Łąkowe grzyby miodowe należą do rodziny Negniyuchnikovs. Nazywane są również negatywami łąkowymi - jest to dosłowne tłumaczenie łacińskiej nazwy oreades Marasmius. Inna nazwa to goździkowy grzyb ze względu na przyjemny korzenny zapach świeżej miazgi, przypominający goździki.
Są znikome, ponieważ nie gniją, ale suszą na winorośli, a po zmoczeniu całkowicie wysuszony miodowy muchomor zaczyna siać zarodniki. Inne synonimy: marasmius, meadow, meadow talker.
Opis, cechy grzyba
Średnica nasadki wynosi do 7 cm, ma ona kulisty kształt z guzkiem pośrodku. Z wiekiem staje się płaski, a nawet spuchnięty, ale guzek pozostaje. Kolor kapelusza jest jasnobrązowy z czerwonawym lub żółtym odcieniem, krawędzie są nierówne, z bliznami, prześwitują przy mokrej pogodzie, a skóra staje się lepka. Takie grzyby nazywane są higrofaniczne.
Noga jest cienka do 10 cm wysokości, jednego tonu z kapeluszem lub nieco jaśniejsza. Jest bardzo trudny, więc nie jest spożywany. Nie ma pierścienia charakterystycznego dla miodowych agarików, ponieważ wszyscy inni są przedstawicielami rodziny Strofarijew, a łąkowymi są Negniuchnikov.
Zapisy są rzadkie i szerokie. Zmieniają kolor w zależności od pogody: odcienie ochry pojawiają się w wilgoci, a jałowe - odcienie bieli lub kremu. U młodych grzybów talerze są mocno przymocowane do łodygi, au dorosłych oddalają się od niej.
Miąższ jest lekko żółtawy, nie zmienia koloru po cięciu. Zapach jest słodki i korzenny, można w nim wyczuć odcienie migdałów i goździków. Łąka ma niezwykłą właściwość świecenia w ciemności.
Gdzie i jak rosną grzyby łąkowe?
Można je znaleźć w Europie, Azji, obu Amerykach, Australii, Afryce Północnej na łąkach, w ogrodzie, na pastwiskach, w ogrodach warzywnych, na skrajach lasów i polanach, wśród traw i wzdłuż dróg. Rosną w rzędach, łukach lub dużych „kręgach czarownic” od maja do października.
W przeciwieństwie do grzybów letnich, jesiennych i zimowych nie występują pniaki trawy łąkowej; są to grzyby polne do uprawy; potrzebują resztek zeszłorocznej trawy.
Mieszkaniec Summer ostrzega: niebezpieczny podwójny
Trudno pomylić z czymś łąkę, widząc przynajmniej raz. W niektórych przypadkach takie błędy nie obiecują niczego szczególnie złego, w innych można dostać się do szpitala.
Najczęściej łąki łąkowe mylone są z kochającymi lasy kolibami należącymi do tej samej rodziny Negniuchnikovów. Wyglądają jak colibia, zwana także wiosną lub lasem na świeżym powietrzu. Błąd nie jest niebezpieczny: ten grzyb jest warunkowo jadalny i nadaje się do jedzenia po ugotowaniu. Jego wartość jest niewielka: kapelusz jest mały, ale nie ma smaku ani zapachu.
Kolejnym podwójnym obszarem łąki jest colibia olejowa. Jej czapka jest nieco większa, ale ma również smak i zapach - praktycznie nie istnieją. A jednak jest spożywany częściej niż miłośnik lasu.
Łatwo odróżnić łąkę od collibia. Jak widać na zdjęciu, ostatnie guzki w środku nasadki są całkowicie nieobecne lub słabo wyrażone. Płytki w collibi są częste, w starych z czerwono-rdzawymi plamami, a w agarach miodowych rzadkie, a nawet w kolorze, niezależnie od wieku.
Łatwo je odróżnić po zapachu: jeśli nie istnieje lub wydziela pleśń, to jest to collibia, a jeśli czujesz pikantne nuty, to jest to łąka.
Inny „bliźniak” - biały mówca (lub białawy inaczej) może powodować duże problemy, gdy jest używany zamiast łąki. Objawy zatrucia pojawiają się po 30-40 minutach w postaci splątania, zawrotów głowy i silnego bólu brzucha. 
Grzyby Łąkowe
Tylko całkowicie niedoświadczeni zbieracze grzybów mogą się mylić, ponieważ mówcy, często rosnący obok prawdziwych grzybów miodowych, mają biały kapelusz. Ponadto krawędź czapki jest płaska i schowana do wewnątrz.
Wśród mówców są jadalne i warunkowo jadalne, ale są też śmiertelnie trujące. Istnieje w sumie 250 gatunków, które można wyróżnić tylko doświadczonym zbieraczem grzybów. Ponadto nawet najbardziej jadalne z nich mogą prowadzić do poważnego zatrucia, jeśli są spożywane jednocześnie z alkoholem. Zawierają substancje, które działają jak tiuram. Wraz z alkoholem występuje osłabienie, pocenie się, kołatanie serca i zaczerwienienie twarzy, w ciężkich przypadkach może prowadzić do omdlenia, a nawet śmierci.
Zdarza się, że łąki są mylone z włóknami, chociaż różnią się znacznie, przede wszystkim kolorem płytek: są szare, a następnie stają się brązowe. Istnieje około 100 gatunków włókna szklanego. Wszystkie są trujące, wpływają na układ nerwowy, zatrucie objawia się szybko.
Jak odróżnić fałsz od jadalnego?
Proste zasady pomogą ci ustalić, czy jest to grzyb jadalny, czy fałszywy. Fałsz:
- wyższa noga;
- zapach nie jest grzybowy, pachną ziemią, pleśnią lub chemią;
- kapelusze mają trujący kolor;
- płytki szare, brązowe lub zielonkawe.
Przydatne właściwości
Łąkowe grzyby miodowe, w przeciwieństwie do grzybów jesiennych, zawierają wiele witamin B1 i C. 100 gramów całkowicie pokrywa ich codzienne zapotrzebowanie. Istnieje wiele witamin B2 i PP, jest kwas foliowy, fosfor, magnez, potas, żelazo i mangan. Zawartość kalorii wynosząca 100 g jest bardzo niska - tylko 22 kcal, białko - 2,1 g, tłuszcz - 1,1 g, a węglowodany - 0,6 g.
Ze względu na niską zawartość kalorii zaleca się włączenie grzybów do diety w celu zmniejszenia masy ciała, ponieważ szybko się nasycają.
Użytki zielone zawierają kwas marasmowy i skorodoninę - silne antybiotyki, które skutecznie tłumią Staphylococcus aureus. W tradycyjnej medycynie tę właściwość od dawna zauważono. Łąki wykorzystano na zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i gruźlicę.
Zawierają substancję, która hamuje reprodukcję komórek rakowych.
Łąki są korzystne w przypadku chorób tarczycy. W medycynie chińskiej stosuje się je w napadach, zakrzepowym zapaleniu żył, zapaleniu stawów i zapaleniu korzeni.
Podstawowe przetwarzanie
Po zebraniu grzybów i powrocie do domu musisz natychmiast rozpocząć ich wstępne przetwarzanie. Grzyby sortują, rzucają zepsute, robaki i zjadane przez owady.
Następnie są dokładnie myte, ale tylko wtedy, gdy nie mają być suszone. W tym przypadku ograniczają się do czyszczenia na sucho, usuwania brudu nożem i wycinania zepsutych miejsc. Wygodne jest używanie szczoteczki do zębów.
W celu przygotowania do wytrawiania grzyby należy zalać ciepłą wodą i pozostawić na 20 minut, a następnie uszkodzone obszary kroi się nożem.
Metody gotowania i przepisy kulinarne
Możesz gotować wiele różnych potraw z grzybów łąkowych. Po wstępnym leczeniu należy je szybko ugotować. Na 2 litry wody musisz dodać 1 łyżkę. l sól Po 20 minutach włóż cebulę, sól i przyprawy i gotuj przez kolejne 40 minut, a następnie połóż na durszlaku. Teraz grzyby nadają się do dalszego gotowania. Mogą być smażone, gotowane kawior, solone, marynowane lub mrożone na zimę.
Jeśli grzyby zamarzną, to po 20 minutach należy spuścić wodę, dodać wrzącą wodę i gotować przez kolejne 40 minut.
Aby przygotować się do marynowania, musisz gotować w taki sam sposób, jak do zamrażania, z tą różnicą, że przyprawy dodaje się do świeżej wrzącej wody i należy je gotować nieco dłużej - 60-80 minut. Mrożone i suszone grzyby gotuje się w osolonej wodzie przez 25 minut.
Uważa się, że nie trzeba gotować grzybów miodowych przez godzinę, ale wystarczy mniej czasu. Wtedy smak i zapach będą bardziej nasycone. Możesz je usmażyć przed gotowaniem.
Zupa
Zupa łąkowa jest smaczniejsza niż inne grzyby, w tym porcini, a jej przepis jest prosty. Gotuj jak zwykle, następnie dodaj bulion, marchew, cebulę, przyprawy do bulionu i gotuj, aż będzie miękki. Posyp zupę świeżymi ziołami.
Suszenie
Grzyby suszy się w niezbyt gorącym piekarniku lub szafce sterowniczej w taki sam sposób, jak wszystkie inne. Suche grzyby miodowe są bardzo delikatne i kruszą się w proszek. Jeśli podczas suszenia ugniataj je palcami, wówczas spadną i nie rozpadną się.
Łąkowe grzyby miodowe są wyjątkowo zdrowe i smaczne, chociaż zostały przypisane do 4. grupy ze względu na ich właściwości odżywcze.
