Kurki grzybowe znane są wielu jako "kogucik". Kurka lub rzeczywistego (cantharellus cibarius) dotyczy jadalnych gatunków grzybów z rodziny i rodzaju Lisichkovye Foxy. Jadalne kurki są teraz często uprawiane w domu na sztucznych podłożach. Chanterelle dobrze się rodzi, więc hodowanie jej nie jest trudne.
Opis morfologiczny
Osobliwością kurków grzybowych jest dobry smak i apel zewnętrzny, który po odpowiednim przygotowaniu zostaje zachowany i już w gotowych potrawach. Jadalny kurkowy ma następujące cechy:
- Ciała owocowe w swojej formie są bardzo podobne do odmiany kapelusz-nóż;
- Kapelusz z nogą łączy się z brakiem wyraźnie odróżnialnej strefy rozróżnienia;
- zabarwienie owocowego ciała może zmieniać się od jasnożółtych do pomarańczowożółtych odcieni;
- średnica kapelusza rzadko przekracza 6-8 cm;
- najczęściej czapka ma nieregularny kształt, z falistymi wyraźnymi krawędziami, wklęsłą lub spłaszczoną kształtką;
- stare okazy mają kształt kapelusza w kształcie lejka;
- Powierzchnia pokryta jest gładką i matową skórą, która jest trudna do oddzielenia od gęstej i mięsistej pulpy;
- miąższ nogi ma dość wyraźny, włóknisty wygląd, ma żółty kolor wzdłuż krawędzi i białawy odcień w centralnej części owocowego ciała;
- Miazga charakteryzuje się kwaśnym smakiem i słabym, ledwo wyczuwalnym zapachem suszonych owoców lub korzeni;
- Miąższ, który rośnie razem z kapeluszem jest solidny i gęsty, z gładką powierzchnią i zwężeniem w dolnej części, może mieć jaśniejszy kolor;
- Pseudopłatkowy hymenofor charakteryzuje się falistymi, często i silnie rozgałęzionymi fałdami, opadającymi wzdłuż łodygi.
Cechą charakterystyczną kurka jest niemal całkowity brak robaków i larw w miąższu.
Gdzie zbierać kurki (wideo)
Inne rodzaje jadalnych kurkami
Są też rzadsze niż kurki, jadalne odmiany tego grzyba, które mają dobre walory smakowe i są używane do gotowania gorących i zimnych grzybów. Struktura i kolorystyka, charakterystyczne dla różnych gatunków kurków jadalnych, nieznacznie się różnią.
| Rodzaje | Łacińska nazwa | Ciało owocowe | pulpa funkcje |
| Velvety | Cantharellus friesii | Kapelusz jest wypukły lub w kształcie lejka, pomarańczowy z czerwonawym odcieniem, z falistymi krawędziami. Stopy z filcem i zwężaną podstawą | Pomarańczowe wybarwienie, delikatny i specyficzny kwaśny smak w trzonie lub żółtawo białe o przyjemnym smaku grzybowym |
| Granenaya | Cantharellus lateritius | Kapelusz ma zwisające i faliste krawędzie, charakteryzujące się pomarańczowo-żółtym zabarwieniem. Noga wydłużona, może być nieco lżejsza | Wystarczająco gęsty, ale delikatny, ma przyjemny grzybowy smak i bardzo dobry smak |
| Szary | Cantharellus cinereus | Kapelusz z obniżeniem w części centralnej, od szarej do brązowo-czarnej. Noga typu zakrzywionego, z przewężeniem w dolnej części, szaro-czarnym kolorem | Elastyczna, delikatna konsystencja, szare lub brązowawe zabarwienie, bez wyrazistego smaku i smaku grzybów |
| Biały | Cantharellus pallens | Kapelusz ma kształt lejka, z falistymi krawędziami, jasnożółty lub jasnożółty. Noga jest gruba, żółtobiała | Charakterystyczne dla białawego koloru, bardzo gęsty, w smaku i smaku nie ustępują innym innym kurkom |
| Ametyst | Cantharellus amethysteus | Czapka jest wypukła lub lejkowata, jasnożółta, z falistymi krawędziami. Nogi ze zwężającymi się u dołu, gładkie, żółtawe zabarwienie | Żółtawy kolor, o wysokiej gęstości, ma wyrazisty smak suszonych owoców |
| Clavate | Cantharellus clavatus | Kapelusz z fioletowym lub żółtawym odcieniem, w kształcie lejka. Noga gładka, jasnobrązowa, może być pusta | Biały lub blady kolor, z dostateczną gęstością, przyjemny delikatny smak |
| Żółknięcie | Cantharellus lutescens | Głęboka czapka w kształcie lejka z owiniętymi, rzeźbionymi krawędziami i cienką, suchą, żółto-brązową powierzchnią. Noga zwężona u podstawy, zakrzywiona, żółta | Gęsta, o słabej gumowatości, krucha, żółtawa, bez smaku i zapachu |
| Lejek | Cantharellus tubaeformis | Wypukły lub kształt lejka kapelusz bardzo wpuszczone krawędzi, matowa barwy żółto-brązowy. Noga pustej, żółtawej lub brązowawej barwy | Cienkie, o dobrej elastyczności, mają przyjemny grzybowy smak i aromat |
Odmiana jadalna to także Cantharellus cibarius var. amethysteus, który wyróżnia się jaśniejszym kolorem i mniejszym rozmiarem, a także gęstymi płatkami bzu na czapce.Jest spokrewniony z kurkami i lejkowiec dęty lub cornucopioides Craterellus że niedoświadczeni grzybiarze zwane czarne kurki. Te grzyby są jadalne.
Bliźniaki niejadalne
gatunki fałszywych lub niejadalne z gatunków grzybów są stosunkowo powszechne i nie są trujące. Kurka fałszywe lub lisówka pomarańczowa i omphalotus olearius lub omphalotus olearius różnią się od tych rodzajów miejsc wzrostu, jak również do barwienia owocnika.
Kiedy i gdzie zbierają
kurkami aksamitne rosną w kwaśnych glebach lasów liściastych strefy, a okres owocowania jest w okresie lipiec-październik. Ten dość rzadki gatunek jadalnego grzyba tworzy pojedyncze owoce lub rośnie w małych grupach. Fasetowany kurhan jest w stanie tworzyć mikoryzy z dębami, główny sezon owocowania przypada na okres od pierwszej dekady lata do jesieni intensywnego chłodzenia.
Kurki rastutna szarych gleb o lasach liściastych i mieszanych, od ostatniej dekady lipca do początku października. Są prawie niezebrane, ten gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze jako rzadki. Zobacz Cantharellus pallens rośnie w dużych grupach, preferuje lasy liściaste, naturalnych obszarów leśnych z podgatunków, miejsc pokrytych mchem i trawą.
Rudy ametyst znamienny mikoryzie drzew leśnych formacji, takich jak buk, świerk, dąb, brzoza i sosna. Kurczaki włoskie występują w strefach lasu liściastego, mogą rosnąć na mchu lub trawie. Można znaleźć grupy żółknących kurków w sierpniu i na początku września w drzewach iglastych i młodych nasadzeniach świerkowych. Voronchataya Foxy tworzy mikoryzy z sosny i preferuje wilgotny las omszony gdzie owocniki pojawiają się w dużych ilościach w wczesną jesienią.
Właściwości lecznicze grzybów kurkowych (wideo)
Skład i korzyści
lisy pulp Skład wzbogacony specjalną substancją zwaną hitinmannoza która pozwala niszczyć lub robaki robaków wszelkiego rodzaju. Również w miąższu kurków zawiera:
- witamina A - 142,0 mcg;
- beta-karoten - 0,85 mg;
- witamina B1 - 0,01 mg;
- witamina B2 - 0,35 mg;
- witamina C - 34,0 mg;
- witamina E - 0,5 mg;
- witaminy РР - 5 mg.
Grzyby mają właściwości przeciwrobacze, antybiotyczne, przeciwnowotworowe, przeciwgrzybicze, odbudowujące. Całkowita wartość energetyczna pulpy grzybowej nie przekracza 19 kcal.
Zasady gotowania
Pieprzone kuranty ciała można zbierać nie tylko na zimę, od nich przygotowują wiele smacznych i przede wszystkim bardzo przydatnych dań. Przed konserwacją grzybów lub obróbką cieplną, konieczne jest ostrożne przecięcie korzenia owocnika, a także usunięcie wszystkich resztek leśnych i zanieczyszczeń. Należy pamiętać, że większość rodzajów miazgi jest bardzo kruchy, więc czyste i umyć owocniki muszą tak dokładnie jak to możliwe.
Kurka - jeden z najbardziej pysznych grzybów, które mogą być wykorzystywane w pojedynkę lub w grzybowym talerzu dokonywania tych popularnych potraw:
- smażone z cebulą i przyprawami;
- duszony w śmietanie "Old Russian";
- zapiekane ze skórką serową;
- Zupa z grzybów;
- w cieście;
- zapiekany z jabłkami.
Jak ugotować kurki (wideo)
Wielu doświadczonych grzybiarzy wolą kurki, ze względu na ich doskonały smak, wszechstronności i braku robaczywe ciele.
Galeria: mushroom chanterelle (25 zdjęć)
