjalnym układem liści, często brakiem liści, specjalnym rodzajem fotosyntezy, obecnością cierni lub kolców, specjalną formą łodygi itp.
Według niektórych szacunków, suche (suche) strefy zajmują do 35% powierzchni ziemi i otaczają całą planetę. Dlatego sukulenty są szeroko rozpowszechnione w Ameryce, Afryce, Eurazji i Australii. Różni autorzy mają od 15 do 20 tysięcy gatunków sukulentów należących do co najmniej 80 rodzin! Zwróć uwagęże nie wszystkie rosnące w tych samych warunkach środowiskowych przedstawiciele dowolnej rodziny (a czasem nawet rodzaju) należą do tego samego rodzaju kserofitów. Tak więc, spośród 331 rodzajów euforbii (rodziny Euphorbiaceae) tylko siedem rodzajów jest uznanych za sukulenty (choć jest to całkiem sporo - od półtora do dwóch tysięcy gatunków). Oprócz nich, głównymi "dostawcami" sukulentów są rodziny kaktusów, mesembryantemovye, polenyakovy, orchidny, bromeliyevye, Asklepievy i wiele innych.
Euphorbia tłuszczu lub Euphorbia pulchna (Euphorbia obesa)Cały "urok" miąższu (specjalna tkanka do asymilacji lub uwalniania wilgoci) polega na tym, że woda w takiej czy innej formie stanowi do 95% zawartości tej tkanki - są to zbiorniki magazynowe! Tkanki oszczędzające wodę w roślinach mogą znajdować się w liściach, łodygach, narządach podziemnych. W związku z tym izoluje się liść (aloes, agawa, mesemba, havortiya), łodygi (kaktusy, adium, zapasy) i korzeń (mleko, brachistelma). Należy tutaj zauważyć, że wiele gatunków ma zarówno soczyste liście, jak i łodygę lub łodygę i "korzeń", itp. Dlatego powyższy podział jest bardzo, bardzo warunkowy ...
"Jak to wszystko ma związek z naszym prawdziwym życiem?" - pytasz. Bardzo znaczący.
Echeveria (Echeveria)Po pierwsze, suche (szczególnie zimą) powietrze w naszych pomieszczeniach doskonale nadaje się dla mieszkańców pustyń i półpustynów - nie należy ich spryskiwać ani umieszczać w pobliżu nawilżaczy.
Po drugiemożesz pozostawić swoje osłony bez żadnych problemów przez tydzień lub miesiąc (a także w zimie - przez miesiące!) i odejść ze spokojem co najmniej do zespołu
dirovku, nawet na wakacjach, przynajmniej do kraju. I do tego nie musisz zwracać się do przyjaciela lub dobrego sąsiada, który okresowo zajmie się twoimi roślinami - dla nich po prostu nadejdzie krótki, suchy okres, którego obecność w ich życiu doskonale się dostosuje.
Po trzecie, fotosynteza w sukulentach przebiega w taki sposób, że masywne uwalnianie tlenu następuje w nocy (gdy jesteś w domu), a dwutlenek węgla, w przeciwieństwie do innych roślin, emituje bardzo mało do pokoju na dzień.
Po czwarte, rzadkie podlewanie 3 razy zaoszczędzi twój czas, tak drogi w naszym gwałtownym wieku. Dlaczego trzy? Policz siebie: po pierwsze, czas podlewania jest zredukowany poprzez zmniejszenie liczby podlewania.Jako jedną z konsekwencji - wolniejszy wzrost sukulentów, potrzeba mniej czasu na formowanie i przycinanie (w przypadku gatunków, dla których jest to na ogół wymagane). I wreszcie, kosztem bardziej rzadkich przeszczepów, ponieważ "czas działania" mieszaniny ziemi w zbiorniku lądowania jest wydłużony. Nie jest tajemnicą, że przydatność podłoża często zależy przede wszystkim od jakości wody użytej do nawadniania, a także od jej ilości do objętości doniczki. W rezultacie niektóre kaktusy i Lithops (jako "bardzo dobre" sukulenty) z kompetentnymi technikami rolniczymi mogą czuć się całkiem normalnie i kwitną obficie bez przesadzania przez 5-7 lat!
HaworthiaA jednak ... Jeśli uważasz, że sukulenty nie lubią częstego podlewania, to jest to proste nieporozumienie. Kochają wodę, nawet tak, jak kochają! A w okresie wegetacyjnym, jeśli istnieją mniej lub bardziej optymalne warunki do rozwoju (światło, temperatura, świeże powietrze), możesz podlać większość sukulentów prawie tak często, jak inni przedstawiciele flory pokojowej. Ale sukulenty nauczyły się dobrze radzić sobie z dostępną ilością wody (nawet jeśli jest jej bardzo mało), dla której opracowali wszystkie swoje sztuczki.Dlatego susza nie stanowi dla nich problemu.
Grubosz
