Dziś ogrodnicy mają niewiele lub nie znanych wcześniej odmian śliwek i innych upraw owoców pestkowych. Nic dziwnego, że właściciele działek gospodarstwa domowego są zainteresowani Peach Plum, opisem odmiany, zdjęciem rośliny i jej owoców, a także cechami uprawy.
Przede wszystkim ta odmiana domowej śliwki przyciąga uwagę dużymi, miodowymi owocami z jaskrawoczerwono-różowym rumieńcem. Oryginalny wygląd nie tylko z góry ustalił nazwę odmiany, ale stał się również przyczyną powszechnego nieporozumienia. Wiele osób błędnie uważa, że roślina jest hybrydą brzoskwini i śliwki.
Kultury ziaren pestkowych doskonale nadają się do krzyżowania międzygatunkowego, dając owocne potomstwo z taką lub inną cechą rodziców. Jednak brzoskwinia śliwkowa tylko zdalnie przypomina aksamitny południowy owoc, o czym świadczy szczegółowy opis i zdjęcie rośliny.
Peach Plum Sort
Pomimo spektakularnego wyglądu, doskonałych walorów deserowych i raczej dużych owoców, roślina nie może być sklasyfikowana jako nowa. Pierwsza odmiana brzoskwini została opisana w 1830 roku. Do dziś nie dotarła ona do miejsca, w którym wyrosły pierwsze sadzonki, ani odmiany użytej do hodowli.Jest oczywiste, że kultura pochodzi z Europy Zachodniej i ponad sto lat temu nazywano ją odmianą Czerwonej Nektaryny lub Royal Flush.
Teraz, gdy selekcja posunęła się do przodu, gatunek ten rzadko występuje w nasadzeniach. Jednak w czasach sowieckich odmiany polecano do uprawy w regionach południowych, w tym republikach Zakaukazia i Północnego Kaukazu, Mołdawii, a częściowo na Ukrainie, a także Kubań i Stawropol. Na północy, ze względu na niską zimotrwalosc, rośliny zostały zamrożone, nie dając pożądanych zbiorów.
Jeśli przestrzegane są zasady sadzenia i pielęgnacji, Peach Plum tworzy średnie lub wysokie drzewa z dobrze liściastą koroną o średniej gęstości. Młode sadzonki, w porównaniu z już owocującymi roślinami, wykazują duże tempo wzrostu, które spowalniają o 5-7 lat. W tym czasie pierwszy jajnik pojawił się na gałęziach bukietów.
Początkowo drzewa owocowe dają niestabilne plony, ale stopniowo wskaźniki się zmniejszają i rosną. W wieku 15 lat śliwka o wczesnym okresie dojrzewania dostarcza do 50 kg masowo dojrzewających, prawie nie opadających owoców. W zależności od regionu i warunków pogodowych zbieranie owoców odbywa się od drugiej połowy lipca do drugiej dekady sierpnia.
Sądząc po zdjęciu brzoskwiniowej śliwki, roślina ma duże owalne liście z tępym, ledwo widocznym końcem. Płytka liściasta, w przeciwieństwie do brzoskwini, nektarynki i moreli, jest lekko owłosiona, podobnie jak młode pędy tego roku, a także gęste krótkie ogonki, na których jajnik jest mocno przylegający. Brzegi arkusza są wyraźnie postrzępione.
Zgodnie z opisem odmiany i zdjęcia śliwki brzoskwini ma duże, okrągłe lub jajowate owalne owoce, lekko wyciśnięte u góry. Średnio ciężar jednej śliwki z grubą, mocną skórą, na której znajduje się niepozorny szew, wynosi 45-50 gramów. Jednak nierzadko zdarza się, że masa płodu w ciepłych latach i przy wystarczającym odżywianiu osiąga 70 gramów.
Kolor śliwki zależy od warunków pogodowych. Podstawowy kolor skóry pokryty sinawym kwiatem woskowym jest zielonkawo-żółty. Ale jeśli owoc był wystarczająco na słońcu, na jego bokach tworzy się jasny różowoczerwony rumieniec, zdolny pokryć prawie całą powierzchnię.
Dojrzała, gotowa do spożycia śliwka ma elastyczny, soczysty miąższ o pięknym złocistym odcieniu. Kamień jest mały, spłaszczony, łatwo oddzielony, co w połączeniu z przyzwoitym smakiem wskazuje wartość odmiany.Pachnące słodko-kwaśne śliwki można z powodzeniem stosować jako surowiec do przygotowania dżemu, dżemu, duszonych owoców i innych produktów kulinarnych.
Ze względu na gęstą skórkę i dojrzewanie śliwek odmiany Peach, są one łatwo transportowane i przechowywane przez krótki czas. Jedynym brakiem kultury jest niska zimotrwalosc, która nie pozwala na uprawianie odmiany bez ryzyka, nawet w Centralnym Czarnym Glebie.
Śliwka brzoskwinia michurin
Oczywiście, wiedząc o południowej śliwce śliwkowej i chcąc uzyskać bardziej odporną na zimno odmianę, w 1904 r. I. Michurin rozpoczął tworzenie podobnej odmiany własnej selekcji. Jako podstawę naukowiec wziął biały kamień śliwkowy, przywieziony z gospodarki Reshetnikov Samary. Kiedy sadzonka zaczęła kwitnąć, została zapylona przez odmianę amerykańskiego Waszyngtonu. Roślina, zwana brzoskwiniową śliwką Michurin, po raz pierwszy przyniosła owoce dopiero w 1921 roku.
Owoce tej kultury mają okrągły lub okrągły owalny kształt. Na skórze żółtej z matowym zielonkawym odcieniem widać:
- płytkie szwy;
- niebieskawy kwiat woskowy, łatwy do mycia, gdy śliwka wpada w ręce lub w kontakcie z innymi owocami;
- blady czerwonawy rumieniec czerwonawy, mniej wyraźny niż odmiany śliwek brzoskwini.
Waga szkodliwych śliwek wynosi 35-45 gramów. Pod cienką skórką leży słodko, zawierający do 11% cukru i bardzo mało kwasu, soczysty miąższ o doskonałym smaku. Owoce są głównie używane do świeżej żywności, ale mogą być doskonałym surowcem do przetwarzania na dania kulinarne i do przechowywania owoców.
W porównaniu z południowym gatunkiem Miczurinska śliwka mniejsza produktywność. Do 15 kg słodkich owoców deserowych można zebrać z dorosłego drzewa o grubej koronie i wysokości do 3-4 metrów. W tym samym czasie okres owocowania zaczyna się 1-2 lata później, a zbiory nie są w lipcu, ale w sierpniu i na początku września.
Pomimo istniejących niedogodności, śliwka brzoskwiniowa brzoskwini jest bardziej zimotrwała i może trwale przynieść owoce w regionach Woroneż, Kursk, Belgorod i na południu. Nieco na północ, na przykład w regionie Tambov, rośliny często nie dojrzewają, a młode pędy zamrażają, co zmniejsza plony i stawia pod znakiem zapytania możliwość uprawy odmiany.
Funkcje sadzenia i pielęgnacji dla śliwki brzoskwini
Podobnie jak wszystkie kultury owoców pestkowych, śliwka wymaga odpowiedniej opieki, która rozpoczyna się od wyboru miejsca do zasadzenia.
Aby szybko zakorzenić się i osiągnąć sukces, znajdują słoneczny, chroniony przed wiatrem obszar z lekką, żyzną glebą. Należy pamiętać, że roślina jest dobrze związana z nawadnianiem, nie toleruje bliskości wód gruntowych.
Jednak największą wadą tej uprawy owocowej jest jej niska odporność na zimno. Przede wszystkim młode maciory, które powinny być osłonięte na zimę, cierpią z powodu mrozów. Dobrze, jeśli drzewo ma naturalną ochronę przed wiatrem, na przykład ścianę budynku, płot lub żywopłot. Zdjęcie śliwki brzoskwini i opis odmiany mówią, że jajnik tworzy się na małych gałązkach bukietu. Jeśli roślina perezimuet dobrze, na wiosnę będzie zadowolić bujną kwitnienia.
Ale nie czekaj na obfite zbiory, jeśli nie dbasz o sadzenie odmian, które mogą zapylać te drzewa owocowe. Odmian śliwowicy odmiany brzoskwiniowej można uznać za zapylacze odmiany Renklod i Vengerka, które kwitną w tym samym czasie, a także odmiany Anny Shpet i Mirabel Nancy. Drzewa zapylające powinny być w pobliżu, dostępne dla pszczół przenoszących pyłek z jednej rośliny do drugiej.
