Ratibida: opis, funkcje pielęgnacyjne

Pin
Send
Share
Send

Ratibida to wieloletnia roślina o jasnych kwiatostanach przypominających sombrero. Obszar dystrybucji to rozległy obszar od Meksyku po Kanadę, ale dobrze się też czuje na rosyjskich szerokościach geograficznych. Kwiat jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i jakości gleby, odporny na suche i gorące warunki klimatyczne. W naszym kraju jest bardziej znany jako meksykański kapelusz lub kwiat prerii.

Pędy osiągają wysokość 120 cm, a blaszki liściowe mają długość 3-12 cm, a kwiaty kwitną wczesnym latem i trwają do jesieni. Rdzeń w kształcie stożka, który wystaje 2-3 cm, otoczony jest opadającymi płatkami. Kolor może być bordowy, żółty lub łączony.

Rodzaje ratibida i ich cechy

Znanych jest siedem odmian tej rośliny, ale ogrodnicy uprawiają tylko dwie z nich:

  • W kształcie okrężnicy - wysokość łodygi 1 m. Liście owłosione w kształcie cirrus mają delikatny niebiesko-zielonkawy odcień, a kwiat jest czerwony, bordowy lub żółty. Opadające płatki są otoczone purpurową, żółtą lub brązową obwódką. Dzięki wydłużonemu wystającemu rdzeniu 3-5 cm wygląd bardzo przypomina słynny meksykański kapelusz.
  • Cirrus - najczęściej uprawiany jako roślina jednoroczna, o wysokości 1,5 m. Liście o złożonym kształcie lancetowato-cirrusowym. Płatki kwiatów przypominające kosz są żółte lub brązowe. Mały rdzeń wystaje ponad kwiatostan.

Obie odmiany mają wyraźny aromat.

Ogrodnicy wolą uprawiać ratibida, ponieważ krzew, z należytą starannością, kwitnie od maja do końca września i może rosnąć w jednym miejscu przez około pięć lat. Nawet przy braku opieki będzie rosnąć i cieszyć się kwitnieniem, ponieważ rozmnaża się przez samosiew.

Uprawa i rozmnażanie kwiatu prerii ratibida

Ratibida jest bardzo bezpretensjonalna w reprodukcji. Najczęstsze metody to: samosiew nasion, nasiona bezpośrednio w glebie, sadzonki. W zależności od warunków klimatycznych, czasu i metody sadzenia roślina zakwitnie w przyszłym roku lub w tym samym czasie, ale później.

Nasiona

Uprawa okrężnicy i cirrus ratibida z nasion w otwartym terenie rozpoczyna się od siewu wczesną wiosną, aw lutym w łagodnym i ciepłym klimacie. Materiał do sadzenia można kupić lub uzyskać niezależnie. Zbiór dojrzałych żółtawo-brązowych ziaren odbywa się z wyblakłych suszonych kwiatostanów o ciemnobrązowym stożku. Dojrzewają późną jesienią.

Gleba powinna być jednolita, dobrze spulchniona i bez grudek. Aby skutecznie wyhodować nasiona ratibida, wysiewa się je na neutralnej lub lekko alkalicznej glebie. Jednak rośnie dobrze na każdej ziemi, najważniejsze jest to, że ta ostatnia nie powinna być zbyt mokra. Nie zaleca się sadzenia roślin w pobliżu stawów. Konieczne jest siedzenie w łóżkach o głębokości 2 cm w odległości 30 cm Podlewanie jest zalecane tylko wtedy, gdy zima nie była śnieżna.

Sadzonki

Sadzenie sadzonek jest zalecane w chłodnych regionach. Siać późną jesienią lub wczesną wiosną:

  • Nasiona są rozprowadzane na odsączonym, wilgotnym (ale nie mokrym) kompoście, posypane warstwą podłoża i umieszczone w oświetlonym miejscu.
  • Ważne jest, aby utrzymać temperaturę + 20 ... + 25 ° C. W takich warunkach sadzonki wzrosną za kilka tygodni.
  • Nurkowanie w doniczkach odbywa się po pojawieniu się drugiego liścia na kiełku.
  • Następnie sadzonki są przenoszone do szklarni lub szklarni. Jest hartowana przez dwa tygodnie, przyzwyczajona do otwartego klimatu i słońca. Gdy stanie się wystarczająco silny do przesadzenia do gleby, jest podlewany 2 godziny przed sadzeniem.
  • Delikatnie wypuszczając je z doniczek, nie rozbijając glinianych brył, umieszcza się je we wcześniej wykopanych otworach odpowiedniej wielkości i posypują ziemią. Szyjkę korzenia należy pogłębić nie więcej niż 2 cm.

Podział Busha

Metodę podziału krzewu stosuje się rzadko i tylko w przypadku ratibida w kształcie kolonii, ponieważ ma głęboko osadzony system korzeniowy w kształcie pręta, a u pierzastych jest również bardzo delikatny. Służy do odmładzania krzaków. Krzew w wieku 4-5 lat jest delikatnie wykopywany i dzielony przez sekatory lub nóż, bez zrzucania ziemi z korzeni. Poziom dopasowania podzielonych części musi być taki sam. Aby roślina szybciej zapuściła korzenie i zaczęła się startować, należy ją regularnie podlewać.

Sadzonki

Sadzonki są również rzadko stosowane, ponieważ ratibida jest doskonale rozmnażana przez nasiona. Procedura jest przeprowadzana w maju-czerwcu, dopóki nie zostaną utworzone pąki. Sadzonki są odcięte u korzenia i utknięte w wilgotnej nerce. Posyp go piaskiem, a następnie przykryj słoikiem. Po 14-20 dniach łodyga ma własne korzenie. Sadzonki umieszcza się w odległości 30-35 cm od siebie.

Zasady opieki na zewnątrz

Pielęgnacja jest dość prosta i poradzi sobie z nią nawet niedoświadczony ogrodnik.

Kwiat prerii nie wymaga stałego podlewania, jest przeprowadzany tylko wtedy, gdy występuje silna długotrwała susza, a następnie w małych ilościach. Lekko podlewane i podczas kwitnienia.

Jakość gleby nie wpływa na wzrost kwiatu, jednak jeśli gleba zostanie wyczerpana, kompleks mineralny, ale w żadnym wypadku organiczny, zostanie wprowadzony, zanim zaczną się tworzyć pąki.

Roślina dobrze znosi zimowanie i nie potrzebuje schronienia. Przygotowanie do zimnego okresu sprowadza się do odcinania części ziemi łodygi.

Zapobieganie szkodnikom i chorobom

Roślina jest wyjątkowo odporna na różne choroby i szkodniki. Zagrożeniem może być jedynie niewłaściwa opieka. Tak więc nadmierna wilgotność prowadzi do ataku mączniaka prawdziwego lub mszyc. Dlatego unika się częstego podlewania, a obszar jest oczyszczany z resztek roślinnych. Gleba jest nawożona kompleksem mineralnym zawierającym potas i fosfor i ściółkowana torfem.

Projektanci krajobrazu wolą sadzić szczurołaki obok rudbeckia i echinacei. Pozwala to stworzyć bogatszy zestaw roślin. Ponadto zaleca się umieszczanie kwiatu w skalistych roślinach okrywowych.

Pin
Send
Share
Send

Obejrzyj wideo: Ratibida columnifera conservation (Może 2024).