Na naszej planecie rośnie około 100 gatunków sosen. Te niezwykle piękne, kochające słońce i wieloletnie drzewa (rzadziej - krzewy) długo podziwiały ludzi i dały początek wielu legendom. Według greckiej mitologii, bóg wiatru, Boreas, z zazdrością, zamienił swoją ukochaną w sosnę - piękną nimfę, jej imię jest podstawą nazwy botanicznej. Zgodnie z chińską wiarą sosna jest magicznym drzewem, ponieważ przynosi szczęście i sprawia kłopoty. Dlatego sosny są sadzone w domu jako symbol dobrobytu i długowieczności.
Giganci i krasnoludki
Sosna bałkańska lub rumelska rośnie w górach Półwyspu Bałkańskiego i Azji Mniejszej i jest znana w strefie leśnej Rosji. Jest odporny na zimę, odporny na suszę, w przeciwieństwie do wielu swoich krewnych płci żeńskiej, odporny na cień i nie podlegający wpływowi rdzy, który niszczy drzewa i przełącza się na porzeczki. Jest mało wymagająca dla gleby, ale najlepiej rośnie na wilgotnych, średnio żyznych krainach.
To drzewo ma smukły, 20-25 m wysokości pień, który rośnie 25 cm w roku.Z początku sosna rośnie powoli, a następnie jej wzrost przyspiesza. Korona jest wąska, piramidalna, z długimi (7-10 cm) puszystymi szaro-zielonymi igłami, zebranymi w kiście po 5 igieł. W Moskwie kwitnie obficie w czerwcu.Jasnobrązowe szyszki o długości 10-15 cm zdobią gałęzie od 10-12 lat. Nasiona dojrzewają pod koniec września i dobrze kiełkują.
Sosna bałkańska lub sosna rumelska
Dla małych działek pochodzących od formy karła Nana (Nana) z gałęziami zaczynającymi się prawie od ziemi i przykrytymi ciemnymi gęstymi igłami.
Sosna górska rośnie w Alpach, Apeninach i Karpatach, gdzie zdobi górskie krajobrazy. Jest odporny na zimę, wymaga światła, ale łatwo toleruje cieniowanie i nie jest dotknięty przez szkodniki i choroby. Bardzo odporna roślina, która nie boi się zimna i wilgoci, upałów i suszy, blokuje śnieg, może rosnąć na piasku, torfowiskach, kamienistych wapieniach, glebach suchych i mokrych.
Ta bezpretensjonalna sosna jest częściej spotykana w postaci krzewu wielopłatkowego o wysokości 10-12 m, ale może rosnąć w formie drzewa, a nawet wyrastają pełzające formy okrywowe. W Moskwie kwitnie pod koniec maja - początek czerwca. Szyszki o długości do 4 cm dojrzewają w listopadzie. Igły (do 4 cm) znajdują się w pęczkach dwóch igieł, ciemnozielone, grube.
Dla małych działek i małych ogrodów jest wiele ozdobnych górskich sosen. Różnią się one kształtem korony (od kulistej do kolumnowej), wysokości od 1 do 5 mi kolorowymi igłami, które mogą być jasnozielone, niebiesko-szare, złote i różnorodne.
Sosna górska
Podgatunek sosny górskiej jest bardzo malowniczy, cenny, ponieważ są nie tylko piękne, ale także zachowują swoje walory dekoracyjne podczas rozmnażania przez nasiona. Tak jest Pumilio - krzewy wieloletnie o wysokości do 3 m i szerokie, z płożącymi się gałęziami, gęsto owłosione igły; Mungo - krzew o wysokości 2 m, z długimi i lekko skręconymi igłami, Kobold - krzew do 1 m, z kulistą koroną.
Europejska cedr lub cedr europejskirośnie w górach Europy Zachodniej i Karpat, wznosząc się na wysokość 1600 m nad poziomem morza. Mieszka do 1000 lat. Ten wolno rosnący odcień sosny jest odporny, odporny, preferuje umiarkowanie wilgotne gleby gliniaste.
Wysokość cedru europejskiego dochodzi do 23 m. Korona jest wąską piramidą u młodych drzew, zaczynającą się niemal od ziemi, a w starych - wieloramienną, o szerokich jajowatach. Igły do 8 cm długości, ciemnozielone, proste, po 5 igieł w pakiecie. W otwartym szyszki powstają w wieku 25 lat, w lesie - w drzewach 50-60 letnich. Młode są fioletowe, potem brązowe, dorastają do 8 cm, dojrzewają 3 lata po formacji i upadają na wiosnę, nie odsłaniając, pełne nasion - bardzo smaczne orzeszki sosnowe.
Dla małych obszarów podmiejskich są dobre następujące dekoracyjne sosny cedrowe.
Sosna to cedr europejski, sosna europejska lub cedr europejski
Glauca (Glauca). Wysokość to 2 m, szerokość korony to 1 m, roczny wzrost to 5 cm, puszyste gałęzie są bardzo piękne, są ubrane w pęczki niebieskoszarych igieł o długości do 8 cm. Ta niebieska sosna ma szeroki stożkowy kształt.
Nana (Nana). Wysokość wynosi tylko 1 m przy szerokości 2 m, roczny przyrost wynosi do 10 cm w górę i do 15 szerokości. Korona jest mnogovershinnaya, gałęzie ozdobione są niebiesko-zielonymi igiełkami o długości 5 cm Bardzo fioletowo-fioletowe szyszki są bardzo skuteczne, a gdy dojrzewają, stają się żółto-brązowe.
Pygmaea. Rośnie nie więcej niż 40 cm - znakomita dekoracja alpejskiej zjeżdżalni.
Bardzo malownicze sosny o nietypowym kolorze igieł - złote Aurea (Aurea) i złoty pstrokacizna Aurea Varigata (Aureavariegata).
Drewno cedrowe elfin lub sosna karłowatarośnie na Syberii na wschód od Transbaikalia, na wybrzeżu Ochockim, Kamczatka, Sachalin, Wyspy Kurylskie. Drewno Elfin jest odporne na mróz, tak jakby on sam schronił się zimą, upuszczając gałęzie na ziemię z nadejściem chłodów. Mało wymagająca dla gleby, wymagająca światła, ale nie tolerująca suchości ziemi i powietrza, żyje 200-250 lat.
Rośnie w formie drzewa o wysokości do 5 m lub krzewu wielopłatowego o wysokości do 2,5 m, którego gałęzie rozprzestrzeniają się po ziemi, wznosząc się nad jego końcami.Z niebieskawym odcieniem igły są zbierane w pęczki po 5 sztuk, lekko zakrzywione i mają długość 4-8 cm, są bardzo bogate w witaminy i olejki eteryczne. Drewno elfa rośnie powoli, tworzy pąki od 25 lat. Są podobne do cedru, ale mniejsze (3-6 cm). Orzechy są smaczne i zdrowe oraz wysokokaloryczne (zawierają do 60% oleju).
Drewno cedrowe elfin lub sosna karłowataJego dekoracyjne formy, z eleganckimi koronami, bogatym iglastym strojem i nietypowymi kolorami, są wspaniałe w pojedynczych i grupowych nasadzeniach na trawniku, w pojemnikach na balkonie, loggii, dachu, są mile widzianymi gośćmi skalnych ogrodów, kamienistych ogrodów. Rośliny te jednocześnie dekorują i naprawiają skaliste zbocza.
Spośród wielu dekoracyjnych form cedru elfin dla amatorskiego ogrodnictwa, zalecamy następujące.
Glauca (Glauca) z gałęziami, gęsto owłosione z długimi, zakrzywionymi igłami w srebrno-niebieskim kolorze. Wysokość krzewu wynosi 1-1,5 m, a szerokość korony osiąga 3 m. Młode czerwono-fioletowe szyszki stanowią dodatkową dekorację tej luksusowej sosny.
Krasnolud Draijers o powolnym tempie wzrostu (5-6 cm rocznie). To kompaktowa roślina z miękkimi niebieskimi igłami.
Dwarf Blue z bardzo puszystymi gałęziami, ponieważ wiązki białych i niebieskich igieł znajdują się promieniście.
Przydatna porada. Ze względu na swój pierwotny wygląd i wysoką zdolność przystosowania się do niekorzystnych warunków życia, drewno elfowe cedrowe jest bardzo dobre dla rosnących żywopłotów. Okazuje się szeroki i nieprzejezdny.
Wspólna sosna jest ozdobą lasu środkowego zespołu. Gigantyczne drzewa osiągają wysokość 50 m. Odporne, wymagające światła, do gleb uprawnych mało wymagające. Korona w młodych roślinach jest piramidalna, az wiekiem staje się szeroko owalna. W ciągu 70 lat sosna osiąga swój wzrost.
Igły mają 4-7 cm długości, szarozielone, z parą igieł w wiązce. Wywar z niego ma właściwości lecznicze. Szyszki są małe (2,5-5 cm), orzechy w nich dojrzewają we wrześniu i październiku (drugi rok po kwitnieniu). Sadzonki tej sosny są doskonałym surowcem do dekoracyjnych form z połączonymi igłami.
Sosna zwyczajna - piękne drzewo, ale duże. Dlatego w ogrodzie prawie nikt go nie zasadzi. Można jednak wybrać dekoracyjną sosnę o niewielkich rozmiarach, która będzie zadowolona nawet z suchego, piaszczystego miejsca na słońcu.A ponieważ sosny nie tolerują poważnego zanieczyszczenia powietrza (zaczynają wysychać na szczyty), będzie to dla ciebie ekologiczny barometr. Zapoznajmy się z niskimi formami i odmianami sosny zwyczajnej.
Sosna zwyczajna
Fastigiata - drzewo o wysokości kolumny do 10 mi wysokości tylko do 1 m szerokości. Ma bardzo piękne srebrno-niebieskie igły do 6 cm, jednakową wysokość, ale szersze srebrno-niebieskie. Glauka (Clauca)która rośnie do 5 m, z rocznym wzrostem do 20 cm wysokości i do 10 - szerokości.
Sorta Glauca Compacts (Glauca Compacts) i Wotereri na wysokości 4 m mają ten sam obwód korony, rosnący co roku o 5-10 cm długości i szerokości.
Wygląda nietypowo Nana Hibernica (Nana Hibernica) - wolno rosnąca sosna (roczny wzrost 5 cm), który na wysokości 1 m osiąga szerokość 2 m.
Dobry i w kształcie pinów Doon Valley z intensywnymi niebieskimi igłami.
Wśród sosen, które mają niezwykły kolor, zauważamy kształt Aurea (Aurea), których młode pędy są żółto-zielone, a zimą stają się złocistożółte. Dobrze pasuje do sosny Argente Compact (Argentea Compacta)która rośnie do zaledwie 2 mi jest ozdobiona długimi (do 6 cm) srebrnoszarymi igłami.
Są bardzo niskie sosny, które wyglądają jak puszyste dywany.Na przykład odmiana krzewu okrywowego Albinns. Ta sosna z niebiesko-szaro-zielonymi igłami o szerokości 2,5 m krzew rośnie nie więcej niż 30 cm.
Jak rosnąć?
Lądowanie. Sadzonki sosny nie powinny być starsze niż 5 lat. Dojrzałe drzewa i krzewy są sadzone zimą z zamarzniętej grudki ziemi. Na wiosnę (późny kwiecień-początek maja) lub wczesną jesienią (koniec sierpnia-wrzesień) sadzenie wykopują dół o głębokości 0,8-1 m. górna warstwa uprawna gleby, darń ziemi i gliny lub piasku rzecznego (2: 2: 1) z dodatkiem 30-40 g nitroammofoski, a w kwaśnym gruncie 200-300 g wapna gaszonego.
Posadzone tak, aby szyja korzeniowa znajdowała się na poziomie gruntu. W sadzeniu grupowym odległość między roślinami zależy od ich wielkości w stanie dorosłym i może wynosić od 1,5 do 4 metrów.
Sosna gęsto kwiecista, lub sosna gęsto kwiecista, lub sosnowa czerwień japońska
Najlepsze opatrunek i podlewanie. W ciągu pierwszych dwóch lat po posadzeniu do koła drzewa dodaje się 30-40 g / m2 całkowitego nawozu mineralnego. W przyszłości sosna nie musi się karmić. Spadające igły, których nie trzeba usuwać, wytworzą grubą ściółkę, w której zbierze się organiczne pożywienie.Jego sosna wystarcza do normalnego rozwoju.
Sosny są roślinami odpornymi na suszę, więc nie wymagają podlewania. Poza tym ściółka iglasta dobrze zatrzymuje wilgoć. Wyjątek stanowi sosna bałkańska (Rumelian), która ma właściwości nawilżające jak świerk i potrzebuje 2-3 razy na sezon podlewania (15-20 litrów na drzewo).
Przycinanie. Sosny nie muszą być ścinane, ale wzrost drzew może zostać spowolniony, a korona może stać się bardziej gęsta, jeśli oderwiesz młody (lekki) wzrost o jedną trzecią długości.
Przygotowanie do zimy. Dorosłe sosny są odporne na zimę, ale młode i ozdobne rośliny z delikatnymi igłami mogą cierpieć na oparzenia słoneczne w zimie i wczesną wiosną. Aby temu zapobiec, jesienią ich korony pokrywają świerkowe liście, które są usuwane dopiero od połowy kwietnia.
Hodowla. Sosny wyhodowano z nasion (gatunków) i szczepiono w ozdobnych formach. Rośliny te nie rozmnażają się przez sadzonki.
Sosna z orzecha. Lepiej siać nasiona na wiosnę ze wstępnym rozwarstwieniem. Jego czas trwania dla dwóch gatunków wynosi jeden miesiąc, pięć iglastych (cedrowych) 4-5 miesięcy. Siew, sadzenie i sadzonki rosnące są podobne do zaleceń dotyczących świerka (patrz artykuły na ten temat). Ale są też funkcje.
Aby lepiej zakorzenić się w roku siewu w drugiej połowie lata, pożądane jest karmienie sadzonek słabym roztworem azotanu lub kwasu borowego. Nasiona większości gatunków sosny dojrzewają zimą, w tym czasie należy je zebrać. Ale jest jedna subtelność. Dojrzewają w drugim, a nawet w trzecim roku po zapyleniu. Stożki z takimi orzechami są otwierane, a zagęszczenie w kształcie rombu lub wielobocznej piramidy tworzy się na szczycie łuski.
Kadzidełka sosnowe
Przydatna porada. Lepiej jest przechowywać nasiona drzew iglastych (w tym sosny) w zamkniętym szklanym słoiku iw chłodnym miejscu, a następnie można je sadzić w przyszłym roku.
Sosna z przeszczepem. W przypadku rozmnażania form dekoracyjnych, 4-letnie sadzonki sosny zwyczajnej są zwykle używane jako zapasy, tak że średnica pędu centralnego wynosi około 5 mm. Sadzonki do przeszczepu są pobierane z 1-3-letniego wzrostu, przycinane do długości nie większej niż 6 cm, Prawie wszystkie ich igły są usuwane, pozostawiając tylko wierzchołkowy pączek.
Podkładka jest usuwana nie tylko z igieł, ale również z bocznych pąków i pędów przekraczających długość cięcia.
Najlepszy czas na szczepienie sosny jest przed przerwą, ale można to zrobić w pierwszej połowie lipca.Wiosną szczepu sadzi się na ucieczce zeszłego roku, a latem - na prąd.
Technika szczepienia i późniejszej pielęgnacji jest taka sama jak w przypadku jodły.
Ochrona piękna. Jeśli igły sosny skracają się i rozjaśniają, pojawia się biały puch, oznacza to, że jedna z odmian mszyc została tam osiedlona - sosnowe hermes. Aby pozbyć się tego szkodnika, w maju trzeba przetworzyć gałęzie za pomocą roztworu actellic lub rovicurta. Nie ozdabia drzewa i mszycy sosny (kolor szarawy). Od maja pozbyć się rozpylania karbofosu (30 g na 10 litrów wody). Po 10 dniach leczenie powtarza się.
Sadzonki sosny zwyczajnej
Spadające igły, gałęzie mogą powodować shchitovka. Bardzo trudno jest z nią walczyć, bo samice są chronione tarczą. Konieczne jest uchwycenie momentu, w którym larwy wychodzą (maj-czerwiec) iw tym czasie przetwarzają rośliny za pomocą acaryny (30 g na 10 litrów wody).
Suszenie wierzchołków, zmniejszanie wzrostu gałęzi, zanikających igieł może powodować podkorowe porażenie sosny. Zimuje na liściach iglastych, dlatego jesienią i wczesną wiosną łodygę należy posypać pyłem (25 g na drzewo). W maju, przeciwko larwom wylęgowym, należy je leczyć za pomocą Actellicum (15 g na 10 l wody), wydając ćwierć litra na drzewo.
Teraz o chorobie.Jeśli w maju igły staną się czerwonobrązowe, wysychają i opadają, pąki nie rosną we wzroście, a latem, gdy pędy zanikają, które pokrywają omdlenia, pojawiają się oznaki raka. Lek jest przetwarzany przez cały sezon: pod koniec kwietnia, pod koniec maja, na początku lipca i we wrześniu. Do przygotowania roztworu roboczego można użyć podkładu lub antio (20 g na 10 litrów wody). Wskazane jest spryskiwanie chorego drzewa podczas zimowych roztopów (20 g karatanowego leku na 10 litrów wody).
Przyjaciel, który zjadł chorobę Shute, zwyczajny na drzewie sosnowym, objawia się także przez plamienie igieł. Chore rośliny traktuje się rozpylaniem w lipcu - wrześniu zinebom, płynem Bordeaux lub koloidalną siarką (200 g na 10 l wody).
Autor: Tatyana Dyakova, kandydatka nauk rolniczych
