Digitalis to wieloletnia roślina pochodząca z Afryki Północnej i Azji Zachodniej. Roślina zawdzięcza swoją nazwę formom kwiatów, które są bezpośrednio podobne do gilzy, podczas gdy w botanice zwyczajowo nazywa się ją naparstnicą. Istnieje około 35 gatunków tej rośliny. Jest stosowany do celów dekoracyjnych, w projektowaniu krajobrazu. Często uprawiany przez ogrodników jako gatunek roczny. Może być stosowany jako lek, ale w wysokich stężeniach jest trujący i niebezpieczny.
Podczas sadzenia należy zwrócić na to uwagę, zwłaszcza jeśli obecność dzieci w ogrodzie jest możliwa.
Opis i cechy naparstnicy
Pędy rośliny zielnej wyróżniają się sztywnością, dorastają do 1,5 m wysokości. Roślina wieloletnia pozbawiona jest procesów bocznych, natomiast liście ogonków, głównie owalne, są złożone w rozetę. Liście w kolorze ciemnozielonym mają wyraźną ulgę, dorastają do 30 cm długości i do 10 cm szerokości. Cień jest gęsto pokryty kupką, liść jest błyszczący i wypukły na górze. Z wyglądu naparstnica przypomina krzew. W naturze naparstnica występuje między innymi w lasach, polanach i na obrzeżach lasu.
Latem naparstnicy pojawia się wielokwiatowy kwiatostan w postaci pędzla, utworzonego przez kwiaty w kształcie dzwonu.
Odcienie wahają się od czerwonego do białego, a także żółty. Czasami gardło jest ozdobione drobinkami. Małe nasiona dojrzewają po zapyleniu. Jedna roślina przynosi około 2 milionów nasion, a ich kiełkowanie trwa do 3 lat.
Purpurowy, kurpnotsvetkovaya i inne gatunki i odmiany naparstnicy
Pomimo różnorodności gatunków naparstnicy, tylko 4 gatunki są szeroko rozpowszechnione na środkowej linii.
Zardzewiały
Gatunek ten osiąga wysokość 120 cm i jest pokryty podłużnymi liśćmi. Jego gęste kwiatostany z dzwonów dorastają do 15 cm długości i tworzą falę bliżej krawędzi. Miseczka wygląda jak orchidea, zwykle nie większa niż 4 cm. Kwitnienie występuje w miesiącach letnich. Żółte płatki mają różowy wzór, a gardło ma w środku złoty odcień. Widok jest wysoko ceniony ze względu na swoje walory dekoracyjne.
Fioletowy (fioletowy)
Dwuletnia roślina jest reprezentowana przez liściaste łodygi, nie wyższe niż 1,5 m. W dolnej części liścia występuje pokwitanie pędów. Na początku lata kwiatostany w postaci pędzla zwykle kwitną, nie są symetryczne, tworzą je kwiaty o długości nie większej niż 13 cm. Płatki w różnych kolorach są usiane czarnymi kropkami. Gatunek ten pochodzi z Europy Zachodniej, gdzie roślina jest aktywnie uprawiana. Istnieje wiele odmian, takich jak: plamiste, o dużych kwiatach i gloxinidae.
Kwiatostan występuje zarówno jednostronnie, jak i piramidalnie. Najczęściej uprawiane odmiany:
- Alba Płatki są białe, mogą być pokryte ciemnymi kropkami.
- Mirabelle. Kwiatostany mają wielokwiatowe, różowe odcienie.
- Excelsior. Ta hybryda osiąga wysokość 1,8 m. Godne uwagi jest to, że jej kwiaty tworzą spiralę.
- Peloryczny. Kwiaty tej odmiany są największe ze wszystkich odmian, umieszczone na szypułce o wysokości do 1,8 m.
Duże kwitnące
Dorasta do 1,2 m wysokości, przypominając krzak swoim wyglądem. Łodygi mają twardą wełnistą osłonę. Arkusze są wydłużone do ostrej krawędzi, dorastają do 25 cm długości i do 7 cm szerokości.
W czerwcu możesz zobaczyć, jak szczotka otwiera się u góry łodygi, jest usiana małymi kwiatami. Są nieodłącznie związane z żółtymi odcieniami, a zewnętrzna powierzchnia jest pokryta pokwitaniem. Corolla do krawędzi jest podzielona na 5 płatków. Występuje w Europie Zachodniej, Rosji i na Ukrainie.
Wełnisty
Mała bylina dorasta do 80 cm wysokości. Małe kwiaty, w porównaniu z innymi odmianami. Zielone liście są zbierane w gęstym ujściu nisko z powierzchni gleby. Po zacienionej stronie są otoczone rzęskami. W środku lata otwiera się pędzel pokryty dwuwargowymi miseczkami, często przypominający kształt piramidy. Kwiat jest biały, a gdy odsuwa się od krawędzi, jest pokryty brązowym wzorem utworzonym przez żyły. Spośród wielu odmian i mieszańców najczęstsze są:
- Tapsi. Dzwony na pędzlu są duże, różowe i szkarłatne;
- Merton. Wczesna roślina kwitnąca, którą można zaobserwować już późną wiosną, kwiaty mają różowy kolor.
Kwitnie w lipcu, a czas kwitnienia nie przekracza 2 miesięcy. Ma zalety lecznicze. Występuje in vivo głównie w Mołdawii.
Digitalis rośnie z nasion
Prosta metoda, która obejmuje kilka etapów, jest gorsza od rozmnażania wegetatywnego tylko pod względem prędkości.
Siew sadzonek
Siew nasion odbywa się wczesną wiosną i powinien obejmować następujące działania:
- Moczenie w wodzie, którą należy wymieniać co 6 godzin, podczas gdy cały okres moczenia nie powinien przekraczać 1 tygodnia;
- Rozrzucanie nasion na powierzchni przygotowanej gleby;
- Posyp odrobiną piasku;
- Spryskiwanie środkiem pobudzającym wzrost;
- Zakrycie pojemnika polietylenem lub szkłem;
Następnie należy je pozostawić na 2 tygodnie w ciemnym, ciepłym miejscu.
Rosnące sadzonki
W naparstku pierwsze sadzonki pojawiają się dość późno, po uformowaniu 2-3 liści konieczne jest zanurkowanie rośliny. Pojemność nie jest szczególnie wymagająca - kubek będzie odpowiedni dla każdego osobno lub wspólnego pojemnika. Sadząc razem, warto zachować odległość między sadzonkami wynoszącą 10 cm. Sadzonki są bezpretensjonalne, wystarczy podlać je w razie potrzeby, ostrożnie poluzować glebę, zapobiec przeciągom i ustawić rozproszone oświetlenie. 2 tygodnie przed sadzeniem w otwartym terenie konieczne jest przeprowadzenie procedury twardnienia, która jest przeprowadzana w następujący sposób:
- Powinieneś zabrać roślinę na balkon na 5 minut, pod warunkiem, że nie będzie opadów, a pogoda będzie ciepła;
- Powtarzaj procedurę codziennie, stopniowo zwiększając czas trwania naparstnicy na świeżym powietrzu.
Sadzenie w ogrodzie można przeprowadzić po tym, jak roślina może bezpiecznie spędzić cały dzień w warunkach zewnętrznych.
Siew nasion w otwartym terenie
W okresie wiosennym naparstnica może być wysiewana na otwartym terenie, ale najlepiej jest to zrobić wcześnie.
Wstępnie konieczne jest właściwe przygotowanie gleby: musisz ostrożnie kopać, wyrównywać i zapewnić mu wystarczająco dużo czasu na dalsze osiadanie.
Podczas siewu należy zachować odległość 30 cm między rzędami, a głębokość osadzenia nie powinna przekraczać 2 cm.
Posyp posiane nasiona niewielką ilością ziemi. W chłodne dni dozwolone jest przykrywanie sadzonek lutrasilem. Minimalna dopuszczalna odległość między roślinami w jednym rzędzie wynosi 10 cm.
Daty sadzenia sadzonek w ziemi
Sadzonki sadzi się późną wiosną - wczesnym latem, koncentrując się na księżycowym kalendarzu lądowań. Jest to dozwolone wcześniej, ale warto wziąć pod uwagę, że młoda kultura nie będzie w stanie przetrwać mrozów powrotnych. Gleba powinna być dobrze rozgrzana, a co najmniej 5 liści powinno już rosnąć na sadzonkach.
Digitalis należy wysiewać w otwartym i dobrze oświetlonym miejscu, jednak kwiaty mogą rozwijać się normalnie w półcieniu. Obszary położone w pobliżu roślin liściastych nie są odpowiednie, ponieważ gleba wokół takich upraw jest nadmiernie wilgotna z okresowym zatrzymywaniem wody. W takich warunkach naparstnica nie umrze, ale będzie pozbawiona kwitnienia.
Technologia lądowania Digitalis
Wymagania gruntowe:
- Kruchość;
- Odżywianie
- Przepuszczalność wody, tj. Nie ma stagnacji wilgoci.
Pielenie i kopanie jest wstępnie przeprowadzane i na głębokości nie mniejszej niż 30 cm, a następnie gleba jest nawożona kompostem w ilości 5 kg na 1 m2.
Podczas przesadzania nie można zniszczyć glinianych brył rośliny, ponieważ korzenie są bardzo delikatne. Po posadzeniu należy zagęścić glebę i obficie ją podlać. Nie czekaj na kwitnienie w pierwszym roku wzrostu, w którym to czasie roślina utworzy tylko rozetę.
Pielęgnacja naparstnicy na zewnątrz
Roślina wymaga podlewania tylko w porze suchej. Po każdym zwilżeniu ostrożnie poluzuj glebę, aby nie uszkodzić systemu powierzchni korzeni naparstnicy. Nie więcej niż 2 razy w sezonie należy karmić nawozami mineralnymi, stosuje się je wraz z podlewaniem. Aby poprawić dekoracyjność, konieczne jest odłamanie kwiatostanów, które już zdążyły kwitnąć, a także obumieranie.
Digitalis po kwitnieniu
Właściwe sadzenie i pielęgnacja gwarantują dobre tempo wzrostu naparstnicy i terminowe kwitnienie, jednak po tym nie należy zapominać o pielęgnacji bylin.
Ze względu na położenie systemu korzeniowego na powierzchni istnieje wysokie prawdopodobieństwo częściowego narażenia korzenia. Aby tego uniknąć, szczególnie w okresie jesiennym, naparstnicę należy posypać niewielką warstwą gleby.
Sporo odmian wyróżnia się odpornością na niskie temperatury, jednak jeśli w zimie spadnie niewielka ilość śniegu, roślina może zamarznąć. Wypełnienie wylotu trocinami lub liśćmi nie będzie zbyteczne. Schronienie na zimę jest szczególnie ważne dla młodego naparstnicy.
Nasiona można zbierać po pełnym dojrzewaniu torebek nasiennych, które należy usunąć, zanim zaczną pękać. Najpierw nasiona należy wysuszyć w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, a następnie przenieść do przechowywania w papierowych torebkach i pozostawić w ciemnym, suchym miejscu.
Rozmnażanie wegetatywne Digitalis
Takie odtwarzanie odbywa się przy użyciu podstawowych procesów. Najpierw musisz pozbyć się pędzli, które już wyblakły i zwiędły, a nie możesz dotknąć gęstych kwiatostanów - są one przydatne do zbierania nasion. 3 tygodnie później u podstawy przyciętych roślin wyrosną pędy korzeniowe. Każde z nasad korzeniowych zdobędzie 7-8 płyt liściowych, które należy ostrożnie usunąć i przesadzić. Pędy będą rosły mocniejsze do jesieni i będą w stanie wytrzymać nadchodzącą zimę. Młoda roślina nabierze szypułek i zakwitnie nie później niż w następnym sezonie.
Choroby i szkodniki
Mączniak Grzyb rozprzestrzenia się z dużą prędkością w powietrzu, a także z wodą do nawadniania i narzędziami. Dotknięta roślina jest pożółkła, pomarszczona i umiera. Przy pierwszych oznakach choroby należy pozbyć się dotkniętych części, a następnie natychmiast leczyć za pomocą fungicydu naparstnicy. Jeśli choroba nie została wyeliminowana na początkowych etapach, to w kolejnych etapach roślina jest już niemożliwa do uratowania.
Zgnilizna korzeni Naparstnica dotknięta tą dolegliwością należy zniszczyć, aby zatrzymać dalsze rozprzestrzenianie się. Następnie miejsce, w którym rosła chora roślina, należy leczyć środkiem grzybobójczym.
Plamienie liści. Występuje na liściach i łodygach w wyniku działania różnych patogenów. Jest to objaw śmierci dotkniętego obszaru. Choroba dotyka zarówno młode, jak i dojrzałe rośliny. Choroba prowadzi do przedwczesnego opadania liści, ich suszenia i deformacji; osłabia odporność naparstnicy.
Szkodniki Roślina jest podatna na ataki różnych gatunków mszyc, które są nosicielami różnych infekcji. Łatwo jest usunąć szkodnika, traktując naparstnicę środkiem owadobójczym.
Mieszkaniec Summer informuje: szkodę i zalety naparstnicy
Wcześniej lekarze używali naparstnicy do leczenia różnych chorób, stosowanych jako środki przeciwbólowe w chorobach skóry, a także do oczyszczania organizmu z zaparciami. Jednak po przekroczeniu pewnego stężenia naparstnicy lek powodował nudności, biegunkę i nierzadko doprowadzał do śmierci.
W XVIII wieku kwiat zaczął być stosowany w tradycyjnej medycynie, głównie w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych. Digitalis jest obecnie używany do:
- Wzmocnij ściany naczyń krwionośnych;
- Normalizuj dopływ krwi do mięśni i tkanek;
- Poprawa wydajności hemodynamicznej;
- Walka z kardiosklerozą, nadciśnieniem tętniczym, tachykardią;
- Normalizuj tętno.
Używam wełnianej naparstnicy częściej niż inne jako surowiec na leki. Kwasy organiczne, glikozydy są z niego izolowane. Liście są kruszone do postaci proszku, który jest częścią leku. Medycyna alternatywna odnosi się do wielu rodzajów nalewek z naparstnicy.
Wszystkie rodzaje naparstnicy zawierają truciznę, która jest niebezpieczna dla zdrowia, dlatego nie zaleca się uciekania się do samoleczenia z tą rośliną. Jest szczególnie przeciwwskazany dla osób z przewlekłymi problemami z płucami i sercem, cierpiących na tachykardię żołądkową, a także dla małych dzieci i kobiet w ciąży.
Stosowanie może powodować wysypkę, swędzenie, wymioty, wiele oznak zatrucia pokarmowego, niewydolność oddechową, skurcze w całym ciele i inne podobne objawy. Przy długotrwałym stosowaniu może rozwinąć się anoreksja, utrata apetytu i pojawienie się halucynacji.
