Pachistahis - opieka domowa, zdjęcie

Pachistachis (Pachystachys) - wieloletni zimozielony krzew Pochodzenie Ameryki Południowej: jego ojczyzną są lasy tropikalne Meksyku i Peru. W naturze roślina może osiągnąć naprawdę gigantyczne rozmiary, rozciągając się na kilka metrów wysokości i tworząc potężną rozprzestrzeniającą się koronę.

Przy zawartości pokoju pachistachis rozwija się raczej powoli, dodając około 8-13 cm wzrostu rocznie. W domu, bez formowania przycinania, jest w stanie urosnąć do około 120 cm wysokości.

Charakterystyczne cechy krzewu: cienkie, silnie rozgałęzione pędy, długie szerokie owalne liście o nasyconym zielonym odcieniu i spektakularne kwiatostany - „uszy” złotożółtego lub jasnoczerwonego koloru.

Przydatne właściwości pachistachis

Ponieważ pachistachis jest trujący, wartość tej rośliny dla ogrodników leży wyłącznie w jej walorach estetycznych. Bujny krzew pachistachis, zwieńczony niezwykłymi kwiatostanami, może ozdobić się nie tylko mieszkaniem lub domem, ale również będzie wyglądał organicznie w klasach, biurach, bibliotekach i innych miejscach publicznych.

Domowa opieka dla Pachistachis (w skrócie)

Dbaj o pachistachis w domu (szczegółowo)

Lądowanie

Wstępne sadzenie pachistachis odgrywa kluczową rolę w dalszym rozwoju, chociaż nie jest to szczególnie trudne. Roślina jest sadzona na specjalnej glebie, uprzednio nawożonej dowolnym preparatem organicznym. Pachistach nadaje się do mieszanek do roślin ozdobnych lub kwitnących.

Po posadzeniu krzew jest obficie podlewany, dzięki czemu korzenie prostują się w glebie. Po kilku dniach roślina stopniowo zaczyna przyzwyczajać się do światła słonecznego i regularnego podlewania.

Kwitnienia

W naturze pachistachis kwitnie przez cały rok, w warunkach wewnętrznych kwitnienie trwa zwykle od połowy zimy do połowy jesieni. Kwiatostany rośliny przypominają twarde uszy, ich jaskrawożółte płytki, które często mylone są z płatkami kwiatów, są w rzeczywistości zwykłymi przylistkami, z których kwitną prawdziwe kwiaty - nijakie gąbczaste mleczno-białe.

Kwiaty nie utrzymują się długo na roślinie i kruszą się w ciągu 3-4 dni po rozpuszczeniu, a przylistki zachowują swoje piękno i świeżość przez kilka tygodni.

Tryb temperaturowy

Pachistachis, jako roślina tropikalna, jest bardzo ciepłolubny, dlatego najbardziej komfortowym reżimem temperaturowym jest: podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego około 23 ° C (ale nie więcej niż 25 ° C - ciepło hamuje kwitnienie), zimą - około 16 ° C (ale nie mniej niż 14 ° C, w przeciwnym razie roślina może umrzeć z powodu hipotermii.

Domowe pachistachi należy również chronić przed przeciągami i trzymać z dala od „sztucznego” ciepła urządzeń grzewczych.

Rozpylanie

Naturalne siedlisko pachistachis charakteryzuje się wysokim poziomem wilgotności powietrza, który jest trudny do utrzymania w warunkach wewnętrznych. Aby roślina czuła się dobrze w domu lub w biurze, należy ją regularnie spryskiwać ciepłą, miękką wodą.

Ta procedura powinna być przeprowadzana przez cały rok z częstotliwością raz na 2-3 dni.

Opryskując rośliny podczas kwitnienia, należy unikać wilgoci z kwiatostanów.

Oświetlenie

Po nabyciu pachistachis opieka domowa nad nim zaczyna się od wyboru właściwego miejsca „zamieszkania” kwiatu. Tropikalny gość bardzo lubi naturalne światło słoneczne, ale z promieni bezpośrednich może dojść do oparzeń liści, dlatego kwiat należy umieścić na wschodnich lub północno-wschodnich oknach. Podczas uprawy pachistach na południowym parapecie roślina musi być osłonięta przed zbyt jasnym słońcem.

Podlewanie

Liście Pachistachis szybko odparowują wilgoć, dlatego roślina wymagane jest regularne regularne podlewanie: latem - co 3-4 dni, zimą - co najmniej 1 raz na 10-14 dni. Jeśli nie ma wystarczającej ilości wilgoci, sam kwiat powiadomi gospodarza: gdy ciecz odparuje z gleby, korona pachistachis zaczyna tracić turgor, liście stają się ospałe i spadają.

Nie warto eksperymentować z wytrzymałością roślin, ponieważ nawet po bardzo dobrym podlewaniu suszony kwiat nie jest w stanie szybko przywrócić mu poprzedniego zdrowego wyglądu, a liście, które już zwiędły, prawdopodobnie wkrótce opadną.

Gleba Pachistachis

Właściwie dobrana gleba jest głównym warunkiem prawidłowego wzrostu i harmonijnego rozwoju pachistachis. Gleba powinna być luźna i lekko kwaśna. Możesz przygotować podłoże w domu, mieszając darń, torf, próchnicę, glebę liściastą i piasek w stosunku 2: 1: 1: 1: 1.

Normalna wymiana powietrza u korzeni jest zapewniona przez zastosowanie drenażu z rozszerzonej gliny wlewanej do dna doniczki grubą warstwą.

Nawóz i nawóz

Rosnąc pachistachis w domu, musisz zadbać o właściwe odżywianie rośliny na wszystkich etapach rozwoju. Najbardziej odpowiednim czasem do karmienia jest okres aktywnego wzrostu, rozpoczynający się wiosną i trwający do początku jesieni.

Nawozić kwiat złożonymi preparatami co 3-4 tygodnie, aż do początku spoczynku. Przed nawożeniem gleba w doniczce jest obficie podlewana, aby korzenie lepiej wchłaniały składniki odżywcze.

Przeszczep Pachistachis

Doświadczeni hodowcy powinni przeszczepiać młode pachistachis każdego roku.i rośliny, które osiągnęły wiek 4 lat - raz na 2-3 lata lub nawet mniej, koncentrując się na ogólnym stanie krzaków. Jeśli pachistachi zatłoczą się w doniczce, jej liście uschną, aw zaawansowanych przypadkach korona może stać się bardzo cienka z powodu wysuszonych i rozpadających się liści.

W takich sytuacjach roślinę należy pilnie przesadzić do większej doniczki. Warstwę ekspandowanej gliny lub węgla wlewa się do nowego pojemnika o grubości około 3 cm, następnie doniczkę wypełnia się odżywczym podłożem i przenosi do niej roślinę, przeszczep jest zakończony obficie podlewaniem.

Przycinanie

Aby kwiat pachistachis miał zdrowy i zadbany wygląd w domu, jego wydłużone pędy muszą być regularnie cięte i ściskane. Pierwsze przycinanie odbywa się w odległości około 15 cm od ziemi. Pędy nowej warstwy rośliny są ponownie obcinane na poziomie trzeciej pary liści nad śpiącymi pąkami. Podobną procedurę można przeprowadzić na kolejnych poziomach korony.

Wystarczy kilka skrawków rocznie, aby uformować bujny krzew pachistachis z koroną o niezwykłej gęstości i kształcie.

Rozmnażanie pachistachis przez sadzonki

W warunkach uprawy wewnętrznej pachistachis rozmnaża się przez sadzonki. Materiał do sadzenia jest zbierany podczas wiosennego przycinania rośliny. Do ukorzeniania wybiera się sadzonki z dwoma międzywęźlami (czyli posiadającymi dwie pary ulotek). Wzrost korzeni najprawdopodobniej nastąpi w zwykłej wodzie, ale sadzonki można również ukorzenić na dowolnym wilgotnym, luźnym podłożu.

Aby skutecznie ukorzenić sadzonki, tworzą specjalne warunki szklarniowe, pokrywając pojemnik materiałem do sadzenia folią lub szkłem. Taka „szklarnia” musi być regularnie podlewana i wietrzona. Jeśli ukorzeniona roślina nagle zacznie upuszczać liście - nie martw się, jest to normalne. Możesz zapobiec spadaniu liści, odcinając wcześniej połowę z sadzonek, ale to wydarzenie nie jest specjalnie potrzebne.

Pełnoprawne korzenie zwykle pojawiają się na roślinach po 2-3 tygodniach. Po tym czasie młode sadzonki można sadzić w odpowiednich doniczkach. Zaleca się umieszczenie 3-4 sadzonek w każdej doniczce - dzięki temu rośliny będą wyglądać bardziej okazale i efektownie.

Choroby i szkodniki

Pachistachis jest bezpretensjonalną i dość odporną rośliną, ale czasami nadal wpływa na niektóre problemy zdrowotne:

• więdną niższe liście pachistachis- kwiat nie ma wystarczającej wilgoci, konieczne jest dostosowanie trybu podlewania;
• opadają liście pachistachis - jest to zwykły etap rozwoju i starzenia się rośliny, możliwe jest radzenie sobie ze spadającymi liśćmi tylko przy regularnym przeciwstarzeniowym przycinaniu krzewu. Pachistachis może również gwałtownie upuścić liście pod wpływem zimna lub przeciągu;
• pachistachis nie kwitnie - kwiaty kwitną tylko na młodych pędach, aby roślina znów zachwyciła się bujnym kwitnieniem, trzeba ją odmłodzić przez przycinanie i szczypanie. Ponadto roślina może nie mieć wystarczającej ilości słońca, w którym to przypadku jest układana w jaśniejszym miejscu;
• kwiaty pachistachis gniją i opadają - dość rzadkie zjawisko, które występuje z powodu niewłaściwego podlewania i przeciągów;
• jasne liście w pachistachis - Znak braku światła i wilgoci. Zwróć koronę bogaty kolor pomoże dobre oświetlenie i regularne podlewanie;
• czubki liści wysychają i żółkną - w pomieszczeniu, w którym znajdują się pachistachis, suche powietrze i zbyt gorące. Problem można rozwiązać przez częste opryskiwanie rośliny miękką wodą.

Kwiaciarnie mogą również spotkać się z nienaturalnym rozciąganiem pędów roślin, siekaniem liści i kwiatów - są to oznaki niewystarczającego oświetlenia, aby poprawić sytuację, pachistachis należy przenieść w bardziej słoneczne miejsce. A jeśli roślina spowolniła wzrost lub w ogóle przestała się rozwijać - rezerwy żywieniowe zostały wyczerpane w glebie, co oznacza, że ​​pachistachis potrzebuje pilnego karmienia.

Wiele i często chore kwiaty sadzone na ciężkiej glebie lub narażone na zbyt obfite podlewanie. Tylko przeszczep na nowy luźny substrat i ścisłe przestrzeganie reżimu nawadniania może uratować roślinę, która już cierpiała z powodu niewłaściwej pielęgnacji.

Wśród szkodników wykazujących zainteresowanie pachistachis największe zagrożenie dla rośliny stanowią następujące owady:

• przędziorek;
• wełnowiec;
• skali owady i mączliki;
• wciornastki

Rodzaje domowych pachistachis ze zdjęciami i nazwami

Rodzaju pachistachis nie można nazwać licznymi: ma tylko 12 odmian, które różnią się kolorem, kształtem kwiatostanów, a także wielkością krzewu. Najpopularniejszym gatunkiem jest żółty pachistachis (Pachystachys lutea).

Pachistachis żółty (Pachystachys lutea)

Pachistachis żółty to krzew o wysokości około 1 mz gęstą koroną utworzoną przez wyprostowane, częściowo zdrewniałe pędy. Liście o ciemnozielonym odcieniu, szeroko owalne z zwężonymi końcami i wyraźnymi żebrowanymi żyłkami. Kwiatostany mają kształt kolca z jasnożółtymi przylistkami i długimi gąbczastymi kwiatami, pomalowanymi na mleczno-biały odcień.

Bardziej rzadkie odmiany pachistachis, które praktycznie nie są uprawiane w domu, to pachistachis czerwony (P. coccinea) i kolczasty pachistachis (Pachystachys spicata).