- Typ: trądzik różowaty
- Okres kwitnienia: czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
- Wysokość: 30-300 cm
- Kolor: biały, kremowy, żółty, różowy, pomarańczowy, czerwony, winny
- Wieloletnia
- Zimy
- Kochać słońce
- Kochać
Syberyjczycy żartują, że wimpy nie przetrwają w swoich surowych zimach. Potrzebujemy trwałego charakteru, nie tylko dla ludzi, ale także dla roślin. Kryteria wyboru kwiatów do zaprojektowania witryny w warunkach syberyjskich są więc znacznie bardziej rygorystyczne niż w przypadku regionu moskiewskiego lub południowych regionów kraju. A jednak mieszkańcy zimnych regionów z powodzeniem wyhodowali nawet kłujące piękno róż. Opracowali wiele interesujących sposobów osłaniania roślin, sadząc sztuczki, aby chronić system korzeniowy w surowe zimy. Przyjrzeliśmy się forum syberyjskich ogrodników i wybraliśmy najważniejsze informacje na temat odmian odpornych na mróz, technologii schronienia na zimę i cechach sadzenia róż na wiosnę na Syberii.
Odmiany róż dla zimnych klimatów
Syberyjski klimat znany jest z późnej wiosny, krótkiego lata i srogich zim. Aby wytrzymać takie warunki, rośliny należy początkowo strefować w lokalnym klimacie. Tj. sadzonki uprawiane w syberyjskich szkółkach są liderami pod względem wskaźnika przeżywalności. Ogrodnicy dają drugie miejsce różom kanadyjskim, ponieważ klimat tego kraju jest podobny do syberyjskiego. Ale prawdziwe róże kanadyjskie są niestety rzadkie. Ta kategoria roślin jest zbyt atrakcyjna dla kupujących, dlatego najczęściej jest podrabiana. Odmiany kanadyjskie najlepiej pozyskiwać wyłącznie od wiarygodnego dostawcy, i oczywiście nie rękami lub na rynku.
I możesz również wyhodować różę z sadzonek, przeczytaj o tym: //diz-cafe.com/vopros-otvet/razmnozhenie-roz-cherenkami.html
Drugim kryterium selekcji jest szczepienie. Według statystyk szczepione odmiany róż na Syberii są znacznie łatwiej tolerować zimy i nie zamrażać, ponieważ mają wyższą odporność. Dzika róża zwykle działa jak roślina dla róży odmianowej, a jej układ odpornościowy jest znacznie bardziej odporny niż system własnych korzeni.
Oto, co według ogrodników na Syberii, wygląda jak pięć najbardziej bezpretensjonalnych i odpornych na zimę odmian róż:
Pierwsze miejsce: Rosarium Uetersen
Należy do grupy Climber, tj. róże kwitnące o dużych kwiatach. Może być uprawiany jako standard. Kwitnie ciemnoróżowy ze stopniowym blaknięciem płatków. Rozmiar kwiatu może osiągnąć 12 cm, ale im zimniejszy klimat, tym mniejsze kwiatostany. Przybliżony rozmiar kwiatów dla Nowosybirska wynosi 5-6 cm Rosarium Uetersen jest lubiane ze względu na odporność na infekcje grzybicze, powtarzające się kwitnienie (pierwszy jest najbardziej obfity, a potem - fale). Mocne pędy nie boją się ani mrozu, ani wiatru. Ogrodnicy mogą zniszczyć tę różę, chyba że zostaną nieprawidłowo ułożone na zimę, gdy łodygi odłamią się od złego kierunku zbierania. Krzak zamiata do 3 metrów.
Różaniec Wethersen idealnie pasuje do łuków, pergoli i innych konstrukcji wsporczych, a w razie potrzeby można go uprawiać jako standard
Drugie miejsce: Westerland
Niemiecka odmiana uwielbiana na Syberii w celu ciągłego kwitnienia. Ta róża budzi się i kwitnie bardzo wcześnie, a po prawie nie pozostaje bez kwiatów. Kwiaty zmieniają kolor z jasnopomarańczowego na morelowo-łososiowy. Średnica - do 10 cm, posiada certyfikat ADR jako jedną z najbardziej bezpretensjonalnych róż.
Terminowe usuwanie kwitnących kwiatów z róż pnących Westerland stymuluje krzew do aktywnego wzrostu i tworzenia nowych pąków kwiatowych
Trzecie miejsce: New Dawn
Potomek amerykańskich róż. Kwitnie delikatnymi różowymi, pachnącymi kwiatami przez prawie cały sezon. Syberyjscy ogrodnicy nadali jej przydomek „Very”, tj. bardzo odporny na mróz, bardzo bezpretensjonalny (rośnie wszędzie), bardzo kłujący, bardzo pachnący itp. Jedyne zastrzeżenie: ostatnio były przypadki New Dawn, które kwitną tylko raz. Dlatego przed złożeniem zamówienia określ liczbę kwiatów, w przeciwnym razie możesz zobaczyć to piękno tylko raz, na początku lata.
Syberyjczycy uważają, że New Down żyje pod hasłem „Wszyscy zginą, ale ja zostanę”, ponieważ przetrwa w najbardziej nieludzkich warunkach
Czwarte miejsce: William Sheakespeare 2000
ARóża angielska nowej generacji pielęgnowana przez światowej sławy hodowcę Davida Austina. Kwitnie aksamitnie bogatymi czerwonymi kwiatami, stopniowo zmieniając się w purpurowy odcień. Pachnący, średniej wysokości (do 110 cm), na każdej gałęzi tworzy wiele pędzli kwiatowych. Kupując, zwróć uwagę na obecność liczb 2000, ponieważ istnieje również przodek tej róży - William Sheakespeare, który nie ma tak wysokiej odporności na infekcje grzybicze.
William Shakespeare 2000 - wynik hodowli angielskiego „przodka” o tej samej nazwie, który jest wysoce odporny na choroby i doskonałą mrozoodporność
Piąte miejsce: Golden Celebration
Kolejne zwierzę Davida Austina. Kwitnie dwa razy, jasnożółte duże kwiaty, podobne do kulek, o smaku cytrynowo-karmelowym. W zimnym klimacie dorasta do półtora metra wysokości. Prawie niewrażliwy na choroby, z wyjątkiem czarnych plam. Wygląda świetnie w mixborders.
Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak stworzyć mixborder z bylin: //diz-cafe.com/ozelenenie/miksborder-iz-mnogoletnikov-poshagovo.html
Słoneczne, duże kwiatostany Golden Celebration pachną jak cukierki cytrynowe, więc sadzi się je w pobliżu terenów rekreacyjnych, aby cieszyć się cudownym aromatem
Wybór lokalizacji: po stronie słonecznej
Ze względu na to, że na Syberii wiosna przychodzi późno i nie ma zbyt wielu słonecznych dni w roku, próbują sadzić róże od strony południowej. Ale całkowicie otwarty obszar nie jest bardzo opłacalny, ponieważ okres kwitnienia jest znacznie przyspieszony, a kwiaty wypalają się w upale. Lekkie półcienie najlepiej jest rozważyć za pomocą rzadkich krzewów lub drzew. Róże w ich pobliżu sadzi się w taki sposób, aby w najgorętszych porach dnia chroniły je liście „sąsiadów”.
Wskazane jest wybranie wysokich miejsc na różaniec. Tam stopień zamarzania gleby jest zawsze mniejszy, co oznacza, że korzenie budzą się szybciej. Pozwoli to uratować roślinę przed podwyższoną wilgotnością, charakterystyczną dla nizin. Zbyt dużo wilgoci wywołuje rozwój infekcji zgnilizny i grzybów.
Silny wiatr nie jest rzadkością na Syberii, a zimny front pojawia się zarówno z północy, jak i zachodu. Z tych kierunków (północ, północny zachód i północny wschód) róże potrzebują ochrony w postaci budynków, altan, żywopłotów itp. Ale ściana powinna znajdować się w takiej odległości, aby cień na krzakach nie został rzucony.
Przydatny będzie również materiał o roślinach odpowiednich do żywopłotów: //diz-cafe.com/ozelenenie/rasteniya-dlya-zhivoj-izgorodi.html
Zasady lądowania: lekka ziemia + głębokość
W klimacie syberyjskim pożądane są wiosenne nasadzenia, a ich termin jest znacznie krótszy niż na innych obszarach. Sezon sadzenia rozpoczyna się w maju, kiedy gleba ogrzeje się do 10 stopni. Ogrodnicy określają optymalny czas na mniszek lekarski: jak tylko zakwitną - czas na sadzenie krzewów róży. Przeszczepione sadzonki sadzi się najpierw, ponieważ dogrose nie boi się nagłych późnych przymrozków. Własne róże - nie wcześniej niż 15 maja. Maksymalny okres lądowania to 15 czerwca. Jeśli się spóźnisz, róża nie będzie miała czasu na wzmocnienie się w krótkie lato i odejdzie na zimę bez zdrewniałego pnia. Więc łatwo się zamrozi.
Syberyjskie sadzenie róż nie różni się bardzo od innych obszarów. Kłujące piękności, takie jak lekko kwaśne gleby o wysokiej zawartości próchnicy. Podstawą gleby może być glina. Dobrze jest sadzić doły na dole lądowania i posypać gnijącym obornikiem końskim, który ogrzeje korzenie. Krzewy nie są sadzone bezpośrednio w oborniku, aby nie palić młodych korzeni.
Optymalny skład ziemi: 1 część gliny + 1 część piasku + 3 części próchnicy + 2 części torfu + 0,5 części popiołu drzewnego. Dobrze, jeśli natychmiast zrobisz specjalny nawóz do róż.
Zasady lądowania:
- Głębokość dołu do lądowania jest nie mniejsza niż pół metra.
- Zakupione sadzonki zanurza się w roztworze wody ze stymulatorem wzrostu na 3-4 godziny, aby były nasycone wilgocią.
- Zbyt długie korzenie (powyżej 20 cm) skracają się, stymulując wzrost korzeni bocznych.
- Parafina jest usuwana z części nadziemnej, a gałęzie są lekko przycięte (do zielonego zdrowego koloru).
- Najważniejszy punkt: lekko cofnięte lądowanie.
Wielu ogrodników na Syberii odkryło, że herbata, odmiany angielskie i floribunda lepiej przetrwają w mrozach, jeśli miejsce szczepienia nie znajduje się 5 cm poniżej poziomu gleby, ale 7-8 cm, tj. trochę głębiej. W związku z tym do róż pnących potrzebne są 12-15 cm. Takie nasadzenia mogą być trudniejsze do pokrycia, a niektórzy właściciele nawet odmówili schronienia, kupując odmiany o wysokiej mrozoodporności.
Możesz dowiedzieć się więcej o cechach sadzenia i pielęgnacji róży wspinaczkowej z materiału: //diz-cafe.com/rastenija/posadka-i-uhod-za-pletistoy-rozoy.html
Dzięki pogłębionemu sadzeniu róża może uwalniać korzenie powyżej miejsca szczepienia, rozwijając swój własny system korzeniowy, który jest słabszy niż system psiej róży, więc „złe” korzenie należy usunąć
Podczas sadzenia korzenie róż są prostowane, aby przechodziły tylko od góry do dołu i nie owijały się w pierścień. Kopiec do lądowania może pomóc w takim układzie: żyzna gleba wylewa się na dno dołu, kładzie sadzonkę na jej szczycie, prostuje korzenie wzdłuż kopca i posypuje. Podczas sadzenia kopiec jest podlewany po posadzeniu róży. Przy normalnym sadzeniu możesz najpierw zrzucić korzenie, a następnie wypełnić je glebą.
Po posadzeniu krzew z pewnością zostanie zrzucony na wysokość 15 cm. Jest to konieczne, aby woda nie odparowała szybko. Ziemia będzie również chronić delikatne gałązki przed palącym słońcem, ponieważ w momencie wszczepienia bardzo szybko wysychają. W regionach najbardziej wysuniętych na północ sadzonki są pokryte lutrasilem, aby chronić przed nocnymi przymrozkami.
Syberyjskie sposoby schronienia takich róż
Aby uprawa róż na Syberii nie zakończyła się zamrożeniem krzewów w pierwszą zimę, ogrodnicy wymyślili wiele różnych opcji schronienia. Ich podobieństwo polega na tym, że dla róż w zimnym klimacie konieczne jest stworzenie suchego schronienia, tj. chroń każdą sadzonkę od góry wodoodpornym materiałem. Chroni roślinę przed wilgocią, która natychmiast zamienia się w lód.
Możesz dowiedzieć się więcej na temat pokrywania róż na zimę z materiału: //diz-cafe.com/rastenija/kak-ukryt-rozy-na-zimu.html
Opcje schronienia:
- „Koc śnieżny”. Jeśli twój obszar ma stabilne śnieżne zimy, najlepszym rozwiązaniem jest rzucanie śniegiem na każdy krzak. Rzeczywiście na Syberii śnieg pada zarówno do samej wiosny, więc pod nim zawsze panuje stabilna temperatura.
- „Rama z plastikowych łuków.” Tworzą ramkę z dwóch przecinających się łuków, kładą ją na róży, wypełniają krzak półsuchą ziemią lub liśćmi, pokrywają ją podwójną warstwą spunbond lub lutrasilu, na wierzchu którego folia jest koniecznie rozłożona, aby wychwyciła część gleby. Posyp krawędzie filmu ziemią. Przed nadejściem stabilnego mrozu folia powinna być uchylona, aby łodygi nie wystawały.
- „Dom z poliwęglanu”. Zamiast łuków z tworzywa sztucznego nad różą umieszczone są dwa kawałki poliwęglanu, przymocowane sznurkiem u góry. Okazuje się, że dom. Górna pokrywa z Lutrasil i folią. Ale na końcu film jest zamykany dopiero po nadejściu mrozu.
- „Z plastikowych wiader”. Każdy krzak jest posypany do wysokości 20 cm, przykryty świerkowymi łapami i przykryty plastikowymi pojemnikami bez otworów na górze.
Tak to wszystko wygląda:
Nie możesz pokryć róż tylko lutrasilem bez użycia folii, ponieważ podczas odwilży wilgoć gromadzi się w środku, a podczas pierwszych mrozów osiądzie na roślinach z lodem
Schronienie róż ze świerkowymi łapami jest zalecane dla tych właścicieli, którzy są pełni myszy, ponieważ lubią robić gniazda w Lutrasil
Z każdym rodzajem schronienia wczesną wiosną wielu Syberyjczyków wielokrotnie rozlewa ziemię epiną, aby reanimować swoje zwierzęta. Wdzięczne róże nadają gospodarzom obfite i pachnące kwitnienie, chociaż natura dała im bardzo mało czasu.
