Kora wierzby, której właściwości lecznicze i przeciwwskazania zawsze były znane, jest aktywnie zalecana przez tradycyjną medycynę. Wierzba biała, znana również jako wierzba, jest wieloletnim drzewem (rodzina Willow). Jego kora ma charakterystyczny szarawy odcień, a korona wyróżnia się rozprzestrzeniającym się półkulistym kształtem.
Kiedy zbierane są kory wierzby?
Najczęściej jest to kora używana do celów leczniczych, nieco mniej - do liści. Do przygotowania kory odpowiedni okres wczesnej wiosny. Z niego przygotować napary i wywary o działaniu terapeutycznym i profilaktycznym na różne choroby.
Kora wierzby ma wiele właściwości leczniczych i przeciwwskazań, dlatego przed użyciem tego środka należy upewnić się, że jest ona nieszkodliwa dla organizmu. Surowce do leczenia niektórych chorób zbierane są z drzew, które osiągnęły już wiek 6 lat.
Zbiór kory wierzby ma pewne niuanse, których wielu nie wie. Nie ma potrzeby zbierania surowców medycznych ze wszystkich drzew, które się znajduje. Proces ten niekorzystnie wpływa na wzrost wierzby, więc wskazane jest, aby obrabiany przedmiot był wykonywany w umiarkowanych ilościach. Pozwoli to zachować populację drzew w określonym obszarze, a zatem zawsze będziesz miał możliwość zebrania nowej partii środka terapeutycznego.
Właściwości i skład kory wierzby
Kora wierzby ma właściwości lecznicze i przeciwwskazania, które są aktywnie wyrażane ze względu na skład chemiczny tego drzewa. Kora jest nasycona substancją zwaną salicyną glikozydową. Jest to unikalny w swoim właściwości składnik naturalny, który został odkryty przez niemieckiego naukowca Buchnera na początku XIX wieku.
Nieco później włoskim profesorom udało się wyizolować z substancji "sálix" - znanego kwasu salicylowego. Na tej podstawie w medycynie oficjalnej pojawił się zwykły lek, aspiryna. Jednak w chwili obecnej kwas salicylowy otrzymuje się sztucznymi środkami, ponieważ ekstrakcja go z kory wierzby (wierzby białej) jest bardzo kosztowna.
To właśnie obecność tej substancji w korze tłumaczy korzystne działanie wierzby. Tak więc, przyjmowanie salicyny w postaci nalewki lub wywaru w ludzkim ciele zaczyna wytwarzać kwas salicylowy. Jego działanie jest mniej szkodliwe niż działanie syntetycznej aspiryny. Badania pokazują, że jego długoterminowy odbiór wpływa negatywnie na pracę układu trawiennego.
Przydatne właściwości kory wierzby
Naturalny salicyna jest używana jako:
- Lek przeciwbólowy.
- Hemostatyczne.
- Diuretic.
- Przeciwgorączkowe.
- Przeciw robakom.
- Leki przeciwzapalne.
Właśnie dlatego kora wierzby jest zalecana dla następujących problemów zdrowotnych:
- zimny;
- choroby pęcherza, jelit;
- bóle głowy;
- choroba żołądka;
- krwawienie wewnętrzne;
- menopauza.
Metody stosowania wierzby (wierzby)
Do przygotowania bulionu terapeutycznego zaleca się następujący przepis:
- Jedna łyżka kory wierzby powinna być wypełniona wrzątkiem. W tym celu zaleca się stosowanie naczyń emaliowanych.
- Następnie wodę z surowcami należy gotować przez kolejne pół godziny, stosując metodę "kąpieli wodnej".
- Bulion powinien być napięty na gorąco.
- Następnie należy wlać więcej przegotowanej wody (początkowa objętość).
- Narzędzie jest przyjmowane kilka razy dziennie, jedna łyżka stołowa przez pół godziny przed posiłkami.
Za pomocą salicyny aktywnie leczone są również stawy zapalne stawów. Ze względu na działanie przeciwzapalne kory wierzby stosuje się ją w leczeniu reumatyzmu, choroby zwyrodnieniowej stawów i dny moczanowej. Willow jest wykorzystywana w medycynie ludowej w chorobach takich jak arytmia, biegunka, żółtaczka, a także problemy z jamą ustną.
Podobnie jak w przypadku większości leków, wysoce zalecane jest, aby nie stosować wywar z kory wierzby dla kobiet, które rodzą owoce, a także dla dzieci poniżej 16 roku życia. Indywidualna nietolerancja tego środka może również być przeciwwskazaniem do otrzymania. Przed użyciem w celach medycznych należy skonsultować się z lekarzem.
