Flaw polowy - jeden z najpopularniejszych bylin w naszych ogrodach. Te kwiaty należą do stosunkowo niewielkiej rodziny Sinyukhov, składającej się z 18 rodzajów i 330 gatunków. Przedstawiciele rodziny są dystrybuowani niemal na całym świecie. Flokska rodzajowa składa się z około 70 gatunków, a wszystkie z nich należą do dwuczęściowych roślin wieloletnich spineolepalnych. Wyjątkiem jest jednoroczny Floks Drummonda. W tym artykule będziemy rozmawiać o flokach panicled - jak sadzić w ogrodzie, co dbać o zapewnienie i jak rozmnażać.
Floks paniculata.
Opis botaniczny gatunku
Floks paniculata (Phlox paniculata) to wieloletnia roślina o wysokości 35-150 cm. Większość odmian tworzy krzewy o wysokości 60-70 lub 80-100 cm. Należy pamiętać, że ten parametr zmienia się w zależności od intensywności podświetlenia. W jasnym słońcu rośliny są niższe, ale nawet dwugodzinne cieniowanie w południe zwiększa ich wysokość. Pędy są bardzo mocne, proste, pod koniec sezonu wegetacyjnego drzewiaste.
W palecie kolorów floksa paniculate nie ma żółtego koloru. Tego pigmentu nie ma również w grupie tak zwanych odmian czerwonych. W kolorze mają szkarłatny kolor o różnym nasyceniu zarówno ciepłym, jak i zimnym odcieniem.Dlatego w opisach znajdują się takie definicje, jak czerwono-różowe, czerwono-fioletowe, jasnopomarańczowoczerwone, fioletowoczerwone itp. Sytuacja jest podobna w grupie pomarańczy lub łososia. Te odcienie są bardzo osobliwe i złożone, występują również w różnych intensywnościach z dodatkiem różu i karminu.
Wybór miejsca lądowania
Wybierając miejsce do sadzenia floksów, należy pamiętać o warunkach wzrostu ich dzikich krewnych. Występują one na obszarach o umiarkowanie ciepłym i bardzo wilgotnym klimacie, gdzie w zimie często nie ma śniegu, a średnia temperatura wynosi około + 4 ° С. Z reguły są to łąki, rozlewiska rzek lub brzegi lasów, z kruchym, nie przegrzewającym się słońcem, wilgotne gleby o wystarczającej zawartości organicznej.
Jednym z głównych wymagań sadzenia phlox w ogrodzie jest możliwość obfitego podlewania roślin. Nawet w miejscach, w których odkładanie wody gruntowej jest bliskie podczas długiego okresu suszy, floks cierpią z powodu wysychania. Drugim najważniejszym warunkiem dla ich udanej kultury jest wystarczająca żyzność gleby. Wyładunki mogą znajdować się zarówno na otwartych przestrzeniach, jak iw półcieniu. Najlepsze będą nadal miejsca pod ochroną krzewów lub rzadkich drzew o lekkim cieniu w gorące popołudniowe godziny, szczególnie w przypadku ciemnych odmian.W takich miejscach śnieg gromadzi się lepiej, a floks cierpią mniej z ostrych wahań temperatury w zimie.
Pożądane jest, aby miejsce miało niewielkie nachylenie, a następnie w okresie topniejącego śniegu i długotrwałych deszczy rośliny nie były zalane wodą. Niekorzystne do sadzenia zboczy, gdzie gleba szybko się przegrzewa i wysycha. Ponadto, floks cierpi na wiatr, a zimą, gdy śnieg zsuwa się ze zbocza, mogą zamarznąć. Nie nadają się także miejsca pod koronami drzew o płytkim systemie korzeniowym (brzoza, wierzba, topola, świerk, stare krzaki bzu).
Ogród kwiatowy z floksem można ustawić ze wschodniej, południowo-wschodniej, południowo-zachodniej i zachodniej strony domu. Co najgorsze, rośliny poczują się na północnej ścianie iw cieniu drzew iglastych. Mogą żyć w takich warunkach, ale osiągnięcie pełnego rozkwitu nie będzie możliwe.
Ta odporna na zimno kultura jest stabilna w trudnych rejonach północnej Rosji z krótkim latem. Floksy są tu umieszczane na obszarach chronionych przed zimnymi wiatrami i otwartych od strony południowej, południowo-wschodniej i południowo-zachodniej, na podniesionych ogrzewanych łóżkach, z niezawodnym schronieniem zimowym.Pierwszeństwo należy przyznać odmianom o krótszym okresie wegetacji, czyli wczesnym i wczesnym średnim, porzuconym środkowym i późnym.
Floks paniculata.
W warunkach ostrego klimatu kontynentalnego Syberii, Ałtajskiego, Uralu z zimnymi, często bezśnieżnymi zimami, floksami sadzi się w dobrze oświetlonym, chronionym przed wiatrem miejscu z największą akumulacją śniegu. Na zimę konieczne jest schronienie torfem, arkuszem lub włókniną w kilku warstwach. Na takich obszarach konieczne jest również wybranie odmian o wcześniejszych okresach kwitnienia.
W regionach południowych, w celu sadzenia floksów, konieczne jest odwrócenie najbardziej wilgotnych, chronionych przed przesuszającymi obszarami wiatrów w świetle półcień, w pobliżu drzew, skrzydeł, od wysokich krzewów, budynków, a także w pobliżu zbiorników wodnych. Tutaj należy preferować późniejsze odmiany.
Lepiej jest sadzić floksy na otwartych przestrzeniach, ale w godzinach południowych rośliny zacieniają rzadkie drzewa i krzewy, które służą również jako ochrona przed suszącym działaniem wiatrów. Powierzchnia terenu powinna być płaska, bez wnęk, z niewielkim nachyleniem dla przepływu nadmiaru stopionej i deszczowej wody.
Cechy uprawy i opieki
Floks sadzenia
Floks osiąga najlepszy efekt dekoracyjny na luźnych, dobrze sezonowanych nawozach organicznych i wystarczająco wilgotnych glebach. Przy braku wilgoci wzrasta stężenie soli w glebie, co ma szkodliwy wpływ na rozwój roślin: dolne liście stają się brązowe, kurczą się i przedwcześnie opadają, rośliny mają obniżony wygląd. Ciężkie gleby gliniaste są również nieodpowiednie dla floksów.
Gleba powinna być przygotowana z góry: na wiosnę sadzenia roślin - jesienią, jesienią - latem. Najpierw trzeba wykopać ziemię na głębokość 20-25 cm, starannie wybrać chwasty (zwłaszcza byliny). Następnie dodać nawozy organiczne (obornik, kompost, kompost torfowy - 1-2 wiadra na 1 m kw. Lub 1/4 wiadra obornika kurzego), popiół drzewny 100-200 g oraz nawozy mineralne. Nawozy są zakopywane na głębokości 10-15 cm, ponieważ większość korzeni floksów znajduje się na głębokości 15 cm.
Najlepszym okresem do sadzenia floksu jest wczesna wiosna (od kwietnia do początku maja), ponieważ wysoka wilgotność gleby i stosunkowo niska temperatura powietrza sprzyjają szybkiemu ukorzenianiu roślin i lepszemu wskaźnikowi przeżywalności. Możesz sadzić floksie pod koniec sierpnia - na początku września.Terminowe i właściwe sadzenie jesienią zapewnia również dobre ukorzenienie i obfity kwit w przyszłym roku.
Jesienią, floks powinien być posadzony z łodygami, przycinającymi tylko ich górną trzecią, ponieważ bez liści, z których pochodzą składniki odżywcze do korzeni, rośliny nie mogą dobrze korzeni i położyć kępki wzrostu w przyszłym roku na kłączach. Pędy można ciąć dopiero po zamarznięciu ziemi, a liście zostaną zabite przez mróz. W drodze wyjątku floks może zostać przeszczepiony w lecie, ale w tym okresie sadzenia wzrost roślin jest silnie opóźniony. Przed kopaniem trzeba podlewać krzewy i przesadzać, aby utrzymać ziemię na korzeniach. Lepiej jest podzielić krzew na duże części.
Obszar odżywiania dla niskopiennych odmian floksów to 35x35 cm, dla wysokich - 50x50 cm, dzięki takim sadzonkom rosną one w jednym miejscu przez 4-6 lat. Konieczne jest sadzenie w otworach wykopanych przed sadzeniem i rozlanie wody. System korzeniowy powinien być umieszczony swobodnie. Podczas sadzenia korzenie muszą być wyprostowane, aby były skierowane w różnych kierunkach i lekko w dół. Po założeniu krzaka wypełnij dziurę ziemią, przyciskając glebę do korzeni. Konieczne jest kopanie tak, aby wierzchołek kłącza znajdował się 3-5 cm poniżej powierzchni obsadzonego krzewu.
Floks paniculata.
Floks jest odporny na mróz.Zła tolerancja niedoboru wilgoci, podczas gdy kwitnienie słabnie, a dolne liście łodyg żółkną, wysychają i znikają. Bardzo wrażliwy na nawozy mineralne i organiczne, dość lekki-wymagający. Najlepiej rosną na żyznych, dobrze nawożonych i osuszonych glebach.
Jak nawozić phlox?
Stosowanie opatrunków górnych w okresie wegetacji roślin powinno odbywać się z uwzględnieniem faz ich rozwoju. Gdy tylko topi się śnieg i ziemia wysycha, na 2-3-letnie krzewy, 20-30 g azotanu amonu, 30 g superfosfatu i 40-50 g popiołu drzewnego należy wprowadzić w suchej postaci, a następnie osadzić je w glebie za pomocą motyki na głębokość 3-5 cm W drugiej połowie maja konieczne jest karmienie nawozu sfermentowanym naparem dziewanny 1:15 (kurze 1:25) lub roztworem azotanu amonu o stężeniu 15-20 g w 10 litrach wody na 1 metr kwadratowy. W okresie pączkowania roślin dodaj ten sam nawóz z dodatkiem 20-30 g popiołu. Na początku kwitnienia dać górny opatrunek pełny nawóz mineralny: 20-30 gw suchej postaci.
Nawozy należy stosować pod podstawą krzewu; przed i po nałożeniu płynnego nawozu, gleba musi zostać podlana wodą. Suchy nawóz dla uniknięcia oparzeń nie może być zasypany na liściach. Podlewanie krzewów (raz w lecie) z mikroelementami daje ogromne korzyści: 2-3 g kwasu borowego i 0,1-0,2 g nadmanganianu potasu (10 litrów na 1 kw. M).
Właściwe nawadnianie jest ważne.
Prawidłowe sadzenie i regularne karmienie nie powiedzie się, jeśli floksy nie mają wystarczającej ilości wody. Krzewy należy podlewać, aby gleba była zawsze mokra. Floks ma potężny system korzeniowy składający się z cienkich rozgałęzień, których główna masa znajduje się na głębokości do 15 cm, dlatego są szczególnie wrażliwe na brak wody.
Ponadto w procesie wzrostu floksy rozwijają taką masę liści, łodyg i kwiatów, które pochłaniają dużą ilość wilgoci. Bez podlewania łodygi floksu rosną nisko, kwiatostan tworzy się mniej, a kwiaty kurczą się, kwitnienie następuje wcześniej i kończy się szybko. Dolne liście żółkną i wysychają.
Przy gorącej, suchej pogodzie należy podlewać tak, aby woda wchłonęła całą warstwę korzeniową. Szybkość nawadniania - 15-20 litrów wody na metr kwadratowy. m. Lepiej jest spędzać go wieczorem, a po każdym podlewie lub deszczu ziemia pod krzakami musi zostać ogryziona i zmielona.
Nie zapominajcie, że chwasty nie tylko nadają nieczystości ogrodowi kwiatowemu, ale również służą jako schronienie dla szkodników i chorób, dlatego nie można obejść się bez pielenia.
Zwróć uwagę na wysokie odmiany floksów: niektóre z nich mają niestabilne łodygi, więc muszą być przywiązane do podpór.Jesienią, wraz z nadejściem mrozów, łodygi floksów są odcięte od samej powierzchni ziemi. Wytnij łodygi pożądane do wypalenia lub usunięcia z witryny. Jeśli floks jest chroniony na zimę, przedtem, w celu zapobiegania chorobom, pożądane jest wrzucenie kilku kryształków niebieskiej witriolu do krzaka.
Mulący floks
Przydatne jest, aby mrożyć floks na zimę. W centralnej Rosji, o wysokości pokrywy śnieżnej 50-60 cm, floks toleruje mrozy również do -20 ... -25 ° C Jednak w bardzo ostre i mroźne zimy rośliny mogą zamarzać, zwłaszcza odmiany selekcji zagranicznej.
Ponadto, każdego roku krzew rośnie coraz bardziej. Wraz z nim rośnie jego system korzeniowy i dzieje się to w dość osobliwy sposób. Kieliszek wyrasta z wizjera i najpierw rozciąga się poziomo pod ziemią, a następnie pochyla się stromo i wychodzi na powierzchnię. Pod ziemią powstaje kolano, które później zamienia się w drewno. Młode korzenie zaczynają z niego wyrastać, a jesienią, na tym samym kolanie, nowe pąki wzrostu są kładzione ponad korzeniami.
Tak więc, każdego roku kłącze rośnie w długości o 1-3 cm i jednocześnie rośnie coraz wyżej. Wreszcie zaczyna wybrzuszać się z ziemi.Rośliny z wystającymi kłączami w zimie mogą umrzeć, a pędy z pączków położonych zbyt blisko powierzchni lub na starych częściach kłącza rozwijają się słabo. Krzew rośliny dojrzewa, rośnie mąż, a następnie zaczyna się starzeć.
Uwolnione części kłącza w środku krzewu obumierają, powodując jednocześnie gnicie i śmierć korzeni. W końcu krzew rozdziela się na oddzielne części, a gleba jest zubożona, co z kolei prowadzi do zgrubienia rośliny, zmniejszenia kwitnienia. Aby opóźnić proces starzenia i zabezpieczyć krzewy przed zamarzaniem w okresie zimowym, zaleca się corocznie mielić floksy.
Floks paniculata.
Propagacja Floksa
Floks odmianowy można rozmnażać dzieląc krzaki, pędy macierzyste i liściowe, pędy wiosenne, pędy pachowe w okresie letnim i jesiennym, sadzonki korzeniowe.
Podział krzaków floksowych odbywa się wczesną wiosną lub wczesną jesienią (w tym czasie krzewy należy podzielić na większe części). Odkopać krzak, aby się pozbyć lub zmyć z ziemi i oddzielić ręce: najpierw dokładnie oddzielić splot szyjek korzeniowych, a następnie zdemontować korzenie idące w ich kierunku. Nóż powinien być używany tylko w przypadku, gdy nie można oddzielić kłącza rękami, a wystarczy przeciąć miejsca, w których szyje korzeni rosną razem.Na każdej oddzielonej części muszą znajdować się pąki wzrostu - "oczy" lub początki pędów i niewielka ilość korzeni.
Floks może być rozmnażany przez sadzonki macierzyste od końca maja do 2 połowy lipca. Do sadzonek powinny być pobierane zielone, dobrze rozwinięte pędy ze zdrowych roślin. Każde cięcie powinno mieć 2 węzły, z dolnym cięciem powinno być wykonywane bezpośrednio poniżej niższego węzła, a górne cięcie 5-10 cm powyżej górnego węzła. Dolne liście całkowicie przycięte, zachowując pąki pachowe. Sadzonki roślin w cieniu, pogłębiając je do gleby w przybliżeniu do górnego węzła. Pierwszy tydzień sadzonek należy podlewać ciepłą wodą kilka razy dziennie, upewniając się, że nie pęcznieją.
Podczas hodowli sadzonek liści używał pąka pachowego z liściem. Latem, w okresie pełnego rozwoju pędów floksa, od środkowej części ostrym nożem lub brzytwą odcinano tarczę o długości 8-10 cm z pąkiem pachowym i liściem. Podczas sadzenia tarcza powinna być umieszczona pionowo, pogłębiając pączek pachowy o 1,5 cm, duże liście o 1/3. Wyładunki należy spryskiwać ciepłą wodą i przykrywać pudełka szkłem, umieszczając je w pomieszczeniu o temperaturze 25 ... 30 ° C. Piasek musi być stale mokry.Do jesieni łodygi liści utworzyły roślinę z jedną łodygą. Na zimę zaleca się umieścić pudełka w zimnej szklarni, ogrzewając ją od góry. Wiosną przyszłego roku ukorzenione sadzonki można sadzić w otwartym terenie.
Rozmnażanie się plonu przez pędy wiosenne jest rodzajem rozmnażania przez sadzonki macierzyste. Pędy wzrostowe można pobrać z gęsto zagęszczonych krzewów, starannie rozbijając je w podstawie za pomocą "pięty". Dla lepszego ukorzenienia pędy należy sadzić w ciepłej szklarni lub szklarni - w otwartym polu nie zapuszczają korzeni przez długi czas. Konieczne jest podlewanie ciepłą wodą. W drugiej połowie maja i na początku czerwca ukorzenione pędy można sadzić w otwartym terenie.
W pędach pachwinowo-jesiennych propagują floks w taki sam sposób, jak pędy wiosenne. Konieczne jest stosowanie pędów rosnących w kątach liści.
Floks można rozmnażać przez sadzonki wczesną wiosną. W tym momencie podziel krzaki, z których możesz wziąć do 1/3 korzeni i użyć ich do sadzonek.
Do tego nadają się niedrzewne, zdrowe, grube i długie korzenie. Powinny być odcięte u samej podstawy kłącza, pocięte na kawałki o długości 3-5 cm i wyładowane ukośnie w pudełkach eksploracyjnych wypełnionych pożywną ziemią.Po pierwsze, pudełka powinny być umieszczone w pomieszczeniu o temperaturze 10 ... 15 ° C, po 10-15 dniach, przestawione do innego pomieszczenia o temperaturze 18-25 ° C i utrzymywane w cieniu.
Gdy pojawiają się pędy, należy usunąć cieniowanie i stopniowo przyzwyczajać rośliny do światła, a następnie przenosić je do otwartego podłoża. Kiełki nie pojawiają się we wszystkich sadzonkach korzeniowych i rozwijają się nierównomiernie, więc rośliny powinny być sadzone w otwartym terenie selektywnie, gdy kiełki rosną. Ta metoda rozmnażania jest szczególnie cenna, gdy rośliny są zarażone nicieniem macierzystym i konieczne jest zachowanie odmiany.
Choroby i szkodniki floksów
Grzechotka
Na liściach rozwijają się lekkie plamy; rozprzestrzeniają się na płytce liści, później blakną i nekrotyczne. Czasami występuje tylko spowolnienie wzrostu: niektóre odmiany są utajonymi (ukrytymi) nosicielami wirusów.
Choroba jest wywoływana przez grzechotanie lub kędzierzawy wirus prążkowania tytoniu. Oprócz floks wpływa na aster, gerberę, hiacynt, mieczyk, krokus, lilię, narcyz, piwonia, pierwiosnek, tulipan, cynerarię. Wielkość cząstek wirusa wynosi 190X22 i 45-110X22 nm. Jest przenoszony przez nicienie z rodzaju Trichodorus.Grzechotka jest powszechna w Europie Środkowej.
Zmarszczki
Liście stają się nierówne, kręcone, pojawiają się na nich nekrotyczne plamy o nieregularnym kształcie, błyszczące lub pokryte strupami. Żyły brązowieją, a potem giną. W innych przypadkach powstaje ich czarniawa obwódka lub żółto-zielony wzór mozaiki. Wzrost pędów jest opóźniony, są lekko zgięte i pokryte pojedynczymi nekrotycznymi paskami lub strupami. Internody są skrócone, roślina ma zwyczaj, jest zwarta, krzaczasta. Kwitnienie nie jest obserwowane lub jest ograniczone. Często dotknięte nią floksy wysychają i umierają. Choroba wywoływana jest przez wirus martwicy tytoniu, którego wiriony mają kształt sferyczny, ich średnica wynosi 26 nm. Rozproszony grzyb glebowy (Olpidium brassicae).
Floks paniculata.
Plamki pierścieniowe
Choroba objawia się na początku okresu wegetacji roślin, objawy są najlepiej widoczne w maju-czerwcu. Na floksach powstają chlorotyczne plamki świetlne i charakterystyczny wzór pierścienia. Na liściach poszczególnych pędów widoczne są obszary o żółtym kolorze, różnej wielkości i kształcie. Z ciężkim uszkodzeniem mozaika obejmuje całą roślinę,wygląda krótko i nie kwitnie. Liście są skręcone i zdeformowane.
Czynnikiem powodującym plamę pierścienia jest wirus czarnych obwodów pomidora. Cząsteczki sferycznych wirusów o średnicy 28-30 nm. Jest przenoszony przez nicienie z rodzaju Longidorus.
Nekrotyczne plamienie
Na początku kwitnienia liści obserwuje się na nich ciemnobrązowe zaokrąglone martwicze plamki o wielkości 1-2.5 mm, czasem całkowicie pokrywają blaszki liściowe.
Żyłka liściowa
W chorych roślinach łopatki liści są wąskie, czasami nitkowate, z falistymi krawędziami. Krzaki karłowate, delikatne pędy, kwitnienie, z reguły nie występuje.
Variegation
Na płatkach widoczne są lekkie pociągnięcia, przy silnej porażce kwiatostanów kolor staje się jaśniejszy niż ten typowy dla tej odmiany. Ustalono, że choroba jest spowodowana przez wirus mozaiki rezu. Ten patogen ma szeroką gamę roślin żywicielskich, a z kwiatów uprawia goździk, kaktus, delphinium, tulipan. Forma wirionów jest sferyczna, średnica wynosi 30 mm. Jest tolerowany przez nicienie z rodzaju Xiphinema (Xiphinema).
Środki kontrolne
Przede wszystkim konieczne jest staranne i terminowe ubożenie dotkniętych roślin.Niedopuszczalne jest pobieranie sadzonek z chorych krzewów. Konieczne jest usunięcie chwastów, zarówno w nasadzeniach floksów, jak i w sąsiedztwie z nimi. Zapobiega to przenoszeniu infekcji z chwastów na floks.
Przed sadzeniem floksów na nowych stanowiskach konieczne jest przeanalizowanie gleby pod kątem infekcji przez nicieniowe nosiciele wirusów fitopatogennych (xyphaema, longidorus, trichodorus). W przypadku znalezienia nicieni miejsce jest traktowane 0,2% roztworem metafosu.
