Ostatnio coraz więcej torów na działkach ogrodowych pokryto dachówką cementową. Wyglądają atrakcyjnie, ale chodzenie po nich jest niewygodne. W mieście ciągle poruszamy się po twardym asfalcie, wzdłuż prostych chodników, a w rzeczywistości przyjemniej jest spacerować po miękkiej, giętkiej ścieżce, która wije się, podążając za krzywymi krajobrazu. Geometrycznie ścisła forma sztywnego toru predestynuje prostoliniowość tras, zakrętów i skrzyżowań pod kątem prostym i nie uwzględnia zmęczenia nóg idących wzdłuż niego. Ze względu na wysokie koszty płytek, są one często układane w jednym rzędzie, a nie blisko, ale z przerwami, a następnie chodzenie staje się ćwiczeniami gimnastycznymi lub agonią ruchu wzdłuż wiązań krzyżowych.
Ścieżka ogrodowa© Życie w Monrowii
Nie nadają się na działkę ogrodową i ścieżki pokryte połamanymi cegłami, żwirami: w końcu trasy mogą się zmieniać z biegiem czasu, a następnie trzeba wykonać niewdzięczną pracę - wybrać te materiały z ziemi i umieścić je w nowym miejscu. Żwir szybko kiełkuje trawę.
Wszystkie te niedociągnięcia są pozbawione śladów porzuconych trocinami. Najpierw planujesz przyszły ślad na ziemi, podczas gdy nie masz żadnych ograniczeń dotyczących wygięć i zakrętów urządzenia.Wręcz przeciwnie, dobrze jest, gdy osoba idąca ścieżką po raz pierwszy po niespodziewanym zakręcie widzi jakąś niespodziankę: niezwykły kwiat, krzak, dom dziecka lub coś innego.
Po drugiej ścieżce wykopujesz pierwszy borovok głębokością szpadla i włożysz do niego wiadro trocin, a następnie wykopiesz następny borovok, ziemię, z której spadasz na trociny. Kolejne wiadro trocin wlało się w kępy wykopanej ziemi. I tak do końca utworu. Na metrowej ścieżce o szerokości około 80 cm znajdują się 4-5 wiader trocin. Następnie na całej długości przyszłej trasy, zgrabiaj grudki ziemi grabem, mieszając je z wylanymi trocinami, posyp je piaskiem na wierzch i nadaj łukowatemu kształtowi przekrój poprzeczny ścieżki. Na tym wszystko się kończy, możesz chodzić. Chwasty nie przebiją się przez trociny, a woda będzie się obracać.
Ścieżka ogrodowaJeśli z biegiem czasu zmieni się trasa, ścieżka jest łatwa do wykopania, dodaje odrobinę wapna, aby zmniejszyć kwasowość, a struktura gleby na dawnej ścieżce poprawi się tylko po zgniłych trocinach.
Istnieją jednak trasy, które oczywiście nie ulegną zmianie. To jest ścieżka od bramy do domu i wokół obwodu wokół domu.Jeśli zorganizować brama w bloku z bramą, ścieżka do domu byłoby logiczne, aby żwiru, tłucznia wraz z miejscem postojowym. I wokół domu, który może przemieszczać się wzdłuż obszaru ślepej, pożądane jest, że są nieco większe niż zwykle (około 1 M) i bardziej trwałe, na przykład ze stali żelbetowej siatki.
Ścieżka ogrodowaJeśli chodzi o "mapę drogową" działki ogrodowej, nie staraj się w żaden sposób ratować ziemi zajmowanej przez ścieżki. W końcu jest to nie tylko narzędzie, które umożliwia przemieszczanie się z punktu A do punktu B, ale także atrybut komfortu kraju. Jeśli dana osoba musi gdzieś iść i ma do wyboru co najmniej dwie różne drogi, to tworzy poczucie wolności, podnoszące na duchu. Dzieci szczególnie doceniają tę wolność wyboru. Tam - w jedną stronę, z powrotem - w drugą. Dlatego pożądane jest układanie ścieżek w taki sposób, aby każdy obiekt na stronie mógł być podchwycony na różne sposoby.
Ścieżki są nie tylko funkcjonalne, mogą służyć jako ozdoba na działce ogrodowej. Blask słońca pokrywający ścieżki sadu jest nie mniej istotny pod względem estetycznym niż gra odcieni liści różnych roślin.
