Wśród hałasu i zgiełku bazarów i jarmarków carskiej Rosji nieustannie słychać było głośne głosy kupców słodyczy: "Skarby Tsaregrad! Słodkie rogi, Navirov, który wyhodował pieniądze!"
To było coś, co poderżnęło gardło: słodycze, to nie Bóg wie co i obiecał wielkie zyski.
Szarańczyn strąkowy lub strąki lub strąki Tsaregrad (Ceratonia siliqua). © Juan CaparrosTam, gdzie uprawiano strąki Tsaregrad, chodzili karmić zwierzęta, a tylko biedacy jedzili je od czasu do czasu. Za 400 tysięcy rubli w złocie rocznie importowane rogi do Rosji, a dochód z ich sprzedaży i księgowości nie reagował.
Gdzie powstał ten dochodowy produkt? Okazuje się, że strąki Karegrad są owocem drzewa chleba świętojańskiego, ceratonia. Jego kultura od dawna znana jest w krajach śródziemnomorskich.
Naukowa nazwa rodzaju Ceratonia pochodzi od greckiego κεράτιον (ceratién), κέρας (ceras), co oznacza "róg". Termin carat, który oznacza wagę, pochodzi również z tego samego greckiego κεράτιον (ceratién), w związku z użyciem nasion Ceratonia siliqua w starożytnym Rzymie jako miary wagi.
Ceratonia to niewielka 10-metrowa rodzina roślin strączkowych, które wyglądają jak biała akacja. Jednak wiecznie szeroka korona ich bardziej gęsta niż akacja, kwiaty są małe, niepozorne, zebrane w pędzel.
Owoc zielonego szarańczynu. © Julio ReisNo i brązowe owoce - fasola drzewa szarańczynu - to strąki Tsaregradu, czyli słodkie rogi. Są dość duże, mają od 10 do 25 centymetrów długości, do 4 centymetrów szerokości i 1 centymetra grubości. Nasiona ceratonii zanurza się w soczystej, słodkawej masie (około 50 procent cukru).
Drzewa te regularnie owocują, dając rocznie do 200 kilogramów owoców. Owoce Ceratonia są zazwyczaj usuwane niedojrzałe i pozostawione przez kilka dni na słońcu, aż do ich mięsa. Przedsiębiorcy kupcy, w przypadku niezadowalającej sprzedaży kapsułek Tsaregradu, wycisnęli z nich sok i sprzedawali je jako syrop lub destylowano do alkoholu, a pozostałą miazgę przetwarzano w surogat kawy.
Nasiona drzewa chleba świętojańskiego lub chilli Tseratonii. © PhilmarinPo długich poszukiwaniach starożytni jubilerzy i farmaceuci upewnili się, że twarde, płaskie brązowe nasiona ceratonii - drzewa szarańczynu chlebowego są wyjątkowo jednorodne pod względem masy. Dlatego zaczęli używać ich jako osobliwych ciężarów podczas ważenia kamieni szlachetnych i metali szlachetnych: diamentów, szmaragdów, złota, platyny. Znaleziono zastosowanie ciężaru marchwi, nasion i w farmakopei.
Obecnie chleba świętojańskiego nie stosuje się jako przysmak.
Autor: S.I. Iwczenko
