Anaciclus ląduje i pielęgnuje w polu użyteczne właściwości

Pin
Send
Share
Send

Anaciklus, który w botanice jest również nazywany śliną, należy do rodziny Astrov (Compositae). Z wyglądu kwiat przypomina rumianek, ale różni się od niego pięknem i wdziękiem.

Informacje ogólne

Większość z nich to roczne rośliny akacji, które mają trawiastą formę wzrostu. Ich ojczyznę uważa się za Morze Śródziemne, północ kontynentu afrykańskiego i Turcję. Ze wszystkich odmian uprawianych około sześciu odmian. Rodzaj rośliny ma tylko dwanaście gatunków.

W języku greckim nazwa kwiatu tłumaczy się jako "światło pierścieniowe". W pełni odzwierciedla strukturę pędów, ułożonych w koło rośliny. Rosyjska nazwa kwiatu pojawiła się po transliteracji z łaciny, więc w literaturze można znaleźć dwie nazwy: "anacyclus" i "anacylos". Oba są poprawne i używane w botaniach.

Pomimo tego, że roślina wydaje się delikatna i delikatna, bardzo łatwo jest ją uprawiać w ogrodzie, upiększając łóżka lub zjeżdżalnie alpejskie. Najważniejsze, aby postępować zgodnie z radą doświadczonych ogrodników, a wtedy nie pojawią się żadne problemy.

Rodzaje i odmiany

Gnome ogrodowy Anaciclus - to piękna roślina wieloletnia z rozgałęzieniami ułożonymi w koło i pąki rumianku. Służy do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich w krajobrazie. System korzeniowy rośliny wygląda jak marchew, tworząc rozetę pędów pełzających po ziemi. Płytki liściaste typu anislicus mają szarozielone zabarwienie.

Na każdym z pędów kwiatostany w kształcie rumianku, zebrane w głowy, składają się z małych kwiatów z płatkami o nietypowym zabarwieniu. Poniżej są ciemnoróżowe i na wierzchu śnieżnobiałe. Środek kwiatów jest jasnożółty, jak stokrotka. Czas kwitnienia rośliny trwa od połowy do późnego lata.

Anaciclus nacisnął - Roślina osiąga wysokość od 5 do 7 centymetrów. Na szerokość rośnie do 30 centymetrów. Kwiatostany mają bladoróżowy odcień z żółtym środkiem. Z wyglądu przypominają stokrotkę z płatkami, której zewnętrzna strona ma ciemnoróżowy kolor. Kwitnie od późnej wiosny do połowy lata.

Anaciclus wciśnięty (Silberkissen) - z niemieckiego nazwa zakładu jest tłumaczona jako "srebrna poduszka"Anaciklus ma pełzające łodygi z puszystymi ciemnozielonymi liśćmi i osiąga wysokość do 10 centymetrów Kwiaty mają niepowtarzalny kolor.Odwrotna strona płatków szkarłatna, a wewnętrzna jasnoróżowa. Kwiatostan rośliny jest dość duży i może wynosić nawet 5 centymetrów. Anaciclus kwitnie od początku maja do końca lipca.

Anaciclus officinalis - jest zielną byliną, z prostym, rosnącym pniem o wysokości do 40 centymetrów. Okrągłe wycięte blaszki liściowe są lekko owłosione i są podzielone na kilka płatków, których długość wynosi do 10 milimetrów. Kwiaty Anaciclus mają białe płatki i żółte centrum. Czas kwitnienia występuje pod koniec wiosny, a kończy w połowie lata.

Anaciclus mace

Jest to jednoroczna roślina, rozgałęzione łodygi, które osiągają długość 60 centymetrów. Płyty liściowe są pierzaste i lekko owłosione. Kwiaty wyglądają jak stokrotka. Mają białe płatki i żółte centrum. Ojczyzną rośliny jest Morze Śródziemne.

Anacycles Radiant (Radiatus) - to rocznik z łodygami o długości do 85 centymetrów. W niektórych gatunkach tej rośliny, blaszki liściowe od wewnątrz mają czerwonawy odcień. Kwiaty w anatsiklus duży, złoty odcień.Kwitnienie roślin od połowy lata do późnej jesieni.

Anaciklus Valentine (Valentinus) - jest rocznikiem z pionową łodygą pokrytą szczypcami o ciemnozielonych liściach. Kwiaty mają kształt dysku i jaskrawożółte płatki trzciny. Kwitnie od późnej wiosny do połowy lata.

Anaciclus integrifolia - Roślina ma ciemnozielone, lekko owłosione liście, położone na długich pełzających pędach. Kwiaty z wyglądu przypominają rumianek i mogą mieć biały lub żółty odcień. Okres kwitnienia anaciclus przypada na środek lata i kończy się wczesną jesienią.

Anaciclus officinarum - jest rośliną pełzającą z ciemnozielonymi, szczypiorno rozciętymi gęstymi liśćmi. Na każdym zdjęciu są kwiatostany z kwiatami o niezwykłym odcieniu. Na zewnątrz płatki mają szkarłatny kolor, a od środka - biały. Znaleziono również odmiany i żółte kwiaty.

Anaciclus sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Anaciclus jest mało wymagający w pielęgnacji rośliny, która świetnie czuje się w kamienistej glebie, zboczach i suchych obszarach. Z tego powodu sadzenie powinno zbierać podobne obszary w ogrodzie.

Najlepszym miejscem dla roślin będzie otwarte słońce lub lekko zacieniona zjeżdżalnia alpejska z piaszczysto osuszoną glebą. Drenaż podczas sadzenia jest niezwykle ważny, ponieważ pozwala uniknąć wilgoci stojącej, szkodliwej dla rośliny.

Helihrizum należy również do rodziny Astrovye i jest uprawiane podczas sadzenia i pielęgnacji w otwartym terenie. Roślina nie jest kapryśna i nie wymaga wiele pracy, ale przestrzeganie zasad inżynierii rolniczej jest nadal konieczne. Wszystkie niezbędne zalecenia można znaleźć w tym artykule.

Podlewanie Anaciclus

Roślina ma wysoki stopień odporności na suszę. Jeśli lato jest deszczowe, nie ma potrzeby podlewania dodatkowo anaciclus. Jeśli jednak letnie dni są gorące, należy wykonać umiarkowane podlewanie.

Bardzo ważne jest, aby wilgoć nie stagnowała się pod krzakami, ponieważ doprowadzi to do zepsucia korzeni i śmierci roślin.

Gleba dla anaciklus

Ziemię do sadzenia należy osuszyć, dodając dużą ilość piasku, aby dobrze przepuszczała powietrze i wilgoć, tak jak na wolności.

Jeśli drenaż jest dobry, kwiat może rosnąć w limonce, żyznej, lekkiej i poluzowanej glebie gliniastej zmieszanej z gnijącymi liśćmi.Tę glebę należy koniecznie wymieszać z taką samą ilością gruboziarnistego piasku.

Anaciclus lądowania

Młode rośliny należy sadzić w uprzednio przygotowanych studniach z warstwą odwadniającą w postaci fragmentów cegieł lub keramzytu. Przed sadzeniem anatsiklus należy sprawdzić system korzeniowy, usuwając zgniłe lub uszkodzone korzenie. Strona jest lepiej wybrać wysublimowane i dobrze oświetlone przez słońce.

Na nizinie lepiej go nie sadzić, bo w czasie deszczu pogoda będzie gromadzić się w ziemi, co doprowadzi do gnicia korzeni i śmierci rośliny. Między otworami należy pozostawić wolną przestrzeń co najmniej 30 centymetrów, aby zarośnięte gałęzie nie przeszkadzały sobie nawzajem. Slajd alpejski będzie najlepszym miejscem do lądowania anaciklus.

Karmienie anatsiklus

Nakarmić roślinę jesienią, używając nawozów fosforowo-potasowych w minimalnej dawce.

Możesz także użyć złożonych preparatów mineralnych.

Kwitnienie Anaciclus

Większość gatunków roślin kwitnie od wczesnej wiosny do połowy lata. Okres kwitnienia odpoczynku przypada na czerwiec i kończy się w październiku.

Kwiaty rumianku mogą mieć różne odcienie od jasnego białego do jasnopomarańczowego.

Przycinanie Anaciclus

Ponieważ anaciclus jest rośliną samosiewną, konieczne jest upewnienie się, że nasiona nie spadają do ziemi, w przeciwnym razie ogród szybko stanie się nieporządny. Dlatego nadszedł czas, aby przyciąć kwitnące kwiatostany i suche łodygi.

Konieczne jest również systematyczne przycinanie długich pędów, aby roślina nie rosła. Potrzebujemy chwastów, dopóki nie urośnie krzew.

Przygotowanie anaciclus na zimę

Jeśli wieloletnia anatsiklus, to wraz z nadejściem zimnych, martwych pędów należy ostrożnie usunąć, przykrywając łóżka agrofibra, opadłych liści lub lapniki.

Wraz z nadejściem wiosny rośliny muszą zostać uwolnione ze schronienia, a kiedy zaczną pojawiać się pierwsze pędy, należy lekko podbić ziemię i wlać nową glebę.

Reprodukcja anaciclus

Roślina rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i samosiejki.

Nasiona roślin w otwartym terenie pod koniec wiosny. Pierwsze pędy zaczną się pojawiać po kilku tygodniach, ale pod warunkiem, że temperatura wynosi co najmniej 15 stopni. Aby to osiągnąć, najlepiej sadzić je w szklarni.

Rozwijaj sposób anatsiklus i rassadny, ale ta procedura jest dość czasochłonna. Aby wyhodować sadzonki, musisz zasiać nasiona, a następnie rozwarstwiać je przez 30 dni w lodówce.

Po tym okresie nasiona są przenoszone na ciepło i kiedy pojawiają się pierwsze liście, zanurzają się w innym pojemniku z ziemią. Po pojawieniu się 6 płytek liściowych młode można sadzić na klombie, pozostawiając odstęp między roślinami co najmniej 25 centymetrów.

W przyrodzie, roślina rozmnaża się przez samosiew, w warunkach ogrodowych, staraj się tego uniknąć.

Choroby i szkodniki

Roślina nie jest dotknięta przez szkodniki, poza tym jest bardzo odporna na choroby. Jednakże, jeśli warstwa drenażowa nie powstała podczas sadzenia, wtedy wilgoć zacznie się gromadzić w systemie korzeniowym, co prowadzi do pojawienia się szarego zgnilizny, co jest szkodliwe dla rośliny.

Zapobieganie tej chorobie jest wysokiej jakości odwadnianiem, nie pozwalając na uwilgotnienie gleby i stagnację wody pod krzakami anaciclus.

Anaciclus korzystne właściwości i przeciwwskazania

Anaciclus jest stosowany w leczeniu impotencji. Ma działanie pobudzające, tonizujące i androgenne.

Suche kłącza są importowane do Indii w celu produkcji leków używanych w ajurwedzie, najczęściej w celu wyeliminowania bólu zęba i jako środek znieczulający stosowany podczas zabiegów chirurgicznych jamy ustnej.

Ślina ma działanie przeciwbólowe i śliny. Jego korzenie są bogate w anacyklinę, inulinę, olejki eteryczne, pellittorin i inne korzystne substancje.

Anaciclus i preparaty na jego bazie nie mogą być stosowane w przypadku indywidualnej nietolerancji jej składników, w dzieciństwie, a także w okresie ciąży i laktacji.

Zastosowanie Anacculus w medycynie tradycyjnej

W medycynie ludowej kłącza roślin są stosowane w celu złagodzenia bólu zęba i jako czynnik zewnętrzny drażniący.

Sproszkowane korzenie są używane do paraliżu i reumatyzmu. Zaburzenia erekcji są również leczone śliną. Poniżej znajduje się kilka przepisów, które pozwalają radzić sobie z powyższymi chorobami.

Nalewka z Anaciklus na reumatyzm

Aby przygotować nalewki należy wziąć 2 łyżki.łyżki pokruszonego korzenia anaciclus i zalać je szklanką wrzącej wody.

Otrzymaną mieszaninę należy pozostawić na 20 minut, następnie przecedzić i użyć jako okładu w obszarach dotkniętych reumatyzmem (staw kolanowy, łokciowy i barkowy, kostka itp.).

Syrop Anaciclus dla zaburzeń erekcji

Aby przygotować syrop, wymieszaj 100 gramów korzenia anaciclus, 50 gram gotowanych pełzających pajmaków, 50 gramów korzenia imbiru, 50 gramów anyżu i 750 gramów cukru.

W powstałej mieszaninie należy dodać szklankę wody i gotować do uzyskania gęstego syropu. Konieczne jest stosowanie środków w 9 gramach razy dziennie przez cały tydzień.

Przed użyciem powyższych narzędzi należy skonsultować się z lekarzem.

Pin
Send
Share
Send