Nawozy fosforowe: znaczenie dla roślin i cechy zastosowania

Nawozy fosforowe są klasyfikowane jako nawozy mineralne. Ich wprowadzenie jest niezbędne dla prawidłowego wzrostu i pełnego rozwoju roślin. Kompleksy zawierające fosfor mogą być reprezentowane przez różne kompozycje, które mają różny wpływ na kultury.

Znaczenie nawozów fosforowych dla rozwoju roślin

Fosfor należy do kategorii składników złożonych złożonych związków białkowych, które są bardzo ważne w życiu różnych roślin ogrodowych i warzywnych, a także roślin ozdobnych i paszowych. W wyniku ekspozycji na takie kompleksy białkowe, oszczędza się zużycie wilgoci i zwiększa się odporność roślin na warunki niskotemperaturowe.

Zastosowanie wymaga koniecznie prawidłowego określenia tempa nawożenia, ponieważ niedobór lub nadmierne stosowanie fosforu jest szkodliwe dla wegetacji.

Między innymi czynniki, które wpływają na definicję potrzebować fosforu, co następuje:

• ważna jest głębokość uszczelniania aktywnych składników. Cechą kwasu fosforowego jest zdolność do poruszania się.Górne warstwy gleby jest często wysycha szybko, więc nie dość głęboko making nie zezwala na system korzeniowy roślin całkowicie wchłonąć składniki;
• wprowadzenie kompleksów azotu i fosforu w glebie pozwala znacznie poprawić jej cechy biologiczne i cechy fizyczne, co ma pozytywny wpływ na procesy wzrostu i tworzenie plonów;
• fosfor aktywnie udział w procesie bakteryjnego i koloid chemicznej, a zatem przyczynia się do zwiększenia wytrzymałości strukturalnej charakterystyki gleby. Gleby, które charakteryzują się wystarczającą ilością tego pierwiastka, mają dobrą strukturę i charakteryzują się zwiększoną aktywnością wszystkich procesów biologicznych.

Głównymi nawozami fosforowymi są rudy apatytu zawarte w minerałach fosforowych. Do tej pory stosuje się kilka sposobów wytwarzania górnego opatrunku zawierającego fosfor. W pierwszym przypadku kompleksy są całkowicie gotowe do użycia.

Drugi wariant charakteryzuje się tworzeniem produktów pośrednich w postaci elementarnego fosforu i kwasu fosforowego, które są wykorzystywane do produkcji nawozów.

Nawozy fosforowe: cechy aplikacji (wideo)

Zewnętrzne objawy i przyczyny niedoboru fosforu

Niedostatek niektórych elementów jest wyraźnie widoczny. Fosforowy post jest trudniejszy do zauważenia niż azot, ale możliwe jest samodzielne ustalenie, bardzo charakterystyczne cechy zewnętrzne:

• gdy element jest niewystarczający, zabarwienie liści roślin ogrodowych i liści roślin ogrodowych ma kolor zbyt ciemnozielony lub niebieskawy;
• z niewielkim defektem liście stają się wyblakłe i matowe;
• wyraźnemu niedoborowi pierwiastka towarzyszy najczęściej nie tylko zmiana intensywności plamienia liści i ogonków, ale także pojawienie się fioletowego lub wystarczająco wyraźnego fioletowego odcienia;
• ze śmiercią tkanki liściastej pojawia się ciemne, a czasami czarne, liczne plamki;
• całe liście suszące są ciemne, prawie czarne, nietypowe dla gatunku i różnorodności zabarwienia, a okresy kwitnienia i dojrzewania zbiorów są znacznie zahamowane;
• Pierwsze objawy niewydolności fosforu pojawiają się początkowo na starszych lub niższych liściach.

Należy zauważyć, że niedobór fosforu może wystąpić na wszystkich rodzajach gleby, ale najczęściej obserwuje się go na glebach zbyt kwaśnych, które są bogate w dużą zawartość mobilnych form aluminium i żelaza, a także w glebach bielsko-bielicowych.

Naturalne sposoby uzupełniania niedoboru fosforu w uprawach warzyw i ogrodach

W warunkach nowoczesnego ogrodnictwa i ciężarówek najczęściej stosuje się metodę wysiewu wzbogacania gleby fosforem. W tym celu stosuje się już stosowane rodzaje nawozów zawierających fosfor, które poprawiają jakość gleby nie tylko szybko, ale również jak najlepiej. Wprowadzone blisko nasion w małej dawce, elementy zwiększają początkowy wzrost i przyspieszają pojawianie się sadzonek, a także znacznie zwiększają produktywność. Stopniowe wprowadzanie takich składników pozwala zwiększyć odporność na główne niekorzystne czynniki zewnętrzne.

Głównym zastosowaniem jest wyeliminowanie niedoboru fosforu w procesie żywienia roślin w okresie wegetacji, Tempo takiego stosowania różni się w zależności od wskaźników żyzności gleby i cech botanicznych uprawianych roślin.Dla upraw owocowych i technicznych wymagana jest podwyższona norma, średnia stawka jest wymagana dla kukurydzy, ziemniaków, warzyw i roślin pastewnych.

Minimalna ilość jest odpowiednia do uprawy zbóż i roślin strączkowych. Zwiększenie skuteczności takiego nawożenia jest możliwe przy użyciu pierwiastków co trzy do czterech lat. Górny opatrunek dolistny ma wartość pomocniczą i dobrze kompensuje brak elementu, który znajduje się podczas oględzin roślin.

Należy zauważyć, że atmosfery nie można uznać za rezerwuar fosforu, a głównym źródłem naturalnym są skały i wielowiekowe pokłady geologiczne. Skały zawierają mineralny rodzaj fosforu, który z hydrosfery w procesie hipergenezji osiada w płytkiej wodzie lub tworzy muł głębinowy. Pierwiastkiem wchodzącym do gleby są pozostałości pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, a także glebotwórcze. Niewielka część przychodzi wraz z opadem atmosferycznym i pyłem, a także środkami technogenicznymi.

Normy wprowadzenia nawozów (wideo)

Rodzaje i cechy stosowania nawozów fosforowych

Nawozy fosforowe przyczynić się do powstania jajników w uprawach owoców i jagód, a także znacznie zwiększyć wydajność roślin twardość. Takie systemy karmienia mogą być reprezentowane przez różne typy:

• Rozpuszczalne związki w postaci superfosfatu, wprowadza się do gleby na wiosnę i na jesieni, a doskonale łączyć z innymi typami nawozów;
• słabo rozpuszczalne w wodzie związki w postaci fosforanu i mączki kostnej, które wykonuje się wyłącznie w jesieni;
• Nierozpuszczalne związki w postaci osadu i tomasshlaka przeznaczony wyłącznie dla gleb bardzo kwaśnych i zastosowano preparat preplant lub kopania rozsadnikowe. Tomasshlak nie miesza się z nawozu amoniaku.

Powszechne pod podwórza ogrodnictwie były również proste i superfosfat potrójny, który jest dostępny jako wygodny małe granulki stosowane do wykonania wzbogacenie gleby w zależności od potrzeb lub wytwarzać dolistnego nawozu. Proste lub podwójne superfosfaty są zalecane do stosowania razem z humusem.

Również jest bardzo popularny wśród ogrodników domowych, rolników ciężarówek i hodowców kwiatów, z mąki fosforytowej, stosowane oddzielnie od składników takich jak wapno, wapń i popiół z drewna. Mąkę fosforytową wprowadza się do kwaśnych gleb. W glebach o odczynie obojętnym i alkalicznym nawozy fosforowe są bardzo słabo rozpuszczalne i praktycznie nie są trawione.

Intensywność technologii rolniczej i wieloletnia uprawa sadów lub roślin ozdobnych w jednym miejscu przyczynia się do zubożenia gleby. Terminowe stosowanie odpowiednio dobranych nawozów mineralnych zawierających fosfor pozwala uzyskać wysoką wydajność niezależnie od rodzaju gleby.

Rodzaje nawozów (wideo)

Obejrzyj wideo: Fluor w życiu człowieka: zanieczyszczenie wód w Polsce i na świecie (Może 2024).