Kukurydza cukrowa to roślina jednoroczna z żółtymi, białymi lub dwukolorowymi płatkami. Długi okres wegetacji, rozpoczynający się po posadzeniu, powinien odbywać się w warunkach całkowitego braku szronu. Ponieważ kukurydza jest zapylana za pomocą wiatru, najlepiej sadzić ją w dużych blokach, a nie w pojedynczych rzędach. Obecność wczesnych, średnich i późnych odmian ma pozytywny wpływ na wielkość plonu. Jeśli przegapisz optymalny czas zbierania, cukier zamieni się w skrobię, a kukurydza szybko uschnie.
Lądowanie
Kukurydza jest bardzo wymagająca na glebie. Jesienią odkopać gnojowicę lub kompost na ziemię i pozostawić na zimę.
Nie zalecamy sadzenia nasion w pomieszczeniu do późniejszego przeszczepienia do otwartego podłoża.
Dwa tygodnie później, po zakończeniu wiosennych przymrozków, można zasiać nasiona. Sprawdź, czy temperatura gleby wynosi co najmniej 15 stopni dla udanego kiełkowania (18 dla bardzo słodkich odmian). W zimnych miejscach podłoże powinno być pokryte czarną folią, aby utrzymać ciepło, a kukurydza powinna być sadzona przez wykonane otwory.
Nasiona powinny znajdować się na głębokości około 3 cm i w odległości 10-15 cm od siebie.Pomiędzy rzędami pozostaw 70-90 cm, w celu pełnego zapylenia należy odpowiednio zaplanować ten obszar terenu. Nie sadzaj dwóch długich rzędów. Zamiast tego umieść sadzenie w blokach składających się z co najmniej 4 rzędów.
Możesz również dodać nawóz bezpośrednio w momencie sadzenia, co powoduje szybki wzrost kukurydzy. Jeśli jednak masz pewność, że gleba jest płodna, ten krok można pominąć. Swobodnie wylewaj wszystkie obszary nasionami.
Opieka
Kiedy rośliny rosną do wysokości 7-10 cm, rozrzedz je tak, aby odległość pomiędzy pędami wynosiła 20-30 cm. Uważaj, aby nie uszkodzić korzeni podczas pielenia.
Gleba powinna być mokra i mieć dobry drenaż. W regionach suchych należy dopilnować, aby kukurydza była obficie podlewana (korzenie znajdują się blisko powierzchni), na podstawie obliczenia 22 litrów wody na metr kwadratowy. m. Ściółkowanie pomoże spowolnić parowanie wilgoci, co znacznie ułatwi opiekę nad roślinami.
Szkodniki
Główne zagrożenie dla kukurydzy to:
- szopy;
- cętkowane liść chrząszcze;
- mielone pchły;
- gąsienice.
Kukurydza powinna być okresowo sprawdzana pod kątem obecności szkodników. Jeśli znaleziono gąsienice lub chrząszcze pcheł, traktuj je dostępnymi środkami.Im szybciej pozbędziesz się owadów, tym lepsze będą żniwa.
Zbieranie i przechowywanie
Zbioru należy rozpocząć, gdy frędzle stają się brązowe, a kolby zaczynają puchnąć. Jądra muszą znajdować się na etapie mlecznym. Przynieś swoje uszy, aby uwolnić łodygę.
Słodkie odmiany tracą smak wkrótce po zbiorach. Więc przygotuj się do natychmiastowego spożycia kukurydzy lub zachowaj ją. To również nadaje się do zamrożenia. Zostaw kilka głów ulubionej odmiany na łodygach, aby uzyskać pełne dojrzewanie. Oczyść je jesienią po wyschnięciu łodygi. Zbiory są dobrze przechowywane w wentylowanym, suchym pomieszczeniu. Wiosną używaj nasion do sadzenia.
Polecane odmiany
Istnieją 3 rodzaje kukurydzy cukrowej:
- normalny;
- o wysokiej zawartości cukru;
- super słodki.
Każdy z nich zawiera inny poziom sacharozy, który zmienia smak i teksturę kukurydzy. Gatunki Sweeter po zebraniu zachowają dłużej swoją słodycz.
Oto kilka przykładów:
- Iochif - sredneplodny o normalnej zawartości cukru (żółty).
- Silver Queen - ma normalną zawartość cukru i dobrą odporność na choroby (biały).
- Challenger to super-słodka odmiana o wysokiej wydajności (żółta).
- Pristin - wysoka zawartość cukru, dobry smak (biały).
Być może w twoim rejonie zamieszkania używane są inne odmiany słodkiej kukurydzy. W przypadku obszarów podmiejskich preferowane jest wybranie odmian strefowych. Tylko w ten sposób można uzyskać dobre zbiory i cieszyć się smakiem słodkiej kukurydzy uprawianej własnymi rękami.
