Wiszące na cienkich długich szypułkach latarnie abutilon od dawna przyciągają uwagę ludzi. Historia zaznajomienia się z kulturą Europejczyków rozpoczęła się w XVIII wieku, a nazwa tego rodzaju wiecznie zielonych krzewów, krzewów i roślin zielnych została otrzymana z arabskiej nazwy, zgodnie z legendą otrzymaną od Awicenny.
Dzisiaj botanicy znają około dwustu rodzajów abutilonu. Popularnie określany jako chińska latarnia, Indian Mallow lub klon domowy, często uważa się, że abutilon pochodzi z Chin lub Indii. Jednak rośliny należące do dużego rodzaju można znaleźć nie tylko tutaj, ale także w innych tropikalnych regionach świata, na przykład w Afryce Północnej, w Oceanii, Australii, a nawet na wybrzeżu Ameryki.
W domu i jako ozdobna roślina ogrodowa wykorzystuje się kilkanaście gatunków jasnej, kwitnącej kultury. Jednocześnie zbiory hodowców kwiatów są aktywnie uzupełniane ze względu na niezwykłe atrakcyjne rośliny odmianowe i hybrydowe. Zdjęcia abutilonu oraz opis naturalnie występujących i uprawianych gatunków i odmian żywo odzwierciedlają kolor i różnorodność roślin.
Abutilon Theophrastus (A. Theophrasti)
Rosjanie i mieszkańcy innych krajów europejskich i azjatyckich przedstawili na zdjęciu Abutilon Teofrasta znak pod inną nazwą - lina. Pozornie nieatrakcyjna i całkowicie nie-ozdobna roślina z dawnych czasów była używana do produkcji trwałych włókien wykorzystywanych do produkcji sznurka, płótna i włókna do potrzeb technicznych.
Mała uprawa zielna z zielonym ulistnieniem w kształcie serca i żółtymi kwiatami jest nadal uprawiana w Chinach jako cenna roślina rolnicza. Do produkcji włókien łodygi są zbierane, suszone i przetwarzane przez analogię z lnem.
Jeśli tylko jeden abutilon ma znaczenie gospodarcze, to jest dużo więcej gatunków ozdobnych, które przyciągają uwagę dzięki łasce liści i kwiatów. Kompaktowe formy zielne i półsypowe, w tym amupelowe odmiany abutilonu, jak na zdjęciu, nadają się do uprawy w doniczkach lub ogrodach zimowych na terenach zielonych. Jednocześnie główną wartością takich abutilonów są ich kwiaty, duże, często dzwonkowate lub szeroko otwarte.
Abutilon Chitendeni (A. Chitendenii)
Podobnie jak poprzednie gatunki, roślina ta, zwana kanarkiem, ma szeroko otwarte żółte kwiaty.To prawda, że rozmiar felg, w tym przypadku sięga 6-7 cm, a kształtem przypominają kwiaty hibiskusa. Corolla łączy pięć jasnych płatków z teksturą z czerwonawym lub pomarańczowym punktem u podstawy. Liście rośliny mają okrągły kształt serca, z niewielkim stosem na tylnej stronie i szorstką powierzchnią czołową.
Abutilon przedstawiony na zdjęciu tworzy piękne drzewo o wysokości do 3 metrów, w kulturze doniczkowej nadaje się do kształtowania i jest uprawiany w dużych donicach. Kultura wymaga dużo światła i dobrego drenażu. W letnie dni roślina jest przydatna do wzniesienia się w powietrze, gdzie kwitnienie abutilona koniecznie przyciąga uwagę insektów miodu.
Abutilon Megapotamsky (A. megapotamicum)
Roślina o kwiatach o niezwykłym kształcie w ludziach zasługiwała na miano "chińska latarnia". Rzeczywiście, powiększona karminowa lub czerwona podstawa korony bardzo przypomina tradycyjną lampę z jasnego papieru ryżowego. Płatki mogą być żółte, pomarańczowe lub fioletowe. Kwitnienie megapotamy abutilona jest długie, w domu może pojawić się niemal przez cały rok.
Abutilon tego dekoracyjnego typu tworzy wdzięczne krzewy lub jest uprawiany jako roślina ampeliczna, wymagająca solidnej podstawy lub podpory.
W przypadku kwiaciarstwa domowego i ogrodowego interesująca jest różnorodna postać megapotamsky abutilon z wydłużonymi, ciemnymi pędami. Na szczycie łodygi wiszą żółto-czerwone latarnie. Ale osobliwość formy nie znajduje się w nich, ale w spiczasto żółto-zielonym ulistnieniu spiczastej, prawie lancetowatej postaci.
W odmianach abutilona megapotamia Orange Hot Lava jasnopomarańczowe kwiaty z obszernym purpurowym bract wolantowym powietrznym bract. Liście, łodygi i pędy kwiatowe są ciemne, prawie fioletowe. Liście zębate, zielone, z zaostrzoną końcówką i ciemniejszymi żyłkami. Kwiaty wyglądają jak dzwon, składający się z dwóch poziomów. Górne płatki odznaczają się obecnością ciemnych żył, a niższe - ciemniejszym kolorem.
Abutilon Sello (Abutilon sellowianum)
Abutilon Sello lub sellowianum to dość duży krzew o wysokości do dwóch metrów, z wyprostowanymi pędami i lekkim, a czasem różnobarwnym ulistnieniem. Kształt blachy ma trzy ostrze, karbowany. Kwiaty, w porównaniu z megapotamem abutilon, są bardziej podobne do stożka lub tradycyjnego dzwonu. Corolla różowo-pomarańczowy kolor. Średnica korony wynosi około 4 cm, a żyły czerwono-różowe są wyraźnie widoczne na powierzchni płatków.
Abutilon zauważył (A. striatum lub pictum)
Jak widać na zdjęciu abutilonu odmiany plamistej Marlon Fontoura, korony w tym przypadku mają kształt dzwonu. Kielich mały, zwarty do wklęsłych wzorzystych płatków. W dzikich formach kwiaty są pomarańczowe, łososiowe lub różowoczerwone. Liście są ciemne, równomiernie zielone.
Jednak dzisiaj istnieją spektakularne odmiany z pięciopalczastymi liśćmi w kolorze marmuru. Przykładem tego jest podobny klon, odmiany abutilon Thompsonii. Pędy, łodygi liści i pąki tej rośliny są lekkie. Kwiaty Corollas są pomarańczowo-różowe, a na płytkach liściowych znajduje się kilka odcieni zieleni jednocześnie. Obszary w pobliżu żył są ciemniejsze, w kierunku krawędzi intensywność tonu maleje. Ponadto, na zdjęciu abutilona wyraźnie widoczne są żółtawe lub białawe plamy z chaotycznym układem.
Odmiana abutilona, którą dostrzegł Nabob, cieszy hodowcę kwiatami niezwykłymi dla tego rodzaju gęstego, czerwonego odcienia. Blaszki liściowe są duże, monofoniczne. Wysokość rośliny może wynosić od 60 do 100 cm, a kwitnienie obfite i długie.
Nie ma tak wielu odmian abutilonu, które mogą dać miłośnikowi kwiatów frotte amatorowi roślin domowych.Odmiana Royal ilima ujawnia żółto-pomarańczowe kwiaty o średnicy do 5-6 cm, zewnętrzne płatki są dłuższe. Środek korony składa się ze skróconych zawiłych płatków z zauważalnymi szkarłatnymi żyłkami.
Abutilon winorośli (A. vitifolium)
Odmiana hybrydowa Suntense, uzyskana z winnicy abutilon, stała się popularną kulturą dekoracyjną. Rośliny tego gatunku są dość odporne na zimno i reprezentują półkrwi o wysokości do 180 cm, a kwitnienie polega na uformowaniu masy dużych kwiatów w kształcie kielicha w kolorze liliowym, niebieskawym, różowym lub białym. Roślina liściasta. Liście są twarde, owłosione, zielone lub z zauważalnym srebrzystym odcieniem.
W kulturze doniczkowej preferuje słoneczne, ciche miejsca, pożywne gleby i umiarkowane podlewanie. Aby ograniczyć wzrost, w domu abutilon sadzi się w małych doniczkach.
Zdjęcie abutilonu odmiany White Charm daje pełny obraz liści tego gatunku, który naprawdę przypomina liście uprawianych winogron. Odmiana jest interesująca rzadko dla białego koloru frontu i jego rozmiaru. Średnica kwiatu szeroko otwartego sięga 7-9 cm.
Abutilon Darwin (A. darwinii)
Gatunek pochodzący z Brazylii został po raz pierwszy opisany przez Josepha Daltona Hookera w 1871 roku i należy do najstarszych odmian kulturowego abutilonu, tworząc trwały krzew o wysokości od półtora do dwóch metrów.
Roślina ma proste liście, które mają kształt trójkąta lub pięciopalczasty, gęstą blaszkę liściową pokrytą sztywnymi włoskami. Kwiaty abutilona, jak na zdjęciu, pojedyncze, duże, pomalowane na różowo i pomarańczowo. Gatunek łatwo toleruje mrozy do -12 ° C, lubi lekki grunt i dużo światła.
Abutilon hybrid (A. hybridum)
Większość uprawianych w ogrodach i parapetach abutilon nie znajduje się w przyrodzie. Są to liczne hybrydy, często nieznanego pochodzenia, które dziś łączy się pod nazwą Abutilon hybridum. Ze względu na niepewność pochodzenia takie wykształcenie nie jest uważane za gatunek, lecz przez rozległą grupę odmian.
Hybrydowe abutilony są zwartymi, silnie rozgałęzionymi roślinami o wysokości do 1,5 metra. Liście tej pięknej kultury mają kształt serca lub jajowate, rzadko trzy lub pięciopalczaste, ząbkowane wzdłuż krawędzi. Blachy z obu stron pokryte są krótkim twardym stosem, a ich kolor może różnić się od jasnozielonego lub nawet żółtawego do barwnego.
Hybrydowy abutilon przyciąga uwagę w kształcie dzwonu, umieszczony w zatokach pojedynczo lub w parach kwiatów. Corollas o średnicy do 5 cm trzymane są na cienkich szypułkach. Płatki uderzają w różne odcienie od grubego burgunda do bieli.
Wśród szczątków hybrydowych są krzewy i krzewinki, które w domu wymagają przymusowego przycinania i kształtowania.
Wiele interesujących odmian i hybryd jest do dyspozycji hodowców kwiatów, wśród najbardziej popularnych jest seria hybrydowych abutilonów Bella Select Mix, w tym rośliny o kwiatach jasnoróżowych, różowych, koralowych, białych i jasnożółtych.
Zdjęcie pokazuje abutilon Bell o jasnym kolorze koralowym z jaśniejszym środkiem korony i bogatych różowych krawędziach płatków. Liście takiej rośliny są płaskie, zielone, trzy- lub pięciokąte.
Nie mniej interesujący jest abutilon Bell Yellow z ciemnymi pędami i żółtymi kwiatami, które na pewno nie pozostaną niezauważone.
Hodowcy krajowi oferują miłośnikom roślin domowych abutilon Juliet wysokości do 55-60 cm oraz duże proste kolory w różnych odcieniach.Instalacja jest bezpretensjonalna i łatwo przenosi wszystkie funkcje treści domowych. Inna odmiana ma podobne właściwości - Abutilon Organza z kwiatami o białych, złotych, różowych i bogatych karminowych odcieniach.
Stwórz unikalną kompozycję roślin o różnych kolorach kwiatów, jeśli kupisz nasiona abutilonu w mieszance. W takim przypadku rośliny tej samej odmiany wymagają zunifikowanego podejścia do pielęgnacji i pielęgnacji, a nad czajnikiem pojawi się bujna wielobarwna czapka dzwonecznika.
Jednym z najbardziej znanych hybrydowych abutilonów była odmiana White King, która tworzy zwarte krzewy nie większe niż 40 cm. Liście na takich roślinach są aksamitne, ciemnozielone lub szare, kwiaty są w kształcie dzwonu, całkowicie białe, z żółtym słupkiem i równie jasnymi pręcikami.
Miłośnicy kwiatów frotte powinni zwrócić uwagę na hybrydowy abutilon Pink Swirls z delikatnie różowymi rogami i jasnymi liśćmi.
Co ciekawe, wśród abutilonów znajdują się dekoracyjne liściaste odmiany. Kwiat z Souvenir de Bonn, przedstawiony na zdjęciu Abutilon, można nazwać miernym w porównaniu do poprzednich roślin, ale jego liście wyraźnie przyciągną uwagę.Półkrzew o grubości około pół metra jest gęsto pokryty pięciopalczastymi spiczastymi liśćmi. Płyta liści jest ciemnozielona, z pasemkami i białymi krawędziami wzdłuż krawędzi.
