Rodzaj Rodgersia obejmuje 8 bylinowych, dekoracyjno-liściastych, kłączowych gatunków rosnących na terenach górskich w Chinach i Japonii.
Wszystkie z nich są rozróżnione na liście o wymiarach, liściach dłoniastych lub liściach palmowych i panicularnych kwiatostanach o znacznej wielkości, wykonanych z białych kwiatów. Rogersia to wysoka, szeroka i elegancka egzotyczna roślina, która przyciąga szczególną uwagę.
Odmiany i typy
Kasztan Rogersia jest najczęstszym gatunkiem, którego istotą jest podobieństwo do listowia drzewa o tej samej nazwie. Ten kwiat charakteryzuje się kwitnieniem różowymi farbami i faktem, że rośnie lepiej wzdłuż brzegów zbiorników.
Rogersia Blender - jak wszystkie inne Rogers w warunkach naturalnych, rośnie na bardzo dużej wysokości - do 2,9 km nad poziomem morza. Wysokość rośliny osiąga wysokość 140 cm, a jej średnica dochodzi do 50 cm. W czasie kwitnienia liście mają piękny kolor buraka-brązu, który następnie zastępuje się nie mniej atrakcyjnie świeżą zielenią z ulgą żyłkową.
Kwiaty są małe, ale zbierają się, tworzą różowawo-białe, pachnące kwiatostany górujące nad liśćmi o długości do 30 cm, które kwitną pod koniec czerwca, a kończą pod koniec lipca.Kiełki i łodygi liści mają brązowawe pokwitanie.
- Podgatunek rogersia henrici odróżnia odporność na słońce. Wiosną liście mają mleczno-kawowy kolor, a latem - jasnozielony.
Rogersia Feather w górzystych lasach sosnowych Chin "wspina się" jeszcze wyżej - o 3-3,9 km, a sam nieco niżej - do 1,2 metra wysokości. Duże spłowiałe liście, po rozpuszczeniu, zmieniają się w purpurowy odcień, a następnie stają się ciemnozielone, również z żyłami reliefowymi. Kwiatostany wiechy o długości od 25 do 30 cm - białe lub różowe, wydzielają w lipcu przyjemny aromat podczas kwitnienia (około 25 dni).
- Słynna forma ogrodu Rogers elegans - charakteryzuje się różowymi kwiatami,
- i różnorodność rogers czekoladowe skrzydła zmieniają się przez cały sezon rozwojowy - od różowego do czerwonawego odcienia, a liście, które zastępują odcienie czekoladowe wielokolorowymi z zielonymi i czerwonymi inkluzjami, również się cieszą, a jesienią powracają do odcieni czekolady.
- Sortuj rogersia bronz pico narysowany wysoko ponad głównym gatunkiem - do 1,5 metra, jego liście zmieniają kolor z różowo-purpurowego na brązowy-zielony, a kwiaty - kremowe.
Rogersia podofillovaya (popolistnaya)
Rośnie w Korei, Chinach i Japonii, charakteryzuje się pierzastym wzrostem podobnym do rogersiów i dłoni wyciętych z liści reliefowych o średnicy do 40 cm.
Kolor liści podczas kwitnienia jest brązowy, a następnie nie jest nasycony na zielono. Kremowobiałe kwiaty organizowane są w licznych kwiatostanach-wiechach, które kwitną przez około miesiąc, począwszy od połowy czerwca.
- Dla oceny rogersia brownlaub charakterystyczne czerwonobrązowe liście.
Rogowaty lamellar wyhodowany w osobnym rodzaju, liczący tylko jeden rzadki gatunek w uprawie kwiatów - astalboidy płytkowe. Jego rosnące siedlisko znajduje się na terenach północno-wschodnich Chin i Korei, na skraju lasu i wąwozach.
Różnice astalboidów lamelarnych od rogowców różnych gatunków są imponujące - są niskie (do 30 cm wysokości), mają sztywne, elastyczne i naprawdę duże liście o średnicy do 70 cm z długimi, silnymi ogonkami. Lekkość jest charakterystyczna dla łodygi kwiatu: osiąga wysokość 1,5 metra.
Kwiatostany są mniej widoczne, składają się z małych kremowych kwiatów opadających pod koniec kwitnienia, osiągają długość 25 cm.Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa około miesiąca.
Rogersia sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu
Sukces w uprawie Rogers w dużej mierze zależy od wyboru odpowiedniej lokalizacji dla niego. Taki jest półcieniowany, nie dając roślinie tyle czasu, aby pozostać w otwartym słońcu.
Nie zaleca się sadzenia kilku odmian tej rośliny blisko siebie, ponieważ nastąpi wzajemne zapylenie, a następnie utrata poszczególnych cech. Na miejscu lądowania należy również zapewnić ochronę przed wiatrem do okresu zimnej pogody.
Astilba jest także przedstawicielem bylin z rodziny Stone-hem. Wiele zaleceń dotyczących uprawy podczas sadzenia i pielęgnacji w polu otwartym można znaleźć w tym artykule.
Podlewanie Rogers
W rzeczywistości dalsza opieka nad Rogers jest względnie prosta i zasadniczo obejmuje regularne i obfite podlewanie. Jest jeszcze lepiej, jeśli roślina znajduje się w pobliżu zbiornika, gdzie wilgotne powietrze da niezwykłą jasność liści.
Podlewanie jest szczególnie istotne w upalne lato i przy braku naturalnych opadów, a w przypadku bliskiego położenia do stałego źródła wody, są one wykonywane tylko po sprawdzeniu gleby - jeśli jest mokra, nie należy jej podlewać.
Gleba w postaci lżejszych składników odżywczych dobrze nadaje się do normalnego rozwoju. Rogers to humus, kompost i torf, a to połączenie tych składników jest optymalne.
Gleba w promieniu wzrostu powinna być systematycznie rozluźniana, jednocześnie usuwając chwasty - tak, między innymi, ziemia będzie nasycona powietrzem, co jest ważne, a aby zapobiec nadmiernemu parowaniu wilgoci z gleby może być mulczowana pristvolnoy kora lub torf. Chochle posypane czasami po procedurze rozluźniania.
Transplantacja Rogersia
Rogersia zachwyci oko od dziesięcioleci, nie wymagając przeszczepu, jeśli miejsce, w którym rośnie, zostało wybrane poprawnie! Jednocześnie perfekcyjnie przenosi przeszczep. Zdarzały się rzadkie przypadki zgnilizny korzeni rogerów zasadzonych na bagnistych nizinach.
Przesadzanie do bardziej suchego obszaru pomoże poradzić sobie z tym problemem, chociaż można wykopać krzaki, zorganizować drenaż z fragmentów grubych gałęzi, rozszerzonej gliny, fragmentów glinianych w otworze, który został utworzony i ponownie je posadzić.
Górny opatrunek Rogersia
Karmienie w trakcie całego sezonu wegetacyjnego zabiera dużo czasu, szczególnie podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia.Roślina dobrze żyje zarówno z nawozami mineralnymi, jak i organicznymi, a co najważniejsze, jeśli opatrunek górny jest złożony organiczno-mineralny - ze wszystkimi minerałami niezbędnymi do rogergii.
Duży nacisk należy położyć na obecność azotu, potasu i fosforu w glebie oraz połączyć nawożenie z nawadnianiem.
Cięcie Rogersa
Wśród środków do cięcia sanitarnego Rogersa należy usuwanie połamanych i wysuszonych gałęzi, łamanie chorej pościeli i rozrywanie szypułek po zakończeniu kwitnienia.
Zanim przeziębienie dojdzie do rośliny, konieczne jest odcięcie wszystkich liści i odcięcie wszystkich łodyg niemal do korzenia - będzie mu łatwiej zimą.
Przygotowania zimowe Rogersiya
Chociaż Rogers nie jest rośliną, która jest bardzo podatna na mróz, nadal zaleca się jej zorganizowanie na zimę schronienia opadłych liści.
Pod warstwą śniegu (szczególnie grubą), generalnie czuje się całkiem wygodnie, ale należy zachować ostrożność w okresie wczesnej wiosny, kiedy nie ma śniegu, ale mróz jest nadal silny. Następnie konieczne jest zapewnienie dodatkowego schronienia, na przykład na bazie włókniny.
Hodowla Rogeria
Każdy rodzaj rogers może być propagowany przez nasiona i metody wegetatywne. Pierwsza z nich jest uznana za nieskuteczną ze względu na ekstremalne spowolnienie kiełkowania nasion w domu. Co więcej, młoda kopia zacznie kwitnąć nie wcześniej niż 4 rok.
Sadzonki hodowli Rogeria
Drugi, oparty na sadzonkach, pozbawiony jest tych wad. Polega ona na przygotowaniu sadzonek w środku lata liści na obcasach, a następnie ich przemieszczaniu do stymulatora kiełkowania i pogłębiania mieszanki gleby w celu ukorzeniania.
Cały proces kończy się wraz z pojawieniem się silnych korzeni i dalszym sadzeniem rośliny w otwartym terenie. Najlepszy czas na zejście na ląd, dzięki czemu Rogers stanie się silniejszy przed nadejściem zimy, jest początkiem wiosny. Samo lądowanie należy rozważyć biorąc pod uwagę kilka cech opisanych poniżej:
- Gleba do sadzenia powinna być czysta z chwastów i darni i wykopana na głębokość 30 cm;
- Ziemię należy wypełnić humusem, torfem i zmieszać z glebami liściastymi i leśnymi;
- Wymiary wykopanych podestów powinny nieznacznie przekraczać wymiary systemu korzeniowego;
- W dolnej części każdego otworu do lądowania należy ułożyć warstwę drenażową,składające się z małych kamieni, cegły dzielonej lub żwiru;
- Przed sadzeniem drzewka należy je podlać;
- Posadzone rośliny należy również podlewać w obszarze kręgu sadzenia, następnie należy obrać glebę za pomocą kory lub torfu.
Rogeria hodowlana z liści
Rogers może być propagowany z arkusza. Aby to zrobić, w lecie łopatą wykopać pewien obszar kłącza, ostrożnie pokroić i posadzić oddzielony liść w nowym miejscu.
Choroby i szkodniki
Unikalne antyseptyczne właściwości Rogersa pozwalają mu łatwo odpierać ataki szkodników owadzich i nie chorować. Rzadko może wystąpić obrażenia od korzeni przez ślimaki i gnicie liści.
Strefy narażone na infekcje są usuwane, a następnie roślina jest leczona fungicydem w ciągu dnia. Aby zapobiec tym chorobom, wystarczy nie przesadzać, wykonując podlewanie.
Jeśli gleba jest przesycona azotem, może mieć pozytywny wpływ na wzrost liści, ale negatywnie na kwitnienie. Rogers nie może rozkwitać w 2 przypadkach - z nieregularnym i słabym nawadnianiem i będąc pod jasnym słońcem.
