Pokój Oxalis (Oxalis) i ogród w warunkach naturalnych występuje w Europie, Australii, Afryce, choć jest miejscem narodzin oksali - Ameryki. Jest to podobna do krzaka roślina z kwaśnej rodziny. Występują tu zarówno gatunki jednoroczne, jak i wieloletnie. Nazwa jego oxalis (oxys w tłumaczeniu "kwaśny") była spowodowana kwaśnym do smaku liści.
- Najczęstsze rodzaje łupieżu ze zdjęciami
- Ogólne zalecenia dotyczące uprawy piżma
Liście wszystkich roślin różnią się kształtem i mają różne kolory: zielony, czerwonawy, brązowy, fioletowy. Kwiaty kwiatostanu są biało-żółte, białe, różowo-żółte, delikatne liliowe, różowo-białe, biało-czerwone.
Zarówno domowe, jak i ogrodowe rodzaje syropu kwaśnego szybko zapuszczają korzenie, dają pędy i kwitną. System korzeniowy rośliny ma również specyficzne różnice - bulwy (małe), kłącza lub cebulki.
Najczęstsze rodzaje łupieżu ze zdjęciami
Oxalis (oxalis acetosella) - do 10 cm wysokości, bezpretensjonalna, wieloletnia kultura z krótkimi pędami i rozgałęzionym cienkim kłączem. Kwaśny ogród rośnie w ogrodach, gajach, lasach - iglastych i liściastych.
Pozostawia jej zielonych i białych kwiatów, purpurowe z białym lub biały z różowym. Kwitnienie - od połowy maja. Owoce to małe kwadratowe brązowe pudełko z nasionami.
Roślinność w kwasie występuje zwykle w dwóch etapach - od jesieni do wiosny i lata - od czerwca do sierpnia. Liście letnie żyją średnio 3-4 miesięcy, jesienią i wiosną - do 10-11 miesięcy, więc fotosyntezy szczaw roku okrągłe i odnosi się do letnich i zimowych-zielony podgatunków.
Zimowy stan reszty rośliny jest wymuszony, a jeśli w chłodne dni kwas zostanie doprowadzony do pomieszczenia w temperaturze pokojowej, jego wzrost zostanie szybko przywrócony. Istnieje mrozoodporny typ ogrodu kwaśny - Var. Subpurpurascens, który rośnie, tworząc ciągłą kwiatowy dywan na miejscu.
Kislitsa Ortigis (Oxalis ortgiesii) - wysoka krzewiasta roślina kłącza o wysokości do 35 cm, liście są potrójne, sercowate, na długiej łodydze, żółte kwiaty z ciemnożółtymi żyłkami. Uwielbia wilgoć, raczej bezpretensjonalnie w hodowli.
Oxalis deppei - Żarłoczny bylinowy wygląd. Korzenie cebul (można jeść) na zimę muszą być wykopane, na wiosnę są sadzone. Liście czteropalczaste zielone, z brązowymi końcówkami lub fioletowe na łodydze - to charakterystyczna cecha tego gatunku. Kwiatostany baldaszkowaty, kwiaty fioletowo-czerwono-żółty.
Oxalis bowiei - Trzy zielone liście na łodydze. Kwiaty są różowe. Roślina jest ciepłolubna, delikatna, wymagająca światła, jeśli rośnie w ogrodzie frontowym, ale nie jest prosta, ale rozproszona. 
Silne słońce spowoduje śmierć kwiatów od oparzenia, a brak światła prowadzi do utraty dekoracyjnych liści. Mieszkanie dobrze rośnie z dostatecznym podlewaniem - ziemia musi być zawsze wilgotna.
Kwasowe gruczołowe (Oxalis adenophylla)- dekoracyjne, odporne na zimno, niewymagające składu gleby, doskonałe do uprawy w naszych szerokościach geograficznych. Liście srebrzysto-zielone pierzaste, kwiaty srebrno-liliowo-różowe z jasnoróżowymi żyłkami. Jednym z podgatunków jest Minima. Ma mniejsze liście.
Popiół wulkaniczny (Oxalis vulcanicola) - łodygi mają wysokość do 15 cm, liście są szaro-brązowo-zielone, kwiaty są żółte. Uniwersalny wygląd - rośnie równie dobrze zarówno na ulicy, jak i wewnątrz. 
Na rabacie kwiatowej rośnie gęste jednorodne płótno - doskonale nadające się do formowania alpejskich wzgórz, zdobiące terytorium dużymi kamieniami, rzeźby ogrodowe.Kwitnie od końca maja i przez całe lato aż do jesieni.
Oxalis inops - kwiat jest wieczny, brodawkowaty, odporny na zimno. Liście są jasnozielone, potrójne, kwitnące z dużymi różowymi kwiatami z białą plamką na płatkach w rdzeniu. Kwitnienie - od początku sierpnia do października. Kocha światło słoneczne, przy dostatecznym oświetleniu, kwitnie lepiej.
Kislitsa gigantyczny (Oxalis gigantea) - rośnie do dwóch metrów. Mistrz wśród kislits. Gatunek ten jest wieloletni z pędami prostymi i mocnymi, małymi liśćmi w kształcie serca i żółtymi kwiatami. Jest bezpretensjonalny, nadaje się zarówno do ulicy, jak i domu. 
Oxalis enneaphylla (Oxalis enneaphylla) - w wysokości rośnie do 10 cm, bylina. Ulotki 9- i 20-klapowane, srebrno-szaro-zielone, kwiaty są biało-liliowe, białe lub różowe. Kwitnienie - od połowy maja do czerwca. Średnica kurtyny - 15 cm.
Jest jeszcze mniejsza forma dziewięciolistkowego roztocza - Minutifolia. Aby uzyskać pełny wzrost i rozwój rośliny, potrzebne jest wystarczające światło, gleba jest kwaśna, bogata w próchnicę, z dobrym drenażem. Na zimę roślina jest wykopana, posadzona na wiosnę.
Shaggy Oxalis (Oxalis lasiandra) - guzek, bezstopniowe kwiaty wieloletnie o wysokości 30 cm, liście zielonkawe, w czerwonych łatach od dołu, kwiaty czerwono-czerwone. Kwitnienie jest obfite, od połowy sierpnia do końca października. Rozwiedziony, w domu i w ogrodzie.
Purple Oxalis (Oxalis purpurea) - wysokość do 13 cm, ma ciemno fioletowo-ciemne liście, kwiaty - różowe lub białe. Rośnie zarówno w ogrodzie, jak iw domu.
Czerwone wiśnie (Oxalis rubra) - może dorastać do 35-40 cm wysokości, długoterminowo. Liście z kosmkami u podstawy, potrójne, zielone. Kwiaty - jaskrawo szkarłatne lub czerwone. Istnieje jego wersja - Pink Dream z delikatnymi różowymi kwiatami. 
Oxalis rosea (Oxalis rosea) - wysokość 35-36 cm, liście są ciemnozielone, różowe kwiaty. Ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Świetnie wygląda na klombach lub trawnikach, służy do tworzenia kompozycji kwiatowych. 
Oxalis versicolor - z cienkimi, wydłużonymi zielonymi liśćmi, z białymi kwiatami, obramowanymi pomarańczowo-czerwonym paskiem. Wielobarwny kwas w ogrodzie rośnie dobrze, ma spektakularne właściwości dekoracyjne.
Oxalis hedysaroides - tylko pokój, bylina, do 26 cm wysokości.Liście są zielono-brązowe z czerwonymi plamami, w odmianie Rubra liście są czerwone. Kwiaty są żółte z brązowymi żyłami w rdzeniu. 
Oxalis triangularis - opisując, wystarczy powiedzieć: kwiaty jak motyle. Od razu wiadomo, jaki rodzaj kwasowości jest przedmiotem dyskusji. Ma lekki trójlistkowy liści na długie cienkie łodygi, tworząc tuleję, choć oblepione motyli unoszących. 
Liście są szaro-fioletowo-liliowe, ciemnofioletowe, zielone. Kwiaty są różowe w postaci dzwonów.
Ogólne zalecenia dotyczące uprawy piżma
Gleba powinna być luźna i zgrubne włókna lecz dostatecznie gęsta, aby utrzymać roślin, o kwasowości pH od 5 do 7. mieszaniny 5 działki oxalis uniwersalny nabywać albo wytwarzać niezależnie z dodatkiem piasku, perlit, skorupy orzecha, węgiel, kora - dla tworzenie niezbędnego napowietrzania i drenażu.
Wzbogacaj również glebę w liście próchnicze i / lub iglaste, wprowadzając ziemię darniową. Podczas podlewania nie dopuszczaj do stałego nadmiaru wilgoci - powoduje fuzariozę i gnilne choroby kłącza. Suszenie gleby jest niedopuszczalne.
Rozmnażanie kwaśnych nasion, bulw lub sadzonek z liściem. Jeśli nasiona, to są wysiewane na wiosnę, gleba nie jest posypana, podlewana umiarkowanie, ale często. Bulwy są sadzone wczesną wiosną w doniczce, posypane 2 cm ziemi, wylewane, pozostawione w chłodnym miejscu.
Sadzonki z liśćmi są pionowo umieszczane w doniczce z wodą, kiedy pojawiają się z niej korzenie - są przeszczepiane do ziemi. Do żywienia nawozów mineralnych potrzebna jest roślina w okresie intensywnej wegetacji - kwiecień-sierpień. Oświetlenie powinno być wystarczające, ale nie jaskrawe. Optymalna temperatura powietrza dla kwasu wynosi 18-25 ° C.
