Nasi przodkowie nazywali to puszyste zwierzęce Veveritsa lub Veksha. Dla nas to leśne piękno znane jest jako wiewiórka.
Białka należą do rzędu gryzoni, podobnie jak myszy, świstaki, wiewiórki itp. W sumie na świecie istnieje około 50 rodzajów wiewiórek. Ale w WNP są tylko 2 gatunki - zwyczajna wiewiórka i perska.
Wspólna wiewiórka jest tu powszechna niemal wszędzie, z wyjątkiem ekstremalnej północy i południa (step i pustynna strefa). Preferuje bogate pastewne lasy, ciemną iglastą i liściastą tajgę, mieszane lasy. Najwyższą gęstość populacji wiewiórek odnotowano na Syberii - do 500-600 sztuk na 1000 hektarów.
W regionie moskiewskim jest mniej białka, tylko 20-90 zwierząt na 1000 hektarów, ale to wystarczy, aby białko było uważane za jednego z najliczniejszych i najbardziej zauważalnych mieszkańców lasów regionu moskiewskiego.
Czerwona wiewiórka© Miraceti
Wyższy ogon!
Wszyscy znają zwyczajną wiewiórkę. Jest to małe zwierzę: długość ciała wynosi około 20-25 cm, nie licząc długości ogona (15-20 cm).
Wielkie czarne oczy i długie uszy nadają twarzy wyjątkową wyrazistość. Charakterystyczną cechą zwyczajnej wiewiórki - frędzli na uszach.
Potężne tylne kończyny wiewiórek są dłuższe niż przednie "chwytające".Palce z przodu i na tylnych nogach są wydłużone, wyposażone w wytrwałe pazury - z ich pomocą wiewiórki mogą być trzymane na pniu drzewa, poruszając się nawet do góry nogami.
Wiewiórki rzadko stają się naprawdę oswojone. Nawet przyzwyczajony, aby nie bać się ludzi i nie brać jedzenia z rąk, wiewiórka pozostaje dzikim zwierzęciem, zdolnym "ugryźć" właściciela "w nastroju" i, jeśli to możliwe, uciec z domu.
Proteina perska (wiewiórka kaukaska)Najważniejsze to ogon
Delikatne puszyste futro wiewiórki może mieć różne kolory (czerwone, jesionowe, prawie czarne itp.) W zależności od środowiska, pory roku, wieku. Ale brzuch zawsze pozostaje biały. Najważniejszą dekoracją wiewiórki jest jej ogon. Jest to ogromna (prawie od samego zwierzęcia), wiatrowskaz jest dana wiewiórce nie tylko za piękno. Dzięki niemu może wykonywać piękne skoki z drzewa na drzewo, lecąc z odległości do ośmiu metrów. Ogon jest ciągłą troską wiewiórki. Musi upewnić się, że nie jest zabrudzony i nie jest mokry. Dlatego, gdy zwierzę pływa po drugiej stronie rzeki, ogon wystaje ponad wodę jak flaga.
Sposób życia
Wiewiórka jest niezwykle ruchliwa, jej ruchy są szybkie i przecinają się. Jest doskonale przystosowany do życia na drzewach, a nawet zwinna i zwinna kuna, sobole i harza nie zawsze mogą ją złapać.
Najbardziej aktywne białko dnia.W nocy śpi wysoko nad ziemią w zagłębieniu lub w sianie (tak nazywa się gniazdo wiewiórki). Wiewiórka ma kilka gniazd: układa je bardzo pilnie, pokryte mchem i trawą. Puszysta hostessa ma jeszcze więcej urządzeń do przechowywania paszy. Sama wiewiórka często zapomina, gdzie ukrywała zapasy. Ale to nie ma znaczenia: inna wiewiórka lub ptak potknie się w tajemnicy, a właściciel rezerwy łatwo zetnie się do czyjejś spiżarni.
Czerwona wiewiórkaPrzy dobrej opiece wiewiórki mogą żyć w niewoli bardziej niż w warunkach naturalnych - do 15-18 lat
Moc
Żywi się nasionami białek drzew iglastych, żołędzi, orzechów, jagód i grzybów. Zwierzęce jedzenie nie jest mu obce - owady, jaja ptaków. Z braku podstawowej paszy, białko skubie korę drzew, zjada liście i łodygi, nie napycha porostów. W latach głodu wiewiórki napadają na ludzkie mieszkania w poszukiwaniu pożywienia.
