HAZEL TO TWARDY ORZECH DO ZGRYZIENIA

Send

Leszczyna lub leszczyna wśród wielu narodów jest otoczona ogromną liczbą legend, legend i przesądów. Więc Słowianie przypisywali leszczyny świętym i czystym roślinom, wierzono, że nie bije błyskawica. Dlatego podczas burzy ukryli się pod drzewem orzechowym i zamknęli gałęzie w paskach i dotknęli wszystkiego, co chcieli chronić przed piorunem.

Wierzono, że rózga leszczyny może nie tylko odstraszyć diabła, ale także odejść, a nawet zabić węża, stworzenie diabła. Leszczyny zostały umieszczone w stodołach, aby wypędzić myszy. Zgodnie z wierzeniami południowych Słowian, dusze przodków, którzy odwiedzają ziemię w tym czasie, zasiedlają Trójcę w drzewie leszczyny. W jego gałęziach dusze pochodzą z innego świata i z kolei wracają.

Wspólna orzech laskowy. © H. Zell

Hazel (hazel) przypisała właściwość do wykrywania ukrytych przedmiotów. W pogańskich czasach białe piwne różdżki służyły jako symbol druidom, poświadczając ich klasę i zdolność bycia mówcą.

W czasach Wikingów orzechowe stosy ułożyły się w stosy "hoslur" - "pole leszczyny", na którym toczyły się wcześniej ustalone bitwy. Zarówno podstawy walk (holmganga), jak i pola oficjalnych pełnowymiarowych bitew między armiami zostały wyznaczone przez płot z leszczyny, który otoczył ich magiczną cechą, oddzielając ich od świata codziennego życia.Podczas wojny hazel był używany jako magiczna obrona. Starożytna irlandzka legenda mówi o "starej leżącej kropli". Według legendy magiczne drzewo wydzielało truciznę, a kiedy Mac-Kumheill zrobił z niej tarczę, trujące gazy, które z niej wyrosły, zabiły wrogów.

Istnieje także starożytne określenie "tarcza Fiony" - poetycka metafora magicznej ochrony. Jest to związane z tak zwanymi luaithrindi - osobliwymi, splatającymi się wzorami na ubraniach celtyckich wojowników, które stworzyły kompletną iluzję wiązanych węzłów.

Opis

Hazel lub Hazel (Corylus) - rodzaj krzewów (mniej drzew) z rodziny Birch.

Liście piwonii - okrągłe lub szeroko, raczej duże. Kształt liści dał początek rosyjskiej nazwie - jako ciało leszcza. Tworzą zarośla w lasach liściastych, mieszanych i iglastych.

Kwiaty są jednopłciowe, jednopienne. Mężczyzna - zebrane grube kolczyki, umieszczone na krótkich gałęziach, rozwijają się jesienią, zimują i kwitną wczesną wiosną, zanim pojawią się liście. Kobiece kwiaty są zbierane pąki w postaci pąków i siedzieć na dwóch w kątach przylistków.Każdy żeński kwiat ma bardzo słabo rozwinięty okwiat. Jajnik dolny, bilokularny, z jednym jądrem (owule) w każdym gnieździe.

Z powodu niedorozwoju jednego jądra pojedyncze ziarno zaszczepione drzewem owocowym to orzech. Każda nakrętka jest otoczona rurkowatym ząbkowanym pokryciem, tak zwanym plyus, który pochodzi z przylistka i dwóch wypustek (predstylów) żeńskiego kwiatu. Materiał siewny bez białka, z grubymi liścieniami bogatymi w olej, które pozostają w ziemi podczas kiełkowania nasion.

Hazel treelike lub orzech (Corylus colurna). © Lottis 80

Hazel kwitnie w marcu. Kwiatostany są w pełni uformowane w sezonie wegetacyjnym poprzedzającym kwitnienie. Pyłek jest przenoszony przez wiatr. Owoce dojrzewają w sierpniu i wrześniu, rzadziej - pod koniec lipca. Wydajność owoców wynosi 40-500 kg / ha. Lata zbiorów przemijają z niskimi plonami, w niektórych latach nie ma żadnego owocu. Orzechy mają dobre kiełkowanie, zwykle kiełkują na wiosnę. Sadzonki zaczynają owocować przez 5-10 lat. Całkowity czas życia buszu wynosi 60-80 lat. W naturze rozprzestrzenia się głównie za pomocą środków wegetatywnych: odrostów korzeniowych i pędów pneumatycznych.

Rośnie w europejskiej części w lasach iglastych i liściastych, w stepach leśnych, w strefie stepowej wzdłuż zalesionych wąwozów. Na Kaukazie wzrasta do prawie 2000 m. Jest uprawiana w wielu regionach kraju. W lasach liściastych rośnie w zaroślach, ale nie toleruje zbyt wiele cieniowania. Rośnie wspaniale na polanach, ogniskach, krawędziach, czasem tworzy czyste zarośla na terenie o zmniejszonych lasach. Dość często w złożonych wiertłach. Preferuje wapienne, próchniczne, umiarkowanie wilgotne gliny i piaszczyste gliny. Ze względu na obfitość miotu liści bogatych w sole wapnia, zwiększa żyzność gleby. W zimie z długimi silnymi mrozami zamarza.

Aplikacja

Ziarna owoców orzecha zawierają 58-71% tłuszczu, 14-18% dobrze strawnych białek, 2-5% sacharozy, witamin B i E oraz soli żelaza. Jądra są spożywane na surowo, suszone i prażone (grillowane), wykorzystywane do wytwarzania ciast, słodyczy, kremów i różnych nadzień. Szczególnie dużo słodyczy z nich przygotowuje się na Kaukazie. Szlifowanie ich niewielką ilością wody ze świeżych orzechów powoduje, że "mleko" i "śmietanka" są bardzo odżywcze i zalecane dla osłabionego pacjenta.Kawa jest zrobiona z prażonych orzechów. Orzechy są wykorzystywane do produkcji likierów. Olej z orzechów ma przyjemny smak i aromat, jest bardzo odżywczy, stosowany jest w żywności, a także w produkcji farb i lakierów, produkcji mydeł. Ciasto, pozostające po spuszczeniu oleju, służy do wytworzenia chałwy.

Drewno jest używane do małych stolarskich i tokarskich rzemiosł, obręcze do drewnianych beczek, uchwyty do narzędzi rolniczych, laski są wykonane z pni; z cienkich gałęzi wyplatają kosze, z grubszych - żywopłoty. Gałęzie zbiera się na paszę dla zwierząt gospodarskich. Trociny są używane na Kaukazie do rozjaśniania win i octu. Węgiel drzewny jest używany do rysowania, zanim został użyty do przygotowania prochu. Suchej destylacji drewna otrzymują płyn terapeutyczny "Las", który był używany do wyprysku i innych chorób skóry. Kora zawiera około 10% garbników, może być używana do garbowania i farbowania skóry.

Inne gatunki orzechów mają mniejszą wartość ekonomiczną. Leszczyna jest różnorodna, jest szeroko rozpowszechniona w Transbaikalia, Amur i Primorye. Tworzy duży obszar zarośli, ale jego krzewy są mniej owocne niż poprzednie gatunki.Leszcz mandżurski i zbliżona do niego leszcz z krótkim rękawem, żyjący na Dalekim Wschodzie, są również wykorzystywane jako rośliny pokarmowe, ale zbiór ich owoców jest bardzo trudny z powodu bardzo ostrych pióropuszów. Na Kaukazie rośnie drzewo orzecha laskowego (niedźwiedź orzech), który jest drzewem do 35 m wysokości. Trwałe, piękne drewno tego typu jest wysoko cenione w branży meblarskiej. Orzechy są używane do jedzenia, ale mają raczej twardą skorupę.

Dorastanie

Hazel cień-tolerancyjny, ale z silnym cieniowaniem, małe owoce, liście tracą kolor. Lepiej sadzić je w słonecznym i osłoniętym miejscu. Pożądane są bogate, żyzne, osuszone, słabo bielicowe, neutralne gleby. Nie lubią pobliskich wód gruntowych, kwaśnych, piaszczystych, bagiennych, kamienistych.

Wschodnie, północno-wschodnie i północne partie niskich zboczy są najbardziej preferowane do sadzenia, zimą i wiosną występują mniejsze wahania dziennych temperatur, co zmniejsza ryzyko zamarznięcia i oparzeń.

Pospolita leszczyna (Corylus avellana). © Isidre blanc

Hazel odporny, wymagający wilgoci i światła. W okresie kwitnienia kwiaty męskie nie zamierają lekko w temperaturze -3 ... -5 ° C, a kwiaty żeńskie w temperaturze -8 ° C.Pyłek w kolczykach w zimie nie jest uszkodzony w temperaturze -30 ° C.

Aby uprawa była bardziej obfita, należy posadzić kilka leszczyny obok siebie - mają one zapylanie krzyżowe.

Krzew powstaje w 6-10 łodygach i praktycznie nie jest odcinany. Wystarczy usunąć uszkodzone gałęzie i niepotrzebny wzrost. Od 20 roku życia stare pnie są zastępowane młodymi pędami, 2-3 razy w roku. Podczas formowania leszczyny w formie drzewa wybiera się jedną łodygę i na wysokości 50-60 cm tworzą się 4-5 gałęzie szkieletu. Dolny wzrost w tym samym czasie usunięty. Hazelnut wytwarza 3-4 kg owoców z buszu.

Sadzonki leszczyny sadzi się wiosną lub jesienią, w odległości 3-4 m od siebie. Przed posadzeniem odciąć zepsute korzenie i zanurzyć je w zacierze gliny lub gliny. Szyja korzenia powinna znajdować się 3-4 cm nad ziemią.

Wskazane jest dodanie gleby do sadzeniaka spod starych krzewów orzechowych, ponieważ istnieje mikroflora konieczna dla rośliny. Po posadzeniu podlewają krzew i ściółkę obornikiem lub torfem.

Aby lepiej przetrwać wiosną, gałęzie są cięte na wysokości 10-15 cm od gleby, pozostawiając 3-5 pąków.

Hodowla

Hazel rozmnażane przez nasiona, przeszczepy, dzielenie krzewów, nakładanie warstw, odrosty korzeniowe.

Najłatwiejszy sposób w warunkach ogrodu - podział buszu. Za pomocą ostrej łopaty odrywa się 1-2 młode pnie wraz z systemem korzeniowym i dużą grudą ziemi. Podczas przesadzania należy wykonywać cięcia na wysokości 10-15 cm od ziemi, aby spowodować pojawienie się nowych pędów i uzyskać lepsze wszczepienie buszu. Części rośliny z korzeniami powyżej 15 cm są dobrze tolerowane.

Gdy wymagana jest duża liczba sadzonek, a rośliny wytwarzają kilka odrostów korzeniowych, przekroje poziome i łukowate są przekierowywane. Wiosną gałązki są składane i układane w rowki o głębokości 10-15 cm, przypięte i pokryte ziemią. Wierzchołki tych gałęzi (co najmniej 10 cm długości) są uniesione nad ziemią i przywiązane do kołków. Po 1-2 latach ukorzenione sadzonki są oddzielane i przesadzane do stałego miejsca.

Przy rozmnażaniu nasion znaki rośliny matki są podzielone, a odmiana nie jest zachowana. Czas owocowania jest również opóźniony. Do sadzenia wybierz dojrzałe orzechy, spadł z buszu. Zasypać jesienią do głębokości 7-8 cm, lub wiosną do głębokości 5-6 cm, przy rozmnażaniu nasion orzechy laskowe i orzechy laskowe wchodzą w okres owocowania tylko przez 5-8 lat. Gdy wegetatywny przez 3-4 rok.

Orzechy laskowe i orzeszki mogą być rozmnażane przez szczepienie pączkiem lub łodygą na dzikim orzechu i niedźwiedziej leszczynie.Najlepszy czas na pączkowanie (pączkowanie) na środkowym pasie to koniec lipca - początek sierpnia, kiedy kora podkładki jest łatwo oddzielona od drewna. Pąki (oczy) do szczepienia pobierane są z drzewiastej części pędów bieżącego roku. Zanim zaczniesz szczepić i wyciąć peephole z odmiany kiełkowania, łodyga jest oczyszczona w celu usunięcia włosów. Przeszczep odbywa się za pomocą następujących metod: baniek, pluskanie, za korą. Sadzonki są zbierane jesienią, chociaż można je pokroić na wiosnę, zanim pączek pęknie tuż przed inokulacją.

Gatunek

Pospolita leszczyna (Corylus avellana).

Jest to krzew do 5 m wysokości, z szarawą korą, owłosionymi pędami, prawie zaokrąglonymi liśćmi o długości do 12 cm i szerokości 9 cm. Kolczyki leszczyny kładzione są jesienią, a ich kwitnienie i pylenie, które odbywa się przed pojawieniem się liści, wyznacza początek wiosny. Owoce są zwykle skupione razem 2-5 i przykryte jasnozielonym, liściastym opakowaniem składającym się z dwóch klapowych ulotek. Kiedy dojrzeje we wrześniu, orzechy opadają i wypadają z opakowania. Orzech prawie kulisty, do 1,5 cm średnicy, jasnobrązowy. Leszczyna jest szeroko rozpowszechniona zarówno w naturze, jak iw kulturze w całej Europie i na Kaukazie w zaroślach lasów liściastych, zwłaszcza dębu.

Rośnie na glebach zawierających wapno, o dobrej wilgotności. Jak już wspomniano, orzechy są zdrowe i smaczne, zawierają do 65% tłuszczu, 16% białka, 3,5% cukru, witamin. Tworzą halamę, słodycze, czekoladę, olej, podobny do migdałów i są używane zarówno w żywności, jak i do przygotowywania lakierów i farb. Biały z jasnobrązowym odcieniem ciężkie i twarde drewno orzechowe jest elastyczne, wytwarza wygięte produkty - meble, obręcze, daje dobry węgiel, rysuje ołówki. Mimo że orzechy laskowe rosną niemal wszędzie, ich nasadzenia przemysłowe znajdują się głównie na południu, gdzie jest najbardziej produktywna. Rozproszona forma z purpurowo-czerwonymi liśćmi.

Hazel treelike (Corylus colurna).

Jedyna drzewostan leszczyzna rosnąca na Kaukazie i w Azji Mniejszej, w lasach liściastych, osiąga wysokość 20 m, z prostymi pniami, szara z głęboką pękatą korą, złuszczonymi płytkami. Liście są okrągłe lub szeroko jajowate, do 12 cm długości. Kwiaty męskie w bazie, samice prawie niezauważalne, ledwo widoczne z pąków otwierających.

Owoce w aksamitnym opakowaniu - plyus, którego brzegi są cięte na wąskie listki.Orzech z twardymi grubymi skorupkami. Kwitnie w kwietniu, owoce dojrzewają we wrześniu. W kulturze ze względu na termofilię prawie nie wykracza poza naturalny zasięg, ale znajduje się w krajach bałtyckich.

Corylus heterophylla.

Krzew do 3 m wysokości, rośnie we wschodniej Syberii, na Dalekim Wschodzie, w Chinach, Korei i Japonii w lasach iglasto-liściastych na krawędziach, polanach. Różni się od wspólnych liści leszczyny skróconych na wierzchołku lub prawie bilobate liście. Męskie kwiaty w bazie, samice prawie niewidoczne, czerwonawe, w pąkach. Kwitnie w kwietniu, owoce dojrzewają w sierpniu - wrześniu. Owoce są całkowicie przykryte owinięciem, zebrane 2-3 na końcach gałęzi.

Owoce od 9 lat. W kulturze może rosnąć na środkowym pasie do Petersburga na północy. Propagowane przez sianie nasion wiosną po rozwarstwieniu lub przed zimą. Przypuszczalnie wprowadzono do kultury około 1880 roku

Send