Przez wiele stuleci europejskie ogrody zdobiły żywe piramidy, stożki, kule tworzone przez wykwalifikowanych ogrodników.
Moje dłonie od dawna odczuwają swędzenie, by zrobić jakąś postrzępioną postać, nawet bardzo prostą, nawet stożkową. Czytanie książek z początku wytępionych: Europejczycy "przetwarzali" bardzo egzotyczne dla nas bukszpany, cisy, mirt i wawrzyn. Ale potem dowiedziałem się, że możemy służyć jako dobry zamiennik dla zachodniej tui.
Aby utworzyć używane sadzonki kolumnowej tui, które często znajduje się w krajobrazie naszego miasta, Vladimir, i jest bardzo wytrzymały. Łatwo jest znaleźć okazy posadzone około 30 lat temu, przeżyły wiele ekstremalnych zim, a jednocześnie regularnie przynoszą owoce. Ponadto ta tuja ma gęstą koronę i rośnie intensywnie.
Topiary, TopiaryNasiona wysiane przed zimą dały polubowne pędy wiosną. Kiedy sadzonki osiągną wiek dwóch lat, rozprzestrzeniają się swobodniej. W tym samym czasie odrzucił słabe rośliny i uszczypnął szczyty tych, którzy zostali. W shkolke młody tuyki pozostały cztery lata, po czym nadszedł czas, aby je sadzić w stałym miejscu, gdzie już formowania.
Przede wszystkim lądowisko musi być otwarte,aby wszystkie części korony otrzymały wystarczającą ilość światła. Ale w tym samym czasie - chroniony przed zimnymi wiatrami przez budynki, lądowania lub ukształtowanie terenu.
Przed posadzeniem uprawiał glebę na głębokość półtora lub dwóch bagnetów w okręgu o średnicy około 70 cm. Najlepszą ziemią dla tui jest glina wysoko-próchnicza, którą osiągnąłem przez dodanie pyłu.
Thuja zasadzona na miejscu przez kilka lat może rosnąć swobodnie. W tej chwili tylko szczypanie końców niektórych pędów osiowych, aby stymulować krzewienie. Cóż, i bez wątpienia. Ponieważ uwielbia nie tylko wilgotną glebę, ale także wilgotne powietrze, podlewała regularnie w porze suchej, zawsze nawadniając koronę. W celu zatrzymania wilgoci koło pnia drzewa jest ściółkowane kompostem torfowym i gnijącym nawozem naturalnym, które łączą dwie niezbędne cechy, takie jak pojemność wilgoci i płodność.
Właściwie to zacząłem formować dopiero wtedy, gdy rośliny osiągną zamierzoną wysokość. W roli głównego narzędzia najlepiej nadaje się konwencjonalny sekator ogrodniczy.
Istnieje ogólna zasada kształtowania: wysokość sztucznej korony nie powinna przekraczać jednej trzeciej wysokości naturalnej korony, w przeciwnym razie nie będzie możliwe uzyskanie gęstej tekstury.
Topiary, TopiaryKolejnym, nie mniej ważnym, jest przycinanie tylko części rocznego wzrostu. Wieloletnia drewno w drzewach iglastych (grubsze niż 1 cm) jest cięte tylko w przypadku skrajnej potrzeby, a nie wszystkie gałęzie na raz, ale stopniowo, ponieważ stosowanie dużych ran podważa zdrowie rośliny, czasami nieodwracalnie.
I na koniec trzecia: skrócenie lub uszczypnięcie w ucieczkę powoduje przebudzenie leżących u podstaw pąków do spania. Paradoks, ale aby wypełnić denerwującą pustkę w koronie, czasem wystarczy nieco skrócić pobliskie pędy.
Mając trochę praktyki w przycinaniu, zaczynasz intuicyjnie rozumieć, czego potrzebuje roślina i jak będzie ona zachowywać się pod wpływem tego lub tego efektu. Z drugiej strony proces formowania, w istocie, jest kreatywnością. Bez zamieszania, krok po kroku, zbliżasz się coraz bardziej do poprzednio wymyślonej kompozycji. W tym samym czasie wszyscy są rozważani i ważeni. Pomiędzy poszczególnymi "operacjami" mija niekiedy rok, a cały proces trwa 8-10 lat. Początkowo okupacja ta wydaje się nużąca, ale stopniowo zostajesz wciągnięty i zaczynasz cieszyć się tym niespiesznym procesem tworzenia.
Topiary, TopiaryZacząłem formować stożek, gdy sadzonka osiągnęła wysokość około 1,5 metra.Po raz pierwszy uszczypnęłam czubek głowy. W następnym roku ponownie wyciąć górę, a wraz z nią pędy w górnej części korony, wystające poza wyobrażony stożek. W trzecim roku musiałem zrobić to samo, podziwiając, jak dolna część korony stawała się coraz bardziej wypełniona.
Trwało to kolejne 3-4 lata, aż stożek był w pełni ukształtowany. Z daleka wyglądał bardzo imponująco, a blisko był ... luźniejszy. Musiałem poradzić sobie z "dostrajaniem", wyczarowując przyszłe arcydzieło już raz lub dwa razy w ciągu sezonu, ale cztery lub sześć. Ale odkąd korona osiągnęła pożądaną gęstość, przycinam ponownie tylko dwa razy.
Topiary, TopiaryNieco odmienne podejście polega na formowaniu koron, na przykład sferycznych. Zaczął także od szczypania wierzchołków, gdy sadzonka osiągnęła zamierzoną wysokość. W tym samym czasie zaczął opuszczać most poniżej. Przez pierwszy rok starannie przycinał wszystkie pędy na pniu na wysokość 20 cm, smarując rany smugami. W kolejnym roku łodyga "uniesiona" o kolejne 20 cm, a u góry stopniowo uformowała się kulka o średnicy około pół metra. Znowu doskonałość musiała zostać osiągnięta przez kilka lat.
Mówisz, że musisz zbyt długo kręcić? I lubię to. W końcu, w opinii moich innych znajomych, już dawno stałem się podobny do czworonożnego, dla którego 20 wiorst nie jest objazdem.
Autor: A. D. Smirnov.
