Tak ozdobna roślina liściasta jak arundinaria (Arundinária) jest wieloletnia i jest bezpośrednio związana z rodziną zbóż. Pochodzi z takiej rośliny z Japonii i Chin, ale teraz można ją znaleźć w warunkach naturalnych w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych. Jest również nazywany trzciną lub bambusem wewnętrznym. Ten rodzaj łączy w sobie 20 różnych gatunków. Niektóre z nich są bardzo popularne wśród plantatorów i ogrodników. W zależności od rodzaju wysokość arundinaria może wynosić od 0,5 do 8 metrów. W domu z reguły uprawia się tylko gatunki karłów, których wysokość waha się od 0,4 do 3 metrów.
Taka roślina ma sztywne liście w kształcie liści, które sąsiadują z podstawą pędów. W procesie wzrostu takie płytki liści stopniowo zwalniają się od pędu i opadają. Liście te nie są bardzo duże, a także mają ogonek. Na ich powierzchni widać wyraźnie widoczne żyły. Kolor pędów i liści zależy bezpośrednio od gatunku i może być w dowolnym odcieniu od srebrnego do purpurowego, ciemnozielonego lub kremowego. Bezpośrednio z kłącza rosną opadające lub pełzające (z węzłami i międzywęźlami) pędy tworzące krzew lub zarośla.Wewnętrzna część łodygi jest pusta, a sama ucieczka jest drzewna w dotyku. Ze względu na te cechy łodygi są szeroko stosowane do tworzenia zabawek, a także płotów.
Kwiatostan w kształcie pędzla (paniculata) niesie małe kwiaty. Spikelets są długie, krucho-kwitnące.
W trosce o arundinarię w domu
Arundinaria jest rośliną tropikalną, dlatego musi starać się stworzyć warunki zbliżone do naturalnych. Największą trudnością dla hodowców kwiatów w opiece nad taką rośliną jest odpowiednie zimowanie, ponieważ wymagana temperatura powinna wynosić około 6-8 stopni.
Warunki temperaturowe
Optymalna temperatura latem wynosi od 18 do 20 stopni, a zimą około 10 stopni (najlepiej od 6 do 8 stopni). Przy wysokiej (ponad 15 stopniach) temperaturze wewnętrznej zimą, taka roślina zaczyna się pogarszać. Zimowanie w cieple wyczerpuje arundinarię, co może doprowadzić do jej śmierci. Latem eksperci doradzają, aby przenieść roślinę na ulicę. Konieczna jest również systematyczna wentylacja pomieszczenia, w którym się znajduje.
Wilgotność
W warunkach naturalnych taka roślina preferuje wzrost na brzegach jezior i rzek, na bagnistych nizinach.Ale mimo to, w warunkach pokojowych, nie potrzebuje dużej wilgotności. Doświadczeni hodowcy zalecają, aby zapotrzebowanie na wilgotność powietrza w arundinarii było określane na podstawie doświadczenia. Tak więc, jeśli w niskiej wilgotności rośnie i rozwija się normalnie, wówczas nawilżanie za pomocą rozpylacza może być przeprowadzane rzadko. Jeśli wilgotność jest zbyt niska, musisz codziennie spryskiwać liście. Do tego celu nadaje się tylko miękka woda.
Jak podlewać
Wiosną i latem trzeba podlewać 2 lub 3 razy w ciągu 7 dni. Ziemia w doniczce powinna być cały czas mokra. W żadnym wypadku osoba ziemska nie powinna całkowicie wyschnąć. Zimą podlewanie jest poważnie ograniczone. Dlatego w tej chwili roślina jest zalecana do podlewania dopiero po prawidłowym wyschnięciu górnej warstwy podłoża.
Nawóz
Karmienie odbywa się systematycznie 1 lub 2 razy w miesiącu. Aby to zrobić, użyj nawozów mineralnych. Aby poprawić wzrost i rozwój młodych osobników, należy używać nawozów zawierających azot i zawierających fosfor oraz w celu zwiększenia liczby liści. Dorosły osobnik potrzebuje dość rzadkich suplementów, które są produkowane tylko wtedy, gdy roślina ma oznaki niedoborów żywieniowych.Jesienią i zimą nawozy nie są stosowane do gleby.
To ważne! Taka roślina kwitnie tylko raz i zwykle dzieje się to w 33 roku życia. Po zakończeniu kwitnienia krzew umiera.
Oświetlenie
Powinien chronić taką roślinę przed bezpośrednimi promieniami słońca. Najlepszy ze wszystkich, rośnie w rozproszonym świetle lub w półcieniu. W związku z tym zaleca się umieszczenie go na oknie orientacji północnej lub wschodniej. Jeśli umieścisz go na zachodnim lub południowym oknie, będziesz potrzebować cieniowania od palących promieni słonecznych w południe.
Lokalizacja
Najlepszy ze wszystkich, arundinaria czuje się w pokoju orientacji zachodniej i wschodniej. Można go również umieścić w południowym pomieszczeniu, ale powinno być chłodne. Świetnie będzie się czuła w oranżerii, na werandzie lub w holu lokalu.
Zmielona mieszanina
Możesz kupić zakupione mieszanki gleby na palmy, draceny lub draceny i juki. Najbardziej odpowiednia gleba powinna mieć pH kwasowości 6,8. Aby przygotować mieszalniki ciasta, należy połączyć w równych częściach kompost i glinianą ziemię, a także piasek. Zaleca się wlać odrobinę liściastej ziemi.
Metody hodowlane
Możliwe jest rozmnażanie poprzez dzielenie kłącza, przy czym ta procedura jest zalecana w procesie przeszczepu. Możesz również wykorzenić sadzonki, które są uzyskiwane podczas przycinania krzaków. Musimy jednak pamiętać, że przycinanie nie jest konieczne.
Wytnij zielone sadzonki produkowane latem lub wiosną. Są sadzone w glebie, w tym przypadku konieczne jest zapewnienie niższej wydajności grzewczej. Takie sadzonki potrzebują ciepła i wysokiej wilgotności.
Uwolniony z kłącza ziemi należy podzielić ostrym nożem na wymaganą liczbę delenok. Następnie każdy dział jest sadzony w osobnym pojemniku wypełnionym wilgotną mieszanką ziemi. Przykryj łodyg przezroczystą torbą i umieść w dobrze oświetlonym i ciepłym miejscu. Usuń schronienie po 2 lub 3 dniach.
Funkcje przeszczepu
Prześlij roślinę na wiosnę, zwykle 1 raz w ciągu 2 lub 3 lat. Możesz przeprowadzić przeszczep tylko wtedy, gdy jest to konieczne, na przykład, gdy korzenie wypełniają cały pojemnik. Zaleca się przesadzenie kwiatu przez przeniesienie go, bez naruszania ziemnych pomieszczeń. Do sadzenia odpowiedniej szerokiej i niezbyt wysokiej doniczki.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Podstawowe porady związane z pielęgnacją:
- systematyczne poluzowanie górnej warstwy podłoża;
- w razie potrzeby wycierając arkusze blachy z pyłu;
- odpowiednia pojemność powinna być szeroka i niska;
- zaleca się rozwijać w przestronnym pokoju.
Interesujące W Stanach Zjednoczonych wschodnie wybrzeże stało się miejscem powszechnej dystrybucji takiej rośliny, co bardzo niepokoi mieszkańców.
Możliwe problemy
Główne problemy z rozwojem:
- liście stają się wyblakłe, zmieniają kolor na żółty, a pędy są wyciągane - słabe oświetlenie;
- płytki liści stają się wyblakłe, zmieniają kolor na żółty i zwijają się - słabe podlewanie;
- więdnięcie i opuszczanie liści - stagnacja wody w podłożu;
- pojawienie się zgnilizny na korzeniach - Z reguły może się to zdarzyć w okresie zimowym z nadmiernym podlewaniem;
- końce liści stają się żółte i suche - Powietrze zbyt suche.
Mączliki i przędziorków mogą żyć na liściach.
Główne typy
Arundinaria appalachian (Arundinaria appalachiana)
Gatunek ten stał się znany niedawno. W naturze taką roślinę można znaleźć w Ameryce Północnej w Appalachach. Jest również nazywany trzciną górską. Bush, z reguły, nie jest bardzo wysoki, ale raczej krzaczasty. Jest często używany jako roślina okrywowa.Najlepiej rośnie w półcieniu dużych roślin ogrodowych. W domu rośnie bardzo rzadko.
Arundinaria farge (Arundinaria fargesii)
Pochodzi z Chin. Ma bardzo skuteczny wygląd, ale jest bardziej popularny wśród ogrodników niż z ogrodnikami. W warunkach naturalnych osiąga wysokość 10 m, a gdy rośnie w domu, wynosi od 80 do 100 centymetrów. Błyskotliwe, gładkie, przypominające pasek liście w dotyku, raczej wytrzymałe. Podczas uprawy na zewnątrz na powierzchni liści pojawia się biaława patyna lub przypadkowo umieszczone plamy srebrzystego koloru. Ta roślina jest dość rozgałęziona, co czyni ją bardzo bujnym buszem, który wygląda bardzo imponująco. Młode pędy takiej Arundinaria mają również bardzo atrakcyjny wygląd ze względu na czerwonawo-brązowy kolor.
Arundinaria Simoni (Arundinaria simoni)
Taka roślina jest bylina. Kłącza wnika głęboko w glebę. Pędy mogą osiągnąć wysokość 6 m. Na powierzchni pędów jest nalot wosku. Są cylindryczne, proste i mają wystające węzły. Roślina jest dość rozgałęziona. Wystarczająco duże blaszki liściowe, pomalowane na ciemnozielone, mają postać lancetowatą lub lancetowatą.Kwiatostany mają formę racemose lub paniculate i składają się z jedno-kwiatowe, długie i raczej luźne kolce.
Grenlandia Arundinaria (Arundinaria viridi-striata)
Pędy mają kolor purpurowo-zielony. Płyty o długości liści sięgają 18 centymetrów, a na ich powierzchni padają żółte pasy. Ma wysokość około 150 centymetrów.
Arundinaria brilliant (Arundinaria nitida)
Wąskie liście o długości mogą osiągnąć 10 centymetrów. Pędy są w kolorze fioletowym. Wysokość pędów może sięgać nawet 300 centymetrów.
Arundinaria Motley (Arundinaria variegata)
Gatunek ten jest najbardziej odpowiedni do uprawy w warunkach wewnętrznych. Liście mogą osiągnąć długość 100 centymetrów i mają bardzo widowiskowy wygląd.
Arundinaria murielae
Gatunek ten jest podobny do genialnej arundinarii, jednak roślina ta ma żółte pędy.
Giant Arundinaria (Arundinaria gigantea)
Ojczyzną są południowo-wschodnie Stany Zjednoczone. W warunkach naturalnych średnica łodyg wynosi 7 cm, podczas gdy na wysokości mogą osiągnąć 10 m. Młode pędy mają niewielkie zdrewnienie, ale w miarę wzrostu stają się całkowicie zdrewniałe. Pędy cylindryczne puste wewnątrz.Roślina jest silnie rozgałęziona, dzięki czemu jest w stanie tworzyć gęste zarośla. Długość arkuszy blachy waha się od 10 do 30 centymetrów, a szerokość - od 2,5 do 4 centymetrów. Mają zaokrąglony kształt u podstawy i zaostrzone końcówki. Ten typ jest odporny na mróz, nie obawia się obniżenia temperatury do minus 30 stopni, podczas gdy liście w okresie zimowym nie spadają.
Co ciekawe, z wiekiem łodygi są całkowicie zdrewniałe i stają się podobne do bambusa.
