Szałwia (szałwia): sadzenie i pielęgnacja

Szałwia, sałata lub szałwia to dobrze znana roślina, która od dawna stosowana jest w medycynie ludowej na wszystkich kontynentach. Na świecie istnieje kilkaset gatunków, wiele stworzonych przez hodowców. Długo kwitnące odmiany są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu, często są uprawiane w domkach w celach dekoracyjnych, zbierane jako lek. Do produkcji przemysłowej hodowane są oleiste odmiany szałwii, są to doskonałe rośliny miodu. Jako przyprawa szałwia jest używana przez specjalistów kulinarnych.

Wszystkie dziko rosnące gatunki i odmiany hodowlane mają właściwości lecznicze: antyseptyczne, zmiękczające, lecznicze. Przydatność szałwii od dawna uznawana jest za oficjalną medycynę.

Co to jest szałwia, opis

Szałwia to trawa, a raczej bezpośrednio rosnący, rozgałęziony bylina z drzewnym korzeniem z rodziny Lamiaceae. Ojczyzną mędrca uważa się za Morze Śródziemne, później uprawiano go w wielu górskich zakątkach ziemi. Dobrze rośnie na oświetlonych, ogrzewanych słońcem zboczach, brzegach lasów, skalistych brzegach rzek. W naturze roślina rozmnaża się przez nasiona, rośnie na dużych plantacjach, zajmując całą wolną przestrzeń.

Odmiany szałwii różnią się kształtem liści: są rośliny:

• z wąskimi, poszerzającymi się pod klinami gładkimi i ząbkowanymi krawędziami;
• jajowate bulwy z falistymi, ząbkowanymi krawędziami;
• owalny gładki z pogrubionymi krawędziami;
• rośnie z pnia i na rączce od 1 do 3 cm.

Wysokość krzewów zielnych sięga 1,2 m, ale występują gatunki nisko rosnące, nie wyższe niż 30 cm, częściej krzew rośnie do 50-70 cm, dobrze rozgałęzia się. Wierzchołek łodyg, liście niektórych gatunków pokryte są białym puchem.

Kolor roślin waha się od zielonkawo-srebrnego do czerwonawego, kwiaty - od bladego bzu do gęstego fioletu. Istnieją odmiany z czerwonymi, jasnoniebieskimi, różowawymi i białymi pąkami. Są one zbierane w kłoski i trzepaczki. Z daleka zarośnięci mędrcy są jak kolorowe kapelusze, szypułki gęsto porośnięte pąkami. Czas kwitnienia od miesiąca do trzech, istnieją odmiany, które zdobią obszary od późnej wiosny do późnej jesieni.

Salvia officinalis, dąb i inne gatunki

Najpopularniejsze odmiany:

Oprócz tych odmian znajdują się dziki step i szałwia etiopska. Warzywo z mięsistymi dużymi liśćmi specjalnie hodowanymi do gotowania. Biel uprawiana jest za granicą jako roczna kultura, stosowana w mieszankach do palenia, ponieważ zawiera składniki odurzające.

Rosnąca szałwia

Roślinę leczniczą często można zobaczyć w domkach letniskowych. Dla tych, którzy nie mają działek, łatwo rośnie szałwia w mieszkaniach. Liście lecznicze są przydatne do trzymania pod ręką.

Hodowla domowa

ND szałwia nie ma nic wspólnego z fioletem pokojowym. Do uprawy roślin na balkonach i parapetach w doniczkach wybiera się odmiany nisko rosnące, do 30 cm wysokości. Do sadzenia wybierz gliniane doniczki 10 lub 15 litrów.

Plastikowe pojemniki nie są do tego odpowiednie, rozwinięty system korzeniowy nie oddycha. Szałwia jest umieszczana po wschodniej lub zachodniej stronie mieszkania, będzie zbyt gorąco z południową rośliną, będzie musiała być zacieniona w słoneczne dni. Po stronie północnej nie ma wystarczającej ilości światła, konieczne będzie oświetlenie szałwii zimą, aby szałwia była pachnąca. Roślina nie lubi przeciągów, wygodna temperatura + 22 ... +25 ° С.

Gleba jest wybierana przy pH 6,5. Nasiona wysiewa się w glebie bez wstępnego traktowania, pogłębia o 3 cm, obficie podlewa. Kula ziemska jest zwilżana podczas wysychania. Podczas kwitnienia podlewanie jest częstsze.

Szałwia wiejska

Szałwia woli gleby gliniaste i piaszczyste bogate w materię organiczną. Sadzenie i pielęgnacja z uwzględnieniem technologii rolniczej obejmują regularne podlewanie, coroczne nawożenie złożonymi nawozami lub dodawanie do niego próchnicy. W otwartym terenie sadzenie odbywa się po mrozach powrotnych, gdy ziemia ogrzeje się do +10 ° C. W wilgotnych obszarach o dużym występowaniu wód gruntowych wymagany jest drenaż - szałwia jest odporna na suszę, słabo rozwinięta z nadmiarem wody, korzenie zaczynają gnić.

Opcje hodowli szałwii:

• sadzonki, rośnie od 8 do 10 tygodni, do tego czasu powstaje kompletny system korzeniowy;
• Przez sadzonki wycinaj i kiełkuj pędy na wiosnę, a następnie ociekaj w zacienionym miejscu, po roku przeszczepione do stałego miejsca;
• dzieląc korzenie, procedura dzielenia kłów trawy odbywa się jesienią;
• gatunki odporne na zimę wysiewa się wczesną wiosną lub późną jesienią, przy odległości między roślinami co najmniej 30 cm.

Szałwia dobrze reaguje na jesienne przycinanie, krzewy silniej wiosną, kwitnie obficie.

Choroby i szkodniki

Szałwia jest odporna na szkodniki owadzie, odstraszają je lotne substancje eterowe. Roślina jest stosowana jako naturalne fungicydy, uprawy ogrodowe są traktowane infuzją.

Szałwia jest podatna na infekcje grzybicze. W deszczową, chłodną pogodę jest pokryty mączniakiem prawdziwym. Do przetwarzania użyj naparu ze świeżego obornika, serwatki lub zwykłych preparatów przeciwko mączniakowi. Topaz, Fundazole, Skor hodowane zgodnie z instrukcją. Przetwarzanie odbywa się wieczorem przy spokojnej pogodzie. Po przetworzeniu roślina nie może być zbierana przez dwa tygodnie, korzenie, liście są w stanie gromadzić toksyny, ich usunięcie zajmuje trochę czasu.

Od zgnilizny korzenia leczony jest preparat biologiczny Fitosporyna. Odkurzają ziemię. Regularnie przeprowadza się zabiegi sanitarne na wilgotnych glebach w celu wyeliminowania źródeł infekcji grzybiczych.

Pan mieszkaniec lata poleca: szałwia - uzdrowiciel

Szałwia charakteryzuje się wysoką zawartością olejków eterycznych we wszystkich częściach rośliny, od korzeni po pąki. W liściach, w zależności od gatunku, od 0,5 do 2,5% składników oleistych w postaci borneolu, kamfory i innych estrów. Z nich podczas wcierania pojawia się stabilny zapach.

Inne korzystne substancje w szałwii:

• garbniki do 4%;
• składniki alkaloidów
• żywice i składniki parafinowe (do 6%);
• kwasy organiczne;
• guma;
• lotny;
• enzymy roślinne;
• Witaminy z grupy B, kwas askorbinowy;
• skrobia;
• elementy mikro i makro.

Ze względu na złożony skład chemiczny szałwia ma szereg właściwości leczniczych. Liście, korzenie, kwiaty są używane do przygotowania środków farmakologicznych: wywarów, naparów, balsamów, maści.

Komponenty Salvia mają:

• działanie przeciwskurczowe, zdolne do łagodzenia bólów głowy z ostrym spadkiem ciśnienia;
• jest lekkim lekiem moczopędnym i żółciopędnym;
• doskonały środek antyseptyczny, dezynfekuje i leczy rany;
• działanie wykrztuśne, zwiększa wydzielanie płynu płucnego przez błony śluzowe;
• działanie przeciwzapalne i zmniejszające przekrwienie, poprawia mikrokrążenie krwi w tkankach;
• uspokajający, normalizuje produkcję hormonów, zawiera magnez w lekkostrawnej formie, estry mają działanie hipnotyczne.

Obszary zastosowania w leczeniu chorób szałwii:

1. Zewnętrznie do leczenia jamy ustnej, gardła, przewodów nosowych z zapaleniem migdałków, nieżytu nosa, zapalenia ucha środkowego, zapalenia gardła, zapalenia zatok (zapalenie zatok czołowych, zapalenie zatok, zapalenie migdałków). W stomatologii wywary leczą zapalenie jamy ustnej, choroby dziąseł. Kompresy łagodzą obrzęki z urazami, siniakami. W przypadku zewnętrznych hemoroidów wytwarzane są płyny, z wewnętrznymi hemoroidami roztwór wprowadza się do odbytu za pomocą gumowej żarówki. Lewatywy są zalecane dla mężczyzn z problemami z prostatą.
2. W przypadku kobiet szałwia jest stosowana w leczeniu zmian pochwowych: zapalenie jelita grubego, pleśniawki. Bulion doskonale przywraca mikroflorę pochwy, hamuje wzrost patogennych mikroorganizmów.
3. Wewnętrznie napary i wywary są zalecane w chorobach przewodu żołądkowo-jelitowego, normalizują produkcję soku żołądkowego, odpływ żółci, harmonizują mikroflorę jelitową. Szałwia jest dobrym pomocnikiem w chorobach płuc o charakterze zapalnym i zakaźnym, wywary są stosowane w kompleksowym leczeniu gruźlicy, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, tchawicy. W przypadku osób z problemami z nerkami zaleca się infuzje w celu poprawy filtracji moczu.

Przy stresujących przeciążeniach, napięciu nerwowym szałwia pomaga spać spokojnie.

Skutki uboczne

1. Jak każdy lek, szałwia ma wiele przeciwwskazań:
2. Indywidualna nietolerancja. Niezbędne składniki, żywice, enzymy roślinne mogą powodować reakcję alergiczną w postaci wysypki, skurczów.
3. Astma, silny kaszel w klatce piersiowej. Odbiór szałwii jest możliwy tylko po konsultacji z lekarzem prowadzącym, trawa może spowodować atak astmy.
4. Ostre formy chorób układu moczowo-płciowego, kamica moczowa.
5. Dysfunkcja tarczycy, szałwia stymuluje pracę narządów wydzielania wewnętrznego.
6. Biegunka W przypadku odwodnienia działanie moczopędne szałwii jest niepożądane.

Formy dawkowania

Sieć aptek sprzedaje opłaty z szałwią, materiałami roślinnymi, pakowanymi w worki filtracyjne. Składniki są częścią tabletek i syropów na kaszel. Wytwarzany jest olejek eteryczny z szałwii szparagowej, stosowany do inhalacji, do płukania gardła. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji, w dużym stężeniu żywicy i estrów może powodować oparzenia.

Nalewka alkoholowa jest bezpieczniejsza, ma niskie stężenie składników. Jest stosowany w leczeniu chorób zębów, laryngologii, w ginekologii, w leczeniu procesów zapalnych skóry oraz w kosmetologii.

Obejrzyj wideo: Szałwia lekarska w ogrodzie. Jak ją uprawiać? (Może 2024).