Różnorodność jabłoni w kształcie okrężnicy "Waluta", sadzenie i pielęgnacja drzewa w ogrodzie

Pojawienie się jabłoni w kształcie okrężnicy rozwiązało problem braku miejsca na małych prywatnych działkach, pozwalając ogrodnikom na efektywne wykorzystanie tego obszaru i zebranie z niego doskonałych plonów. Rozważ cechy jednej z najlepszych odmian zimowych i przeanalizuj subtelności jej uprawy.

Opis

Jabłko "Waluta" to drzewo karłowate o kompaktowej gęstej koronie i owocach średniej wielkości główne cechy różnorodność.

Pojawił się około 30 lat temu w Ogólnorosyjskim Instytucie Ogrodnictwa i Szkółki. Opiera się na genach elitarnego gatunku "KV6" i amerykańskiego "OR38T17". Drzewo, pomimo niskiego wzrostu, ma zwiększoną odporność na parch i inne choroby bakteryjne, nie wymaga dezynfekcji pestycydami ze szkodliwych owadów.Ponadto, niespodziewanie, jabłoń daje kolosalne zbiory dojrzewania zimowego.

Zewnętrznie jabłoń jest niebielonym pniem bez bocznych gałęzi szkieletowych o wysokości do 2 mi szerokości około 25 cm, korona jest bardzo dekoracyjna przez cały rok. Liście w kształcie i kolorze nie różnią się od zwykłych jabłoni, jesienią nie żółknie przez długi czas, utrzymuje się na mrozie i opada na zielono. Kwiatostany są przywiązane do łodygi, nadając jej elegancki wygląd.

Dojrzałe owoce charakteryzują się zaokrąglonym kształtem, cienką skórą złocistożółtego z delikatnym szkarłatnym rumieńcem, soczystym drobnoziarnistym miąższem o białym kolorze.

Średnio jabłka odmiany "Waluta" ważą około 150-250 g. Pokryte są one woskową powłoką na wierzchu, pod którą widać wyraźnie białą podskórną tuszę. Owoce charakteryzują się przyjemnym aromatem i słodko-kwaśnym smakiem deserowym.

Dojdzie do fazy dojrzewania owoców jabłoni w kształcie kolumny "Waluta" w połowie jesienijabłka, jak wspomniano w opisie, są przeznaczone do konsumpcji zimowej, dobrze przechowywane. W recenzji ogrodników pamiętać, że owoce nie kruszą się i są łatwo dostępne do usunięcia z drzewa. Rasa różni się od zwykłych gatunków jabłoni swoją niewymagającą dbałością i łatwością sadzenia.

Zalety i wady odmiany

Jest oczywiste, że w porównaniu z wysokimi jabłuszkami formy w kształcie kolumny wygrywają pod wieloma względami. W oparciu o wyniki letnich mieszkańców i profesjonalnych ogrodników, główny pozytywne cechy odmiany są:

• skarłowaciałe drzewa, co ułatwia odcięcie ich owoców;
• wysoka wydajność;
• małe i ozdobne jabłonie;
• odporność na mróz, szkodniki i choroby;
• dobra jakość przechowywania jabłek;
• doskonały smak i prezentacja;
• powszechność jabłek (nadaje się do spożywania surowych i domowych konserw we wszystkich rodzajach);
• prosta pielęgnacja (nie ma potrzeby przycinania i natryskiwania).

Wśród braków, być może, jedyną cechą - spadek wydajności po 15-16 latach życia. Zmusza to ogrodników do odmłodzenia sadzenia, ponieważ na starych jabłoniach pierścienie zaczynają wysychać, a drzewa stają się jałowe. Stymuluj owocowanie przez przycinanie gałęzi, tak jak na zwykłych jabłoniach, nie ma takiej możliwości. Na obszarach o dużej skali zaleca się wykorzenienie 10-letnich roślin, zastępując je nowymi sadzonkami. I ta procedura nie odbywa się natychmiast w całym ogrodzie, ale w części, w celu uniknięcia spadku wydajności.

Jak prawidłowo sadzić jabłoń

Wielu uważa, że ​​jeśli drzewo jest mało wymagające, to sadzenie go tak samo nie różni się od innych roślin. Ale wkrótce okazuje się, że lekceważenie zasad wyboru miejsca i ukorzenienia sadzonek wpływa na ilość i jakość owoców.

Kluczem do sukcesu w ogrodnictwie jest oczywiście zdrowa sadzonka z potężnym kłączem bez żadnych uszkodzeń. To zależy od rozwoju jakości jabłka w ciągu pierwszych dziesięciu lat, aw przypadku kolumnowych przypadkach - jest to okres intensywnego owocowania.

Jeśli już nabyłeś wysokiej jakości materiał do sadzenia, a jest to jednometrowy, gładki pień z nieokrzesaną szyją korzeniową, gładką całą korą i dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym, możesz rozpocząć zbadanie miejsca do sadzenia.

Wybór miejsca na drzewo

Kolumnowy jabłoń „Waluta” preferuje wylądować przytulne miejsce z rozproszonym światłem, zabezpieczonej od północy wiatry i przeciągi. Słońce lub cień nie będą działać.

Idealna opcja - w pobliżu ogrodzenia lub budynku. Ważne jest również, aby rozważyć lokalizację wód podziemnych: muszą być w odległości nie mniejszej niż 2 m od powierzchni ziemi lub nadmiar wilgoci zepsuje korzenie i roślina umrze. Spójrz w swojej działce, gdzie gromadzi się dużo śniegu w zimie i wiosną nie jest woda stojąca stopu i strumienie.

Wybór gleby

Próbki w kształcie okrężnicy, podobnie jak wszystkie jabłonie, dobrze rozwijają się na czarnoziemu, lekkiej glebie, wzbogaconej o użyteczne substancje.

Konieczne jest wybranie miejsca, aby sprawdzić kwasowość podłoża, ponieważ w kwaśnym środowisku drzewo nie może rosnąć. Aby uzyskać pełną roślinność, potrzebuje dobrego drenażu i umiarkowanej wilgotności, dlatego strefy kamieniste i bagienne nie są odpowiednie.

Schemat sadzonek

Biorąc pod uwagę zwartość miniaturowych koron tłoczonych drzew, można je sadzić na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest zagęszczenie pni w rzędach w odstępach 30-40 cm i rozstawie rzędów od 1 do 2,5 m. Drugi to technologia kwadratowa, gdy między siewkami w rzędach iw przejściach odległość wynosi 1 m.

Jak prawidłowo dbać o jabłoni "Waluta"

Pomimo małego wzrostu, drzewo ma trójwymiarowy kłącze, więc szybko się zapuszcza i zaczyna się rozwijać. Szczególnie odpowiedzialne są pierwsze 2 miesiące po posadzeniu: w tym okresie ogrodnik powinien pomóc młodej jabłoni z regularnym nawilżaniem gleby, nawożeniem, przygotowaniem do zimowania. Dojrzałe rośliny wymagają znacznie mniejszej uwagi.

Podlewać drzewo

Na początku sadzonki jabłoni Koloidalnej "Waluty" należy podlewać tak często, aby grudka ziemi nie wysychała, a dalsza uprawa zapewnia podlewanie do 2 razy w tygodniu.

W drugim roku życia jabłka nawilżanie odbywa się co 7 dni. W dużych ogrodach możliwe jest ułatwienie tego procesu poprzez zorganizowanie zmechanizowanego nawadniania poprzez zraszanie, za pomocą metod gruntowych lub kroplowych. W czasie upałów nieznaczne zwilżenie podłoża spowoduje uszkodzenie korzeni bardziej niż suszę, dlatego lepiej jest utrzymywać aktywność wody rano lub wieczorem. Ziemia powinna zmoknąć na 30-50 cm. Ilość wylana do każdego pnia wody zależy od tego wiek jabłka. Młode sadzonki potrzebują wilgoci często i stopniowo, a stare drzewa - wręcz przeciwnie: dużo, ale rzadko. Na przykład roczne łodygi wymagają 3 wiaderek wody i pięciolatków - 5 wiader.

Rozpocznij podlewanie sadu jabłkowego przed rozpoczęciem otwierania nerek. W przypadku dojrzałych roślin drugie nawilżanie wykonuje się podczas formowania się jajnika, a następnie - w okresie jego wzrostu, przez ostatnie 14 dni przed usunięciem owocu.

W przypadku, gdy stocznia jest długa, ciepła jesień, drzewa powinny być podlewane ponownie. To dodatkowe podlewanie chroni korzenie i kiełki przed zamarzaniem.

Najlepsze opatrunek i pielęgnacja gleby

Uzupełnianie gleby w pniach jabłoni za pomocą użytecznych substancji jest pożądane przez cały sezon wegetacyjny.

W początkowej fazie, gdy pędy zaczynają intensywnie rosnąć, roztwór nawozu lub kurzego nawozu przelewa się do wcześniej wykonanych dziur w ziemi. Organiczne można zastąpić komercyjnymi mieszaninami zawierającymi azot. Kiedy drewno wchodzi w fazę owocowania ważnym opatrunku NPK (30 g), azotan amonu (30 g), superfosfat (140 g), chlorku potasu (50 g). Alternatywą dla tej mieszaniny może być roztwór 100 g superfosfatu, 70 g siarczanu potasu i 10 litrów wody.

Uważaj na nawożenie. Nawozy azotowe są potrzebne na początku rozwoju, a jesienią mogą tylko wyrządzić szkodę, ponieważ zarośnięte drzewo nie będzie miało czasu na przygotowanie się do zimy i zamrożenie.Aby pobudzić zimę we wrześniu, jabłonie karmione są nawozami mineralnymi o oznaczeniu "jesień" na opakowaniu lub próchnicy.

Ostatnim etapem nawadniania powinno być poluzowanie i zmielenie ziemi. Po pierwsze, te momenty wpływają na przyszłe zbiory. Po drugie system korzeniowy podawania tlenu i nie umożliwiają odparowanie wilgoci, zapobiec zaciśniętą dookoła pnia na tarczy górnej warstwy.

Powstawanie korony

Jabłonie w kształcie jabłoni mają prawie bez gałęzi do przecięcia, przycinanie Jest to konieczne tylko w rzadkich przypadkach, gdy korona zaczyna tworzyć się nieprawidłowo.

Często zdarza się to z uszkodzeniem górnej nerki płodu: wtedy drzewo tworzy dwa wierzchołki. Ten, który jest słabszy, musi być koniecznie odcięty. Jeśli łodyga zaczyna rozgałęziać się, pędy boczne również podlegają usunięciu. Na pędach owocowych rocznie należy usunąć dwie nerki. Czasami na pniach w pierwszym lub drugim roku kwiatostany są zapinane.W tym przypadku wszystkie pąki są ścinane, co pozwala drzewu stworzyć potężną koronę, a tym samym system korzeniowy. Przy wielokrotnym kwitnieniu pozostawia się około sześciu z najsilniejszych kwiatostanów, aw następnym roku - około dziesięciu.

Cechy reprodukcji

W szkółkach głównym sposobem na pomnożenie kolonizujących jabłoni jest pączkować. Ale prawie niemożliwe jest wyjęcie łodygi z łodygi, ponieważ nie ma bocznych gałęzi i nie jest wskazane odcinanie końcówki, która jest kontynuacją głównego pnia. Dlatego, w celu kęsów do pączkowania, łodygi są silnie ścinane, co stymuluje rozgałęzianie kolumny. W rezultacie każde maciczne jabłko ma 5-10 zarazków.

W domu ogrodnicy często sadzą ogonki kolonii, które lubisz na gałęziach zwykłych jabłoni. W tym przypadku z korony wyraźnie wyróżnia się jedna gałąź, obficie obwieszona owocami.

Przygotowanie do zimy

Istnieje opinia, że ​​zimowe odmiany jabłek nie wymagają specjalnego przygotowania na przeziębienia, ponieważ są szczepione od rodziców przez geny wytrzymałość na niskie temperatury. W rzeczywistości ten błąd jest całkowicie nieuzasadniony. Na surowe zimy wszystkie młode siewki, a zwłaszcza kolumny, są równie wrażliwe, więc troskliwi ogrodnicy są zobowiązani pomagać roślinom w zimie. Na obszarach północnych o bardzo ostrych zimach jabłonie sadzi się w okopach, które jesienią wypełniają trociny, opadłe liście i śnieg.

Na szerokościach geograficznych w klimacie umiarkowanym technika ta nie jest praktykowana, ale chroniąca korzenie ściółki i pokrywająca wierzch włókniną. Pnie pokryte są do połowy arkuszem papy lub gałęziami drzew iglastych. Odbywa się to tak, aby głodne gryzonie nie przejadały kory. Mogą się one odstraszyć przez nieprzyjemne zapachy, ale ta metoda nie jest tak skuteczna jak schronienie kolumny.