Nazwa rośliny pochodzi od łacińskiego "ligularis", "język". Czasami roślina nazywa się tak wśród ogrodników, a nawet gdy sprzedawane na targach iw sklepach.
Przed kwitnieniem wygląda jak kwietnik ozdobnych mocnych liści, po rozpoczęciu kwitnienia wygląda jak jasna pomarańczowa wyspa, która natychmiast przyciąga uwagę i tworzy jasne plamy na tle innych roślin. Jeśli nie ma osobnej polany na buzulnik, należy ją sadzić w tle, ponieważ roślina jest silna, wysoka. Dobry do mixborders. Wygląda bardzo pięknie i czuje się dobrze w pobliżu wody.
© Drew Avery
Buzulnik lub Liguliria (łac. Ligulária) - Rodzaj wieloletnich traw rodziny Astrovye (Asteraceae), łączący około sto pięćdziesiąt gatunków gatunków euroazjatyckich.
Niektóre gatunki są wykorzystywane w ogrodnictwie jako rośliny ozdobne.
W Europie, Azji i Afryce rośnie około 150 gatunków. Kilka gatunków rośnie na frontach Azji, Kaukazu i Europy. W byłym ZSRR rośnie 40 gatunków. Największa różnorodność gatunkowa w Azji Środkowej (15) i na Dalekim Wschodzie (13). Na Sachalinie występują 2 gatunki, u Kurylów - 1 gatunek (nie ma wspólnych).
Wieloletnie rośliny kłączowe. Pędy wyprostowane, do 120 cm wysokości.Liście są duże, do 50 cm średnicy, ułożone w regularny sposób. Kwiatostany - kosze zbierane w kwiatostanach, kwiatostany racemose lub corymbose, rzadko - samotne. Kwiaty brzeżne to trzcina, żółta, pomarańczowa lub biaława, ułożona w jednym rzędzie; środkowy - rurkowaty, żółty lub brązowy. Achenes podłużne.
© photo.jhassy
Dorastanie
Lokalizacja: Bouzulniki - rośliny tolerujące cień i wilgoć, w ogrodzie lepiej rozwijają się w półcieniu, choć z obfitym i regularnym podlewaniem czują się dobrze w słońcu.
Gleba: wymagają bogatej w składniki odżywcze, wilgotnej gleby. Rosną na ciężkich, niepłynnych glebach gliniastych i tolerują czasowe powodzie.
Opieka: na wiosnę pożądane jest poluzowanie i ściółkowanie gleby. Latem pielęgnacja sprowadza się do regularnego nawadniania i zawiązków kwiatostanów. Jeśli rośliny są sadzone na żyznej glebie, nie mogą się odżywiać. Po kwitnieniu kwiatostany są usuwane, gdy nasiona nie są potrzebne, podczas gdy rośliny zwiększają rozmiar i liczbę liści, zachowując efekt dekoracyjny do połowy października.. Część nadziemna lepiej jest ciąć jesienią.Zimą gleba wokół roślin jest pożądana do ściółkowania. na otwartych przestrzeniach w upalne dni konieczne jest dodatkowe podlewanie. Bouzulniki nie są dotknięte przez szkodniki i choroby. Jedynym szkodnikiem są ślimaki, jedzące młode i nawet dorosłe, skórzaste liście. Rośliny zimą bez dachu nad głową.
Powielanie: dzieląc krzaki i nasiona wysiane na wiosnę. Sadzonki kwitną przez 3-4 rok. Rośliny sadzi się wiosną, w maju, a jesienią, we wrześniu-październiku. W razie potrzeby można przesadzić latem, odcinając część nadziemną. Oczywiście w tym przypadku nie ma potrzeby marzyć o efektach dekoracyjnych. Podział buszu produkowanego na wiosnę. Odległość lądowania od 50 do 100 cm.
Choroby i szkodniki: Odporny na choroby i szkodniki, ale może cierpieć z powodu ślimaków.
© spierzchala
Gatunek
Sprzęt Buzulnik - Ligularia dentata.
Ojczyzna - Chiny, Japonia.
Spektakularna roślina do 100 cm wysokości. Liście są duże, kruche, zebrane w rozecie. Kwiatostany - kosze o średnicy 7-8 cm zebrane w kwiatostanach wiechowatych. Kwiaty trzciny są jasnożółte, rurkowate - jasnobrązowe. Kwitnie w sierpniu - 30 września. Przynosi owoce. W kulturze od 1900 roku. Zimowy-odporny, ale w ostre zimy może nieco zamarznąć.
Istnieją odmiany:
- Desdemona - z liliowo-brązowymi liśćmi i ognistymi pomarańczowymi kwiatami
- Otello - do 90 cm wysokości z intensywnymi purpurowymi dużymi liśćmi o średnicy do 50 cm i mandarynkowo-pomarańczowymi kwiatostanami o średnicy do 13 cm, kwitnie od początku września przez około 40 dni.
Buzulnik Vorobyev - Ligularia vorobievii.
Ojczyzna - Daleki Wschód.
Wieloletnie, w sprzyjających warunkach, tworzy potężne krzewy o średnicy do 1,2 m, z szypułkami do 2 m wysokości. Liście są grube, skórzaste, zaokrąglone, ciemnozielone. Kwiaty są duże, jasnożółte, skupione w racemes. Bloom w sierpniu. Nasiona kiełkują w ciągu 14-42 dni, nierównomiernie w temperaturze około 15 stopni. Są światłoczułe, więc wysiewa się je na powierzchni bez zamykania się.
Wilson Bouzulnik - Ligularia wilsoniana.
Ojczyzna - Chiny Środkowe.
Roślin do 150 cm wysokości. Pędy są proste, lekko rozgałęzione. Podstawowe liście są duże, reniformujące, na długich ogonkach. Kosze są żółte, do 2,5 cm średnicy, liczne, zebrane w stojące kwiatostany. Kwitnie od lipca 35-40 dni. Niezbędne jest zimowe, ale zapobiegawcze mulczowanie i schronienie w przypadku ostrej zimy. W kulturze od 1900 roku.
Bouzulnik Wica - Ligularia veitchiana.
Ojczyzna - zachodnie Chiny.
Wieloletnia roślina do 200 cm wysokości. Radykalne liście w kształcie serca do 40 cm długości, o ostrych zębach. Liczne kosze kwiatowe są żółte, zebrane w kolczasty kwiatostan. Kwitnie w sierpniu 35-40 dni. Niezbędne jest zimowe, ale zapobiegawcze schronienie w przypadku ostrej zimy. W kulturze od 1905 roku.
© echoforsberg
Bumper Camper - Ligularia kaempferi.
Ojczyzna - Japonia.
Wieloletnie ziele kłączowe. Liście są liczne, okrągłe lub owalne do 25 cm średnicy, nierównomierne, zielone. Ogonki liściowe są owłosione. Kosze są jasnożółte, do 5 cm średnicy, na rozgałęzionych szypułkach długości 40-50 cm, zebrane w corymbose kwiatostany.
Złota odmiana tego gatunku (odmiana Aureo-maculata hort.) Uprawiana jest w otwartym terenie na wybrzeżu Morza Czarnego w Rosji. Wieloletnie zioło o pięknym, dużym, zaokrąglonym kącie, jaskrawozielone ze złotymi plamami, podstawne liście na długich ogonkach. Kwiatostany są małe, żółte. Kwitnie w maju.
Wielkolistny Buzulnik - Ligularia macrophylla.
W stanie dzikim rośnie w zachodniej Syberii, Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie. Występuje na wilgotnych łąkach oraz wzdłuż rzek i strumieni.
Dolne podstawy liści dlinnochereshkovye.Eliptyczny, sino, 30-45 cm długości, kwitnie w połowie lata. Kosze kwiatostanów są żółte, liczne, zebrane w przypominający pędzel wiechy.
Kwitnienie łodygi do 150 cm wysokości. Zima-hardy bez schronienia. Dobry w tle mixborder.
Buzulnik palchatolopastny, lub palmate - Ligularia x palmatiloba.
Imponująca roślina do 1,8 m wysokości i 0,9 cm średnicy. Dolne liście są duże, zaokrąglone, głęboko ryflowane. Duże żółte kwiaty w pionowym, luźnym racemose. Kwitnienie w lipcu i sierpniu. Roślina domaga się wilgotności gleby.
Prusvalski Buzulnik - Ligularia przewalskii.
Ojczyzna - Mongolia, północne Chiny.
Wieloletnie zioło do 150 cm wysokości. Różni wdzięczne, mocno przycięte liście ostropalchatye na cienkich rudobrąglowych ogonkach. Kosze są małe, żółte, zebrane w kolczaste, wąskie kwiatostany o długości do 50-70 cm, których wierzchołki lekko zwisają. Przez czas kwitnienia - jest to jeden z najwcześniejszych buzulnikov: jego kwitnienie rozpoczyna się od końca czerwca i trwa przez 30 dni. Zaleca się sadzić w wilgotnej żyznej glebie. Najlepszy ze wszystkich wygląda w pobliżu zbiorników i dużych łóżek. Wygląda świetnie z Arencus 'Zweiweltenkind'.
Tungut buzulnik - Ligularia tangutica.
Ojczyzna - Chiny.
Sinotalia Tangut (S. tangutica), znana pod nazwami Tangut Ligulyaria (L. tangutica), lub Tangut Tusk (Senecio tangutica), czasami uprawiana jest w ogrodach botanicznych. Spektakularna roślina, częściowo przypominająca buzulnik Przewalskiego (L. przewalskii), ale ma korzeń bulwiasty. Bulwy tworzą rozłogi, a roślina w ten sposób łatwo rozmnaża się wegetatywnie. Pędy mało rozgałęzione do 70-90 cm wysokości. Liście są ażurowe, głębokie z wąskimi płatami. Kwiaty są małe, w wydłużonym kwiatostanie, żółty. Kwitnie w lipcu - sierpniu. Bardzo stabilna roślina, która najlepiej rośnie na wilgotnych, czasem ciężkich glebach gliniastych w zacienionych miejscach. Możesz go pomnożyć i posiać, ale prawie nie daje samosiewu. Zasłony powinny być ograniczone do nadmiernego rozwalania.
© spierzchala
Liściasty bouzulnik - Ligularia stenocephala.
Ojczyzna - Północne Chiny.
Blisko do bulwaru Przewalskii. Różni się większymi kwiatami i ostrymi liśćmi w kształcie serca.
W kulturze występuje hybryda pomiędzy Ligularia przewalskii i Ligularia stenocephala, która nazywa się "The Rocket". Wziął znaki obojga rodziców: kwiaty o średnicy do 5 cm na prostych ciemnych szypułach do 150-200 cm wysokości. Liście gęste sertsevidny o zgrubnie postrzępionych krawędziach. Zima-hardy bez schronienia.Jesienią liście tej odmiany są malowane w eleganckie purpurowo-szkarłatne odcienie. Piękne w towarzystwie Rodgersii na skraju wody.
Buzulnik, - Siberian Ligularia - Ligularia sibirica.
Roślina szeroko rozpowszechniona na Syberii i w Europie Środkowej. Na brzegach stawów, trawiaste bagna, zarośla krzewów, bagnistych, alkaliczne, alpejskich i łąk podgórskich.
Roślina wieloletnia 30-130 cm wysokości. Skrócone kłącze, proste łodygi, rowkowane u podstawy - z włóknistych pozostałości martwych liści, zielony, czasami na dole czerwonawe, nagie lub owłosione niejasno lub lekkie brązowe włosy kilkuczłonowe.
Sercowate liście rozety, jajowate, sercowate, rzadko trójkątne, w kształcie serca lub nerek kształcie, 4-23 cm długości i 7-15 cm szerokości, tępy lub krótko priostrennye, na skraju - sinuate zębach, bezwłosy lub owłosione spód z niejasno brązowymi włoskami baza ostrza zwykle tępe nieco rozbieżne ogonek 1,5-3 razy długość płyty na bazie spienionego w nieskończenie krótka pochwa. Niższe liście łodyg podobne do podstawowych, ale mniejsze, na krótszych ogonkach, ale z dłuższymi pochewkami.Górne liście łodyg mają trójkątny lub trójkątny kształt w kształcie serca, wzdłuż krawędzi - małymi zębami, na krótkich ogonkach, rozciągają się w spuchniętej pochwie.
Kwiatostan jest podłużny, prosty, racemiczny z 5-50 koszyków; łodygi pod kwiatostanem i szypułkami owłosione z krótkimi brązowymi włosami, często z domieszką drobnych białych włosów; wypustki jajowate-lancetowate, lancetowate lub liniowe, długie szpiczaste, 2,5-5 cm długości. Kosze wraz z kwiatami trzciny 2,5-4,5 cm średnicy, przy kwitnieniu - opadanie.
Owijka ma kształt dzwonu, długość 9-11 mm i szerokość 7-12 mm, goły lub lekko pajęczynowy, często z domieszką wielokomórkowych włosów, u podstawy z 2 lancetowatymi liniowymi lub liniowymi listkami o długości równej długości owijki lub nieco krótszej; jej zewnętrzne listki są liniowe, lancetowate, wewnętrzne lancetowate lub szeroko lancetowate, z szeroką błoną. Kwiaty trzciny są żółte, w tym 7-11, 10-20 mm długości i 3-5 mm szerokości. Kwiaty cylindryczne Corolla o długości 7,5-8,5 mm, z wydłużoną częścią o wąskim dzwonie, długość 4,5-5,5 mm. Kępka żółtawa lub brązowawa, o długości około 6 mm. Niełupki żółtawobrązowe, długość 4-5 mm. Kwitnie od lipca do początku września. Propagowane przez nasiona i sadzonki korzeniowe.
Buzulnik Fisher - Ligularia fischeri.
Syberia, Daleki Wschód, Mongolia, Chiny, Japonia. Na wilgotnych łąkach, w rzadkich lasach, w zaroślach krzewów.
Roślina wieloletnia 30-150 cm wysokości. Kłącze jest skrócone, łodygi są proste, proste, z rowkiem, u podstawy z włóknistymi pozostałościami martwych liści, owłosione z brązowawo kędzierzawymi wielokomórkowymi włoskami. Liście rozetowe mają kształt sercowaty, nerkowo-sercowaty, rzadziej lancetowaty, o długości 12-23 cm i szerokości 10-25 cm, zaokrąglone lub krótko zakończone u góry, na cienkich długich ogonkach. Dolny liść łodygi podobny do rozety; średni - mniejszy, spiczasty, krótki, uskrzydlony, z ogonkiem podstawy ogonki; te najwyższe są małe, siedzące, z podstawą.
Buzulnik Hessei - Ligularia x hessei.
Czy jest hybrydą buzulnikov zębate i Wilson (Ligularia dentata (A. Gray) H. Harax wilsoniana (Hemsl.) Greenm ...).
Z wyglądu, ta hybryda jest bliżej zębatego buzulnika - kosze są zbierane w dużej corymbose, ale bardziej luźny kwiatostan. Kwiaty rumianku o średnicy około 5 cm. Liście są trójkątne w kształcie serca, gęsty gęsty krzew o średnicy powyżej 1 mi wysokości ponad 2 m. Hussei kwitnie w sierpniu przez 30-40 dni.Ma odmiany, które różnią się wysokością, kolorem liści, szypułkami i kształtem kwiatostanów: "Laternchen", "Gregynog Gold".
© Abalg
