Jesienna lub obecna bedłka miodna (Latin Armillaria mellea) to gatunek grzybów z rodzaju bedłek miodowych z rodziny Physalacriaceae. Grzyb należy do jadalnej 3. kategorii.
Opis
| Czapka | Średnica do 10-15 cm Kolor zależy od rosnących w pobliżu drzew i pogody, od jasnobrązowego do oliwkowego. Na środku czapki paleta ciemnieje. U młodych grzybów kapelusz jest pokryty licznymi łuskami, które praktycznie znikają w starych. |
| Zapisy | Stosunkowo rzadko, od prawie białego do brązowego z różowym odcieniem, często z brązowymi plamami. |
| Miazga | Mięsiste, pachnące, jasne, ciemnieją z wiekiem. |
| Noga | Do 12 cm wysokości i do 2 cm grubości, z lekko żółtawym odcieniem. Na nodze zawsze widoczny jest pierścień. |
Kiedy i gdzie zbierać jesienne grzyby?
Jesienne grzyby miodne można znaleźć w lasach liściastych i mieszanych, od podzwrotnikowych po regiony północne, z wyjątkiem wiecznej zmarzliny. Często rosną na polanach, pojawiając się na pniach za 2-3 lata.
Ulubione drzewa: brzoza, dąb, lipa, topola, ale nie gardzą sosną i świerkiem. Grzyby te są pasożytami, to znaczy często rosną na żywych drzewach, ale czują się całkiem dobrze na zgniłych pniach.
Co ciekawe, jeśli grzyby rosną na pniakach, grzybnia świeci w nocy. Jeśli taki kikut wystąpi przypadkowo, pozostaje czekać na ciepłą pogodę z temperaturą powyżej +10 stopni tygodniowo po dobrym deszczu lub gęstej wrześniowej mgle.
Pierwsze jesienne grzyby pojawiają się w lipcu, te ostatnie można znaleźć w październiku, a w regionach południowych nawet w listopadzie.
Wydajność jest po prostu niesamowita. Są lasy, w których w roku grzybowym z 1 hektara zbierają do pół tony tych pysznych grzybów. Rosną w grupach. Na jednym pniu pasuje do setek grzybów, często połączonych z nogami.
Mieszkaniec Summer ostrzega: Niebezpieczne podwójne
Przez pomyłkę możesz zbierać płatki zamiast jesiennych grzybów, w których zarówno kapelusz, jak i noga są pokryte dużymi łuskami. Nie jest trujący, ale nie nadaje się do jedzenia ze względu na sztywną, gumową i trudną do strawienia miazgę, pozbawioną aromatu grzybowego.
Niedoświadczeni zbieracze grzybów mogą zbierać zamiast grzybów jadalnych pseudopody szaro-żółte, szaro-blaszkowate lub czerwono-brązowe. W dwóch ostatnich przypadkach nic złego się nie wydarzy. Grzyby te są warunkowo jadalne, ale lepiej je ominąć.
Fałszywe jałówki żółte siarki są trujące, jeśli zostaną zjedzone, skrzynia może zakończyć się omdleniem i łóżkiem szpitalnym. Ich miąższ jest trujący żółty z nieprzyjemnym zapachem.
Wszystkie fałszywe grzyby nie mają spódnicy na nodze, ale prawdziwe mają ją zawsze. Kolejna różnica między niektórymi fałszywymi grzybami a jadalnymi grzybami jesiennymi: gładka czapka pozbawiona łusek. Kolor płytek nie powinien być szary.
Kalorie, korzyści i szkody
| Zawartość kalorii | Mały: tylko 22 kcal / 100 g. To pozwala na włączenie ich do diety o najbardziej rygorystycznej diecie. |
| Białko | W świeżych grzybach do 2,2 g. Trochę, ale zawierają wszystkie niezbędne aminokwasy. Ponieważ grzyby zawierają 90% wody, po wysuszeniu zawartość białka w nich jest większa niż w mięsie. |
| Tłuszcze i węglowodany | Trochę - odpowiednio 1,4% i 0,5%. |
Ale miodownik to po prostu magazyn minerałów i pierwiastków śladowych.
Tutaj i potas i fosfor, magnez i żelazo. I jest w nich tak dużo miedzi i cynku, że można zaspokoić codzienne zapotrzebowanie, jedząc tylko 100 g tych grzybów.
Miedź bierze udział w hematopoezy, a cynk wpływa korzystnie na odporność i zdrowie reprodukcyjne. Witaminy C i E przyczyniają się do wzmocnienia odporności organizmu.
Witamina B1, w której szczególnie bogate są grzyby miodowe, jest przydatna dla układu nerwowego, w wielu krajach można kupić leki do leczenia chorób sercowo-naczyniowych i nerwowych zawierające te grzyby w aptece. W Austrii miód w proszku jest stosowany jako łagodny środek przeczyszczający, a chore stawy są leczone maścią z ekstraktem z tych grzybów.
W medycynie chińskiej stosowanie tych grzybów jest znacznie szersze: nalewka jest stosowana jako tonik, a proszek jest stosowany na bezsenność, drgawki i neurastenię.
Po specjalnym leczeniu sznury grzybni, zwane kłączami, otrzymują leki na zapalenie żołądka i choroby wątroby, nadciśnienie i ostre infekcje dróg oddechowych. Ten lek jest również przepisywany po udarze.
Grzyby miodowe zawierają substancje, które zabijają Staphylococcus aureus, odporne na wiele antybiotyków. Ich działanie przeciwrakowe jest również badane. Już potwierdzona skuteczność w raku i niektórych innych nowotworach.
Do celów leczniczych używaj tylko młodych grzybów, które nie są dotykane przez owady. Nie ma przeciwwskazań, chyba że ludzie z chorym żołądkiem jedzą je stopniowo.
Stwierdzono także zatrucie grzybów, zwłaszcza zebranych po mrozie, jeśli nie były wystarczająco długo gotowane. Do wszystkich zastosowań żywności, z wyjątkiem suszenia, wszelkie grzyby muszą być najpierw gotowane przez 30-40 minut.
Grzyby miodowe są wyjątkowo smaczne w zupie, szczególnie z fasolą i jako dodatek do gotowanych lub smażonych ziemniaków. Są marynowane i solone, suszone i mrożone na zimę.
Z suszonego proszku w proszku, który służy jako przyprawa, nadając nieporównywalny smak i aromat wielu potrawom.
