Znane wśród mikologów (naukowców badających grzyby) foliota i bardziej powszechne pod nazwą łuszcząca jest rodzina Strophariens. Nazwa tego grzyba była spowodowana niezwykłymi łuszczącymi się formacjami pokrywającymi powierzchnię czapki i nóg. Mimo tak szczególnego wyglądu niektóre odmiany nadają się do jedzenia.
Botaniczny opis łuszczących się
Grzyby płatkowe mają klasyczny kształt - zaokrąglone zakończenie średniej i dużej (o średnicy do 15-20 cm) na dość wysokim poziomie (do 15 cm). Kolor to głównie jasne, ciepłe kolory - od żółtego do czerwonego i brązowego.
Powierzchnia może być zarówno mokra jak i sucha w dotyku, podczas gdy prawie zawsze jest pokryta licznymi skalami. Różne rodzaje skal to zarówno organizmy saprotroficzne (to znaczy jedzą wyłącznie martwe drewno), jak i pasożyty żyjące na żywych roślinach. W niektórych przypadkach nawet niszczą drewniane domy.
TO ZAINTERESOWANIE
W niektórych lasach, ubogich w roślinność, łuskowaty staje się jedynym pożywieniem dla białek, które są zmuszone do przechowywania owoców grzybów na zimę, zamiast orzechów sosny.
Funkcje Flake (wideo)
Miejsca wzrostu i pora na zbieranie jadalnych łuski
Sezon zbiorów odmian jadalnych rozpoczyna się nie wcześniej niż w drugiej połowie lipca. Większość zbieraczy grzybów udaje się do lasu za łuskami w sierpniu i wrześniu. Ciała owocowe osiadają tylko w niższym rzędzie - albo u podstawy pni, gdzie korzenie wpadają do nich, albo na pniaki lub korzenie.
Ukazuje się praktycznie w strefie klimatu umiarkowanego Rosji - zarówno w lasach liściastych, jak i mieszanych, a jeszcze rzadziej - iglastych: od części europejskiej po Syberię i Daleki Wschód. Można je również znaleźć w Europie i Ameryce Północnej. Zasadniczo rosną w pobliżu buków, jodeł i jabłoni. Niektóre gatunki mają swoją nazwę ze względu na szczególne cechy ich wzrostu - na przykład topól łuszczony (topola).
Rodzaje łuskowatych grzybów
Ogółem znanych jest ponad 140 gatunków, podczas gdy w Rosji jest ich tylko 30. Najczęściej spotykane są opisane poniżej.
Scaly liści
Jest to najczęściej występujący gatunek, który najczęściej występuje zarówno w naszym kraju, jak i za granicą. Ciało jest raczej sztywne, a smak jest wyraźnie gorzki (szczególnie w grzybach znalezionych pod choinką), więc tuż przed gotowaniem, długi czas na namoczenie.
W kolorze - różne odcienie: od pomarańczowego do czerwonego i brązowego. Rozmiar - niezbyt duży: średnica kapelusza nie przekracza 10 cm, wysokość łodygi dochodzi do 12 cm, nie ma szczególnego zapachu.
ZWRÓĆ UWAGĘ
Ciekawe, że często grzybiarze przynoszą do domu zwykły łuszczak, chociaż uważa się, że zebrano jesienne grzyby. W tym miejscu należy pamiętać, że widelec nie ma płatków i nie jest trudny.
Skaluj złoto
Niekiedy przedstawiciele tego gatunku nazywani są świstakami królewskimi lub wierzbami, co podkreśla ich specyfikę siedliskową. Są to jadalne grzyby o jasnożółtym, złotym kolorze. Czapki sięgają do 20 cm średnicy.
Wagi biegnące wzdłuż zewnętrznej strony kapelusza mają czerwone odcienie, więc z pewnej odległości może się wydawać, że grzyb ma charakterystyczne dziury. Najczęściej osiedlają się na drzewach liściastych - wraz z wierzbami na olchach, rzadziej na brzozach i drzewach iglastych. Grzyby są jadalne, ale wymagają wstępnej obróbki (więcej szczegółów można znaleźć w odpowiedniej sekcji).
Scaly Jadalne
W języku japońskim ta odmiana nazywa się "podpowiedź", co dosłownie tłumaczy się jako "śliskie grzyby". Są bardzo podobne do - rosną duże gniazda, mają podobny kolor pomarańczowo-brązowy, a nawet w formie są dość podobne.
TO ZAINTERESOWANIE
W sklepach wiele kiszonych agaric miodu to w rzeczywistości jadalne łuski. W Chinach i Japonii grzyby te są uprawiane na skalę przemysłową - są szeroko stosowane w lokalnej kuchni i wysyłane na eksport.
Topola lniana
W przeciwieństwie do wcześniejszych rozważań ten gatunek odnosi się do niejadalnych grzybów. Preferuje niziny, wąwozy, miejsca w pobliżu brzegów jezior, rzek. W rzeczywistości może być spożywany również jako żywność, ponieważ nie zawierają one żadnych substancji toksycznych. Ciało jest jednak zbyt gorzkie, więc musi być namoczone w wodzie i gotowane w kilku wodach.
Scaly krzemień
Przedstawiciele ci są naprawdę interesujące odcienie koloru owocników - światła pomarańczowego, różowego koloru, co sprawia, że wyróżniają się na tle ziemi i zieleni w kilkudziesięciu metrów. Niemniej jednak, w rozmiarze są małe (nie więcej niż 6-7 cm średnicy kapelusza).
Grzyb jest również uważany za niejadalne, chociaż nie jest bardzo gorzki, a po moczeniu może być stosowany jako pokarm.Interesujące jest to, że przy zerwaniu ciało pachnie ziemskim zapachem.
Przegrzebek wełnisty
Ta odmiana tworzy owocniki o średniej wielkości (4-12 cm średnicy kapelusza). Przeważnie bladożółte i jasnobrązowe barwy z brązowymi łuskami biegnącymi po całej powierzchni. Zwykle rośnie w dużych grupach i występuje na pniakach. W lasach można go znaleźć aż do pierwszych przymrozków w środku jesieni.
Interesujące, że wśród grzybiarzy panuje powszechna opinia, że ten łuskowaty łuskowaty jest niejadalny, ale nie jest to całkowicie prawda. W rzeczywistości, aby go usatysfakcjonować, bardzo przypomina grzyby jesienne, więc miłośnicy często zbierają go na równi z resztą grzybów, moczyć i gotować według tradycyjnych receptur.
Jak rozpoznać łuskowaty (wideo)
Smak jakości skal
Pomimo faktu, że grzybiarze uważają, że łuski są niejadalne, a nawet trujące, nie jest to całkowicie poprawne. Grzyby te nie zawierają toksycznych substancji, dlatego nie może przynieść szkody dla zdrowia. Wiele z nich ma gorycz, ale można się tego pozbyć zwykłymi metodami - moczenia w zimnej wodzie i gotowania.
Ponadto, niektóre gatunki (np Pholiota nameko) nie są gorzkie, tak posiłki w oparciu o to może być przygotowana bez specjalnej obróbki wstępnej. Chociaż nie Pholiota ma silny smak grzybów, jednak różne rodzaje tego grzyba są dość powszechne w strefie lasów i mogą być spożywane, jeżeli uczą się rozróżniać różne rodzaje szkoleń i know technologię do pieczenia, gotowania czy marynat.
Przydatne właściwości skal
Wraz z tym, że Pholiota, podobnie jak większość innych grzybów, niskokaloryczne (22 kcal na 100 g masy ciała) Jego mięso wyróżnia się dość bogatym składem chemicznym:
- w łuskowatym złocie występuje dużo wapnia i fosforu - prawie tyle samo, co w rybach rzecznych;
- te grzyby zawierają dużo hemoglobiny;
- mają też całą grupę witamin - B1, B2, C, E, PP;
- odżywcze włókna, które poprawiają pracę jelit;
- monosacharydy i kwasy tłuszczowe;
- zawarte w dużej ilości minerałów i pierwiastków śladowych przyczyniają się do poprawy procesów metabolicznych, w szczególności - optymalizacji pracy tarczycy.
Specyfika łuszczącego się przygotowania
Praktycznie wszystkie skale powinny być moczone w zimnej wodzie przez 1-2 dni, dokonując zmiany dwa razy dziennie. A królewskie grzyby (złote łuski) powinny być gotowane przez 15-20 minut ze słabym wrzodem.
Zasadniczo grzyby te są stosowane w przepisach, które w smaku smakowym nie ustępują klasycznym grzybom miodowym. Oto przykład przepisu opracowanego przez francuskich szefów kuchni - zupę grzybową z roztopionym serem. Na 12 królewskim śniegu (można zamrozić) będą potrzebne:
- 4 ziemniaki;
- 1 cebula;
- 1 marchewka;
- 3 przetworzony ser;
- zielenie, przyprawy do smaku;
- 1,5 litra wody.
Jak gotować grzyby płatkowe (wideo)
Przepis jest prosty, ale smak zupy jest bardzo nasycony - połączenie łagodnego sera i wyraźnego smaku pieczarek daje bardzo dobrą kombinację:
- Ziemniaki są krojone na małe kostki, a marchewki są wcierane na dużej tarce. Cebula jest drobno posiekana.
- Ziemniaki są wysyłane na patelnię i gotowane na średnim ogniu. Tam natychmiast umieścić drobno posiekane grzyby.
- Marchew z cebulą smaży się do momentu przygotowania.
- Gdy ziemniak jest całkowicie gotowy, dodaj cebulę i marchewkę, starając się nie wylać nadmiaru oleju.Na tym samym etapie, sól do smaku.
- Teraz musimy wszystko ponownie zagotować i wlać całą zawartość przez sito, zacierając wszystkie większe kawałki w puree.
- W gotowej zupy dodać drobno startego sera.
- Dodać drobno pokrojone warzywa. Wskazane jest, aby umieścić grzanki, które są najlepiej wykonane z suszonych bagietki (można smażyć z czosnkiem) - wtedy danie zamieni się w najlepszej francuskiej tradycji.
Tak więc, doświadczeni i początkujący grzyby Pholiota powinny być zawarte w menu. To jest nie tylko smaczne, ale także użyteczne grzyby, które wejdą w okresie letnim i zimowym stole. Smak Bon!
