Chaber to kwiat rodziny Asteraceae z Europy Południowej. Trawiaste uprawy często rosną jak chwasty na polach, łąkach, leśnych polanach. Ze względu na właściwości estetyczne zwykłych chabrów rośliny uprawia się w celach kulturalnych na terenie szkół, placówek przedszkolnych, ogrodów i ogrodów kuchennych. W Rosji centaurea kojarzy się z niebiesko-niebieskim, ale w naturze istnieją warianty liliowy, żółty, różowy, biały i kombinowany. Trzy odmiany: las sosnowy, Dubyansky, Taliev, są wymienione w Czerwonej Księdze.
Pochodzenie chabrów
Kwiaty chabrów mają swoją nazwę od greckiego słowa „bazyikon”, co oznacza „kultura królewska”. Roślina ta nazywana jest Południowymi Słowianami, którzy używają kultury w rytuałach pogrzebowych i obrzędach pogrzebowych. Łacińskie znaczenie chabra lub chabra „centaurea” tłumaczy się jako „sto żółtych kwiatów”.
Kwiatostany chabrowe
Botaniczny „centaurea” został zapożyczony z greckiego słowa „kentaureion”, jego znaczenie wiąże się z centaurem Chironem, mitologicznym uzdrowicielem, który posiada informacje o właściwościach leczniczych roślin zielnych, w tym polnych kwiatów.
Opis kwiatu
Zewnętrznie chabry wyglądają jak eleganckie leżące lub stojące krzewy o wysokości do 120 cm, liście rosną naprzemiennie, mają cały lub nakrapiany przekrój, kwiatostany tworzą kosze o kształcie kulistym i cylindrycznym. Gołe lub owłosione łuszczące się owinięcia wolą rosnąć w grupach lub pojedynczych elementach w kwiatostanach wiechowych i corymbose. Kwiaty na krawędziach są złożone w rurowe lejki.
Opis systemu korzeniowego kwiatu chabra różnych odmian wskazuje na charakterystyczne cechy:
- obecność licznych zarośli korzeniowych;
- potężny wpuszczany pręt;
- procesy długo rozgałęzione;
- krótkie gałęzie;
- pogrubione korzenie.
Do notatki. Rozróżnij roczne, dwuletnie i wieloletnie odmiany centaurea.
Korzystne właściwości niebieskiego chabra są rozległe: jako roślina miodowa roślina przyciąga zapylacze do klombów lub sadów, lecznicze działanie moczopędne determinuje zastosowanie kwiatu do produkcji wywarów leczniczych do zwalczania chorób nerek. Bogaty aromat płatków kultury został doceniony wśród specjalistów kulinarnych oraz producentów perfum i kosmetyków. Olejki eteryczne normalizują trawienie, dodają otuchy.
Rodzaje i odmiany chabra
Chaber z rodziny Astrov ma 500 odmian. Rośliny różnią się wielkością łodygi, strukturą kwiatów (frotte, nie frotte) i rodzajem systemu korzeniowego. Najczęstsze gatunki chabrów: pole, ogród, łąka, piżmo.
Jasne połączenie odmian chabra
Wildflower
Chaber polny łatwo rozpoznać po długiej łodydze o długości 80 cm, w której można podziwiać jasnoniebieskie kwiaty. Zielone płytki liściowe są cienkie i wydłużone. Dwuletnia kultura najczęściej występuje na polach żyta w Rosji.
W odmianach angielskich pole chabra wyróżnia się na tle kwiatu czarnej kuli koszem czekoladowych tonów. Odmiana Blue Diadem jest bardzo popularna wśród bogatych odcieni pąków, stanowiących podstawę do tworzenia materiału rip-stop. Florence Pink to zwarty krzew o jasnoróżowym kolorze.
Gatunek żółty
Wielkogłowy Centaurea tłumaczy z łaciny 100 żółtych chabrów. In vivo osobnik znajduje się na Syberii, Kamczatce i Uralu. Dzikie odmiany ozdabiają pola zbożami (pszenica, żyto, len) i warzywami. Miejsce narodzin tej rośliny to Morze Śródziemne. Kwiat dorasta do 1-1,5 m długości, tworzy duże kwiatostany. Kolorowanie jasnożółte lub jasnożółte. Średnica - 7 cm Ze względu na duże kosze kultura jest mylona z ostem.
Ciekawe W medycynie ludowej żółty chaber ma właściwości lecznicze w leczeniu górnych dróg oddechowych.
Kwiatek różowy
Odmiana Baby Pink (tłumaczona jako różowe dziecko) zachwyca miłośników karłowatych kwiatów bladym różem lub dwukolorowym kolorem. Odmiana łąkowa jest również w stanie ozdobić kwietnik białymi, fioletowymi, różowymi chabrami. Roślina wieloletnia dorasta do 80 cm, a na długich łodygach zielone płytki liściaste pokryte mlecznym puchem.
Chabrowy biały
W naturze białe chabry są powszechne na skalistych obszarach Kaukazu i północnego Iranu. Kultura tworzy gęste krzewy o wysokości 55 cm, dolne liście na długim ogonku są wycinane, malowane na ciemnozielone odcienie na górze, a dolna część liścia jest bielona.
Kwiatostany chabra są pojedyncze białe, mają średnicę 4 cm Wśród głównych odmian odmiany wyróżnia się John Coutts, który ma duże kwiatostany, malowane na miękkich różowych farbach na brzegach. Roślina kwitnie od lipca do września.
Odmiana orientalna
Na wieloletnim chabrze o wschodniej wysokości 120 cm rosną duże żółte kwiaty. Łodygi kultury są szczególnie masywne. Odmiana jest dekoracyjna i często znajduje się w kwietnikach Rosji.
Żółty chaber
Chabrowy fiolet
Szczególne miejsce w rankingu purpurowych chabrów zajmuje odmiana piżmowa Amberboa - roślina jednoroczna o wysokości 70 cm i przyjemnym aromacie. Łodyga jest rozgałęziona, liście jasnozielone z ząbkowanymi krawędziami. Kosz tworzą kwiaty w kształcie lejka z rzeźbionymi krawędziami. Miejsce, w którym rośnie osobnik, określa okres kwitnienia rośliny, zwykle pąki tworzą się od czerwca do października. Roślina jest odporna na suszę.
Chabry frygijskie (Centaurea phrygia) - rośliny wieloletnie, które są popularne w Rosji, ze względu na szereg zalet:
- szeroka różnorodność rozmiarów - 30-130 cm;
- duże kwiaty o średnicy 5 cm;
- środkowe liście;
- owijki u góry ze zwężeniem i rozciętymi na czarno wypustkami.
Fałszywa odmiana frygijska wygląda jak chaber frygijski. Różnica polega na brązowym kolorze przydatków i braku zwężenia na liściach opakowania. Kwitnienie wieloletniej preudofrygii Centaurea obserwuje się latem i wczesną jesienią. Rośnie w centralnej Rosji.
Czerwona odmiana
Roczna roślina znajduje się na stepie i obszarach rolniczych, jest wyraźnie widoczna z małych statków latających na wysokości 1 km. Pędy wyprostowane, rozgałęzione od dołu. Liście są pofałdowane, owłosione. Roślina ma czerwono-fioletową, jasnoróżową, mieniącą się na słońcu. Kwitnienie trwa od maja do czerwca.
Ciekawe Centaurea tchihatcheffii wzbudza zainteresowanie taksonomiczne płatkami falistymi odbijającymi światło o równomiernym cięciu. Dzika uprawa na jałowych i pustkowiach wzrośnie do wysokości 40-50 cm.
Chabry Centaurea tchihatcheffii
Lądowanie
Główne odmiany chabra są podzielone na 2 grupy: kserofity i mezofity.
Te pierwsze mają ważną cechę: tracą zdolność do rozmnażania, gdy są obficie karmione po posadzeniu i wzroście na żyznej glebie. Kserofity preferują trudne warunki życia. Rosną dobrze na gołym piasku, przedostają się przez asfalt i cement. W ogrodzie do kwiatu przypisane są obszary piaszczyste i zubożone, zgodnie z główną zasadą: gleba musi być luźna i mieć dobrą wodę oraz oddychalność. Gleby kwaśne są niedopuszczalne. Przed wysiewem nasion wskazane jest zneutralizowanie pH mąką dolomitową i wapnem.
Do notatki. Mezofity to delikatne rośliny łąkowe (łąka chabrowa, miękka, frygijska), preferujące wilgotną glebę. Kwasowość gleby jest zalecana jako neutralna.
Optymalne miejsce
Do sadzenia kwiatów chabra odpowiedni jest równy obszar zalany światłem słonecznym. Aby zwiększyć dekoracyjność, wieloletnie chabry sadzi się z innymi niewymiarowymi krzewami w otwartej glebie. Krzewy umieszczone wzdłuż krawędzi otrzymają maksymalną ilość światła słonecznego i zwiększą odporność na choroby, zaczną się dobrze namnażać, a sadzenie i wzrost nie spowoduje trudności.
Proces krok po kroku
Siew nasion
Nie jest konieczne przygotowanie sadzonek do upraw chabra - rośliny dobrze kiełkują podczas siewu nasion w otwartym terenie. Najlepszy czas na sadzenie nasion to kwiecień lub wrzesień. Najpierw poluzowuje się glebę i wykonuje się otwory na nasiona o głębokości 1,5 cm.
Odległość między rzędami dla dużych odmian wynosi 10 cm (możesz wstępnie narysować schemat) - we wskazanym odstępie osobniki będą się wspierać podczas wzrostu. Podczas sadzenia odmian niewymiarowych między otworami wytrzymują 20 cm - kompaktowe krzewy mają właściwość szorowania i rozwijania szerokości. Brak miejsca na rozwój powoduje degradację kwiatów, łodygi stają się cieńsze, pąki stają się małe i wyblakłe.
Ważne! Roczne uprawy zasiane wiosną kwitną po 2 miesiącach. Rośliny wieloletnie zasiane na początku listopada zadowolą w jasnych kolorach kwiatostanów na drugi rok.
Nasiona chabra frotte
Podział krzewów
Wieloletnie chabry mają właściwość bardzo rozszerzającego się i tracącego właściwości dekoracyjne, dzielenie i sadzenie krzewu co 3 lata pomoże temu zjawisku zapobiec. Podczas oddzielania wieloletnich chabrów ogrodowych krzewy z 3-4 pąkami umieszcza się w nowym miejscu, zachowując odstęp 20-50 cm.
Uwaga! Krzewy chabra skutecznie rozmnażają się przez samosiew, jeśli pozostawisz szypułki na krzaku, aby uschły.
Dbaj o chabry ogrodowe
W zależności od odmiany okres uprawy chabrów w jednym miejscu sięga 10 lat. Wieloletnie osobniki zimą bez schronienia, wytrzymują silne mrozy (wielu projektantów całkiem słusznie ozdabia ciepłe kurtki chabrami). Jednak nadmierne nawadnianie, stagnacja wody na terenie, nadmierna wilgotność gleby - główni wrogowie kultury, wywołujące choroby grzybowe.
Tryb nawadniania
Polne kwiaty nie tolerują obfitości płynów, nawet odmiany kochające wilgoć dobrze rosną przy umiarkowanym nawadnianiu ziemi.
Najlepszy opatrunek
Karmienie chabrów Kristallin wydłuża okres kwitnienia. Zalecana częstotliwość aplikacji - 2 razy / miesiąc. Nawozić kulturę w obliczeniach 20-30 g / m². Przekroczenie dawki powoduje zażółcenie liści i śmierć roślin.
Mixborder z rocznikami
Jeśli odpowiednio zadbasz o chabry, delikatne kwiaty przez długi czas zapewnią właścicielom piękno i dobry nastrój. Częściej uprawy sadzi się w nasadzeniach grupowych na tle dużych białych stokrotek, dzwonów i żwiru. Rośliny dobrze wyglądają w wannach i doniczkach wolumetrycznych. Kwiaty są używane do cięcia i w ogrodach skalnych.
