Ogrodnicy bardzo często mają do czynienia z wcześniej uprawianymi ziołami dziko rosnącymi, które roślina akonitów była przez długi czas. Zwracając uwagę na atrakcyjność tego chwastu, a także jego dobrą adaptację do wszelkich warunków, hodowano gatunki kulturalne. Ten kwiat nie przynosi żadnych specjalnych problemów właścicielowi, nie wymaga wiele czasu i wysiłku, ale w połączeniu z innymi roślinami ozdobnymi ogrodu wygląda jasno i interesująco, harmonijnie je uzupełnia.
Artykuł zawiera szczegółowy opis akonitu i jego gatunków na podstawie zdjęcia, które ogrodnik, który wcześniej nie znał takiej rośliny, będzie mógł wybrać coś nowego dla swojej fabuły.
Aconit lub zapaśnik (Aconitum), należy do licznej rodziny jaskierów (Ranunculaceae), które obejmują ponad 300 gatunków głównie bylin zielnych. Większość z nich ma toksyczne właściwości w różnym stopniu. Zawierają paralityczne alkaloidy nerwowe, z których najbardziej niebezpieczne są akonityna, zongorina, mezaconitin, delsimin i inne. Charakterystyka wielu rodzajów akonitów pozwala na ich wykorzystanie jako ozdobnej rośliny ogrodowej.Kilka rzadkich gatunków potrzebuje ochrony.
Biologiczny opis kwiatu akonitu
Zgodnie z opisem biologicznym, akonit jest wieloletnim korzeniem bulwowym lub kłączowym ziołem z wyprostowanymi lub pnącymi się pędami. Trzon linii prostej osiąga wysokość 1,5 m, a kręty - do 3 m.
Liście są naprzemienne, zaokrąglone w zarysie, ciemnozielone, petiolate, głęboko i wielokrotnie do pięciu wyciętych.
Kwiatostan - szczytowa szczotka dużych nieregularnych kwiatów, w zależności od rodzaju różnych kolorów: niebieskiego, purpurowego, liliowego, żółtego, kremowego i rzadko białego. Mają duże, dziwaczne działki - pięciolistkowe, koronowy; wierzch ma postać hełmu lub czapki, pod którymi ukryte są wszystkie pozostałe części kwiatu. Pod tym hełmem są zredukowane halo, zamienione w dwa niebieskie nektarniki przyciągające zapylacze - trzmiele. Bez trzmieli rośliny aksonitowe nie mogą się rozmnażać, dlatego obszary ich geograficznego rozmieszczenia na Ziemi pokrywają się z obszarami występowania trzmieli.
Owoce - wytrawne trzy-ulotki. Bulwy o wydłużonym stożkowym kształcie, wzdłużnie pomarszczone z powierzchni, ze śladami odległych korzeni i z pąkami na wierzchołkach bulw.Długość bulw wynosi 3-8 cm, grubość w części szerokiej wynosi 1-2 cm, kolor jest czarno-brązowy na zewnątrz, żółtawy od wewnątrz. Smak i zapach nie sprawdzają się, ponieważ bulwy akonitów są bardzo trujące, co tłumaczy się obecnością alkaloidów, których zawartość wynosi 0,8%. Kwitnie akonit w drugiej połowie lata od końca lipca do września.
Możesz spojrzeć na kwiat akonit na powyższym zdjęciu, gdzie jego charakterystyczne cechy są dobrze namierzone.
Gdzie rośnie wieloletni akonit
Aconite rośnie w wilgotnych miejscach wzdłuż brzegów rzek i wzdłuż poboczy, na glebach bogatych w próchnicę, na łąkach górskich. Często uprawiane w ogrodach.
Zapaśnik na północ rośnie w strefach leśno-tundrowych, leśnych i leśno-stepowych w europejskiej części Rosji. Ogranicza się do gleb świeżych i mokrych, rośnie dzięki lasom, ich krawędziom, łąkom wysokogórskim i leśnym, wąwozom, brzegom rzek, w górach wznosi się nad pasmem leśnym i znajduje się tam na subalpejskich, rzadziej alpejskich łąkach.
Zapaśnik o białej twarzy rośnie w górach Ałtaju na wysokości 1500 - 2500 (3000) m npm, na lasach i podalpejskich łąkach, polanach i lasach świerkowych, wśród pełzających jałowców i krzewów, głównie na zacienionych, rzadziej na stepowych zboczach, z górską łąką i gleby gleb leśnych.
Kwiat kaktusa kędzierzawy rośnie w lasach, skrajach lasów, bagniskach, wysokich trawach, obszarach zalewowych i suchych łąkach w zachodniej Syberii (Irtysz, obszary Ałtaju), we wschodniej Syberii (wszystkie obszary), na Dalekim Wschodzie.
Jak widać, trawa ta znajduje się wszędzie ze względu na jej sprężystość i bezpretensjonalność w warunkach wzrostu. Te cechy są cenione przez wielu ogrodników i z powodzeniem uprawiają gatunki ozdobne myśliwca na swojej stronie.
Popularne rodzaje akonitu
Wszystkie rodzaje akonitu są powszechne w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Około 75 gatunków akonitów rośnie na terytorium Rosji. Najbardziej jadowity uznany zapaśnik (wojownik trujący). Najczęściej spotykane są następujące typy: brodaty, wysoki (północny), dzungaryjski, leczniczy, karakol, kuznetsova, antidotum, niebieski (fioletowy), rybak, czeczanowski. Niektóre z nich występują tylko w warunkach naturalnych, inne zostały uprawiane przez człowieka i przeniesione do ogrodu. Jednak nie należy zapominać, że wszystkie dziko rosnące i akonity ogrodowe są w pewnym stopniu toksyczne.
Poniżej znajduje się opis najpopularniejszych rodzajów roślin aksonitów, po zapoznaniu się z nimi można wybrać najbardziej odpowiednie dla swojej działki.
Płaszcz z Aconite (A. napellus). Wysokość do 120 cm, łodyga wyprostowana, liście ciemnozielone, błyszczące, kwiaty ciemnoniebieskie, zebrane w rozłożysty kwiatostan.
Gatunki Aconite:
"Bluseite album" - białe kwiaty
"Carneum" - różowy
"Bicolor" - biały i niebieski
Ten gatunek woli zacienioną lokalizację.
Aconite Wolf (A. Lycoctonum). Wysokość rośliny 1,3-1,5 m, kształt piramidalny.
Liście są błyszczące, ciemnozielone, kwiaty są częściej żółte.
A. Wilson (A. wilsonii). Rośliny do 1,8 m. Liście gęste, głęboko wycięte. Kwiaty są jasnoniebieskie.
Zapaśnik na północ lub wysoki akonit - A. excelsum Reichenb. - wieloletnia roślina zielna z rodziny jaskierów.
Dorosła roślina kwitnąca ma pionowy kłącze z cienkimi, przydrożnymi korzeniami i grubszymi, wieloletnimi korzeniami wzrostu. System korzeniowy ma perforowaną strukturę siatkową, wewnątrz kłącza z korzeniami (szczególnie u osobników kwitnących), tworzy się wnęka wypełniona glebą i martwymi tkankami kłącza i korzenia. Ramię wyprostowane, do 200 cm wysokości, prążkowane, owłosione z ogonkami liści i szypułek, odległe i lekko splątane włosy. Liście trawy aksonitowej są duże, w ogólnym zarysie serca lub nerkowatym,do 30 cm szerokości i do 20 cm długości, do 2/3 lub 3/4 lapchato 5-9 osobnych na szerokich, prawie rombowych płatach, naprzemiennie, gęsto, skórzasto. Radykalne liście długich łodyg, łodyga - krótka gałąź, górna - prawie siedząca. Na górnej stronie zarówno liście podstawy, jak i łodygi pokryte są bardzo rzadkimi, lekko przyciśniętymi włosami lub prawie nieosłoniętymi. Od spodu, pokwitanie jest grubsze, szczególnie wzdłuż żył, składa się z prostych, rzadziej kręconych włosów. Racemiczny kwiatostan, luźny, rozgałęziony, często bardzo długi (do 45 cm długości), rzadki. Niższe szypułki dłuższe niż kwiaty, łukowato zwisające. Monosymetryczne kwiaty z prostym pięcioczłonowym okwiatem, przeważnie intensywnie brudne lub szaro-fioletowe, prawie białe w gardle. Kask jest wysoki, pochylony do przodu, jego wysokość wynosi 20-25 mm, tj. prawie dwa razy więcej niż na poziomie dziobka.
Aconit białogłowy - A. leucostomum Worosch.- Odwieczne zioło z rodziny ranunculus, popularne wśród ogrodników.
Taproot z licznymi bocznymi gałęziami, kłącza pionowego bez korzenia i korzenia. Wysokość łodygi 120 - 180 cm, żebrowane, owłosione poniżej kwiatostanu krótkie, aksamitne, zgięte, w kwiatostanie - włosach gruczołowych.Liście są naprzemienne, gęste, skórzaste, 10-20 (40) cm szerokości i 10-20 cm długości, zaokrąglone nerki, palchatonadreznye na 5-11 płatkach, których długość osiąga 0,9 szerokości blaszki liściastej, górnej nagie lub z rzadkimi włoskami poniżej , szczególnie na bardzo widocznych żyłach, z krótkimi, gęsto ułożonymi wygiętymi włosami. Radykalne liście długich łodyg, łodyga - krótka gałąź, górna - prawie siedząca. Na łodydze i liściach nigdy nie ma długich, prostych szczecin. Racemes kwiatostan, czasem rozłożysty u podstawy, wielkokwiatowe (do 40 kwiatów). Szypułka krótka, długość 4-23 mm, przyciśnięta do łodygi, gęsto owłosiona. Przylistki są zwykle dłuższe, rzadziej nieco krótsze niż szypułki, prawie nitkowate, zlokalizowane u podstawy, w środkowej części lub poniżej środka szypuły. Kwiaty są monosymetryczne z prostym pięcioczłonowym okwiatem, o różnych kolorach, najczęściej brudnym fioletowym, rzadko szaro-żółtym, prawie białym w gardle i wewnątrz. Kask jest prosty, wąski, z mocno wydłużonym nosem. Duże nektarniki. Owoce - trefolia, często gruczołowa. Nasiona są trójkątne, poprzecznie pomarszczone.
Co to jest jedna z najsłynniejszych odmian trawy aksonitowej - belubaste pokazano na powyższym zdjęciu.
Baikal Aconite - A. czekanovkyi Steinb. -wieżowata roślina zielna, do 80-120 cm wysokości.
Korzenie mają postać dwóch bulw; pędy proste, proste lub rozgałęzione w kwiatostanie, okrągłe, odkryte u dołu, długie międzywęźle; liście są zielone, nagie, niższe na długich, 4-7 cm ogonkach, górne w krótkich lub prawie siedzących; blaszka liściowa w ogólnym zarysie jest pięciokątna, 10-12 cm szerokości, 8-9 cm długości, odcięta palcem. Luźna szczotka z kwiatostanem, o długości 15-40 cm, z ciemno fioletowych kwiatów; hełm o długości około 1,5 cm, półkulisty; ulotki 3 gołe.
Kwitnie w lipcu i październiku.
Nawijanie aksonitu - A. volubile.- zielna trująca roślina o wysokości 45-115 cm, łodygi są kręcone, bulwy małe, o grubości około 5 mm; liście są cienkie, pięciokątne, z lancetowatymi lub szeroko lancetowatymi kolczastymi płatami i zębami; szypułka z krótkimi, przylegającymi, rzadziej rozstawionymi włosami prostymi.
Łuk akonitowy - Maksyma A. arcuatum. Wieloletnia roślina zielna. Roślina jest bliska A. Fishera, ale różni się od niej następującymi cechami: jego łodyga rośnie, skręca się, czasem lekko kręci się w kwiatostanie, rzadziej prosto,liście są cienkie; kwiatostan jest bardzo luźną wiechą, od łukowatych szypułek i szypułki, jak gdyby niepoprawnie rozgałęzione, kwiaty często są wygięte do tyłu; do długości 3,5 mm.
Aconite Korean -Acomtum coreanum -wieżowata roślina zielna, do wysokości 1,5 m. Kłącze w kształcie wrzecionowatych zagęszczonych bulw: łodyga jest prosta, w górnej części kwiatostanu lekko meandrująca, równomiernie liściasta od środka, rozgałęziona tylko w kwiatostany, liście 5 cm szerokości i 10 centymetrów długości, pierwszy plan - pięciokrotne ; dolne liście na długich (do 10 cm długościach) ogonkach, górne krótko przyciśnięte do łodygi; kwiatostan - prosty lub rozgałęziony pędzel; kwiaty 2-3 cm długości i 1-2 cm szerokości, żółty z wystającym ciemniejszym żyłkowaniem, na szypułkach 0,5-4 cm długości, okwiatu poza gęsto owłosione z małymi żółtawymi kręconymi włosami. Kwitnie w sierpniu i październiku.
Duży akonit - Maksymalne Aconitum - wieloletnia roślina zielna o wysokości 100-200 cm, krótka kłącza, gnarly; trzonek wysoki, prosty, mocny. Kwiatostan jest kilkoma kwiatami, prostymi, często krótkimi i gęstymi pędzlami; kwiaty gęsto owłosione, brudno-fioletowe do 3 cm długości i do 1,5 cm szerokości, włochate na zewnątrz, kask szeroki, bez dziobka lub z małym nosem do 2 cm długości. Nektarniki są proste, z zakrzywioną ostrogą i dwunożną wargą.Kwitnie w sierpniu.
Aconite Kuznetsova - Aconitum Kuznezoffi - wieloletnia roślina zielna, wysokość 70-150 cm, łodygi są gładkie, wysokie, wieloskrzydłowe, szczotka końcowa, bardzo gruba; szypułki cienkie, krótkie, nie dłuższe niż kwiaty, ścięte kwiatostany kośne, kwiaty brudne fioletowe, kaskowe stożkowe, wysokości 7-10 mm, z długim, skierowanym do przodu dziobkiem, równoległymi listkami.
Aconite otkrotsvetkovy - Aconitum chasmanthum Stapf.- Wieloletnie rośliny zielne do 50 cm wysokości.
Antidotum na antonot - Aconite anthoroideum DC. - wieloletnia roślina zielna, 20-100 cm wysokości, liście w zarysie jajowate, podzielone palmowo z liniowymi lub liniowo lancetowatymi ostrymi płatami; bazują na długich ogonkach, górne prawie siedzące. Kwiaty są duże, żółte, zebrane w gruby pędzel z prostym puszystym, rzadziej nagim okwiatem. Górna niesparowana ulotka jest uniesiona nad resztą, tworząc hełm. Ulotka owocowa. Roślina jest dekoracyjna. W ogrodzie znane są formy ogrodowe tego gatunku. Dobrze zakorzenić się podczas przesadzania roślin dorosłych.
Cień Aconite -Aconitum umbrosum Kom. - ziele wieloletnie o wysokości 80-120 cm, łodyga nieco podwyższona,podstawowe liście dlinnochereshkovye (do 40 cm) z liczbą 1-2, z talerzem do 10 cm długości i 20 cm szerokości, łodygi liście 2-3; kwiatostan-luźny, słabo kwitnący, słabo rozgałęziony pędzel u podstawy. Kwiaty są zabłocone na żółto, przylistki małe, nitkowate, szerokie hełmy, lekko ściśnięte w środku, poszerzone na końcu dziobkiem skierowanym w dół, długość 15-17 mm, szerokość 7-10 mm, nektarniki z ostrogą zakrzywioną w tył iw dół oraz krótkie, proste, ząbkowane warga. Kwitnie w czerwcu i sierpniu.
Aconite Turchaninova- Aconitum turczaninowii -wieżowata roślina zielna, 40-100 cm wzrostu, rosnąca w oświeconych miejscach, wzdłuż brzegów lasów, górskich lasów i stepów we wschodniej Syberii (dystrykt angarozejski (Kansk-step-las), region Daurski).
Kłącze w postaci dwóch podłużnych bulw, łodygi silne, proste, rozgałęzione, liście szaro-zielone do 10 cm długości i do 12 cm szerokości, do podstawy pocięte na 5 segmentów shirokolantsetoidnyh. Kwiatostan jest ostatnim długim pędzlem dużych niebieskich kwiatów, długość kwiatów wynosi do 3,0 cm, szerokość około 1,3 cm z łukowatym, zakrzywionym nosem; hełm jest przesunięty z działek bocznych, około 2 cm długości, około 1,5 cm szerokości, do 1 cm wysokości.Kwitnie w lipcu i sierpniu.
Aconite Fisher (Fisher zapaśnik) -Aconitum fischeri Reichenb.- wieloletnia roślina zielna o wysokości 100-160 cm.
Bulwy są prawie stożkowe, do czasu rozwoju dodatkowych bulw; okrągłe, mocne, proste, gołe; liście są głęboko wycięte w palmę na 5-7 płatków, gęste, czasem skórzaste; kwiatostan - rzadka szczotka, często grube, jasnoniebieskie kwiaty, rzadko białe; Kask ma kształt czopu kopułowego, ze średnio wydłużonym dzióbkiem, o długości 2-2,4 cm i szerokości 1,5-2 cm, do wysokości 1,5-1,8 cm, ostroga jest krótka (1-1,5 mm), pokryta. Kwitnie w lipcu i październiku.
Akonit Shchukin - Aconite sczukini Turcz Wieloletnia roślina zielna. Bulwy z jajowatych do wrzecionowatych, 1,5-2,0 cm długości i 0,5-1,3 cm grubości, łodyga kędzierzawa lub kręta tylko w górnej części, 45-115 cm wysokości, w kręconymi okazami do 4 m; pozostawia 3-9,5 cm długości i 5-15 cm szerokości, 3-5-rozcięta do podstawy, prawie złożona; niebieskie kwiaty (2-3 cm długości), zebrane w pędzel lub luźną wiechę o długości 15-20 cm; kask jest zaokrąglony - stożkowy, jego wysokość wynosi 15-18 mm; ulotki nagie lub owłosione; nasiona są skompresowane-trihedralne. Kwitnie w lipcu i sierpniu.
Brodaty akonit zielna trująca roślina z długim korzeniem, składająca się z wyrośniętych płatków, z wysoką puszystą łodygą o wysokości 50 - 120 cm.Liście są naprzemienne, duże (3-6 cm średnicy), pięcio- lub dziewięciokrotne, owłosione od dołu. Kwiaty szaro-żółte, lekko owłosione, zgrupowane w pędzle o długości 8 - 25 cm. Brodaty akonit kwitnie w lipcu i sierpniu. Owocem jest puszysta ulotka. Nasiona są trójkątne, z błoniastym skrzydłem. Jest on rozprowadzany w stepowych, leśno-stepowych strefach Syberii oraz w górzystych obszarach strefy leśnej.
Bylina Wilsonowski akonit odnosi się do dekoracyjnych, ponadto rośliny tego gatunku są najwyższymi akonitami, rosną do 1,5 m.
W ogrodnictwie popularna jest odmiana Barker, odmianowa, kwitnąca do października. I chociaż roślina jest uprawiana w ogrodzie, pozostaje bardzo trująca. W żadnym wypadku nie można go używać niezależnie do przygotowywania leków i stosować bez porady lekarza. To zdecydowanie powinno ostrzegać dzieci. Zatrucie może wystąpić nawet wtedy, gdy jest wystarczająco długie, aby nosić bulwę w wilgotnej dłoni lub aby przesadzić roślinę bez użycia rękawiczek lub mitenek.
Odwieczny kwiat Aconite Jungar jest najczęściej używany do celów leczniczych, zbierania i suszenia surowców.
Jest to dość wysoki (od 70 cm do 2 m) bylin o dużych, silnie rozciętych liściach (do 10-12 cm).Kłącze jest poziome, o wielu kopułach, składające się z połączonych dużych korzeni: młodych i jednego lub kilku starych, połączonych w postaci łańcucha. Kwiaty są duże (2-4 cm), zygomorficzne, zebrane w wierzchołkowe ozdobne szczotki. Perianth niebiesko-fioletowy. Corolla jest modyfikowana w niebieskie nektarniki z ostrogą, kielich jest nieregularny, górna ulotka ma postać hełmu z dziobkiem. Owoc jest trójlistny (często niedorozwinięty odnolistovka) z dużą liczbą czarnych nasion. Kwitnie w czerwcu - sierpniu, a dojrzewanie następuje we wrześniu.
Aconite Karakol blisko Jungar. Również ten kwiatonośny akonit jest trujący, a jednocześnie kłącze rośliny jest wykorzystywane do leczenia.
W ostatnich latach wyhodowano nowe odmiany:
"Bressingham Spire" - fioletowy
"Bicolor" - niebieski z białym
"Newry Blue" - granatowy
"Spark, s Variety" - wysoki (1,4 m)
"Aconitum napellus f. Roseum" ma postać różoworóżową.
Purpurowy akonit (niebieski) odnosi się do bylin.
W Rosji jest szeroko rozpowszechniony, można go nawet znaleźć w północnych regionach. Jest w kulturze od 1951 roku. W tym gatunku łodygi są długie, wyprostowane, osiągają 120 cm wysokości. Liście są długo-petized, wyciskany dłoniowo. Kwiaty mogą być żółte, niebieskie, fioletowe, bardzo rzadko białe.System korzeniowy składa się z potężnych korzeni w kształcie wrzeciona. Kwitnie w czerwcu - sierpniu.
Aconitowy cedr wełniany rośnie w lasach, na łąkach, na skalistych zboczach. Roślina ma wyprostowane łodygi.
Z opisu tego kwiatu akonitu wynika, że jego liście są pomalowane na ciemnozielony kolor, ich położenie na łodydze jest regularne, górna strona blaszki liściowej pokryta jest krótkimi gęstymi włoskami. Korzenie są pogrubione, zwykle bulwiaste. Kwiaty znajdują się na wierzchołkach pędów, zebranych w pędzel. Przed kwitnieniem w górnej części łodygi pojawia się kwiatostan, składający się z kwiatów o nieregularnym kształcie. Mogą być niebiesko-białe, biało-żółte, fioletowe i niebieskie. W niektórych z nich ostro zaznaczona ostroga jest wyraźnie widoczna. Kwitnie o różnych porach w lipcu - wrześniu. Owoc - ulotka. Istnieją inne, mniej zbadane rodzaje akonitu. Lekarze wykazują duże zainteresowanie zgryzem trądzikowym, z którego uzyskuje się allaflorazę leku przeciwarytmicznego.
Uprawa i rozmnażanie akonitu
Podczas uprawy wieloletniego kwiatu akonitu w ogrodzie powinieneś pracować z nim bardzo ostrożnie, najlepiej z gumowymi rękawiczkami.
Akonity - piękne rośliny ozdobne, mało wymagające dla gleby, ale lepiej rosną na luźnych, żyznych podłożach o dobrym odwodnieniu. Aconit jest lekki, dobrze tolerowany i półcień. Wszystkie rodzaje akonitu są odporne na mróz.
Opieka jest bardzo prosta: jeden lub dwa suplementy z pełnym nawozem mineralnym; regularne poluzowanie gleby, nawadnianie.
Akonit jest po prostu propagowany przez dzielenie buszu - w kwietniu-maju. 2-3 bulwy są sadzone w otworze w odległości 25-30 cm na głębokość 7-10 cm, lepiej jest podzielić kędzierzawego akonitu jesienią, w pierwszej połowie września. Można rozmnażać przez sadzonki macierzystych. Aby to zrobić, użyj młodych trawiastych pędów, które pojawiają się wczesną wiosną z przebitych bulw. Późniejsze pędy, które rozwinęły się w liściaste łodygi, nie korzenią się.
Możliwe jest uprawianie akonitu z nasionami, ale kiełek nasion jest niedostatecznie rozwinięty, więc trzeba je rozwarstwiać. Okres stratyfikacji zależy od gatunku i musi być wskazany na worku nasion. Optymalny czas siewu sadzonek przypada na marzec, kiedy staje się lekki. Nasiona są małe, gleba, której nie potrzebują zasnąć. W etapie jednego lub dwóch liści, nurkowania sadzonki. Na początku września można je wyładować na miejscu.
Możesz siać pod zimą. Pędy mogą pojawić się za dwie zimy. Cechy odmianowe podczas rozmnażania nasion nie są zachowywane. Sadzonki kwitną zwykle w drugim lub trzecim roku. Nasiona zachowują żywotność przez jeden do dwóch lat.
Jak stosuje się zapaśnik lub akonit
Teraz, po długich latach zapomnienia, ten kwiat powraca w modzie. Zwolniony zapaśnik lub aconit z godnością znajdzie miejsce w ogrodzie kwiatowym. Można go używać zarówno do tworzenia fajnych grup, na przykład z białymi floksami, jak i do równoważenia tła dla jaśniejszych kolorów lub tylko w mixborderach.
Aconite świetnie wygląda obok irysów, orlików, rudbeckich. Wysokie odmiany i typy to doskonałe tasiemce. Jeśli sadzisz w ogrodzie różne gatunki, możesz oglądać kwitnienie przez całe lato aż do przymrozków. Akonity są eleganckie i bez kwiatów. Mają ozdobne nie tylko kwiaty, ale także liście: mocno wycięte, jak wszystkie jaskry, błyszczące, ciemnozielone na górze i lekko niebieskawe poniżej, czasem lekko owłosione.
Wiedząc, jak wygląda akonit, można zręcznie zastosować go w projektowaniu rabatok, klombów, trawników, a także w grupowych i pojedynczych nasadzeniach.Kręcone gatunki służą do ozdabiania altan i pergoli. Nadaje się do cięcia.
Jak wszystkie trucizny, w małych dawkach, akonit jest używany do celów leczniczych, ale rzadko i bardzo ostrożnie. W Tybecie, a teraz używać aconite do leczenia wielu, w tym bardzo poważnych chorób.
Suszone bulwy dziko rosnących roślin i ich liści są używane jako surowce lecznicze. Bulwy zbierane są jesienią od 15 sierpnia do 1 października. Wykop koparkę, oczyścić z ziemi i uszkodzone części, umyć w zimnej wodzie i poddać szybkiemu suszeniu w temperaturze 50-70 ° C przy dobrej wentylacji. Z 4 kg świeżych bulw otrzymuje się 1 kg suchej masy. Liście zbierane są przed kwitnącymi roślinami lub podczas ich kwitnienia, są suszone na słońcu i suszone pod baldachimem. Surowce po wyschnięciu powinny pozostać ciemnozielone. Konieczne jest oddzielenie surowca akonitu od nietoksycznych ziół, z obowiązkową etykietą "Trucizna!", W miejscu niedostępnym dla dzieci. Trwałość w workach lub zamkniętych pojemnikach - 2 lata.
Ponieważ dziko rosnące i ozdobne rodzaje akonitu zawierają trujące związki w łodygach i bulwach, konieczne jest ich zbieranie, najpierw w rękawiczkach lub rękawiczkach.Nie dotykaj oczu podczas pracy z akonitem, a po zakończeniu pracy dokładnie umyj ręce wodą z mydłem.
Trucizna akonitu jest tak silna, że nawet miód pszczeli zebrany z akonitu jest trujący. Im bardziej na południe roślina rośnie, tym silniejsza jest jej trucizna. Uważa się, że nasze północne odmiany akonitu nie są zbyt trujące, a jeśli były hodowane na żyznej glebie, to po kilku pokoleniach tracą toksyczność. Nazwa rośliny "akonit" pochodzi prawdopodobnie od nazwy miasta Akon w Grecji, gdzie roślina ta została po raz pierwszy zebrana w celu uzyskania trucizny, z której zostały przygotowane.
Na zdjęciu poniżej roślina akonitowa wygląda skromnie, ale ma swój szczególny urok i atrakcyjność, i oczywiście będzie mogła udekorować prywatną działkę z kompetentnym podejściem ogrodnika:
