Rodzaj Pirakanta należy do rodziny Pink i obejmuje 7 gatunków krzewów zimozielonych. Głównym obszarem dystrybucji pyracanthów jest południe Azji i Europy.
Pędy tych krzewów pokryte są cierniami, mogą być proste lub rozłożyste. Liście w zębach, owalne, czasem zwężone, nie różnią się zbytnio długością. Kwiaty są białe, zebrane w tarcze, mają przyjemny zapach. Roślina jest jednopienna, tzn. Do zapylania wystarcza jedna osoba. Jagody są czerwone, nie trujące, ale nie są używane do jedzenia z powodu gorzkiego smaku.
Odmiany i typy
Najpopularniejsze gatunki uprawne to Pyracantha narrowleaf. Ten krzew pochodzi z Chin i jest najbardziej odpowiedni do uprawy w strefie umiarkowanej. Wysokość tego gatunku jest około 3 m, czasami nieco wyższa, kwiaty są małe, białe, jagody są w bogatym kolorze pomarańczowym.
- Sortuj pomarańczowy blask - półzimozielone z pomarańczowymi jagodami, które uwielbiają ptaki.
Pyracantha jest jaskrawoczerwona ten gatunek nie jest tak wysoki - do 2 m, jego gałęzie tworzą szerszą koronę, jagody są również pomarańczowe, a liście zmieniają kolor na czerwony z zielonymi liśćmi jesienią. Roślina ta doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów ze względu na fakt, że łatwo znoszą wszelkie przycinanie.
- Sortuj Czerwona kolumna - różni się od głównego gatunku w bardziej nasyconym kolorze czerwonych jagód.
- Soleil Dore - odmiana o żółtym kolorze owoców.
Pyracanthus grava Gatunek ten nie różni się zbytnio od swoich krewnych, ale ma większy efekt dekoracyjny dzięki silniejszemu kwitnieniu, podczas którego zapach kwiatów rozprzestrzenia się daleko.
Pyracantha Scarlet również łatwo znosi przycinanie i nadaje się do formowania żywopłotu w suchych, oświetlonych miejscach. Gatunek ten jest bardziej wrażliwy na mróz niż reszta.
Pyracantha sadzenia i opieki w otwartym polu
Dbanie o pyracantha jest proste, ponieważ nie potrzebuje gleby odżywczej, ponieważ na wolności krzew ten rośnie na kamieniach i podłożach piaszczystych. Wybierając miejsce do sadzenia, należy upewnić się, że nie leży ono na nizinie, a woda w nim nie ma stagnacji.
Przede wszystkim lepiej jest zwracać uwagę na obszary o lekkim cieniu, ale ogólnie jest to roślina kochająca światło, a niektóre gatunki czują się znacznie lepiej w słońcu niż w lekkim cieniu.
Podczas uprawy w ogrodzie pyracantha nie wymaga dodatkowego podlewania, chyba że w bardzo dużym ogniu. Można to zrobić bez dodatkowego opatrunku, ale w celu uzyskania maksymalnego efektu dekoracyjnego wskazane jest dodawanie pełnego nawozu mineralnego raz na 15 dni w dawce wskazanej na opakowaniu.
Mountain ashberry należy również do rodziny Pink, łatwo rośnie podczas sadzenia i pielęgnacji w otwartym polu, ale wymaga przestrzegania pewnych zasad zawartości. Zalecenia dotyczące uprawy tego buszu można znaleźć w tym artykule.
Przycinanie pirakanty
Aby ten krzew był piękny i atrakcyjny, musi być odcięty. Najlepiej przycinać wiosną. W tym czasie spędzić i przycinanie sanitarne i formatywne. Ale na wiosnę nie można usunąć wielu gałęzi - dopuszczalnej dawki jednej trzeciej gałęzi, reszta jest skrócona dopiero po kwitnieniu. Następne przycinanie można wykonać jesienią, ponownie skracając pędy i pozbywając się złamanych i suchych gałęzi.
Należy zwrócić uwagę, że gałęzie pyracantas szybko rosną, dlatego gdy rośnie wystarczająca liczba łodyg, przycinanie formujące będzie musiało być wykonywane częściej. Stare gałęzie powinny być aktualizowane, przycinając je na 30 cm długości. Wszystkie operacje powinny być wykonywane w rękawicach ochronnych, w przeciwnym razie mogą zostać zranione przez kolce, chociaż odmiany, w których kolce są prawie nieobecne, są już hodowane.
Pielęgnacja Pyracantha w domu
Pyracantha można również uprawiać w doniczce - szczególnie przy okazji, jeśli mieszkasz w okolicy z wielkimi mrozami.Przy uprawie w doniczce warunki pielęgnacji są takie same - jedynym wyjątkiem jest podlewanie, które jest wymagane, gdy górna miska gleby wysycha.
Transplantację tą metodą uprawy przeprowadza się co trzy lata w drodze przeładunku, aby nie uszkodzić zbytnio systemu korzeniowego.
Ta roślina nie jest odporna na mróz. Nie ma większego dyskomfortu, gdy rośnie na Ukrainie, a na Krymie jest bardzo dobrze. Gdy mróz w temperaturze -20 ° C zaczyna zamarzać, ale na wiosnę szybko rośnie po przycięciu sanitarnym.
Na szerokościach regionu moskiewskiego lepiej jest wyhodować pyracant w doniczkach, a podczas sezonu wegetacyjnego prowadzić wannę z rośliną zewnętrzną, ponieważ długie mrozy, nawet przy schronisku, mogą go poważnie uszkodzić.
Uprawa nasion Pyracantha
Możliwe jest rozmnażanie pyracantha w sposób generatywny - przez nasiona i wegetatywnie - przez sadzonki.
Nasiona wymagają stratyfikacji, więc najlepiej jest siać je przed zimnem w otwartym terenie. Jednak w przypadku metody nasiennej charakterystyka odmianowa nie jest zachowana, dlatego jest odpowiednia tylko dla czystych gatunków.
Propagacja Pyracantha przez sadzonki
Częściej używane sadzonki, ponieważ gdy jest używany, zachowane są cechy odmianowe.Lepsze sadzonki zielone z młodych gałęzi. Od dołu gałęzi odciąć liście i umieścić w wodzie lub mokrym piasku.
Do cięcia należy stworzyć szklarnię, którą można zrobić umieszczając plastikową butelkę na gałązce lub owijając ją w polietylen. Materiał jest utrzymywany w cieple w zacienionym miejscu, bez bezpośredniego światła słonecznego. Po 20-30 dniach zaczną pojawiać się korzenie. W tym czasie sadzonki powinny być stale lekko nawadniane i spryskiwane.
W miarę wzrostu sadzonek konieczne będzie zwiększenie podlewania, a gdy nie będzie wystarczająco dużo miejsca w rosnącym zbiorniku, potrzebny będzie przeszczep. Tak więc materiał jest uprawiany w ciągu roku - po tym czasie będzie można sadzić w otwartym terenie.
Choroby i szkodniki
Krzew ten żyje w trudnych warunkach środowiskowych iz tego powodu rzadko zachoruje i prawie nie jest dotknięty przez szkodniki.
Czasami na liściach może się pojawić mszycaktóre czarne gałęzie zajmują gałęzie, pozostawiając płynne produkty przemiany materii. Po porażce tego szkodnika można spryskać gałęzie naparem cytrusowym, a także odpowiednim naparem czosnku lub skórki cebuli. Jeśli jest dużo owadów, lepiej uciekać się do preparatów owadobójczych.
W rzadkich przypadkach pojawia się oparzenia bakteryjne - choroba Rosaceae. Dzięki temu gałęzie i liście zaczynają brązowieć i umierać. Niestety najlepszym wyjściem w tym przypadku jest spalenie rośliny, ponieważ praktycznie nie ma szans na jej uzdrowienie.
Należy również pamiętać, że kwitnienie ropirantu nie rozpoczyna się w pierwszym roku po posadzeniu. Ponadto przyczyna brak kwitnienia nadmiar azotu w glebie może służyć.
