W przeciwieństwie do większości roślin korzeniowych i bulwiastych, które rosną prawie bez opieki, gladioli nie można nazwać niekapłękitnym. Te urocze przedstawicielki rodziny Iris, którzy dawno temu zmienili status beznadziejnie przestarzałej rośliny, podbijają z długimi luksusowymi pąkami i wymagają ciągłej opieki. Jednak wszystkie wysiłki podejmowane w celu zapewnienia mieczyków koniecznego podlewania i nawożenia całkowicie opłacają piękno kwitnienia, niestrudzonych, kolorowych i nieznajomych konkurentów w drugiej połowie sezonu.
Gladiolus
Uprawa mieczyków w otwartym polu
Podlewanie bez opóźnień
Gladioli wytwarzają niezwykle duże i wysokie kwiatostany dla bulw tej wielkości, ale jednocześnie nie tworzą szczególnie mocnych korzeni, które mogą zapewnić im wilgoć z głębokich warstw gleby. I dlatego, w przeciwieństwie do wielu innych cebulek, gladiole potrzebują podlewania. Powinny być pomocne, powinny być przeprowadzane w okresach suszy tygodniowo lub co najmniej 1 raz w ciągu 10 dni.
Aby mieczyki kwitły kolorowo i obficie, potrzebują regularnego nawilżania gleby na głębokość około 30-35 cm, na której leży większość korzeni tych roślin.Nawadnianie powierzchniowe dla mieczyków jest absolutnie nieodpowiednie, ponieważ nie tylko doprowadzi do szybkiego rozwoju chwastów, ale także zagrozi tkankom samych korzeni. W przypadku tej rośliny uważa się za optymalne nawadnianie w ilości 1-1,5 wiadra wody na metr kwadratowy gleby do sadzenia.
Mieczyk wylany jest nie bezpośrednio na pędy i liście, ale wzdłuż bruzd lub odstępów między rzędami (lepiej z góry, gdy sadzimy, leżał na głębokości około 3-5 cm specjalnie do podlewania). Woda podczas zabiegu w żadnym wypadku nie powinna spadać na liście rośliny, a najbardziej skuteczne jest podlewanie w rowkach, aby uniknąć ryzyka rozprzestrzeniania się zgnilizny.
Gladiolus
Regularne poluzowanie gleby
Każda procedura nawadniania powinna zostać zakończona przez poluzowanie gleby, która nie pozwoli skorupie na tworzenie się i będzie utrzymywać przepuszczalność powietrza przez podłoże, lepsze rozprowadzanie wilgoci w środkowej warstwie gleby. Po poluzowaniu rośliny lekko spulchniają glebę i pamiętaj o ponownym utorowaniu rowków do nawadniania (na taką samą głębokość jak podczas sadzenia - od 3 do 5 cm). Odkręcanie prowadzi się nawet po silnych opadach i przy odpowiedniej konserwacji - regularnie, z częstotliwością 1 co 10 dni.Jedynym sposobem na uniknięcie czasochłonnych procedur jest stworzenie warstwy mulczera.
Zajmij się ściółką
Ściółkowanie na wczesnych etapach rozwoju roślin pomoże chronić mieczyki przed kaprysami pogody, wyeliminuje potrzebę poluzowania do 3 razy w miesiącu i skutecznie zatrzyma wilgoć w glebie, zapobiegając rozprzestrzenianiu się chwastów. Idealną strategią jest stworzenie warstwy mulczującej humusu, torfu, kompostu, igieł sosnowych, trawy lub słomy natychmiast po osiągnięciu wysokości 10 cm kiełków mieczyk.
Nie zapomnij o pieleniu
W przeciwieństwie do podlewania, odchwaszczanie mieniaków odbywa się tylko 3 lub 4 razy w okresie letnim, a częściej rzadziej. Jeśli regularne poluzowanie gleby lub ściółkowanie jest uwzględnione w programie pielęgnacji tych roślin, wówczas działają one zapobiegawczo przeciwko rozprzestrzenianiu się chwastów i ograniczają do minimum liczbę tradycyjnych chwastów. Najlepszą strategią dla mieczyk jest szybkie usuwanie młodych chwastów, co uniemożliwia im rozwój i zatapianie wzrostu samych roślin bulwiastych. Nawet jeśli nie masz czasu na dokładną opiekę,nie możesz ciągle poświęcać czasu mieczykowi i angażować się w ściółkowanie i rozluźnienie, nie pozwól, aby chwasty wypełniły obszary pod kwiatami - są one niezwykle łatwe do zagłuszenia, mieczyki nie lubią konkurentów. Co więcej, rozprzestrzenianie się chwastów zwiększy ryzyko infekcji szkodnikami i chorobami, podatnością na ślimaki i gąsienice, które z łatwością dotrą do soczystych liści tej rośliny.
Gladiolus
Najtrudniejszy w pielęgnacji mieczyków - nawożenie
Top dressing jest głównym kluczem do sukcesu w uprawie tych roślin. Z tych samych powodów, dla których gladiole nie mogą przetrwać suszy samodzielnie przez długi czas i potrzebują podlewania systemu, są one również zależne od stałego uzupełniania poziomu składników odżywczych w glebie. W przeciwieństwie do wielu innych roślin ogrodowych, nie ma uproszczonych wzorów żywienia dla mieczyków. Harmonogram nawożenia w przypadku mieczyków powinien odpowiadać etapom rozwoju, ponieważ bez opatrunku trudno jest roślinom przejść do następnego etapu i normalnie się rozwijać.
Pierwszy opatrunek na mieczyki na samym początku ich rozwoju konieczne jest aktywne wyrastanie pędów z pączków bulw, tworzenie wysokiej jakości masy liścia i układanie szypułek.W początkowej fazie mieczyk przede wszystkim potrzebuje azotu, ale jego ilość nie powinna być nadmierna, ponieważ nadmiar tego składnika może prowadzić do opóźnienia w kwitnieniu. Największe ilości gladioli azotowych wyciągają z ziemi na etapie pojawienia się pierwszego prawdziwego liścia, ale karmienie lepiej jest trzymać tylko na etapie 2-3 liści. Zgodnie z tymi wymogami, pierwszy opatrunek górny jest stosowany w postaci nawozów azotowych w standardowej dawce lub wprowadza się pełne mieszanki mineralne o zmniejszonej zawartości potasu (25-30 g nawozów azotowych + 15-20 g potażu + 30-40 g superfosfatu). Mieszankę mineralną można zastąpić kombinacją nawozów organicznych, takich jak dziewanna lub obornik z kurczaka z dodatkiem połowy dawki superfosfatu i nadmanganianu potasu. Jeśli sadzisz późne odmiany lub sadzisz pod koniec maja-czerwca, lepiej odłożyć nawóz azotowy, aż pojawią się 4 liście, aw przypadku niekorzystnej pogody lub nadmiaru materii organicznej w glebie, przeprowadzić pierwsze dodatkowe nawożenie dopiero w czerwcu.
Kiedy 5-6 liści pojawia się na roślinie, zużycie azotu w miedzach praktycznie się zatrzymuje, a dostęp do fosforu ma większe znaczenie dla kwitnienia i owocowania, zwłaszcza przed pączkiem i podczas całego etapu przygotowania do kwitnienia. Drugie karmienie Powinien również składać się z trzech elementów, ale z innym współczynnikiem elementów. W tym czasie dla mieczyków wprowadza się standardową dawkę mieszaniny fosforowo-potasowej lub 10-20 g nawozów azotowych i potasowych i około 20 g fosforanu.
Przed rozpoczęciem kwitnienia rozpoczyna się trzeci okres rozwoju, w którym gladiole najczęściej potrzebują potasu. Trzeci opatrunek spędzają wyłącznie mieszanki potasowo-fosforowe w okresie pączkowania lub na początku ruchu szypułki, wytwarzając około 30-40 g fosforanu i 15-20 g nawozów potasowych. Od połowy sierpnia mieczyk nie może być karmiony.
Jest jeszcze jeden Strategia żywienia, składająca się z 6 procedur, która jest często stosowana w uprawie mieczyków do rozbioru:
- Po pojawieniu się pierwszego prawdziwego liścia, mietle są karmione nawozami azotowymi w ilości 25-30 gz dodatkiem 20-25 g potażu na 1 m2 gleby.
- W fazie 3-4 liści dodaje się 10-20 g nawozów azotowych i potasowych oraz około 2 g kwasu borowego.
- Po uwolnieniu szóstego arkusza nanosi się 15 g azotu i 30 g nawozów potasowych.
- Podczas pojawienia się szypułki i początku kwitnienia stosuje się pełny nawóz mineralny w ilości 30 g.
- Po zakończeniu kwitnienia dodaje się 15 g fosforanu i 30 g nawozów potasowych.
- Pod koniec sierpnia lub na początku września, miele są wlewane do roztworu 5 g nadmanganianu potasu na 10 litrów wody.
Na notatce: Jeśli wygodniej jest nie śledzić rozwoju roślin i faz, przez które przechodzą, można zastąpić standardowe nawożenie regularnym podlewaniem w zmniejszonych dawkach, karmiąc w tym przypadku co 2-3 tygodnie i stosując uniwersalny nawóz do kwitnienia upraw podczas podlewania.
Gladiolus nawozy stosuje się korzystnie w postaci płynnej, suche zaprawy praktycznie nie są dla nich skuteczne. Jeśli masz więcej czasu, lepiej podzielić standardową dawkę nawozu dwa razy i przeprowadzić dwie suplementy w odstępie tygodnia na każdym etapie.
Oprócz zwykłych opatrunków, można przeprowadzić do 3 zaprawiania na liście wszystkich nasadzeń mieczyków, w szczególności na etapie pączkowania, przy użyciu wodnych roztworów nadmanganianu potasu, witriolu miedziowego, kwasu borowego lub specjalnych mieszanin pierwiastków śladowych. Opatrunki na liściach można przeprowadzać tylko wieczorami lub w pochmurne dni, stosując jak najdokładniej metodę opryskiwania, starając się nakładać mieszaninę w taki sposób, aby nawozy opadały po obu stronach liści.
Gladiole w tubach.
Monitoring lądu - główna obietnica mieczyków zdrowotnych
Konieczne jest monitorowanie nie tylko chwastów. Regularnie sprawdzaj rośliny, zwracając szczególną uwagę na liście i zauważając najdrobniejsze żółte plamki. Gdy objawy choroby, opóźnienie wzrostu, żółknięcie i wysychanie, natychmiast pozbyć się chorych roślin, nawet jeśli nie jesteś pewien, że są one dotknięte chorobą grzybową. Takie okazy należy natychmiast odkopać i spalić, nie czekając, aż problem rozprzestrzeni się na sąsiednie kultury.
Podwiązka lub Hilling
Większość mieczyków wymaga dodatkowego wsparcia, ponieważ ich łodygi kwiatowe są bardzo długie i ciężkie, skłonne do wylegania się. Istnieją dwie strategie wsparcia dla mieczyków:
- Pas do pończoch. W przypadku mieczyków tradycyjnie nie stosuje się pojedynczych podpór, ale sznurek lub szpagat rozciągnięty w rzędach między kolumnami lub wokół grupy roślin, które utrzymają łodygi kwiatowe.
- Hilling. Gladioli najpierw kopią w ziemi do wysokości około 10 cm na etapie kwitnienia 5 tego liścia. Dzięki spudowi gleba nad systemem korzeniowym lepiej się nagrzewa, roślina będzie żywić się bardziej aktywnie,Stworzone zostaną stabilne warunki dla aktywnego wzrostu i produkcji potężnych łodyg kwiatowych, które nie wymagają dodatkowego wsparcia.
Gladiolus
Cięcie Gladiolus
Właściwe cięcie kwiatostanów mieczyk wpływa nie tylko na ich trwałość w bukietach, ale także na tworzenie pączków bulw. Cięcie szypułek w tych roślinach powinno odbywać się tylko wieczorami lub wczesnym rankiem, kiedy rośliny nie odczuwają braku wilgoci i nie cierpią z powodu gorąca.
Nie należy czekać na pełny rozkwit wszystkich kwiatów na kwiatostanie i jego największą dekoracyjność: konieczne jest przycięcie szypułki, gdy jeden dolny kwiatek jest otwarty lub dwa dolne pąki są pomalowane charakterystycznymi kolorami dla odmiany i są gotowe do otwarcia. Te kwiatostany w pełni kwitną w wodzie, są dobrze transportowane i stanowią zaskakująco długi czas.
Podczas ścinania łodyg kwiatowych należy pamiętać, że liści nie należy dotykać ani usuwać razem z kwiatostanami. Zwykle, aby się rozwijać i rosnąć, tylko rośliny, które mają co najmniej 4 pełne liście na cebulkę, a najlepiej 7-10 liści, będą mogły dojrzeć na następny sezon. Należy wyciąć kwiatostany tylko ostrym nożem, pod kątem, tak nisko jak to możliwe nad liściem, ale bez ustawiania go.Aby uzyskać dłuższy szypułkę, nie można ciąć, ale przekręcić ją, nieznacznie nacinając od płaskiej strony łodygi, a następnie łamiąc i zginając pędy, delikatnie trzymając ją tuż nad punktem wyjścia liścia, ostrożnie przekręcając.
Przycinanie przed przechowywaniem odbywa się dopiero po kopaniu. Nawet jeśli już wycięłeś wszystkie łodygi kwiatów, nie usuwaj całkowicie zieleni, ponieważ jest to bardzo ważne dla procesu dojrzewania cebulek.
