Adromiskus - mały cud z rodziny Tołstoja

Obecnie sukulenty zyskują popularność wśród kwiaciarni.

Rośliny te idealnie pasują do każdego nowoczesnego wnętrza i tworzą wyjątkową atmosferę komfortu w domu.

Dzięki nieskomplikowana opieka często są polecane nawet początkującym.

Ze wszystkich różnorodności sukulentów, przedstawiciel o nazwie adromiscus.

Opis rośliny

Adomyskus - soczysty, członek rodziny Tołstoja.

Adromischus tłumaczy się jako "gruby łodyg" i składa się z łacińskich słów "adros" (gruby) i "mischos" (pień). Miejsce narodzin kwiatu to Afryka Południowa i Południowo-Zachodnia.

Roślina jest zwartym, wieloletnim krzewem z krótką łodygą i mięsistymi okrągłymi liśćmi. Wzrosły kwiatostany.

Rodzaje

W przyrodzie jest około 65-70 przedstawicieli tego soczystego. W domu tylko kilka jest rozpowszechnionych.

1. Adromyskus the Comb (Adromischus Cristatus).
   Jest to zwarty krzew osiągający jedynie 13-15 cm wysokości. Pędy młodych roślin są pionowe, a następnie zwisają.

   Na górze pokryte są przewiewnymi, przedłużonymi miedzianymi korzeniami.Liście są trójkątne, zielone, z falistymi wierzchołkami, do 4 cm długości. Kwiaty są biało-zielone, różowe na brzegach.

2. Adbelliscus baldaszkowaty (Adromischus Umbraticola).
   Długi sukulent z wyprostowaną, skróconą łodygą, korzeniami powietrznymi i szaro-zielonymi liśćmi, zwężony do podstawy i zaokrąglony na końcach (do 5 cm długości).

   Kwiaty są małe, w formie kłosków, białawo-różowe. Szypułka o długości 3-5 cm, w kolorze szaro-zielonym. Nerki są cylindryczne. W naturze występuje w Afryce.

3. Adromiscus Cooper.
   Występuje pod nazwą Adromiskus Copper. Gatunek charakteryzuje się silnie rozgałęzioną, wyprostowaną łodygą (długość 9-10 cm) i gładkimi zielonymi liśćmi w kształcie poduszek, które na słońcu są w stanie uzyskać bordowy odcień.

   Korzenie są przewiewne, czerwonawe.

4. Adromiscus Marianny Hery (Adromischus Herrei).
   Występuje pod nazwami: Adromischus marianae v. herrei, Adromishus marianae var. herra, czyli Marianne Hera. Przyciąga uwagę niezwykłym wyglądem.

   Niewielki wolno rosnący krzew (do 10 cm długości) z brodawkowatymi, pulchnymi, zielonymi liśćmi o czerwonobrązowym (lub fioletowym) odcieniu.

   Liście są w stanie uzyskać kolor w zależności od oświetlenia, podlewania, reżimu temperatury. Jeśli nie ma oświetlenia, może stracić jasną barwę i stać się zielony.Kwiaty są małe, około 1 cm, różowe.

Zdjęcia

Adromyskus cristate:

Adbelliscus baldaszkowaty:

Adromiscus Coopera:

Adromiskus Marianne Hera:

Opieka

Opieka nad Adromyskus nie jest trudna. Przestrzegaj prostych zasad, aby roślina dobrze rosła i zachowała estetyczny wygląd dekoracyjny.

Temperatura

Roślina jest termofilna. Latem jest wygodny w pomieszczeniu o temperaturze 23 do 30 stopni. Bliżej zimy temperaturę należy obniżyć do 8-12 stopni.

W tym momencie jest okres odpoczynku. Pamiętaj, aby utrzymywać temperaturę w zimie.

Podlewanie

Wiosną i latem kwiat jest regularnie podlewany. Jesienią podlewanie stopniowo zmniejsza się, gdy zimno zaczyna. Zimą woda soczysta jest nalewana na wypadek zagrożenia, jeśli gleba jest bardzo sucha.

Oświetlenie

Gatunek ten wyróżnia się dobrem postrzeganie światła słonecznego. Będzie czuł się dobrze na parapetach południowych, południowo-wschodnich okien bez zaciemnienia od słońca.

W cieniu nie jest pożądane, aby rosnąć, ponieważ kwiat może się rozciągać, a liście tracą jasny kolor, który jest nieodłączny dla wielu rodzajów adromuscus.

Późną wiosną i latem zaleca się częściej przewietrzać pomieszczenie, aby wynieść roślinę na świeże powietrze.
W zimie należy zapewnić dodatkowe sztuczne oświetlenie (w razie potrzeby).

Wilgotność

Adromiskus doskonale czuje się w pokojach nawet przy bardzo suchym powietrzu. Nawet w upalne letnie dni nie potrzebuje dodatkowego nawilżania ani natryskiwania wodą.

Gleba

Ziemia musi być luźna, dobrze jest przepuszczać tlen i wodę do korzeni. Ciężka gleba jest szkodliwa dla adromuscus. Na dnie doniczki należy umieścić warstwę drenażu.

Nawóz

Jesienią i zimą soczyste karmienie nie jest konieczne. Wiosną i latem można zapładniać raz na 30 dni. W tym celu najlepiej stosować specjalny płynny nawóz dla sukulentów i kaktusów.

Transplantacja

W przypadku częstego przeszczepu sukulent nie potrzebuje. Należy to zrobić, gdy korzenie rosną, a roślina będzie ciasna w poprzednim pojemniku.

Pielęgnacja po kwitnieniu

Kwiaciarnie często pytają: "Co zrobić z pąkami po tym, jak znikną"Chociaż wygląd suszonych kwiatów wyraźnie nie jest ozdobiony, nie spiesz się, aby je odciąć, ponieważ możesz uszkodzić roślinę.

Powielanie

Roślinę można łatwo rozmnażać za pomocą sadzonek lub pojedynczych liści. Opadłe liście łatwo zapuszczają korzenie i szybko rosną.

Lepiej jest rozmnażać kwiat późno na wiosnę.

Aby to zrobić, usuń 3-4 stare liście obok blatu i delikatnie wysuń je na arkuszu gazety.
Następnie połóż je na ziemi z ogonkami w dół. Wierzchołki można umieścić na krawędzi doniczki lub posypać na wierzch ziemi, aby zapewnić ich stabilną pozycję.

Młode pędy powstają bezpośrednio z podstawy liści.
Stare liście można usunąć, gdy całkowicie zwiędną i wyschną.

Szkodniki i choroby

Najlepsze zapobieganie chorobom i szkodnikom jest dobry, regularny i właściwa opieka. Problemy są prawie zawsze związane z niewłaściwą dbałością o rośliny.

Częste szkodniki dla sukulentów to: mączny robak, pająk, mszyca. Niezawodny asystent to leczenie owadobójcze.Z porażką pochwa, dotknięte liście są zanurzane w waciku z alkoholem.

Głównym zagrożeniem dla adromuscus jest zgnilizna korzeni. Do jego wystąpienia dochodzi do nieprawidłowego (nadmiernego) podlewania, trzymania w zimnym pomieszczeniu.

Aby uratować roślinę, musisz wyciągnąć ją z garnka, usunąć zaatakowane części, oczyścić system korzeniowy zgnilizny, spłukać w słabym roztworze nadmanganianu potasu i wyrzucić go do nowego pojemnika z ziemią.

Adromyskus staje się coraz bardziej popularną halą domową. Przyciąga uwagę niezwykłym wyglądem i uroczym kwitnieniem. Nietrudno się nim zaopiekować.

Jeśli dasz mu swoją opiekę i uwagę, przez wiele lat będzie główną ozdobą twojego mieszkania.