Gładkie lofofor z Ameryki Północnej, znany również jako pejotl, rośnie w górach Stanów Zjednoczonych i Meksyku i może być uprawiany w domu. Rośliny te były od dawna wykorzystywane w praktykach szamańskich plemion indyjskich. Wyróżniają się obecnością w swoim soku alkaloidów, które mają działanie orzeźwiające, lecznicze oraz w dużych ilościach halucynogenne. Głównym składnikiem aktywnym jest meskalina, która jest zakazana w wielu krajach, ale ze względu na jej niewielką ilość w kaktusach uprawianych w warunkach wewnętrznych, a także długi okres wzrostu roślin, ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej dopuszcza do 2 kopii lofoforów.
Jak wygląda lofofor Williams dla jakiej rodziny
Wśród społeczności botanicznych nie ma jedności w tym, ile gatunków ma rodzina kaktusów Lofofora, według różnych źródeł, ich liczba wynosi od 2 do 5. Najbardziej znanym z nich jest Lophophora Williamsii, która ma najwyższą zawartość meskaliny.
Kaktus Lofofora w domu
Również w rodzaju takie gatunki zostały zidentyfikowane jako:
- Lophophora Diffusa;
- Lophophora Alberto-vojtechii;
- Lophophora Koehresii;
- Lophophora fricii.
Lofofora Williams na zewnątrz jest podłużną kulistą i aksamitną w dotyku łodygą w kolorze niebiesko-zielonym, osiągając średnicę do 12-15 cm i wysokość do 7 cm.
Kaktus może mieć grzebień, zwodniczy, krzewy, a także wypukły kształt pięciu i żebrowanych. Areole mogą wytwarzać pęczki o różnej, w zależności od próbki i wieku rośliny, liczbie włosków słomy. Wolumetryczny korzeń w kształcie korzenia ma średnicę identyczną do łodygi (biorąc pod uwagę wszystkie młode powierzchowne procesy) i rośnie dłużej niż długość pnia.
Dodatkowe informacje! W okresie suchym korzenie roślin z gatunku Lophophora Williamsii kurczą się, dzięki czemu powietrzna część kaktusa traci turgor i częściowo opuszcza glebę.
Funkcje opieki domowej
Kaktus Lophophore można uprawiać bez trudności w środowisku domowym, a zapewnienie warunków niezbędnych do zdrowego wzrostu nie będzie wymagać niepotrzebnych kosztów i szczególnej uwagi. Gatunek lofofor Williams zyskuje od 5 do 10 mm wzrostu rocznie. Biorąc pod uwagę, że tylko kaktusy hodowane w naturalnym środowisku mogą być przedmiotem zainteresowania organów ścigania, uprawa tej rośliny jest całkiem do przyjęcia. Ten kaktus jest dość interesujący dla kolekcjonerów.
Uwaga! Rośliny w wieku poniżej 3 lat są przesadzane co roku.
Temperatura
Latem, dla tej odmiany kaktusów, temperatury w tym sezonie w środkowym paśmie są wystarczające. Granica dopuszczalnych wartości wynosi 40 ° C.
W sezonie wegetacyjnym lofofora Williamsa odpowiednie są temperatury środkowego pasma
Zimą Cactus Lophophora Williamsii zaczyna odpoczywać. W tym momencie za niezbędną temperaturę uważa się termometr od 10 do 12 ° C.
Oświetlenie
Nie zaleca się, aby bezpośrednie światło słoneczne uderzyło w kaktusa, z wyjątkiem wiosny, w innych porach roku potrzebuje dobrego rozproszonego oświetlenia.
Wiosną roślina dostosowuje się do rosnącej aktywności słonecznej, a doniczki można wystawiać bezpośrednio pod słońce tylko po znacznym wiosennym pęcznieniu powierzchni kaktusa.
Uwaga! Jeśli powierzchnia lofoforów zaczęła przybierać czerwony odcień, oznacza to oparzenie słoneczne. W takim przypadku należy natychmiast zmniejszyć oświetlenie w ciągu dnia.
Podlewanie
Częstotliwość i obfitość podlewania zależy od pory roku, stanu gleby i temperatury.
- Od końca września do kolekcji turgora pod koniec marca rośliny nie można podlewać, w przeciwnym razie lofofor zaczyna gnić.
- Latem odbywa się stosunkowo częste podlewanie, wystarczające, aby zapobiec wysuszeniu gleby.
- Przez resztę czasu kaktus należy podlać nie przed znacznym wyschnięciem podłoża, co około 2 tygodnie.
Rozpylanie
Lofofora Williams jest spryskiwana ciepłą wodą. Aby zachować osłonkę otoczki, zaleca się powstrzymanie się od oprysków; w gorącym okresie wilgoć można okresowo rozpylać na roślinę bez gromadzenia się cieczy w częściach jej części nadziemnych.
Wilgotność
Kaktus ma wystarczająco dużo środowiska domowego, ponieważ jego naturalny i zdrowy wzrost nie wymaga specjalnych środków w celu zapewnienia wilgotności.
Gleba
Roślina jest sadzona na luźnym podłożu o dobrym krzyżowaniu i kwasowości 6-7 pH. Gleba powinna składać się w 1/3 z mieszanki gleby z pożywną materią organiczną i 2/3 dodatków drenażowych. Jako pierwszy składnik zastosuj selektywnie:
- gleba darniowa;
- czarna ziemia z kompostem;
- czarnozem z liściastą próchnicą.
Lofofora Williams w naturalnej glebie
Do rozluźnienia odpowiednie są składniki podłoża:
- wióry marmurowe;
- frytki;
- gruboziarnisty piasek;
- perlit.
Najlepszy opatrunek
Od kwietnia do września roślina jest co miesiąc nawożona płynnym karmieniem kaktusów. W tych miesiącach lofofor przechodzi sezon wegetacyjny, a poza nim nawożenie nie jest zalecane.
Cechy opieki w zimie i spoczynku
Przed sezonem wegetacyjnym i po nim nie trzeba się nim opiekować, oprócz zapewnienia rozproszonego światła w pomieszczeniu o temperaturze 10-12 ° C od początku zimy.
Kiedy i jak kwitnie
U dojrzałych osobników lofofora Williamsa większość włosów rośnie w górnej części łodygi. W tym samym obszarze tworzą się nowe segmenty rośliny, a wiosną tworzą się tam pąki kwiatowe.
Okres kwitnienia rozpoczyna się latem i trwa do wczesnej jesieni. Na lofoforze pojawiają się półpełne kwiaty w kształcie rurki z wieloma płatkami. Ich wielkość wynosi około 2 cm, roślina kwitnie w odcieniach od czerwonego do białego.
Dodatkowe informacje! Stare kaktusy mogą jednocześnie wytwarzać kilka kwiatów.
Jak rozprzestrzenia się lofofor Williams
Roślina jest hodowana głównie za pomocą nasion, stosuje się również rozmnażanie przez pędy boczne.
Zamiast kwitnących kwiatów powstają różowo-czerwone jagody o identycznej wielkości, z których każde zawiera średnio od 5 do 10 czarnych nasion, które można wysiewać przez cały rok.
Kupując nasiona, można do nich dołączyć specjalne instrukcje, w innych przypadkach są moczone przez kilka godzin w wodzie destylowanej, suszone ręcznikiem papierowym i równomiernie rozprowadzane na zwilżonym podłożu z frakcji wermikulitu, dwóch części próchnicy i jednego węgla drzewnego w odległości co najmniej 15 mm od granicy możliwości.
Kiełkowanie zajmie od 3 do 7 dni, a niezbędne warunki obejmują:
- dobre rozproszone oświetlenie;
- pokrycie plastikową torbą.
- temperatura od 23 do 25 ° C;
- wentylacja każdego dnia;
- absolutna wilgotność.
Uwaga! Ziemną mieszankę dla sadzonek przed 2. zbiorem należy wysterylizować.
W ciągu 2-3 tygodni po pojawieniu się kiełków przeprowadza się zbiór w odstępie 2-3 mm, ciągnąc w nocy pojemność opakowania i podlewanie wystarczające, aby zapobiec wyschnięciu gleby.
Drugi zbiór odbywa się już w glebie dla dorosłych kaktusów przez zamknięcie sadzonek. Podlewanie zmniejsza się, dopóki ziemia nie wyschnie. Gdy rośliny zyskują 1,5-2 cm średnicy, sadza się je osobno.
Podczas wegetatywnego rozmnażania jesienią uprawiane sadzonki są ostrożnie wycinane z głównej łodygi; sekcja pnia musi być suszona powietrzem przez 24 godziny. Młode pędy umieszcza się na perlicie bez podlewania i zawierają lofofor w identycznych warunkach dla dorosłych w okresie odpoczynku. Wiosną uwalniają korzenie, po czym siadają w doniczkach.
Przeszczep
W przypadku tych kaktusów pojemniki z wysokim biustem nadają się do masywnych i głęboko kiełkujących korzeni. Garnki powinny być dobrze osuszone, mąkę kostną można również dodać do podłoża w proporcji 10 g na 10 l objętości.
Jak rośnie korzeń u Lophophora Williams
Po posadzeniu gleba pokryta jest cienkimi warstwami drobnego żwiru, pokrywa także podstawową część lofoforu.
W ciągu pierwszych trzech lat co roku wiosną sadzi się rośliny doniczkowe. Następnie częstotliwość powinna być stopniowo zmniejszana, ponownie sadząc lofofor raz 2-3 lata.
Możliwe problemy ze wzrostem i chorobami
Kaktusy z gatunku Lofophore Williams prawie nie chorują i są niezwykle rzadko narażone na pasożyty. Odchylenia wzrostu w większości przypadków są spowodowane niewłaściwą opieką.
Szkodniki
Jeśli na roślinie zostanie znaleziony przędziorek, łuska lub wełnowiec, konieczne jest sprawdzenie warunków kaktusa, pasożyty są usuwane w standardowy sposób.
Nieprawidłowości wzrostu
Jeśli roślina wygląda na zwiędniętą, miękkie łodygi pojawiają się na łodydze lub u jej korzeni, oznacza to nadmiar wilgoci lub podlewania w okresie spoczynku. W takim przypadku stosuje się szczepienia.
Powolny lub zatrzymany wzrost, a także brak młodych pędów wskazują na zimowe podlewanie lub brak wilgoci uzyskany w lecie.
Brak oświetlenia w sezonie wegetacyjnym i temperatury wyższe niż zalecane zimą zniekształcają kształt pnia lofoforu.
Ten egzotyczny mieszkaniec u podnóża Meksyku i południa Stanów Zjednoczonych jest wyjątkowo mało wymagający. Lofofora Williams jest łatwa w uprawie i hodowli. Z zastrzeżeniem najprostszych warunków zatrzymania, roślina ta będzie mogła stać się ozdobą każdej kolekcji kaktusów, szklarni domowej na wiele lat i po prostu dobrze wyglądać na parapecie.
