Agrest (Ribes uva-crispa), albo Europejski lub odrzucone - pogląd ten jest przedstawicielem rodziny typ porzeczki agrest. Ojczyznę takiej rośliny uważa się za Europę Zachodnią i Afrykę Północną. W warunkach naturalnych występuje również w Europie Południowej i Środkowej, w Azji Środkowej, na Kaukazie iw Ameryce Północnej. J. Ruelle po raz pierwszy opisał agrest w 1536 r. W książce "De natura stirpium". Istnienie agrestu w krajach europejskich stało się znane dopiero w XVI wieku, podczas gdy w XVII wieku w Anglii jego popularność gwałtownie wzrosła, w wyniku czego rozpoczęto intensywne prace hodowców w celu opracowania nowych odmian tej kultury. Początkowo pozyskano tylko kilka odmian agrestu, ale już w XIX wieku było ich już kilkaset. Również specjaliści z Ameryki pracowali nad agrestem, uzyskali hybrydę tej rośliny, która jest odporna na mączniaka prawdziwego, który jest uważany za głównego wroga tej rośliny. Dziś agrest uprawiany jest niemal w każdym kraju. W Rosji roślina ta nosi nazwę "północnych winogron".
Zawiera agrest
Agrest nie jest bardzo dużym krzewem, którego wysokość nie przekracza 1,2 m. Kora złuszczona ma kolor brązowo-szary.Roślina ma kolce pochodzenia liści. Na powierzchni młodych pędów o cylindrycznym kształcie są cienkie igły - są to ciernie. Pofragmentowane tafle liściaste mają krótki okres dojrzewania, mają owalny lub zaokrąglony kształt i długość około 60 mm. Liście są trzy-pięć-klapowane, na krawędzi są tępe zęby. W maju otwarte są pachowe, blade, czerwone lub jasnozielone kwiaty. Owoce to kuliste lub owalne jagody, osiągające długość 1,2 cm (w niektórych odmianach długość jagody wynosi około 4 cm), ich powierzchnia może być odkryta, lub są na niej grube włosie, jest wyraźnie widoczne żyłkowanie. Można je malować na biało, zielono, żółto lub czerwono, ich dojrzewanie obserwuje się od czerwca do sierpnia. Owoce tego krzewu są bardzo smaczne i użyteczne, zawierają sole metali, witaminy, kwasy organiczne i garbniki. Ta roślina jest wczesną rośliną miodową, pomaga przyciągać dużą liczbę owadów zapylających na działkę ogrodową. Agrest jest samozapalny, więc jeśli chcesz, możesz zasadzić tylko 1 krzew w ogrodzie, a to spowoduje uprawę.
Sadzenie agrestu w otwartym terenie
O której godzinie posadzić
Możliwe jest sadzenie agrestu w otwartym terenie wiosną lub jesienią (od ostatnich dni września do drugiej połowy października). Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie takiej rośliny jesienią, ponieważ sadzonki zapuszczają się dobrze przed mrozem i mają dość mocny system korzeniowy.
Przed przystąpieniem do bezpośredniego sadzenia agrestu, należy znaleźć najbardziej odpowiedni obszar do tego, który byłby zgodny z wszystkimi zasadami agrotechnologii tej kultury. Należy zauważyć, że system korzeniowy takiego krzewu jest długi i dlatego niziny do jego sadzenia nie będą działać, ponieważ w takim miejscu istnieje wysokie prawdopodobieństwo rozwoju choroby grzybowej. Dobrze oświetlone miejsce, położone na płaskim terenie lub na pagórku, które powinno mieć niezawodną ochronę przed zimnymi wiatrami wiejącymi ze wschodu i północy, będzie odpowiednie do lądowania. Gleba powinna być lekko kwaśna lub obojętna, a jej pH wynosi około 6. Piaszczyste, gliniaste, piaszczyste i gliniaste gleby dobrze nadają się do uprawy takiej kultury, w tym drugim przypadku powierzchnia terenu będzie musiała być bardzo często poluzowana.
Sadzenie agrestu jesienią
Pielenie tego krzewu komplikuje fakt, że ma ostre kolce, dlatego w pierwszych tygodniach jesieni konieczne będzie usunięcie całej trawy płaczącej z miejsca przeznaczonego na przykład do sadzenia agrestu. Bezpośrednio przed sadzeniem należy wykopać glebę, próbując usunąć wszystkie kłącza chwastów. Następnie powierzchnia działki zostaje wyrównana za pomocą grabi i wszystkie duże bryły muszą zostać zerwane. Przygotowanie do sadzenia powinno odbywać się 15-20 dni przed sadzeniem, co pozwoli gruntowi dobrze się osadzić. Długość, głębokość i szerokość otworu musi wynosić pół metra. Podczas kopania dziury, górna warstwa odżywcza gleby powinna być złożona w jednym kierunku, a niepłodna - w drugiej. Glebę należy zmieszać z 50 gramami siarczanu potasu, z 10 kg próchnicy lub gnijącego nawozu i 50 gramów superfosfatu. Jeśli robisz nawóz podczas sadzenia, to karmienie agrestu nie będzie konieczne przez kilka lat. W takim przypadku, jeśli gleba jest glina, to w wylocie powinien być wylany 1 wiadro piasku rzecznego. Podczas sadzenia między sadzonkami należy zachować odległość 1-1,5 m, a odstęp między rzędami powinien wynosić około 3 m.
Do sadzenia należy dopasować jedno-dwuletnie sadzonki, które mają rozwinięty system korzeni (długość korzeni powinna wynosić około 0,25-0,3 m), a także kilka mocnych pędów. Przed posadzeniem agrestu należy zanurzyć go w roztworze nawozów organicznych na 24 godziny (3-4 łyżki humanu sodowego na pół wiadra wody). Miejsce sadzonek w jamie powinno być trochę nachylone lub proste, natomiast po posadzeniu korzeń powinien być pochowany w ziemi na kilka centymetrów. System korzeniowy rośliny musi być dokładnie wyprostowany. Dno musi być wypełniane stopniowo, stale ubijając ziemię. Drzewko powinno być podlewane 10 litrami wody. Po wchłonięciu cieczy do gleby jej powierzchnia musi być pokryta warstwą ściółki (humusu lub torfu), a jej grubość powinna wynosić 20-30 mm. Jeśli narzekasz na fabułę, znacznie zmniejszy to liczbę nawadniania, pielenia i rozluźniania. Sadzona roślina będzie musiała wyciąć wszystkie pędy, długość pozostałych segmentów powinna wynosić około 50 mm, z których każda powinna być 5 lub 6 pąków.
Sadzenie agrestu na wiosnę
Zasadzenie sadzonki agrestu na otwartej ziemi wiosną powinno być dokładnie takie samo jak jesienią.Jednak eksperci nadal zalecają dawanie pierwszeństwa sadzeniu jesienią, ponieważ rośliny sadzone na wiosnę, gorzej korzenią się i mają wolniejszy wzrost łodyg. Po zasadzeniu krzew da pełne żniwo dopiero w trzecim lub czwartym roku. Zapewnij mu odpowiednią opiekę, a on rozkoszuje się bogactwem pysznych jagód przez 10-15 lat.
Pielęgnacja agrestu
Sadzenie i uprawa agrestu jest dość proste, zwłaszcza jeśli ogrodnik przestrzega wszystkich zasad techniki rolniczej tej uprawy. Wczesną wiosną, gdy śnieg nie spada, krzewy należy spryskać wrzącą wodą za pomocą pistoletu natryskowego. Zabieg ten jest wykonywany w celu zapobiegania różnym chorobom i szkodnikom.
W maju konieczne jest poluzowanie powierzchni gleby wokół roślin na głębokość 8 do 10 cm. Aby zmniejszyć ilość obluzowań w przyszłości, działka powinna być pokryta warstwą ściółki. Jeśli istnieje taka potrzeba, wówczas krzew w tym samym czasie powinien być zasilany roztworem azotu i nawozów potasowych lub ekstraktu z nawozu.
Agrest wyjątkowo negatywnie reaguje na niedostateczną ilość wilgoci w glebie, szczególnie podczas kwitnienia (wiosna) i podczas dojrzewania jagód (latem).Eksperci zalecają stosowanie nawadniania kroplowego lub podpowierzchniowego, w takim przypadku woda natychmiast spadnie do systemu korzeniowego krzewu (na głębokość 5-40 cm). Przez cały sezon wegetacyjny krzew należy podlać 3-5 razy. Podlewanie przez posypanie nie nadaje się do agrestu, szczególnie przy użyciu zimnej wody. W przypadku, gdy na wiosnę gleba wokół krzewów została pokryta ściółką, liczba chwastów i obluzowanie gwałtownie spadną. Jednakże, jeśli zajdzie potrzeba usunięcia chwastów lub poluzowania gleby, konieczne jest przeprowadzenie takich procedur, pomimo ostrych kolców rośliny.
W przypadku krzaków zasadzonych w rzędach krzewów należy podnieść klamry lub siatki, które należy przeciągnąć między rzędami na wysokości 0,25-0,3 m po obu stronach rzędu.
W trosce o agrest jesienią
Jesienią agrest będzie musiał być przygotowany na zimowanie. Aby w przyszłym roku krzewić leżące pąki owocowe, konieczne jest, aby nie potrzebował składników odżywczych, więc musi być karmiony. Również jesienią przycinamy, bo na wiosnę nie jest to zalecane.
Nawóz
Taki krzew daje duże plony na przestrzeni lat, a jednocześnie potrzebuje składników odżywczych, które pobiera z gleby. W związku z tym zaleca się coroczne karmienie agrestu przy użyciu nawozów organicznych i mineralnych. Wiosną pod jednym buszem należy dodać 50 gramów superfosfatu, 25 gramów siarczanu potasu, ½ wiadra z kompostem i 25 gramów siarczanu amonu. Jeśli krzew jest bardzo duży i daje wysokie plony, określoną ilość nawozu należy zwiększyć o 2 razy. Nawożenie w glebie odbywa się wokół obwodu korony, ponieważ w tej średnicy znajduje się system korzeniowy tulei. Aby umieścić nawóz w glebie, należy go poluzować. Zaraz po otwarciu rośliny należy ją zasilić roztworem dziewanny (1: 5), jednocześnie pobiera się od 5 do 10 litrów roztworu odżywczego na 1 krzew. Ponowne karmienie dziewanny odbywa się w 15-20 dni.
Agrestowe przycinanie
Przycinanie agrestu na wiosnę
Wczesną wiosną, zanim pąki pęcznieją, agrest trzeba przyciąć. Aby to zrobić, wyciąć wszystkie słabe, chore, nieproduktywne, zwiędnięte, uszkodzone i mrożone łodygi.Konieczne jest również wycięcie wszystkich podstawowych pędów, a osłabione końce gałęzi należy przyciąć trochę do zdrowej tkanki. Pamiętaj, że przycinanie wiosenne można wykonać tylko przed rozpoczęciem przepływu soków. Faktem jest, że przepływ soku z agrestu rozpoczyna się bardzo wcześnie, a późne cięcie może być późno. Jeśli przetniesz roślinę podczas przepływu soku, osłabi to. W związku z tym doświadczeni ogrodnicy powinni zajmować się przycinaniem tej kultury dopiero jesienią.
Przycinanie agrestu jesienią
Taki krzew wymaga regularnego przycinania, co powinno się odbywać każdego roku. W przeciwnym razie, już w trzecim roku życia agrestu, obserwuje się jego zagęszczenie, co negatywnie wpływa na jakość jagód rosnących w gęstwie. A nawet jeśli czas krzewu się rozrzedzi, a następnie spryskać go od szkodników lub chorób będzie łatwiejsze. Najcenniejsze są pięcio- siedmioletnie oddziały. Jednocześnie gałęzie trzech pierwszych zamówień, innych oddziałów i oddziałów są uważane za mało wydajne. Dlatego te gałęzie, które mają więcej niż 8-10 lat powinny być przycięte do podstawy, ich kolor jest prawie czarny. W wyniku tego zerowe pędy wyrosną w krzewach, a po pewnym czasie będą mogły zmienić starzejące się.Jeśli w górnej części pędów zaczną rosnąć małe owoce o złej jakości, wówczas należy je przyciąć. Należy również wyciąć daleko rosnące łodygi, a nawet te, które są zbyt niskie. Miejsca cięć, zwłaszcza na grubych łodygach (średnica ponad 0,8 cm), należy traktować za pomocą boiska ogrodowego, w przeciwnym razie sok z rośliny zacznie z nich wypływać.
Choroby agrestu i ich leczenie
Mączna rosa na agrestu
Mączna rosa (biblioteka sferyczna) stanowi największe zagrożenie dla agrestu. Choroba ta może pozostawić ogrodnika bez uprawy, a jeśli krzew nie zostanie poddany zabiegowi, to za kilka lat umrze. Najbardziej intensywny rozwój biblioteki kulistej obserwuje się w wilgotnej, ciepłej pogodzie. Zaatakowany krzew w ostatnich tygodniach wiosny lub pierwszego - lata na powierzchni łodyg, liści i jagód pojawiają luźne plamy z białego. Po pewnym czasie patyna staje się brązową skórką. W dotkniętych łodygach obserwuje się skrzywienie i suszenie, pojawiają się skręcenie i zatrzymanie wzrostu zakażonych blaszek liściowych, stają się one kruche. Dotknięte owoce nie są w stanie dojrzeć, na ich powierzchni pojawiają się pęknięcia i spadają.Aby wyleczyć dotkniętą roślinę należy ją zakwitnąć, spryskać roztworem HOM zawierającego miedź (40 gramów substancji na 1 wiadro wody). Możesz również przetworzyć krzak zanim zakwitnie i pod koniec kwitnienia topazem (postępuj zgodnie z instrukcjami na opakowaniu). Najczęściej choroba ta dotyka następujących odmian: Golden Light, Russian, Date, Prune i Triumphal. Są też takie odmiany, które są bardzo odporne na tę obcą chorobę (jej ojczyzną jest terytorium Ameryki): Senator, Houghton, Grushenka, Afrykanin, Finnets itp. Większość danych odmian odpornych na bibliotekę sferową była wynikiem pracy hodowców z Ameryki.
Inne choroby
W niektórych przypadkach na taki krzew mogą mieć wpływ antraknoza, mozaika, biała plama lub rdzeń szklany. Jeśli krzak zostanie trafiony mozaiką, powinien zostać wykopany i zniszczony tak szybko, jak to możliwe, faktem jest, że ta choroba wirusowa jest nieuleczalna. Do leczenia krzewów dotkniętych plamieniem, antraknozą i rdzą, użycie siarczanu miedzi, mieszaniny nitrogenu lub bordeaux.W tym przypadku roślina jest traktowana w dwóch etapach: pierwsze opryskiwanie przeprowadza się wczesną wiosną przed otwarciem pąków, a drugie - 1,5 tygodnia po zakończeniu zbioru owoców. W celu zapobiegania, na początku okresu wiosennego, obszar, w którym rośnie agrest, musi zostać uwolniony od opadłych liści, ponieważ mogą one zawierać patogeny i muszą również usuwać chwasty w odpowiednim czasie.
Agrest i kontrola agrestu
W niektórych przypadkach szkodniki mogą żyć na krzewach, przy czym agrest i mszyca roślin najczęściej uszkadzają roślinę. Przed rozkwitaniem agrestu z ziemi pojawia się motyl ćma. Układanie jajek układa się w kwiaty rośliny. Kiedy kwitnienie dobiega końca, gąsienice nasyconego zielonego koloru pojawią się z jajek, obgryzają jagody i jedzą nasiona. Jeśli mszyca osiądzie na krzaku, blaszki liściowe zaczną się zwijać, łodygi stają się cieńsze i stają się krzywymi, ich wzrost zatrzyma się i obserwowane będzie mielenie i opadanie niedopieczonych owoców. Aby pozbyć się tych szkodników, krzak powinien zostać spryskany Fufanonem lub Aktellikem.Jednak, jak wiadomo, łatwiej jest zapobiec uszkodzeniu buszu przez szkodniki, niż pozbyć się ich później. Dlatego należy regularnie przeprowadzać następujące środki zapobiegawcze:
- Po stopieniu całego śniegu powierzchnia gleby pod roślinami musi być pokryta bardzo gęstym materiałem (na przykład filarem dachowym), a jej brzegi posypane ziemią. W wyniku tego ćmy nie będą mogły wydostać się z ziemi. Kiedy ottsvetet bush, to schronienie musi zostać usunięte.
- Jesienią krzewy muszą piętrzyć się do dziesięciu centymetrów wysokości.
- Konieczne jest regularne zbieranie i niszczenie owoców, w których znajdują się gąsienice.
- Wyblakłe krzewy należy traktować Lepidocide lub Bicol.
Odmiany agrestu ze zdjęciami i opisami
Wszystkie odmiany agrestu są podzielone na amerykańsko-europejskie (hybrydowe) i europejskie. W porównaniu z odmianami hybrydowymi, europejskie mają dłuższy okres produktywności i większe jagody. Ale podczas gdy odmiany europejskie są bardziej podatne na pokonanie różnych chorób i szkodników. Ponadto, wszystkie odmiany są tradycyjnie podzielone według wielkości, koloru i kształtu owoców, według dojrzałości, wydajności, a także obecności cierni lub ich braku. Najlepsze oceny:
- Afryki. Ta odmiana odporna na zimę nie ma bardzo dużej liczby cierni. Jagody średniej wielkości mają kolor ciemnofioletowy, na powierzchni znajduje się powłoka woskowa. Ciało jest słodkie i kwaśne ze smakiem porzeczek. Te owoce dobrze nadają się do wyrobu galaretki.
- Czarny Negus. Owoce są czarne, pokryte błyszczącą skórką. Ta mrozoodporna odmiana o średnim stopniu dojrzewania, która jest bardzo wysadzana, została stworzona przez Michurina, ale do dziś jest bardzo popularna wśród ogrodników o średniej szerokości geograficznej. Niezbyt duże owoce nie pękają i mają słodko-kwaśny smak. Z nich przygotować dżem, wino, dżemy i kompoty.
- Światła z Krasnodaru. Ta odmiana balowa nadaje się do uprawy w każdych warunkach klimatycznych. Owoce są duże czerwone.
- Rosyjski żółty. Ta odmiana jest odporna na choroby grzybowe, ma niewielką liczbę kolców, które są zlokalizowane głównie w dolnej części łodygi. Owoce są duże żółte owalne, pozostają na krzaku przez długi czas.
- Biały triumf. Ta odmiana charakteryzuje się szybkim wzrostem i plonem. Dojrzałe, zielonkawe owoce nabierają lekko żółtawego zabarwienia.Są słodkawe, pozostają na krzaku przez długi czas.
- Data. Ta odmiana jest wrażliwa na sferę (mączniak prawdziwy). Jednak wciąż należy do najbardziej popularnych odmian, ponieważ jest wysoko wydajna, a jej pachnące owoce wyróżniają się wysokim smakiem. Zielone owoce mają purpurowo-szkarłatny rumieniec.
Istnieją również odmiany:
- ze słodkimi owocami - Orlę, Hinnomaki Gelb, kapitan północy, Wiosna, Afrykanin, Gingerbread Man;
- z owocami słodko-kwaśnymi - malachit, śliwka, rosyjski, donieck o dużych owocach;
- z pachnącymi owocami - White Triumph, Protector, Flamingo, Hinnomaki Strain, African;
- bez cierni - Orlę, łagodny, Serenada, Pax;
- z dużą liczbą cierni - Obrońca, Jubileusz, Malachit, Donieck o dużych owocach;
- z rzadkimi kolcami - Czernomor, Kołobok, Kaptivator;
- z cierniami rosnącymi na dnie łodyg - Fenicja, Rosjanin, Shift;
- Późny i środkowy koniec - Malachit, Sadko, Smena, Serenada, Czernomor;
- wczesne dojrzewanie - Orlę, Wiosna, Salut, Wiosna;
- mid-early - Flamingo, Plum, Tender;
- w połowie sezonu - Kolobok, Paks, Krasnoslavyansky, Prunes.
Również coraz bardziej popularny wśród ogrodników staje się hybrydowy yoshta, stworzony przez krzyżowanie czarnej porzeczki i agrestu.
