Spośród wszystkich tęczówek tęczówkę z podrodzaju Xiridion, lepiej znaną jako błonnik tęczówki, może pochwalić się najbardziej ekstrawaganckimi kwiatami. Słusznie zasługują na tytuł ekskluzywnej, rzadkiej rośliny, twierdząc, że ma status jednej z najjaśniejszych gwiazd w każdym ogrodzie. A nawet jeśli wyróżniają się szczególnie spektakularną zielenią, to niezwykłe piękno kwiatów uwielbiło je, co w pełni rekompensuje wszystkie wady.
Ekskluzywny status wyjątkowych uroków
Irysy Spurii są uważane za najbardziej prestiżowych i prestiżowych przedstawicieli tego rodzaju. Pod względem rozpowszechnienia nie mogą kontemplować brodatych irysów, a nawet syberyjskich, a my wciąż mamy ekskluzywną nowość i rzadko spotykamy się w katalogach, ale są one absolutnie niepowtarzalne w rozkwicie i pięknie. Jeśli wszystkie inne tęczówki są do siebie podobne i łatwo rozpoznawalne przez formę, wówczas przedstawiciele grupy spurii zawsze wydają się być cudownym i na pewno najbardziej oryginalnym spośród wszystkich tęczówek.
Irysy spuria, var. maritima.
Niezwykłe kwiaty, podobnie jak wszystkie inne tęczówki, składają się z trzech dolnych i trzech górnych segmentów okwiatu. Ale podobieństwo się kończy.Dolne płaty irysa spurii są niezwykle ukształtowane, na ich końcach znajduje się prawie okrągła płytka kończynowa, do której prowadzą poziome, rowkowate i bardzo długie szpony. Górne lub wewnętrzne płaty są również wydłużone, owalne lub językowe, nieco gorsze od zewnętrznego i szeroko rozprzestrzenione. Ta irys poza rurką pokazuje krople nektaru, masowo przyciągając nie tylko latające owady, ale także mrówki.
Pojawienie się spurii tęczówki przypomina wiele cudownych storczyków, a takie skojarzenia są prawdziwe. Ale główną zaletę można słusznie nazwać nie dziwaczną formą, ale kombinacją niezwykłego wyglądu z trwałością kwiatu: w przeciwieństwie do innych tęczówek, w kwiatach z bibułą nie więdnie w ciągu tygodnia, a wszystkie kwiaty trwają dłużej niż w brodatych tęczówkach. Zielone są również bardzo dobre: zaskakująco wydłużone i spiczaste liście ramieniowe są jasne, duże, tworzą architektoniczne i graficzne akcenty, pod względem wyrazistości są tylko nieznacznie gorsze od japońskich tęczówek i są lepsze od brodatych.
Kwitnienie przedstawicieli podrodzaju xiridion rozpoczyna się średnio 3 tygodnie później niż brodata tęczówka. Wiele odmian irysowego spuria obnosi kwiaty w lipcu.Jest to jeden z najbardziej późno kwitnących członków rodziny, który pozwala rozciągać akwarelę fali tęczówki przez długie miesiące.
Niezwykłe akcenty dla każdej kompozycji.
Przedstawiciele tej grupy irysów uprawia się zarówno pod względem florystyki, jak i egzotycznych akcentów na klombach. Świetnie wyglądają w zespołach krajobrazowych i barwnych kompozycjach, tworzą piękne tło podczas całego aktywnego sezonu dzięki wysokim liściom o ostrych liniach. Mogą dekorować i rabatki, mixborders, frontowe ogrody, połączone wąskie granice. Wszystkie irysy spurii doskonale łączą się z innymi gatunkami i odmianami, odpowiednimi do stworzenia kwiatu irysa w ogrodzie.
Imbir Spuria, odmiana "Orientalis".
Rodzaje i odmiany błonnicy tęczówki nadające się do uprawy na środkowym pasie
W tęczówkach grupy Spuria hoduje się ponad 600 różnych odmian, a liczbę gatunków naturalnych szacuje się na dwa tuziny. Ale większość gatunków roślin wymaga warunków, które nie są typowe dla naszego klimatu i nie będą w stanie przystosować się zbytnio do mrozów co do osobliwości lata, które dla nich muszą być gorące, długie i suche.Z gatunków podstawowych dla środkowego pasma, dwa gatunki są uważane za najbardziej odpowiednie, które występują również w naszym kraju - Sogdian i irysy solne.
Iris jest kochająca sól - wysoki widok, najczęściej spotykany na solankowych brzegach zbiorników wodnych, aw ogrodach dobrze czuje się w zwykłej glebie. Jego szypułki osiągają wysokość 70 cm, kwitną do 5 kwiatów z różnymi akwarelowymi odcieniami żółtej farby z zielonkawymi plamami. Ma dekoracyjną formę ze złotymi kwiatami.
Sogdian Iris w wysokości sięga pół metra. Jest to średniej wielkości irysa spuria, której kwiaty są eleganckie, pomalowane na jasnoniebieskie lub klasyczne fioletowe z żółtymi plamami. Ma piękne szerokie liście typowej dla miecza postaci ze spiczastą końcówką.
Spastia z innych gatunków - wschodni, Monier, fałszywy prawdziwy, muzułmanin, trawiasty i inne - warto zdecydować się na eksperymenty tylko wtedy, gdy roślina jest już uprawiana w twojej okolicy i są przykłady jej udanej uprawy.
Irysy spuria.
Ale kupując balsam irysowy, po pierwsze, szukaj niespecyficznych tęczówek: pierwszeństwo powinny mieć nowoczesne hybrydy, odmiany o sprawdzonych właściwościach.Najlepszymi kandydatami do dekoracji ogrodu są odmiany, które zostały już przystosowane w lokalnych szkółkach lub uprawiane przez lokalnych ogrodników (wtedy prawdopodobieństwo sadzenia będzie znacznie niższe). Hybrydowe odmiany ostróg są mniej wymagające w warunkach uprawy, są dobrze dostosowane do warunków ogrodowych i typowych gleb na klombach. Chociaż, nawet przy wyborze sprawdzonych odmian, uprawa tęczówek spurii jest przeprowadzana metodą prób i błędów.
Najlepsze odmiany irysa spurii:
- śnieżnobiałe z żółtą plamą u podstawy okwiatu, orientalna hybryda irysa Frygi i innych białych odmian Ila Remembered i Highline Snowflake;
- złotymi kwiatami "Vintage Years", "Sunrise in Missouri" i falistym "Archie Owen";
- jakby odlany w brązie, z unikalną kombinacją jasnożółtego koloru i ciemnych żył, odmiany "Imperial Bronze";
- "Sultan's Sash" to bogaty fioletowy kolor z zaskakująco dotykowymi żółtymi żyłkami na zewnętrznych płatkach i lawendowym "Belize", który jest podobny w designie;
- "Rzeki Missouri" o bogatym niebieskim kolorze i pięknym żółtym miejscu na dolnych płatkach,
- "Blueberry Sundae" z ciemnymi płatkami ozdobionymi granatową obwódką, jasnożółtym wizjerem i ciemnoniebieskim górnym okwiatem;
- "Chocolate Fudge", wykwintna i akwarelowa, zachęcająca do podziwiania przejść w odcieniach złotym i brązowym, a także malowana w brązowej palecie "Red Oak", "Cunnamon Stick";
- dwukolorowa odmiana Zamboanga ze złotymi płatkami dolnymi i czerwonobrązowymi górnymi, ozdobionymi pięknymi żyłkami i niezwykłą krawędzią i podobną do niej, ale bardziej brązową "Sunrise in Sonora";
- prawie czarna ciemnoczerwona z jasną złotą plamą, odmiana "Zulu Chief" i bardziej atramentowy "Mighty Dark";
- jasny pomarańczowy "Sonoran Senorita" i "Miejsce docelowe",
- jasnobrązowa odmiana "Midrib Magic", lawendowa "Innovator" i purpurowo-ametystowa "Midnight Rival";
- połączenie jasnego żółtego koloru i białego falistego brzegu na niższych okrakach ze śnieżnobiałymi górnymi płatkami "Infini" itp.
Irys spuria, odmiana "Cinnabar Red".
Hybrydy "Farolito", "Missouri Gal", "Tryb Twilight", "Larkspur", "Słoneczny dzień", "Missoury Streams", "Missouri Blue" i inne odmiany "Missouri" również dobrze wypadły w regionach o trudnym klimacie Złota dama "," Driftwood "," Lankaran "itp.
Warunki wygodne dla irysa spurii
Irysy z grupy Spuria należą do najbardziej odpornych na ciepło gatunków tego rodzaju. W naturze najczęściej spotykane są na obszarach pustynnych i stepowych, dlatego są przyzwyczajeni do suszy i jasnego słońca. Wśród gatunków znajdują się rośliny preferujące mokre gleby i żyjące w przyrodzie w pobliżu zbiorników wodnych, ale nawet kapryśne odmiany łatwo znoszą letnią suszę.Naturalne właściwości roślin wzmacniane są jedynie przez hybrydyzację i selekcję, co dodatkowo zwiększa odporność na suszę odmian tej grupy. W przypadku tych tęczówek należy wybrać najbardziej oświetlone obszary, szczególnie w regionach o surowych zimach. Nie boją się wiatru i przeciągów, dobrze rosną na każdej glebie neutralnej lub wapiennej zawierającej dostateczną ilość próchnicy, płodną, niezbyt ciężką, odsączoną i wysokiej jakości.
Sadzenie spurii tęczówki
Proces sadzenia tych tęczówek, a także ich zachowanie w glebie, znacznie różni się od najbardziej popularnych i znanych brodatych tęczówek. Sierpień i pierwsza połowa września są uważane za optymalny okres do lądowania na środkowym pasie, natomiast lepiej nie odkładać lądowania i trzymać go pod koniec lata. Pod koniec sezonu wegetacyjnego spuria irysów pogłębia się w glebie, górna część kłącza "wciąga", dzięki czemu są znacznie bardziej odporne na mróz. Irysy Spurii sadzi się tak, aby ogniwa znajdowały się na głębokości 5-6 cm (nie więcej niż 10 cm) od powierzchni gleby lub gdy roślina rosła w poprzednim miejscu (dzięki zauważalnie pobielonym obszarom, łatwo jest określić poziom instalacji i nie zanurkować zbyt głęboko w glebę .Oblicz odległość podczas sadzenia, aby kłącza miały miejsce do wzrostu: w ciągu roku zwiększają się one o 6-10 cm, więc najlepiej jest pozostawić co najmniej 40-50 cm między roślinami.
Iris jest kochająca sól, Iris solanka (Iris halophila).
Irys wschodni (Iris sanguinea).
Sikdian tęczówki (Iris sogdiana).
Szczególna ostrożność
Nawadnianie spurii nie jest potrzebne, z wyjątkiem możliwych okresów wyjątkowo długiej suszy w okresie kwitnienia. Ale karmienie powinno być regularne, w ilości nie mniejszej niż 3 procedury na sezon. Nie stosuje się nawozów organicznych na bazie cyrkoni, ograniczonych jedynie pełnymi nawozami mineralnymi. Przez cały sezon aktywny należy wykonywać regularne pielenie, a gołe stare kłącza należy ostrożnie posypać świeżą glebą, utrzymując stały poziom penetracji. W pierwszym roku sadzenia spurii, irysy powinny być pokryte dodatkową warstwą ściółki na zimę.
Potrzeby transplantacji
Irysy podrodzaju Xiridion są trwałe i jest to kolejna z ich atutów. Mogą kwitnąć w jednym miejscu przez 10-15 lat bez przerwy. Irysy Spurii nie lubią przeszczepów i adaptują się przez długi czas w nowe miejsce (czasami nawet do 2-3 lat), zastępując lokalizację lepiej od razu oddzielić i odmłodzić.
Fałszywe Irysy lub Irysy Spurii (Irysus Spuria).
Powielanie błon śluzowych tęczówek
Irysy z grupy spurii są propagowane przez podział kłącza. Można go przeprowadzić tylko w warunkach sprzyjających sadzeniu, w sierpniu-wrześniu. Jedną z kluczowych cech tych roślin jest słaba przeżywalność delenok po wysuszeniu, ale jest również względna. Jeśli rośliny są aktywne, obudził się po letnim uśpieniu, "przebudzonym" przez deszcze, proces separacji należy przeprowadzić szybko, natychmiast umieszczając roślinę w glebie w nowym, rosnącym miejscu. Nie są one wrażliwe na wyciąganie bibuny z gleby tylko w czasie odpoczynku, kiedy wzrost zatrzymuje się całkowicie, a nawet może zrobić wielomiesięczny okup za transport. Reszta procesu separacji jest podobna do brodatych tęczówek.
