W ostatnich dziesięcioleciach ubiegłego wieku nauka o hodowli nie była jeszcze tak rozwinięta jak obecnie. Dowodem na to jest malina z selekcji syberyjskiej Vera, która pojawiła się pod koniec lat 80. ubiegłego wieku. Jest to wczesna i wysokowydajna odmiana, ale niektóre z jej innych cech są raczej skromne. Aby zrozumieć, czym jest malinowa Vera, musisz ją lepiej poznać.
Rosnąca historia
Malina Vera (robocza nazwa hybrydowa forma 2-541) została uzyskana na terytorium Ałtaju w Syberyjskim Instytucie Badawczym Ogrodnictwa im. M.A. Lisavenko przez skrzyżowanie znanych odmian: (Kaliningrad x Kuzmin News) x Barnauł. Odmiana została wyhodowana w 1985 r., Wpisana do rejestru osiągnięć hodowlanych Federacji Rosyjskiej w 1989 r., W strefie centralnej regionu Czarnej Ziemi, Wołgi-Vyatki i regionów zachodniej Syberii. W innych regionach Vera nie jest szeroko rozpowszechniona, aw jej „rodzimych miejscach” nie jest powszechnie używana.
Opis i cechy malin Vera
Różnorodność wczesnego dojrzewania. Maliny kwitną w drugiej dekadzie czerwca, jagody zaczynają dojrzewać około miesiąc po kwitnieniu, w połowie lipca.
Krzew ma średnią siłę wzrostu, częściowo rozrzuconą. Maksymalna wysokość pędu wynosi 1,8 m. Pędy są wyprostowane z zakrzywioną końcówką, elastyczne, łatwo zginają się do podłoża bez złamania. Pędy są gęsto pokryte liśćmi i licznymi cienkimi i miękkimi kolcami średniej długości. Zdolność strzelania do formacji jest umiarkowana.
Jagody są małe i średnie - ważą 1,8-2,7 grama fioletu. Ich forma jest głupia. Oderwanie od pestek jest delikatne, co prowadzi do naruszenia integralności jagód podczas zbierania i transportu. Przenośność produktu jest niska.
Smak jest słodko-kwaśny, zwyczajny, bez nut deserowych, uzyskał wynik degustacyjny 3,5 punktu. Cel produktów jest techniczny.
Wydajność jest wysoka (89-129 kg / ha) i stabilna; 1,6-2,0 kg owoców można usunąć z jednego krzaka z należytą starannością. Dojrzewanie jagód umożliwia zebranie około 70% plonów przy pierwszych zbiorach.
Mrozoodporność jest niska, pędy zamarzają i potrzebują schronienia. Odmiana nie toleruje suszy.
Wiara jest niestabilna do fioletowych plam. O odporności na inne choroby w opisie nie wspomniano. Odporność na strzelanie muszki żółciowej jest dużym plusem tej odmiany, ponieważ szkodnik ten może powodować duże uszkodzenia malin.
Zalety i wady odmiany
Raspberry Vera ma kilka zalet, takich jak:
- wczesne dojrzewanie;
- wysoka wydajność;
- jagody nie spadają z krzaków;
- cienkie i miękkie kolce (nie zakłócają zbiorów);
- elastyczne pędy, które można łatwo przechylić w celu schronienia na zimę;
- odporność na uszkodzenia przez strzelanie do żółwia.
Odmiany mają również wady, oto ich lista:
- niska odporność na mróz, krzewy wymagają schronienia na zimę;
- niestabilność na suszę;
- niewystarczająco wysokie walory smakowe jagód do świeżej konsumpcji;
- słabo rozwinięte pestki;
- słaba przenośność;
- niestabilność fioletowego plamienia.
Najważniejsze zalety malin Vera to wysoka wydajność i wczesne dojrzewanie, ale jego znaczące wady, takie jak niska sprzedaż produktów i niewystarczająca wytrzymałość, sprawiają, że Vera jest nieatrakcyjna dla ogrodników. Mogą nie widzieć żadnego powodu, aby pogodzić się z jego wadami ze względu na istniejące zalety.
Funkcje sadzenia i uprawy
Malina Vera nie wymaga żadnej specjalnej technologii rolniczej i jest uprawiana w taki sam sposób, jak większość odmian malin ogrodowych selekcji domowej. Uprawa tej odmiany ma niewiele cech, ale musisz o nich wiedzieć.
Lądowanie
Sadząc odmiany Vera, spełniają one standardowe wymagania, jak w przypadku każdej innej maliny. Wybierz otwarte słoneczne miejsce. Najlepsza gleba to żyzna lub lekka glina o strukturze przepuszczającej powietrze i wodę. Maliny nie rosną na glebach kwaśnych i podmokłych.
Schemat sadzenia Vera wybiera się w zależności od obszaru malin. Jeśli planowane są pojedyncze nasadzenia, możesz zastosować schemat krzewów, umieszczając rośliny w odległości 1-1,5 metra. Na dużym obszarze można użyć schematu taśmowego (60–70 x 1,5 m).
Maliny można sadzić wiosną i jesienią. Doły do sadzenia powinny mieć co najmniej 40 x 40 x 40 cm, są doprawione mieszanką humusu lub kompostu z nawozami potasowo-fosforowymi. Gleby wypełnione ziemią po posadzeniu ściółkowane są materiałami organicznymi.
Care
Cięcie płodnych pędów, usuwanie pędów i podwiązka krzaków odbywa się jak zwykle w przypadku malin, które owocują na pędach dwuletnich. Ponieważ Vera nie jest mrozoodporna i marznie, należy zwrócić szczególną uwagę na jej schronienie na zimę. Przygotowując maliny na zimę, musisz przestrzegać kilku zasad:
- Łodygi są wygięte z góry, najlepiej pod koniec września. Jeśli zrobisz to tuż przed mrozem, pędy mogą się złamać.
- Przed przygotowaniem malin na zimę wszystkie pozostałe na nich liście są usuwane z pędów.
- Weź wiązkę pni (możesz je związać) i zawiąż kamień o wadze co najmniej 1 kg lub inny ładunek. Inną opcją do mocowania pędów może być przypinanie ich haczykami do ziemi lub przywiązywanie wierzchołków pędów do podstawy sąsiednich krzaków za pomocą pętli.
- Podczas uprawy malin na kratce możesz przywiązać ją do dolnego drutu, a wysokość wygiętych łodyg nie powinna przekraczać 25 cm.
- Jeśli zimy nie są śnieżne, lepiej pokryć przygotowane pędy agrofibrem. Aby to zrobić, możesz użyć drewnianych lub metalowych ram.
Malina Vera nie jest odporna na suszę i wymaga wystarczającej ilości wilgoci podczas sezonu wegetacyjnego. Szczególnie ważne jest podlewanie roślin podczas sadzenia i napełniania jagód. Podlewanie można wykonać przez zraszanie (z węża), wzdłuż bruzd lub metodą kroplową. Podczas korzystania z systemów nawadniania kroplowego woda jest dostarczana bezpośrednio pod korzenie, a łodygi i jagody pozostają suche. Pozwala to utrzymać niezbędną wilgotność gleby, a jednocześnie uniknąć tworzenia warunków sprzyjających rozwojowi chorób grzybiczych. Przed nadejściem chłodu obowiązkowe jest podlewanie przed zimą.
Aby zwiększyć wydajność, Vera jest tradycyjnie karmiona 2-3 razy w sezonie. Jak każda inna malina, Vera najbardziej potrzebuje azotu (ale tylko w pierwszej połowie lata). Największy efekt obserwuje się przy stosowaniu płynnych nawozów organicznych w postaci naparów z obornika drobiowego (1 litr rozcieńczony w 20 litrach wody) lub obornika (1 litr na 10 litrów wody). Zrób 3-5 l jednego z roztworów na 1 m2. W przypadku braku nawozów organicznych mocznik może być stosowany do opatrunku górnego. A także w okresie owocowania dodaje się nawozy potasowe i fosforowe.
Wideo: schronienie malinowe na zimę
Choroby i szkodniki
Opis odmiany nie wskazuje stopnia odporności na choroby i szkodniki. Dlatego najprawdopodobniej istnieje ryzyko pokonania malin Vera najczęstszych chorób i szkodników.
Zapobieganie fioletowym plamom i innym zmianom
Odmiana charakteryzuje się podatnością na fioletowe plamienie, dlatego warto bardziej szczegółowo rozważyć tę chorobę. Purpurowe plamienie to choroba grzybicza wywołana przez patogen Didymella applanata Sacc., Dlatego choroba ma drugie imię - didimella. Objawy choroby pojawiają się na rocznych pędach w miejscach przyczepienia liści w postaci liliowo-brązowych plam, które następnie rosną i otaczają całą łodygę. Martwica pojawia się na liściach, ogonkach i gałązkach owocowych, co prowadzi do wysuszenia dotkniętych narządów.
Agrotechniczne środki kontroli ograniczają się do niszczenia zainfekowanych resztek roślin, terminowego przerzedzania nasadzeń, optymalnego nawadniania bez nadmiernego nawilżania. Spośród chemikaliów skuteczne jest spryskiwanie 1% płynem Bordeaux wczesną wiosną. Po osiągnięciu przez pędy 20 cm, przed kwitnieniem i bezpośrednio po nim do przetwarzania stosuje się chlorek miedzi (3-4 g / l) lub płyn Bordeaux.
Aby zapobiec infekcji innymi chorobami, w odpowiednim czasie wystarczą następujące środki:
- Ochrona systemu korzeniowego przed uszkodzeniami mechanicznymi (nie można kopać głęboko i poluzować gleby pod krzakami).
- Uprawa malin w jednym miejscu nie dłużej niż 7 lat. Wróć do starych stron nie wcześniej niż 3-4 lata.
- Terminowe cięcie i niszczenie wysterylizowanych, uszkodzonych i zainfekowanych pędów.
- Zwalczanie chwastów.
- Do rozmnażania należy stosować wyłącznie zdrowy materiał do sadzenia.
- Terminowa walka z mszycami przenoszącymi choroby wirusowe.
- Nie dopuść do stagnacji wilgoci w malinach.
- Opryskiwanie roślin jednym z chemikaliów (1% płyn Bordeaux, chlorek miedzi, Khom, Abiga-Peak) wczesną wiosną, przed kwitnieniem i po zbiorach.
Wideo: jak radzić sobie z fioletowymi plamami
W opisie odmiany wskazano jej odporność tylko na muszkę żółciową pędu. Najprawdopodobniej na pozostałe szkodniki rośliny można wpłynąć w niesprzyjających warunkach. Dlatego lepiej jest wcześniej poznać najczęstszych przedstawicieli.
Tabela: Możliwe szkodniki malinowe
NAZWA SZKODY | PRZYCZYNA SZKODA | ŚRODKI WALKI |
---|---|---|
Wołek malin i truskawek | Na początku kwitnienia składa jaja w pąkach i gryzie szypułkę. Pąki odpadają lub więdną wisi na szypułce. | 5-6 dni przed rozpoczęciem kwitnienia i po zbiorach spryskuje się je Alatar, Fufanon, Inta-Vir lub Iskra-M, Actellik |
Chrząszcz Malinowy | Podczas przedłużania pąki je zjada, a także uszkadza liście i kwiaty. Składa jaja w młodych jajnikach. W okresach masowej inwazji mogą zniszczyć do 30% malinowych pąków i kwiatów. | |
Malinowa mszyca strzelająca | Intensywnie rozmnażane w zacienionych miejscach. Osiada na końcach pędów i kwiatostanów. Uszkodzone liście zwijają się, gałązki skręcają, kwiaty wysychają. Przenosi choroby wirusowe | |
Pająk | Pojawia się przy suchej i upalnej pogodzie, wysysa sok z liści i warkocze je pajęczyną. Białe liście pojawiają się na liściach, wysychają i opadają. W porze suchej straty upraw mogą sięgać 70%. | Terminowe podlewanie podczas suszy i niszczenie dotkniętych liści są środkami zapobiegawczymi. Aby zwalczyć kleszcza, użyj Fufanon, Akreks, Actellik i innych środków owadobójczych. |
Galeria zdjęć: najczęstsze szkodniki malinowe
- Wołek malinowo-truskawkowy uszkadza pąki i gryzie szypułkę
- Chrząszcz malinowy zjada pąki i składa jaja w młodych jajnikach
- Mszyca malinowa osadza się na końcach pędów i liści i wysysa z nich sok
- Roztocza żywią się liśćmi i oplatają je pajęczynami
Raspberry Vera nie jest dyskutowana na forach ogrodników; nie ma o niej opinii. Odmiana jest daleka od standardu i być może z tego powodu nie jest popularna. Obecnie wyhodowano wiele nowych odmian o ulepszonej wydajności. Prawdopodobnie malina Vera nie wytrzymuje konkurencji z nimi i jest stopniowo wyciskana z rosyjskich malin. Vera to zwykła malina ogrodowa. Odmiana jest owocna, ale w warunkach regionów, w których jest strefa, nie ma wystarczającej wytrzymałości, wymaga dużego wysiłku podczas uprawy i nie różni się produktami wysokiej jakości. Dlatego najprawdopodobniej malina Vera jest już historią selekcji krajowej.