Wilczomlecz jest rośliną należącą do kultur dekoracyjnych. Jego zalety to niestandardowy wygląd i bezpretensjonalność. W medycynie alternatywnej roślina jest stosowana w leczeniu wielu chorób. Wilczomlecz jest często nazywany wilczomleczem.
Opis biologiczny
Jak wygląda kwiat Euforbia: Kultura euforbii odnosi się do jednorocznych lub wieloletnich krzewów zielnych, jest przedstawicielem rodziny Euphorbia. Sukulenty mają bujne liście i pędy, które mają zdolność gromadzenia wilgoci. W przypadku przypadkowego uszkodzenia platyny liściowej na ranach uwalniany jest mleczny sok, który chroni roślinę przed atakiem pasożytniczych owadów.
Kwitnąca euforbia
Sok obejmuje:
- aminokwasy;
- sterol;
- guma;
- olejek eteryczny;
- żywica;
- cukier
Ważne! Jeśli sok dostanie się na skórę, może wystąpić stan zapalny w wyniku powierzchownego oparzenia. Do pielęgnacji roślin ogrodniczych należy używać grubych rękawic.
Wieloletnia euforbia rozwija się jak drzewo lub krzew, wygląda jak kaktus. Sukulenty preferują klimat tropikalny lub subtropikalny. Talerze liściaste rośliny mają różne kształty:
- karbowany;
- owalny;
- wąski;
- cała ziemia;
- jajowaty.
Euphorbia alba
W kaktusie mlecznym liście są przeciwne, w kwiatostanie wyróżnia się jeden szkodliwy kwiat i pręciki męskiego podgatunku. Pąki są podzielone na grupy przy użyciu przylistków liści, pomalowanych w różnych odcieniach. Kultura kwitnie w czerwcu - lipcu.
Ważne! Niektóre podgatunki żółtych mlecznych otwierają pąki dopiero wraz z nadejściem jesiennego chłodu.
Typowe rodzaje i odmiany
Roślina ma wiele odmian. Rodzaje mlecznych różnią się kolorem płatków, kształtem łodyg i liści, wielkością.
Euphorbia multiflorum
Uważany jest za bezpretensjonalny krzew dorastający do 70 cm, gatunek znany ze swojej mrozoodporności, niezwykłego piękna. Kwiatostany znajdujące się na końcach pędów mają żółto-złoty odcień. Odcień może się zmieniać przez cały sezon, zmieniając kolor na jasnozielony.
Pączkowanie odbywa się od maja do lipca, krzewy zachowują swoją dekoracyjność aż do dni październikowych. Talerze liści o niezwykłej kulturze koloru cytryny.
Euphorbia multiflorum
Piękna euforbia
Drugie imię pięknej mleczarni to poinsecja. Tworzenie pąków rozpoczyna się w 2-3 tygodniu grudnia, kwiatostany mają jasne odcienie czerwieni, różu i bieli, ale wyglądają niepozornie w porównaniu z jasnozielonymi liśćmi.
Krzew preferuje dobrze oświetlone miejsca. W gorącym sezonie musi być osłonięty przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przeciwnym razie spodziewaj się pojawienia się oparzeń.
Ważne! W warunkach zamkniętych roślina wymaga stabilnego reżimu temperaturowego wynoszącego 8–9 stopni Celsjusza. Przy odpowiedniej pielęgnacji kultura cieszy się obfitym tworzeniem się pąków.
Euforbia w kształcie migdałów
W przeciwnym razie ten rodzaj mleczarstwa nazywa się purpuria. Kultura odnosi się do roślin dwuliściennych rosnących na wszystkich terytoriach europejskich. Można go znaleźć na polanach w lasach liściastych, w gęstych krzakach i przy płotach. Wysokość krzewu nie przekracza 0,7 m. Ma wyprostowane pędy i rozgałęzione korzenie, a kora na łodygach szybko sztywnieje. Gęste, zielone liście nie więcej niż 1 cm, podłużnie owalne, bez wycięć na krawędziach.
Kwiatostany rośliny nie mają płatków, mają kształt podobny do dzwonów. Wewnątrz pąków znajdują się małe nektaria z długimi nogami. Podgatunek ma niezwykłe jasne zielone płatki, zebrane 5 sztuk w kwiatostany. Szypułki dorastają do 0,5 m, gęsto porośnięte liśćmi. Pączkowanie rozpoczyna się w kwietniu i kończy za 3 miesiące.
Wilczomlecz ostry
Jest to roślina jednoroczna o wzroście do 80 cm, a drugie imię to panna młoda, która powstała z powodu niestandardowego kwitnienia. Podczas sadzenia kilku krzewów w pobliżu wydaje się, że cały kwietnik jest pokryty śniegiem.
Płytki do hodowli liści są ozdobione białawą obwódką, małe pąki znajdują się na szczycie pędów. W ciągu jednego sezonu kolor liści może ulec zmianie. Krzewy wymagają ochrony przed wiatrem i porywistym wiatrem. Euphorbia Mountain pączkowanie śniegu odbywa się od czerwca do października.
Euphorbia myrtifolia
W przeciwnym razie ta euforbia nazywa się otyłością. Pędy tego egzotycznego podgatunku rozprzestrzeniają się po ziemi. Liście znane są z niebieskawego odcienia, gęsto usianego łodygami. Wysokość rośliny, podobnie jak trihed euphorbia, rośnie do 25 cm, a liście w kształcie przypominają figury geometryczne. W sezonie wegetacyjnym pąki zmieniają kolor, mają przyjemny zapach. Projektanci powinni sadzić ten gatunek w miejscach o odpowiednim oświetleniu i glebie wapiennej.
Euphorbia myrtifolia
Cypress Euphorbia
Egzotyczna bylina, powszechna na terytoriach Europy Zachodniej. Liście w kształcie igieł, z odpowiednim przycinaniem, krzaki stają się puszystymi kulkami. Od pierwszych tygodni czerwca powstają na nich małe pąki o żółtawym lub jasnoróżowym kolorze. Dzięki standardowej pielęgnacji krzewów można uzyskać dodatkowe kwitnienie wczesną jesienią.
Wilczomlecz cyprysowy nie boi się suszy i mrozu, w sezonie wegetacyjnym liście zmieniają swój główny kolor na niebieskawe. Funkcje zewnętrzne pozwalają na wykorzystanie kultury w projektowaniu krajobrazu do tworzenia mixborderów, zjeżdżalni alpejskich i skalnych. Ogrodnicy lubią łączyć to z irysami.
Ważne! Botaniczny opis rośliny wskazuje, że jej mleczny sok zawiera truciznę, która może zatruć zwierzęta domowe i dzieci. Próby samoleczenia przez zieloną część kultury często wyrządzają więcej szkody niż pożytku. Zatrucie i oparzenia są częstymi towarzyszami miłośników takiego alternatywnego leku.
Cypress Euphorbia
Inne odmiany i gatunki
Istnieje wiele innych opcji kulturowych:
- Euphorbia Akalifa lub lisica to zimozielony, silnie rozgałęziony krzew o wielkości do 0,6 m. Jajkowe płytki liściowe mają małe ząbki wzdłuż krawędzi, jaskrawoczerwone kwiaty zebrane w kwiatostany kolczaste. Pąki powstają od marca do października. Krzewy wymagają sadzenia w miejscach o wystarczającym oświetleniu, można je rozmnażać, jak np. Euforbia grzebieniowa, przez sadzonki.
- Bupleurum-liściasty - jest rzadkim podgatunkiem, charakteryzującym się słabym rozgałęzieniem i wzrostem do 18-22 cm. Pąki są umieszczone na wysokich szypułkach. Rozmnażanie roślin odbywa się wyłącznie metodą nasienną.
- Kanarek - drzewo dorastające do 12 m wysokości. Gałęzie o średnicy sięgają 5 cm, guzki i podwójne kolce o brązowawym odcieniu zlokalizowane są w okolicy żeber. Kanarek jest często uprawiany w domach lub mieszkaniach. Dłoń euforbii należy obficie podlewać tylko w upalną i duszną pogodę, przez resztę czasu robi się to tylko po wyschnięciu podłoża. Możesz rozmnażać drzewo za pomocą sadzonek lub nasion.
- Euphorbia Sinadenium to egzotyczny krzew uprawiany w warunkach mieszkalnych. Jest to wysoka roślina, z której hodowcy wyhodowali około 20 podgatunków. Niektóre z nich mogą dorastać do 3 m wysokości.
- Zębatka - odnosi się do chwastów znajdujących się na liście obiektów kwarantanny EAEU. Roczny o wzroście 20-50 cm, liście, ozdobione wzdłuż krawędzi zębami. Kwiatostany w kolorze żółtawym lub kremowym.
Cacti Euphorbia
- Żebrowana euforbia - jej łodygi o ciemnozielonym odcieniu pięciościennym bez bocznych gałęzi są ozdobione dużymi, wydłużonymi owalnymi liśćmi. Liście znajdują się na czerwonawych ogonkach, ich lepka strona jest jaśniejsza i służy jako reflektor dla dodatkowego oświetlenia zielonej części krzewu. Pąki mają różowawy lub białawy kolor z dwoma płatkami.
- Euphorbia resiniferous to metrowy soczysty krzew o średnicy do 2 m. Ma pionową łodygę o czterech twarzach, przypomina strukturę kaktusa, pokrytą sparowanymi kolcami na żebrach, z drobnymi brązowawymi liśćmi. Stosowany w medycynie do produkcji plastrów i maści.
- Euphorbia Tirucalli rośnie na zubożałych glebach nieodpowiednich dla rolnictwa. W warunkach domowych może dorastać do 6 m. Młode rośliny mają jasnozielony kolor łodyg, a stare rośliny mają ciemnoszary kolor. Liście są ciemnozielone, do 12 cm długości, opadają poza sezonem (w uprawach dorosłych nie ma go).
Ważne! Wilczomlecz, którego gatunki liczą ponad 2 tysiące odmian, wymaga pewnej zawartości. Częstym błędem jest przekonanie, że kultura nie może żyć bez palącego słońca i gorąca. Niektóre odmiany preferują półcień, a większość, gdy jest wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, pali się i jest chora przez długi czas.
Funkcje pielęgnacji roślin
Jeśli kultura jest właściwie pielęgnowana, to z większości podgatunków można uzyskać obfite tworzenie pąków. Lista obowiązkowych procedur obejmuje:
- Najlepszy opatrunek. Podczas obfitego tworzenia pąków stosuje się specjalne rozwiązania do nawożenia kaktusów i sukulentów. Mieszaninę dodaje się co dwa tygodnie. Opatrunek azotowy jest zabroniony dla gatunków z kulistymi i grubymi łodygami - mogą powodować pękanie powierzchni pędu.
- Oświetlenie Stałe rozproszone światło jest potrzebne krzakom zarówno latem, jak i zimą (co najmniej 10 godzin). W czasie upałów i palącego słońca są one osłonięte specjalnymi sieciami ogrodowymi, które chronią przed poparzeniem. W zimnych porach w domu stosuje się fitolamp. Podgatunek przypominający kształtem kaktusy potrzebuje bezpośredniego światła słonecznego.
- Przycinanie Zaczyna się to natychmiast po uschnięciu ostatniego pąka. Mocno wyrastają pędy - ich górna część. Takie podejście pomaga ukształtować pożądany kształt korony. Suche łodygi są wycinane, a pędy odnawiania zmniejszone. Po zabiegu pąki pojawią się w jednym sezonie, ale krzew zakwitnie bardziej obficie.
- Wysiadanie i przesadzanie. Krzewy wymagają corocznych prac przesadzeniowych. Są przeprowadzane na wiosnę, na samym początku sezonu wegetacyjnego. Używają specjalnej mieszanki gleby dla sukulentów i kaktusów. Każda nowa doniczka powinna być o 2 cm większa niż poprzednia (wysokość).
- Wilgotność Kultura spokojnie toleruje suszę, opryskiwanie jest wymagane ze względów higienicznych.
- Temperatura Optymalna temperatura dla podgatunków domowych wynosi + 20 ... + 25 stopni. Zimą roślina idzie do odpoczynku. Aby zasadzić pąki kwiatowe, zostaje wysłany do chłodnego pokoju (+14 stopni). Soczysty jest odporny na krople, ale nie wytrzymuje przeciągów.
- Podlewanie Konieczne jest obfite nawodnienie podłoża po wyschnięciu o jedną czwartą całkowitej zawartości doniczki. Woda nie powinna stagnować, nie należy dopuścić do zakwaszenia gleby (więc podgatunki z grubymi łodygami szybko się rozpadną).
Trójdziel euforbii
Choroby mleczne
Wilczomlecz charakteryzuje się zwiększoną odpornością na choroby i pasożytnicze owady. Choroby kultury dekoracyjnej są związane z nieprzestrzeganiem zasad uprawy. Główne objawy choroby:
- Żółknięcie większości liści w lecie. Jest to spowodowane zalaniem podłoża lub ciągłym zanurzeniem.
- Żółknięcie niektórych listków liściowych z dolnego rzędu. To naturalny proces.
- Żółte liście jesienią. Zakład przygotowuje się na ferie zimowe.
- Brązowawe plamy na liściach i pniu krzewu. Jest to oznaka poparzenia od bezpośredniego światła słonecznego.
- Dużo brązowawych plam. W ten sposób rozwija się gnicie związane ze stagnacją wilgoci w podłożu.
Piękna euforbia
Wilczomlecz jest jedną z najczęstszych roślin na świecie. Należą do nich około dwóch tysięcy podgatunków. Wiele odmian jest używanych do kształtowania krajobrazu podczas dekorowania ogrodów przydomowych.
