Homeland fir North America, tutaj można go znaleźć na bagnach. Ponieważ uprawiana roślina jest uprawiana od 1850 roku. Nazwa Abies fir - abh w tłumaczeniu z języka indo-germańskiego oznacza obfitość. Gałęzie jodły są gęsto pokryte igłami i silnie rozgałęzione, w rzeczywistości jest to obfitość pachnących zielonych igieł.
Charakterystyczna jodła nana
- Wielkość dorosłego drzewa: wysokość do jednego metra w wieku dziesięciu lat, średnica korony do dwóch metrów.
- Tempo wzrostu: rośnie bardzo powoli, regularny nawóz przyczynia się do przyspieszenia wzrostu, podlewania i słonecznego miejsca do sadzenia.
- Potrzeba podlewania: kocha wilgoć, nie toleruje suszy, wymaga regularnego podlewania w przypadku braku opadów. Aby zmniejszyć parowanie wilgoci, ziemia wokół drzewa jest ściółkowana, spryskana trocinami.
- Wymagania dotyczące składu glebowego: preferuje kwaśne lub neutralne gleby gliniaste, specjalne mieszaniny ziemne mogą być stosowane w przypadku roślin iglastych.
- Stosunek do światła: odcień odporny, ale dobrze rośnie w słonecznych, otwartych miejscach.
- Mrozoodporność: toleruje silne mrozy. Aby chronić gałęzie przed stłuczeniem pod ciężarem śniegu, w zimie montuje się specjalną ramę.
- Szkodniki: dotknięte herby świerkowe.
- Sadzenie: sadzonki są sadzone od marca do listopada w glebie, nadaje się do kompozycji iglastych, unikając piaszczystych gleb.
- Pielęgnacja i ochrona: zalecane jest regularne podlewanie, zapobieganie działaniu Hermesa, nawożenie, jeśli to konieczne, dla młodych roślin.
- Zastosowanie: służy do ozdabiania małych ogrodów, dachów krajobrazowych, loggii, balkonów, zjeżdżalni alpejskich. Tradycyjna dekoracja na święta Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Tradycyjna medycyna.
To małe drzewo, podobne do krzaka, przyciąga cudownym aromatem igieł, niezwykłym kolorem i czystą gęstą koroną. Kształt korony jest okrągły lub stożkowy. Ciemnozielone igły jodły mają na spodniej stronie dwa niebieskawobiałe paski, środek i krawędź igieł są jaśniejsze - żółtozielone. Wysokość drzewa wynosi od pięćdziesięciu centymetrów do metra, rośnie bardzo wolno. Osiąga maksymalny rozmiar za czterdzieści lat. Średnia długość życia wynosi trzysta lat. Uprawiane przez amatorów w otwartym terenie, w pojemnikach, w ogrodach zimowych i na dachach budynków.
Owoce jodły to czerwonawo-żółte szyszki o długości pięciu do dziesięciu centymetrów.
Osobliwości opieki
Temperatura, oświetlenie, gleba. Drzewo jest bezpretensjonalne. Odporny na cień, mrozoodporny, odporny na silny wiatr. Uwielbia fajne i mokre miejsca. Preferuje luźną glebę, żyzną w środowisku kwaśnym lub obojętnym. Nie lubi gleby piaszczystej i wysokiej temperatury powietrza i suszy.
Podlewanie W przypadku braku deszczu wymaga dodatkowego obfitego podlewania. Wodę jodową należy oddzielać wodą dwa razy w tygodniu. Ponieważ jodła karłowata nie lubi zagęszczonej gleby, ziemia wokół drzewa jest regularnie wykopywana na podłodze za pomocą bagnetu z łopatą, dla dodatkowej ochrony wilgoci mulczą trociny lub torf. Nie ma potrzeby wykopywania w pobliżu pnia, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego.
Tworzenie się jodły. Gałęzie drzewa są wystarczająco silne, ale przy dużej ilości śniegu w zimie mogą się zepsuć. Aby temu zapobiec, zainstaluj kopie zapasowe. Jodła jest bardzo wrażliwa na zanieczyszczone powietrze miejskie, dlatego lepiej nie sadzić jej w strefie przemysłowej. Przycinanie jodły w koronę nie jest produkowane, ponieważ nie prowadzi do rozgałęzienia. Drzewo powstaje poprzez usunięcie centralnych pąków pędów bocznych jesienią.Zimą młode rośliny z silnymi przymrozkami.
Szkodniki i choroby. Jodła jest odporna na choroby. Kiedy roślina jest osłabiona z powodu niekorzystnych warunków pogodowych lub rzadkiego nawadniania, może być dotknięta przez herby świerkowe. Wyraża się to w żółknięciu igieł. Na igłach chorej rośliny widać małe czarne owady i białe grudki podobne do waty. Choroba zaczyna się najczęściej na wiosnę. Po wykryciu jej śladów jodła należy spryskać środkami owadobójczymi o działaniu układowym.
Sadzenie jodły balsamicznej
Sadzonki jodły wyhodowane niezależnie od nasion lub zakupione w szkółce sadzi się w otwartym terenie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Najlepszą mieszanką gleby podczas sadzenia będzie połączenie trzech części gliny, trzech części próchnicy, jednej części torfu i jednej części piasku. Jeśli podłoże, na którym zasadzono jodłę, nie jest wystarczająco luźne, z dna dołu do lądowania umieszcza się drenaż z gruzu i dodaje się trociny.
Konieczne jest nawożenie zasadzonego drzewa nie wcześniej niż dwa lata za pomocą nawozów mineralnych na drzewa iglaste, aby rosło ono lepiej. Podczas sadzenia można również dodać niewielki nawóz mineralny.Jodła posadzona w pojemniku, przeszczepiona, gdy system korzeniowy rośnie w duży pojemnik. Chociaż roślina jest odporna na cień, uwielbia światło słoneczne i dobrze rośnie w otwartym, oświetlonym miejscu.
