Najbardziej bezpretensjonalny, prawie bezobsługowy i odporny na wszystkie cynie przedstawicieli Cynia to wąskolistna Cynia. Jest to niesamowita, rosnąca roślina sama w sobie, zdolna z powodzeniem radzić sobie z rolą uniwersalnego flymastera. Musi być uprawiana każdego roku ponownie. Ale wszystkie wysiłki rekompensują niesamowite właściwości tej rośliny. Jasne liście i proste, promienne kwiaty rumianku sprawiają, że poduszki z wąskich liści Cynia w jasnej dekoracji letnich klombów.
Cynia wąskolistna - cechy rosnące i miejsce w ogrodzie.
Bezpretensjonalne i mało modne cynie o wąskich listkach
Cynk wąskolistny jest często nazywany nieokreślonym krewnym gwiaździstego, po raz kolejny odzyskując swoją dawną popularność zygzakowatych. Ale uważanie go za mniej utalentowaną roślinę byłoby wielkim błędem. Ta cynia może dawać szanse na gwiezdne odmiany i hybrydy i zaskakiwać znacznie bardziej dekoracyjnie, niż można się tego spodziewać. Lubimy też nazywać ją Zinnia Mexican. Ta roślina jest rzeczywiście meksykańskim endemitem i jest jednym z podstawowych imigrantów z Meksyku lub Ameryki Środkowej.
Cynia wąskolistna (Zinnia angustifolia) - zwarte, gęsto rozgałęzione i gęsto ulistnione trawiaste rośliny jednoroczne. Jest to ta sama, krótko żyjąca i nieszczęśliwa roślina, jak wszystkie zinni, ale z bardziej dekoracyjnymi liśćmi. Atrakcyjność kwitnienia i zieleni w tej roślinie jest w przybliżeniu równa, co pozwala nam klasyfikować ten gatunek cynii i jej formy odmianowe jako uniwersalne ulotki.
Średnia wysokość krzewów w cyniach wąskolistnych ograniczona jest do 30 cm, choć najczęściej jest to o wiele bardziej zwarta roślina. Maksymalna wysokość odmian w idealnych warunkach wynosi około 40 cm, roślina rozwija się w postaci gęstej, dobrze rozgałęzionej od podstawy, wyprostowanej krzewu z mocnymi, stabilnymi, dość mocnymi pędami.
Ze względu na rozgałęzianie roślina, gdy sadzi się ją w grupach, tworzy piękne, gęste tablice, które wyglądają elegancko nawet przed kwitnieniem lub gdy jest rzadko kwitnące. Grube liście - główna zaleta tego typu cyni. Liście lancetowate, siedzące, z lekko spiczastą, ale wydłużoną końcówką. Przy długości 5-6 cm podstawa liści jest ograniczona do maksymalnie 2 cm szerokości.
Na pędach liście układa się parami.Kolorowa zieleń wąskolistna tylko zwiększa jej atrakcyjność. Nie ciemny, ale średnio zielony z ciepłymi odcieniami kontrastuje pięknie z większością kwitnących bylin i letników.
Okres kwitnienia cyny wąskolistnej trwa od połowy lata, kiedy roślina wtapia się w chór najlepszych pilotów ogrodowych, którzy osiągnęli szczyt kwitnienia, i trwa tak długo, aż ogród jest naprawdę ograniczony zimowym oddechem. Czasami przy dobrej pogodzie, latem i wczesną jesienią, rośliny kwitną nawet po pierwszych zimnych zatrzaskach, ale wciąż nie mogą znieść mrozu.
Kwiatostany wąskolistnej cynii są typowymi, prostymi koszykami z wypukłym środkiem małych kwiatów rurkowych i kwiatów trzciny tworzących zwarte koło. Kosze o średnicy wąskiej liściastej nie przekraczają 4 cm, często mniejsze rozmiary są kompensowane liczbą kwiatów.
Widmo koloru wąskolistnej cyny jest raczej nudne. Czyste żółte, białe, czerwone, pomarańczowe kwiaty kwiatów trzciny i ciemnobrązowe lub pomarańczowe odcienie trzciny są opcjami. W roślinach odmian, podstawa lub czubek kwiatów trzciny czasami różni się kolorem,dzięki pełzającej plamie pełzającej brązowej lub pomarańczowej.
Zinnias owoce wąskolistne obficie w każdym klimacie. Rośliny tworzą gęste, owalne-kliny, niezbyt eleganckie nasiona, niosące duże i kiełkujące nasiona do czterech lat.
Widmo koloru wąskolistnej cyny jest raczej nudne.
Odmiany i odmiany Cynia wąskolistna
Liczba odmian Cynia wąskolistna nie może pozwolić sobie na wdzięku cynie, ale zakres pozwala wybrać rośliny do dowolnej kompozycji ogrodu i pod dowolną paletę kolorów. Wybór tej rośliny jest głównie ukierunkowany na uzyskanie jasnych odmian o zróżnicowanej kolorystyce i zwiększonej krzaczastości, a także odmian z małymi koszyczkami z kolorowych kwiatostanów, które mogą kwitnąć do zimy. Poszczególne odmiany są mniej powszechne niż odmiany.
Najlepsze odmiany wąskolistnej cynii to odmiany, które już stały się legendarne:
- stopień "Stary Meksyk" (Stary Meksyk) - niesamowite ogniste cynie z wyciszonymi czerwonymi kwiatostanami, na których cytrynożółte czubki kwiatów trzciny wydają się oślepiać;
- stopień "Glorienstein" (Glorienschein) - zwarta, niewymiarowa odmiana o wysokości do 25 cm z małymi lecz jasnymi koszami kwiatostanów o brązowej barwie i pomarańczowej podstawie płatków trzciny, podkreślona jasnym pomarańczowym środkiem;
- stopień "Sombrero" (Sombrero) - piękne i kompaktowe cynie z gęsto umiejscowionymi liśćmi i niesamowitymi ceglastoczerwonymi koszami kwiatostanów, ozdobione cienką, pełną wdzięku, ognistą ramką.
Mieszanki odmian stały się prawdziwymi legendami, a większość ogrodników woli w ten sposób rosnąć w wąskich liściach cyny, gdy można uzyskać różnobarwną kompozycję, nawet przy użyciu pojedynczego pakietu nasion.
Najpopularniejsza wersja odmian - "Perski dywan" (Perski dywan), prezentowane praktycznie u każdego producenta nasion w wersji własnej Letniki. Jest to mieszanka cyni z czerwonymi, żółtymi i brązowymi kolorami małych kwiatostanów, które dzięki gęstym liściom tworzą dywany wyglądające jak dywany.
Znane są również inne odmiany cynii o wąskolistnych liściach:
- różnorodna mieszanka "Klasyczny" (Klasyczny) z biało-żółto-pomarańczową paletą i pełzającymi pędami, które pozwalają roślinie na wykorzystanie jako roczna dekoracja terenu;
- pełzająca mieszanina "Starlight" (Gwiazdka jasna) z żółto-pomarańczowymi kolorami i ciemniejszymi liśćmi, bardzo cienkimi i rozłożystymi pędami, może być również uprawiany jako roczna okrywa gruntowa;
- różnorodna mieszanka "Sweetie" (Candy) - niesamowity zestaw różowo-żółto-pomarańczowo-pomarańczowych zinnias z pastelowymi odcieniami cukierków;
- różnorodna mieszanka "Pasek z cukierkami" (Candy Stripe) z jagodowymi żółtymi, czerwonymi i wiśniowymi odcieniami kwiatostanów.
Cynia wąskolistna (Zinnia angustifolia), odmiana "Sombrero" (Sombrero).
Cynia angustifolia (Zinnia angustifolia), odmiana "Stary Meksyk" (Stary Meksyk).
Cynia angustifolia (Zinnia angustifolia), mieszanka odmian "Candy" (Candy).
Wykorzystanie cyny o wąskich listkach w projektowaniu ogrodu
Zinnia wąskolistna jest wszechstronnym, bezpretensjonalnym pisarzem letnim, który jest lepszy dla tych, którzy lubią ograniczać pielęgnację ogrodu do minimum, bez rezygnacji z jasnych sezonowych akcentów. Roślina ta, przede wszystkim łącząca bezpretensjonalność z typowo letnimi nasyconymi farbami, jest uniwersalnym niewymiarowym ulotką.
Cynia wąskolistna - bardziej odpowiedni wybór do kompozycji o naturalnym stylu i jasnym kraju. W ogrodach nostalgicznych i babskich manifestuje swój lekko w stylu vintage urok, zwłaszcza jeśli używa się odmian o zróżnicowanym smaku.Ale w stylu krajobrazowym ta cynia może stworzyć efekt pstrokatego dzikiego dywanu lub mozaiki.
Cynia wąskolistna może być sadzona w różnych kompozycjach:
- na rabaty kwiatowe i plamy barwne;
- dekoracje trawników;
- puste zamknięcia;
- w mieszankach wzorzystych lub dywanowych;
- aby utworzyć niską linię graniczną lub maskującą;
- w niskich rabatach kwiatowych z jednorocznych;
- jako osłonę naziemną lub tablice kwitnące;
- jako alternatywa dla kwitnącej łąki;
- do dekoracji ogrodu, w szczególności do mieszanych nasadzeń na ozdobnych łóżkach.
Jest to jedna z najlepszych odmian cynii do napełniania dużych pojemników przenośnych i dziewcząt z kamieni. Cynia jest wąskolistna, choć przegrana pod względem przejawiania się do niskich klas elegancji cynii, ale nadal wygląda dobrze w projektowaniu doniczkowego ogrodu i balkonu.
W przypadku cyny wąskolistnej bardziej przydatne są skarłowaciałe i krzaczaste letniki - roczne astry, skarłowaciałe nagietki i nagietki, wonna werbena i turecki goździk obecnie niedoszacowane.
Cynia wąskolistna dobrze wygląda w ogrodzie doniczkowym i balkonie.
Cechy rosnących cyni wąskolistnych
Ciepłolubne i kochające światło, cynie wąskolistne w ogrodzie wolą otwarte, niezbyt wietrzne, słoneczne tereny. Ciepłe południowe boki najlepiej pasują do tej muchy. Tam, gdzie królują silne przeciągi, lepiej jest chronić Cynia, wybierając wyższych partnerów.
Ten gatunek cynii jest dobrze rozwinięty w każdej luźnej, lekkiej glebie. Lepiej unikać kwaśnych i wapiennych gleb, poprawiając ich reakcję. Dojrzała materia organiczna i nawozy mineralne umożliwiają uzyskanie obfitszego kwitnienia, ale ta cynia rozwija się dobrze w każdej "przeciętnej" glebie ogrodowej. Świeża organiczna roślina nie robi.
Sadzenie cyny wąskolistnej
Sadzonki z wąskolistnej cynii sadzi się według standardowych zasad. W przypadku dużych nasadzeń można użyć sadzenia w rzędach, ale lepiej jest sadzić w małych otworach do sadzenia wykopanych przez wielkość ziemistej sadzonki. Roślina nie boi się kontaktów z korzeniami, ale adaptuje się dłużej i trwa dłużej. Minimalna odległość podczas sadzenia jest równa średniej wartości szacowanej wysokości rośliny. Zazwyczaj zinni wąskolistne sadzi się 25 cm między krzewami.
W regionach o surowych zimach cynie wąskolistna sadzi się dopiero w czerwcu, po zakończeniu primorozka wiosną. W południowych regionach sadzonki można sadzić w maju.
Wymagania dotyczące wilgotności i pojenia
Zinnias wąskolistny są uderzająco odporne na suszę. Jeśli nie mówimy o wyjątkowo długotrwałej suszy, roślina może obejść się bez nawadniania. Jeśli pogoda jest nietypowa, w okresie kwitnienia w okresie letnim, 1-2 nawodnienia wspomagającego przeprowadza się z głęboką namaczaniem gleby.
Orientacja, czy konieczne jest podlewanie cynii, jest lepsza z powodu liści: ich więdnięcie i nie prostowanie rano wskazuje, że roślina doświadcza krytycznego braku wilgoci. Podlewanie gęstych krzewów jest łagodniejsze, bez rozbryzgiwania liści, a jeszcze bardziej - kwiatostanów. Doniczkowe cynie są podlewane po wysuszeniu gleby na pół.
Przycinanie i formowanie roślin
Aby cynia wąskolistna rozkwitła tak długo, jak to możliwe, lepiej jest, aby roślina szybko usuwała zacieki i aby nasiona nie zaczęły dojrzewać. W przypadku utraty efektu dekoracyjnego podczas długotrwałych deszczy, możliwe jest selektywne przycinanie silnie uszkodzonych liści lub pędów. Po tym, jak roślina cierpi z powodu mrozów, można usunąć cynie z klombów: niskie krzewy nie mogą się pochwalić dekoracyjnością, nawet jeśli nasiona są dojrzałe i nie ma sensu pozostawiać ich aż do wiosny.
Do cyni wąskolistnej kwitną tak długo, jak to możliwe, roślina jest lepiej szybko usunąć blednące pąki.
Górny opatrunek na cynie wąskolistną
Podczas uprawy w glebie składników odżywczych nie można karmić cyni liściowych. Aby uzyskać bardziej obfite kwitnienie po rozpoczęciu kwitnienia pierwszych kwiatów, można wykonać dodatkowe nawożenie za pomocą standardowych nawozów mineralnych w standardowej dawce. Zinnias kontenerowy wąskolistny karmi się co 3-4 tygodnie, stosując złożone preparaty do letników lub roślin doniczkowych.
Kontrola szkodników i chorób
W przeciwieństwie do pełnej wdzięku cynii, wąskolistna prawie nigdy nie choruje. Tylko przy wyjątkowo gęstych nasadzeniach o stałej wilgotności na roślinach mogą pojawiać się ślady różu lub plamki, a problem można rozwiązać tylko jedną metodą - usuwając i niszcząc uszkodzone części lub rośliny.
Ślimaki zjadają ten gatunek cyni mniej niż zinnias odmianowy.
Reprodukcja cynii wąskolistnej
Pomimo dużej wytrzymałości, wąskolistna cynia jest uprawiana głównie przez sadzonki i nasiona (z wyjątkiem południowych regionów o łagodnym klimacie, gdzie rośliny mogą być zasiewane bezpośrednio do gleby w kwietniu i na początku maja).W latach sukcesów siew pod koniec maja produkuje kwitnące zinnias na jesienne kompozycje.
Po wysianiu w szklarni w maju kwitnienie opóźnia się o zaledwie kilka tygodni. W glebie nasiona wysiewa się na głębokość około 1-2 cm, w lekkie podłoże, w rzędach, niezbyt gęste uprawy. Pociera się, gdy rośliny stają się silniejsze.
Siewki są namaczane do sadzonek i wysiewane w kopalniach lekkich na głębokość ok. 1 cm W jasnym świetle i temperaturze powietrza nie mniejszej niż 22 stopni pod szkłem lub folia z cyni kiełkują dość szybko. Szkło jest natychmiast usuwane, rośliny szybko rosną. Podczas ciągnięcia do pędów posypujemy ziemię. Zinnias nurkuje po zwolnieniu drugiego lub trzeciego prawdziwego liścia.
