Labrador to młoda, ale już bardzo popularna odmiana pomidorów. W ciągu 10 lat swojego istnienia zyskał uznanie i szacunek wielu ogrodników i ogrodników.
Opis
Pomidory „Labrador” nadają się do sadzenia zarówno w osłoniętym, jak i otwartym terenie. Wysokość krzewu może osiągnąć 70 cm. W razie potrzeby musisz zawiązać roślinę. Ta odmiana praktycznie nie wymaga szczypania. „Labrador” jest odporny na wiele dolegliwości charakterystycznych dla psiankowatych. Z każdym krzewem, z należytą starannością, możesz zebrać około 3 kg soczystych owoców o wadze 150 gramów.
Zalety Labrador
- bezpretensjonalność w wyjeździe;
- wysoka wydajność;
- wczesne jednoczesne dojrzewanie pomidorów;
- nie podatny na choroby.
Jedyną wadą tej odmiany jest niemożność długotrwałego przechowywania plonu.
Uprawa i pielęgnacja
Przed posadzeniem nasion należy leczyć je przed chorobami, stojąc w roztworze dezynfekującym, jeśli nie zostanie to zrobione wcześniej w fabryce (ta informacja znajduje się na torbie). Po 60 dniach sadzonki są przenoszone na ziemię. Temperatura gleby nie powinna być niższa niż +15 stopni na głębokości, na której zostanie przeprowadzone sadzenie. Wzór lądowania - 50 * 40.
Krzewy, które nie mają pędów bocznych, zapewniają dobre zbiory. Aby uzyskać jak najwięcej owoców, pozostaw nie więcej niż 5 uformowanych pędzli kwiatowych. Nawozy na bazie fosforu i potasu zostaną dodane do plonu na czas, a także w razie potrzeby podlewania.
Podczas kwitnienia należy unikać nawozów azotowych. A kiedy pojawią się pierwsze kwiaty i owoce, możesz spryskać pomidory roztworem boru. Możesz go kupić w dowolnej aptece. Pół łyżeczki proszku kwasu borowego miesza się ze szklanką gorącej wody. Powstałą mieszaninę dodaje się do 10 litrów wody. To leczenie zwiększa liczbę jajników na krzaku.
