W naturze cerapadusa nigdy nie istniało. Te rośliny pojawiły się dzięki I.V. Michurinu, który użył wiśni stepowej (odmiana Ideal) do stworzenia hybryd (Prunus fruticosa) i czeremchy Japoński Maak (Prunus maiacki). Tylko ona dała pozytywne wyniki, gdy dwa typy roślin zostały nadmiernie zapylone. Binging z ornitologiem zwyczajnym nie dawał pozytywnych rezultatów. Kiedy zastosowano pereoplyenii pyłek z czeremchy na piętno tłuczonego wiśniowego i odwrotnie, pyłek wiśniowy naniesiono na tłuczek z czeremchy. Dodatni wynik zapylenia przyczynił się do uzyskania nowego rodzaju owoców pestkowych, który został nazwany w pierwszym przypadku, gdy czereśnia służyła za roślinę mateczną - cerapadus. Nazwa nowej rośliny z owoców pestkowych otrzymywana z dodania pierwszych sylab z łacińską nazwą dla wiśni (Cerasus) i czeremchy (Padus), czyli uzyskano hybrydę czeremchy lub cerapadus. W przypadku gdy czeremchy Maak są używane jako roślina matka, rośliny nazywane są wiśniowo-czereśniową, lub padocerus.
Hybrydowy wiśni i czeremchy Cerapadus.
Historia cerapadus i padocerus
Nie natychmiast Cerapadus i Padoceros weszli do rodziny upraw owocowych.Pierwsze hybrydy tylko częściowo połączyły właściwości matki i ojca: nabyły potężny system korzeniowy, wysoką odporność na mróz, zwiększoną odporność na kokcomycozę, komedynę, wiele innych chorób, postać kwiatostanu (od 1-2 kwiatów do pędzla z 4-6 owocami). Jednak owoce cerapadus nr 1 były nieprzyjemne w smaku. Ich smak był czasami gorzki lub gorzki migdałowy z zapachem kwasu pruskiego. Owoce cerapadusa uformowały się bardzo, ale małe. Nowe hybrydy odmian otrzymały dobre sadzonki koremyaemosti podczas rozmnażania wegetatywnego. W pracach hodowlanych zaczęto używać ich jako doskonałego materiału do hodowli owoców na czereśnie, wiśnie i śliwki.
Cechy cerapadus i padocerus
Trwała kontynuacja prac hodowlanych przyczyniła się do powstania pierwszej odmiany mieszańcowej. Cerapadus słodki (hybryda z odmianami wiśni Ideal). Macierzyńskie cechy owoców zostały przeniesione do nowej odmianowej hybrydy: słodkich słodkich owoców, dekoracyjny wygląd - czarny, lśniący duży. Z wiśni / czereśni Maakak odziedziczył potężny system korzeniowy, o wysokiej odporności na zimowe przymrozki.
Cerapadus stał się doskonałym zasobem na ciepłolubne wiśnie i czereśnie. Kultura uzyskała wysoką mrozoodporność i została awansowana do chłodniejszych regionów poza centralną Rosją. Zmieniły się również cechy zewnętrzne rasy: korona cerapadus stała się gruba ze względu na dobre ulistnienie, okrągłą, ściśle skompresowaną formę.
Stworzone w oparciu o pierwsze hybrydy cerapadus, odmiany (odmiany) mają wysoką zimotrwalosc, odporność na choroby (zwłaszcza kokcomycosis przeważające wśród wiśni), duże owoce, wysokie plony. Później powstały odmiany czereśni, tworząc raceme, a nie 1-2 owoce. Wszystkie odmiany i hybrydy tserapadus i padocerus w rejestrze stanu są wymienione w sekcji "Wiśnie i czereśnie".
Hybrydowe odmiany cerapadus
Cerapadus "Novella" - kształt drzewa do wysokości 3 m, mocny system korzeniowy. Odmiana środkowo-wczesna, samozapalna (nie wymaga zapylaczy), odporna na kokcomycozę, wysoce odporna na zimę. Prawie bez uszkodzeń toleruje silne mrozy. Jagody są bardzo duże, czarne, błyszczące. Zalecany do uprawy w regionach Tambow, Orzeł, Lipieck i Kursk, w regionie Centralnej Czarnej Ziemi.Tworzy wysokie plony w regionach Biełgorod i Woroneż.
Cerapadus "Rusinka" - najczęściej rosnące w krzaczastej formie, drzewo nie jest wyższe niż 2 m wysokości. Późny, samozapalny, odporny na zimno, odporny na choroby. Owoce średniej wielkości, słodko-kwaśne, czarne. Dżem o niecodziennym atrakcyjnym smaku. Odmianę zaleca się do uprawy w regionach: Władimir, Moskwa, Iwanowo, Briańsk, Kaługa, Riazań, Smoleńsk, Tuła.
Cerapadus "W pamięci Lewandowskiego" - odmiana czereśni. Samolubny, potrzebuje zapylaczy, które mogą być następujące odmiany: Turgieniewka, Subbotinskaja, Aszinskaja, Lububskaja. Zimotrwalosc nowej odmiany jest wysoka, odporna na kokcomycozę. Wydajność jest średnia. Owoce są słodkie i kwaśne. Lądowiska są wysunięte na północ od środkowej strefy Federacji Rosyjskiej.
Ilustracja prac nad hybrydyzacją gatunków Michurin I.V.Hybrydowe odmiany padoceros
Nie mniej interesujący jest Padocerus, którego owoce mają lepszy smak niż cerapaduzy.
Padotserus-M - Podstawowa hybryda, która dała początek Diamentowej odmianie wiśni, od której pochodzi cała gama odmian: Korona, Firebird, Kharitonovskaya, Axamit.Wśród nich szczególnie wyróżnia się odmiana Kharitonovskaya - drzewo do 2-3 m wysokości, potrzebuje zapylaczy. Najlepszymi zapylaczami są odmiany Zhukovskaya i Vladimirskaya. Charakterystyczną cechą odmiany Kharitonovskaya są bardzo duże owoce, ciemnoczerwone z pomarańczową miazgą. Odmiana jest wysoko wydajna, odporna na kokcomycosis i kamketechenii. Zalecany do uprawy w tych samych obszarach co odmiana cerapadus Novella.
Padocerus "The Firebird" - odmiana o średnio dużych owocach o ciemnym kolorze koralowym. Smak owocu jest słodki z cierpkością czeremchy. Możesz rosnąć jak krzak lub drzewo do 2,5 m wysokości. Generuje dobre zbiory rocznie, ale odporność na mróz jest przeciętna. Najlepiej jest rosnąć w regionach południowych.
Różnorodność padocerus "Korona różni się układem grup owoców o przyjemnym smaku, dając łatwą kwaskowość. Rośnie zazwyczaj w postaci krzewów. Formuje regularnie dobre plony. Ma złożoną odporność na choroby.
Różnorodność padocerus "Długo oczekiwany " Ma mocny system korzeniowy, okrągłą koronę o umiarkowanej gęstości. Spośród wszystkich odmian, owoce długo wyczekiwane są najbardziej podobne do smaku czereśni.Owoce są ciemno wiśniowe z ciemnoczerwonym, delikatnym, soczystym miąższem i gęstą skórą. Charakteryzuje się rocznym obfitym owocowaniem. Różni się od innych odmian dobrą separacją raczej dużej kości z miazgi.
Uprawa cerapadus i padocerus
Cerapadus i padotserus nadal nie są bardzo popularne w sadach jako uprawy owocowe. Nie wszyscy ogrodnicy lubią smak czeremchy w miąższu owoców. Najczęściej są używane jako podkładki do czereśni, czereśni, śliwek.
Sadzenie sadzonek
Sadzonki Cerapadus należy kupować tylko w specjalistycznych punktach sprzedaży lub bezpośrednio w szkółce. Wtedy możesz być pewien, że sprzedałeś pożądaną kulturę owocową, a nie podróbkę.
Cerapadus można sadzić wczesną jesienią lub wiosną w kwietniu. Sadzonki są wystarczająco odporne na mróz i podczas sadzenia jesienią będą miały czas na osiedlenie się przed nadejściem chłodów.
Do sadzenia cerapadus i padocerousa można używać wszelkich neutralnych gleb o średniej płodności. Strona powinna być wystarczająco oświetlona, bez cieniowania i przeciągów.
Sadzonki do sadzenia wiosennego przygotowuje się jesienią, a do sadzenia wiosennego - 2-3 tygodnie przed posadzeniem.Aby uzyskać roczny wysoki plon, konieczne jest posadzenie 2-3 sadzonek, nawet jeśli odmiana jest samoziarnista. Czasami, w zależności od warunków pogodowych lub właściwości odmiany, zaczyna dominować częściowa samoczynność płodności. W rezultacie podczas kwitnienia pojawia się wiele kwitnących kwiatów, a plony znacznie się zmniejszają. Pierwsze 2 lata wzrostu sadzonek cerapadus i padocerus mogą być powolne, ale wtedy roślina nadrabia stracony czas przez szybki wzrost i tworzenie pędów korzeniowych, które mogą przemieścić się z boku głównej rośliny o 2-3 metry.
Standardowe doły do sadzenia są przygotowywane z wyprzedzeniem, które przed sadzeniem rośliny są dostosowywane do objętości systemu korzeniowego sadzonki. Z reguły sadzonki cerapadus i padocerus mają potężny system korzeniowy. Odległość między roślinami w rzędzie wynosi 2,5-3,0 m, a między rzędami - 3,0-3,5 m.
Przed sadzeniem sadzonka cerapadus zanurza się w czystej wodzie lub roztworze korzenia na kilka godzin. Przygotowuje się mieszankę glebową: 2 wiadra próchnicy miesza się z 1 wiadrem z gleby, dodaje się 100 g potażu i nawozu fosforanowego lub (co jest prostsze) 1 szklankę nitrofoski. Dobrze wymieszaj i zasypiaj w dziurze w kształcie guzka.System korzeniowy siewek jest prostowany wzdłuż guzka, posypany ziemią do połowy dołu, lekko zagęszczony, wylewa wiadro ciepłej (podgrzewanej) wody. Po namoczeniu studzienka jest całkowicie zamknięta, kolejne 2-3 wiadra podgrzanej wody są dodawane, a po jej wchłonięciu jest obficie ściółkowane niewielkim ściółką, może to być torf, trociny (nie iglaste), wióry itp.
Sadzonki Cerapadus mogą być uprawiane jako osobne rośliny uprawne, wykorzystywane jako wysokiej jakości stado lub szkielet dla kilku szczepień na jednym stadzie.
Dojrzewające owoce cerapadusDbanie o cerapadus i padocerus
Cerapadus, jak czereśnie, nie wymaga opieki. Technologia rolnicza to niszczenie chwastów w kręgach pristvolnyh. Jeśli roślina rozwija się normalnie, nawożenie przeprowadza się w okresie wiosennym w ciągu 2-3 lat lub w zależności od stanu rośliny. Konieczne jest systematyczne niszczenie wzrostu korzeni. Co ciekawe, cerapadus i jabłonie nie są konkurentami w branży spożywczej. Wręcz przeciwnie, sąsiedztwo cerapadus chroni jabłonie przed szkodnikami, a wydalanie korzeni pędów korzeniowych sprzyja zdrowszemu wzrostowi i lepszemu rozwojowi.
Cerapadus to bezpretensjonalna kultura w przycinaniu sanitarnym i formacyjnym.Formowanie przycinania obejmuje formowanie tułowia i korony, a przycinanie sanitarne obejmuje wycinanie suchych, chorej krzywizny i starych gałęzi, zagęszczając koronę lub nadziemną część buszu (z formą krzewu). Pnie drzewa mają wysokość 50-60 cm, a korona 2 - 3 warstwy, pozostawiając w każdym rzędzie 3-4 pędów bocznych (gałęzie szkieletowe pierwszego rzędu).
Przed kwitnącymi pąkami roślina jest opryskiwana, podobnie jak reszta drzew owocowych, mieszaniną 2% Bordeaux. W okresie wegetacji korona i gleba pod koroną preparatami biologicznymi Planriz, Alirin-B, Bowerin, Aktofit itp. Są leczone w razie potrzeby od szkodników i chorób Cerapadus i padokotrus nie wymagają dodatkowych metod leczenia chorób grzybiczych.
Kultura ma krótki okres wegetacji, więc plony mają czas dojrzeć przed nadejściem chłodów. Owoce są smaczniejsze w przetworzonej formie, niektóre odmiany mają dobry atrakcyjny smak i kiedy są świeże (Vstrecha, długo oczekiwany, Kharitonovskaya, Novella).
Cerapadus i Padocherus wyróżniają się szybkim wzrostem i są wykorzystywane w domkach letniskowych jako żywe ogrodzenie ozdobne. Podczas kwitnienia krzewów przyciągają pszczoły i trzmiele, służą jako atrakcyjny dekor na miejscu wczesnej wiosny.
