Czym jest unabi i jak go rozwijać

Jujube Jujube, znane również jako daty unabi, jujube i chińskie, jest jedną z głównych upraw owoców w suchej strefie podzwrotnikowej. Smaczne i zdrowe owoce tej bezpretensjonalnej rośliny są szeroko stosowane do jedzenia i do celów medycznych. Ten krzew odporny na suszę dobrze rośnie w południowych regionach Rosji i Ukrainy. Niektórzy ogrodnicy amatorzy próbują wyhodować tę ciekawą roślinę w środkowej strefie Rosji, ale wraz z postępem unabi na północy istnieją pewne trudności, których nie zawsze można pokonać.

Chińska data - roślina z owocami leczniczymi

Unabi to duży krzew lub małe drzewo o wysokości do ośmiu metrów, z rzadką rozkładającą się koroną i liśćmi opadającymi na zimę. Dzikie rośliny na gałęziach mają duże ostre kolce, wiele uprawianych form o dużych owocach nie ma tych kolców, co jest ich wyraźną przewagą nad zwierzyną. Owoce dzikich i kulturowych form jujuby różnią się głównie wielkością: od 5 gramów w dzikich okazach o małych owocach do 30-40 gramów w najlepszych odmianach o dużych owocach. Istnieje również pewna różnica w smaku owoców, a wiele innych przypomina grę unabi. Według właściwości medycznych owoce dzikich i kulturowych form unabi są uważane za równoważne.

Unabi, czyli wspólna jujuba, jest również znana jako prawdziwa jujuba, jujuba, jujuba, chilon, czerwona data, chińska data.

Chińska data na wideo

Owoce Unabi są szeroko stosowane w tradycyjnej medycynie chińskiej. W połowie ubiegłego wieku przeprowadzono eksperymenty w sanatoriach Krymu, które wykazały, że regularne spożywanie świeżych owoców jujuby pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Od tego czasu rozpoczęła się aktywna uprawa tej wschodniej uprawy owoców na Krymie i przyjaznych dla klimatu południowych regionach Ukrainy i Rosji.

Należy zauważyć, że owoce unabi, jak każda inna roślina lecznicza, wcale nie są cudownymi magicznymi lekami na wszystkie choroby. Na przykład mój sąsiad w kraju, który mieszkał na Krymie przez wiele lat, był bardzo sceptyczny wobec tej cudownej jagody, ponieważ osobiście nie mogła rozwiązać problemu wysokiego ciśnienia krwi za pomocą unabi przez wiele lat.

Na wolności unabi rośnie w Iranie, Afganistanie, krajach Azji Środkowej i zachodnich Chinach. Ta część Azji Środkowej charakteryzuje się suchym klimatem kontynentalnym z bardzo gorącymi długimi latami i krótkimi, ale stosunkowo mroźnymi zimami. W strefie jego naturalnego wzrostu od niepamiętnych czasów uprawiano unabi i stworzono wiele odmian, z których niektóre zaczęły rosnąć w Europie i Ameryce. Dobre warunki dla kultury jujubej znajdują się w Afryce Północnej, Europie Południowej, Azji Zachodniej, suchych regionach Indii, a także w suchych strefach podzwrotnikowych niektórych stanów USA, w tym w Teksasie i Kalifornii.

Ze względu na podobieństwo suszonych owoców do dat, unabi jest również nazywane chińską datą

Tradycyjnym sposobem przetwarzania owoców nonbi do długotrwałego przechowywania jest suszenie. Suszone owoce unabi pod względem wyglądu są bardzo podobne do dat, stąd nazwy „chińska data” i „czerwona data” - zgodnie z kolorem niektórych popularnych odmian.

Unaby rozpoczyna wegetację bardzo późno, znacznie później niż większość drzew i krzewów. Z powodu tego późnego przebudzenia wielu początkujących ogrodników nieświadomie wykorzeniło całkowicie żywe rośliny, błędnie decydując, że krzaki umarły w zimie.

Na mojej stronie krzaki unabi ledwo ledwie otwierają pierwsze liście dopiero w połowie maja, kilka tygodni później niż wszystkie inne rośliny. Oczywiście na tle zamieszek wiosennej zieleni tacy wolno myślący ludzie wyglądają na bardzo podejrzanych. Jeśli krzak jest duży, możesz łatwo rozwiać wątpliwości, ścinając gałązkę i patrząc na cięcie: martwe drewno staje się suche, czarne lub brązowe. Lepiej nie kroić małego krzaka na próżno, po prostu poczekaj przynajmniej do połowy czerwca.

W każdym razie nie ma potrzeby spieszyć się z wyrywaniem korzeni: nawet jeśli nadziemna część zamarzła, istnieje nadzieja na pojawienie się pędów korzeniowych.

Małe żółte kwiaty unabi są bardzo łagodne

Jujube kwitnie bardzo późno, tylko w czerwcu, po całkowitym zakończeniu ewentualnych przymrozków. Jego małe żółte kwiaty są bardzo łagodne i przyciągają wiele pszczół i innych owadów zapylających. Aby uzyskać dobre plony, unabi potrzebuje zapylenia krzyżowego, dlatego musisz sadzić kilka odmian roślin w pobliżu lub kilka różnych sadzonek. Tylko kilka owoców jest związanych z samozapyleniem, z których większość wkrótce spada na długo przed rozpoczęciem dojrzewania. W pełni dojrzałe owoce stają się miękkie, słodkie i soczyste, mają kolor czerwony lub brązowy.

Moment najlepszego smaku owoców jujuby jest bardzo zależny od odmiany i osobistych preferencji: ktoś inny lubi bardziej solidne, ktoś woli dojrzewać, które już zaczęły lekko więdnąć.

Podczas dojrzewania owoce unabi zyskują czerwony lub brązowy kolor

W sprzyjających warunkach drzewa jujube są bardzo trwałe. Znane są przypadki obfitego i regularnego owocowania okazów, które osiągnęły wiek stu lat. W normalnych warunkach pogodowych dobre plony owoców występują co roku. Unabi odnosi się do wczesnych upraw, pierwsze kwiaty i owoce, z należytą starannością, mogą pojawić się w ciągu dwóch do trzech lat po posadzeniu sadzonki. W miarę wzrostu krzaków plony również rosną. Z dużego dorosłego drzewa w dobrych warunkach można uzyskać do 50 kilogramów owoców. Dojrzewają późno, zwykle w październiku, w najwcześniejszych odmianach - pod koniec września. Okres dojrzewania owoców na każdej roślinie może trwać do miesiąca, w wyniku równie długiego kwitnienia. Zebrane owoce są źle przechowywane świeże, nawet w lodówce nie dłużej niż tydzień, i nie wytrzymują transportu na duże odległości. Oprócz tradycyjnego suszenia nadają się również do konserw domowych, wytwarzają wspaniałe duszone owoce, dżemy, przetwory.

Unabi daje pyszne dżemy

Rodzaje i odmiany unabi, jego krewnych i odpowiedników

Ze wszystkich rodzajów jujuby najbardziej znana była jujuba lub chińska unabi (Ziziphus jujuba). W krajach tropikalnych i subtropikalnych uprawia się dwa inne pokrewne gatunki jujuby na owoce jadalne:

• drzewo lotosu (Ziziphus lotus);
• Mauretańska jujuba (Ziziphus mauritiana).

Różnice w gatunkach jujuby (tabela)

Wszystkie te trzy rodzaje jujuby w literaturze zagranicznej są często określane pod ogólną nazwą jujube, co czasami powoduje pewne zamieszanie.

Do uprawy w Rosji i na Ukrainie wszystkich rodzajów jujuby nadaje się tylko jujuba (zwykłe chińskie lub unabi) jako najbardziej odporna na zimę.

Unabi jest również często mylony z dwoma kolejnymi roślinami, które nie mają żadnego botanicznego powinowactwa z jujubą: grzebieniem (chińska Simmondsia) i orientalnym przyssawką.

• Istnieje czysto językowe zamieszanie związane z johoba (unabi - jujube, jojoba - jojoba), która regularnie pojawia się w artykułach zagranicznych i przetłumaczonych, katalogach materiału do sadzenia, a zwłaszcza w reklamie różnych preparatów kosmetycznych i farmakologicznych. Jojoba to zimozielona roślina, która nie wytrzymuje niskich temperatur.
• W przypadku wschodniego przyssawki powstaje zamieszanie z powodu uderzającego zewnętrznego podobieństwa jego owoców do owoców unabi. Goof jest znacznie bardziej odporny na zimę w porównaniu do unabi, jego dzika postać (goof wąskolistna) rośnie skutecznie bez żadnego schronienia na przedmieściach i na środkowej Wołdze.

Nawet w bardzo renomowanych mediach drukowanych natknąłem się na publikowane listy od czytelników, którzy z powodzeniem wyhodowali nasiona owoców, zachowując pełną pewność, że nie rośnie. Ale właściwości farmakologiczne owoców są nadal bardzo, bardzo różne.

Unabi, Jida i Jojoba: ich różnice (tabela)

Unaby, jego krewni i dwójki (galeria zdjęć)

Spośród wielkoowocowych odmian unabi na terytorium Rosji i Ukrainy najczęściej stosuje się Koktebel i Ta-yan-zao.

• Koktebel jest stosunkowo nową odmianą Nikitsky Botanical Garden na Krymie. Owoce o masie 30–35 gramów dojrzewają późno. Odmiana jest wymieniona w rejestrze państwowym Federacji Rosyjskiej.
• Ta-yan-zao to bardzo stara odmiana chińskiej selekcji, wprowadzona na początku ubiegłego wieku z Chin do USA, a stamtąd do Rosji. Nadal pozostaje jedną z najlepszych odmian. Odmiana wczesnego dojrzewania, masa owocowa od 18 do 45 gramów.

Na osobnych stronach prywatnych szkółek krótko wspomniano również o dużych owocach unabi Xi-ching, Acorn i Deser, ale nie ma takich odmian ani w Rejestrze Państwowym, ani w poważnej literaturze.

Wielkoowocowe odmiany unabi (galeria zdjęć)

Funkcje lądowania jujube

Aby posadzić unabi, musisz wybrać miejsca najbardziej nasłonecznione. Ta roślina jest bardzo swiatlolubna, przy najmniejszym cieniu rośnie słabo i prawie nie przynosi owoców. Jujube jest bardzo odporny na suszę i żaroodporny, wytrzymuje ciepło czterdzieści stopni. W temperaturach poniżej + 15 ° C wzrost pędów prawie się zatrzymuje, kwitnienie jest opóźnione.

Unabi nie toleruje ciężkich gleb gliniastych, nadmiernej kwasowości i pobliskich wód gruntowych. Ale ta bezpretensjonalna roślina dobrze rośnie na ubogich glebach, suche skaliste zbocza, można je wykorzystać do ich konsolidacji.

Unabi rośnie normalnie i owocuje tylko w pełnym słońcu

Unabi czuje się dobrze w otwartym terenie na południe od linii Kijów - Charków - Wołgograd. W regionach bardziej północnych jego uprawa staje się bardzo problematyczna i wymaga specjalnych sztuczek.

Najlepszą porą na sadzenie jujuby jest wczesna wiosna (na południu jest koniec marca - początek kwietnia). W regionach o bardzo łagodnych zimach dozwolone jest sadzenie na początku jesieni (na południu - nie później niż na początku października). Podczas sadzenia odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 4 metry na szerokości Kijowa, gdzie unabi rośnie przez krzak i regularnie zamarza. W strefie podzwrotnikowej, gdzie warunki są bardziej sprzyjające, a unabi rośnie jako drzewo, lepiej zostawić 5 lub nawet 6 metrów między roślinami.

W sprzyjających warunkach klimatu podzwrotnikowego unabi rośnie jako małe drzewo i żyje ponad sto lat

Wybierając sadzonki, ważne jest, aby ich korzenie i gałęzie żyły, nie były suche i nie zgniłe. Najlepiej kupować rośliny uprawiane w twoim regionie. Materiał do sadzenia importowany z bardziej południowych regionów ma niską zimotrwalość.

Proces lądowania krok po kroku:

1. Wykop dziurę o głębokości około pół metra i szerokości.
2. Na dnie dołu wlej kopiec ziemi zmieszany z wiadrem dobrze zepsutego kompostu.
3. Połóż drzewko na pagórku, ostrożnie rozkładając korzenie. Unabi nie wymaga specjalnego pogłębiania podczas sadzenia; szyjka korzenia sadzonki powinna znajdować się w przybliżeniu na poziomie powierzchni gleby.
4. Delikatnie wypełnij dół ziemią.
5. Ostrożnie wlej każdą sadzonkę wiadrem wody z konewki za pomocą dyszy, bez erozji gleby.

Podczas sadzenia nie stosuje się świeżego nawozu i nawozów mineralnych, aby nie spalić korzeni.

Dbaj o jujube na południu Rosji i Ukrainy

Unabi dobrze znosi ciepło i suszę, może rosnąć bez podlewania, nawet w suchych subtropikach Zakaukazia. Ale dzięki nawadnianiu plony owoców będą wyższe, a wzrost i rozwój młodych roślin będzie szybszy. W gorącym i suchym klimacie Krymu, południowych regionów Rosji i południowej Ukrainy wystarczy podlewać raz w miesiącu, z każdym podlewaniem, mocząc glebę na głębokości co najmniej 80 centymetrów. Przy całkowitym braku podlewania korzenie leżą głębiej, do dwóch metrów lub więcej.

W regionach suchych plony unabi będą wyższe przy nawadnianiu

Rośliny z pierwszego roku sadzenia są podlewane częściej, w ekstremalnym upale i suszy - co tydzień 2 wiadra wody na każdy krzak.

W wilgotnym klimacie (zachodnia Ukraina, część Terytorium Krasnodar w Rosji) wskaźnik nawadniania młodych roślin jest o połowę zmniejszony, a dorosłe osobniki wcale nie potrzebują podlewania, z wyjątkiem przypadków ekstremalnej suszy.

Jujuba rośnie bardzo powoli, aw młodym wieku może bardzo cierpieć z powodu chwastów, zwłaszcza wieloletnich kłączy. Aby ułatwić utrzymanie i zachowanie wilgoci, gleba może być ściółkowana dowolnym materiałem organicznym (słoma, trociny, zrębki) lub specjalną agrofibrą.

Ściółkowanie zatrzymuje wilgoć w glebie i hamuje wzrost chwastów

Każdego roku na wiosnę na plantacji unabi stosuje się nawozy na każdy metr kwadratowy:

• 2-3 kilogramy próchnicy;
• 18-20 gramów superfosfatu;
• 8-10 gramów soli potasowej;
• 12-16 gramów azotanu amonu.

Nawozy są równomiernie rozmieszczone na całym obszarze pod roślinami i płytko osadzone w glebie.

Zimowy unabi

W strefie naturalnego wzrostu w Azji Środkowej jujuba może z łatwością wytrzymać krótkotrwałe przymrozki do -25 ... -30 ° C. Unabi ma również dość wysoką mrozoodporność w strefie podzwrotnikowej Krymu i Zakaukazia, gdzie ma wystarczająco dużo gorących letnich lat do dojrzewania pędów. Przenosząc się na północ, gdzie lata są krótsze, a temperatury letnie niższe, jujube nie ma wystarczającej ilości letnich upałów do pełnego rozwoju, a jego zimotrwalość gwałtownie spada. Nawet w Kijowie obserwuje się już regularne zamrażanie roślin, w cieplejsze zimy cierpią tylko wierzchołki młodych gałęzi, w bardziej dotkliwych mrozach krzaki zamarzają na szyjce korzenia, ale są przywracane w kolejnych latach. W regionach o stosunkowo łagodnych zimach i stabilnej pokrywie śnieżnej rośliny można czasem uratować, wraz z nadejściem pierwszych jesiennych przymrozków, zginając je do ziemi w celu zimowania pod śniegiem. Wygięte rośliny powinny być dobrze przymocowane za pomocą haczyków lub prasowane deskami. Nie trzeba go mocno owijać - unabi nie toleruje nadmiernej wilgoci, a przy długiej odwilży nadmiernie owinięte krzewy grożą śmiercią z powodu starzenia.

Jak rozwijać unabi w centralnej Rosji

Amatorscy ogrodnicy z regionu moskiewskiego i regionów bliskich klimatu często próbują sadzić unabi, ale po kilku latach istnienia rośliny te zwykle umierają w nadchodzącą surową zimę. Dużym problemem tutaj są nie tylko niskie temperatury zimowe, ale także znaczny brak letniego upału, który nie pozwala roślinom na normalne przygotowanie się do zimowania.

Na mojej stronie w regionie środkowej Wołgi trzy sadzonki unabi przywiezione z południa z powodzeniem przeżyły pierwszą i drugą zimę. Po trzecim zimowaniu obudził się tylko jeden krzak. Zabiła go także następna zima.

Jednym z niezawodnych rozwiązań tego problemu jest sadzenie unabi w nieogrzewanej szklarni przymocowanej do południowej ściany ogrzewanego domu. Co więcej, dla udanego zimowania jujuby ważna jest nie tylko obecność szklenia (nieogrzewana szklarnia „na otwartym polu” nie wystarczy w silnych mrozach), ale także obecność ciepłej ściany domu, która jest zarówno źródłem dodatkowego ciepła, jak i niezawodnej ochrony przed zimnymi północnymi wiatrami.

Wylądowanie w szklarni przymocowanej do południowej ściany domu niezawodnie ochroni unabi przed zimowymi mrozami

Innym możliwym rozwiązaniem problemu zimowania jest tak zwana kultura okopowa. Ta wysoce skuteczna metoda została wynaleziona i pomyślnie przetestowana w czasach radzieckich, a wkrótce została bezpiecznie zapomniana ze względu na jej większą złożoność. Istota metody jest następująca:

• Do sadzenia wykopany jest wykop o głębokości 70-100 centymetrów i szerokości około półtora metra.
• Ściany rowu są betonowane lub układane z cegły.
• Na dnie wykopu wykopane są doły do ​​sadzenia, wypełnione żyzną glebą, a sadzonki są sadzone.
• Latem rośliny rozwijają się w otwartym wykopie, tak jak w normalnych warunkach na otwartym terenie.
• Późną jesienią, po zakończeniu opadania liści i ostatecznym ustaleniu lekkich ujemnych temperatur, wykop jest całkowicie zablokowany przez deski lub łupek, a następnie folią z tworzywa sztucznego. Na wierzchu można dodatkowo zaizolować warstwę ziemi lub drzewa iglastego.
• Po śniegu opadający z góry wykop jest wyrzucany z góry przez warstwę śniegu z obszarów pozbawionych roślin (drogi, ścieżki, parkingi).
• W przypadku przedłużającego się ocieplenia zimowego do temperatury dodatniej wykop należy delikatnie otworzyć z końców w celu wentylacji, aby chronić rośliny przed zagrożeniem ociepleniem.
• Wiosną po stopieniu śniegu schronienie zostaje usunięte, a wykop jest przykryty folią ochronną, aby uchronić go przed przymrozkami.
• Po zakończeniu okresu mrozu polietylen jest usuwany, a przez całe lato rośliny rosną w otwartym wykopie do późnej jesieni.

Kultura wykopów to niezawodny, ale bardzo pracochłonny sposób ochrony jujuby przed zimowymi mrozami

Przycinanie Unabi dla różnych regionów uprawy

Przycinanie sanitarne (usuwanie suchych i uszkodzonych gałęzi) jest konieczne w każdym regionie i odbywa się przez cały ciepły sezon. Przycinanie formowania odbywa się wiosną i zależy od strefy uprawy.

W strefie podzwrotnikowej, gdzie unabi rośnie z drzewem i nie marznie, dla lepszego pokrycia korony słońcem i wygody zbioru rośliny są uformowane w kształcie miski lub wazy. W przypadku tej formacji w młodych roślinach pozostają cztery gałęzie szkieletowe, rosnące równomiernie w okręgu, a środkowy przewodnik jest wycięty. Następnie, przy corocznym przycinaniu konserwacyjnym, wszystkie gałęzie rosnące w środku korony są usuwane lub skracane.

Korona w kształcie wazonu zapewnia najlepsze oświetlenie i jest wygodna do zbierania owoców.

W regionach bardziej na północ unbi regularnie zamarza w zależności od poziomu śniegu, a czasem nawet od szyi, a rośliny naturalnie przybierają krzaczasty kształt. Głównym przycinaniem formującym tutaj jest przerzedzenie korony, aby nie było nadmiernego pogrubienia. Tam, gdzie krzaki są wygięte do ziemi na zimę, aby zimować pod śniegiem, gałęzie muszą być aktualizowane w odpowiednim czasie, aby były wystarczająco elastyczne. Najstarsze gałęzie są cięte pod korzeniem, a na ich miejscu rosną młodsze.

Propagacja Unabi

Unabi może być rozmnażany przez nasiona, pędy korzeniowe, nakładanie warstw, sadzonki korzeniowe. Ani zielone, ani zdrewniałe sadzonki tej rośliny w normalnych warunkach prawie nigdy nie zapuszczą korzeni, nawet przy użyciu stymulantów korzeni. Cenne odmiany wielkoowocowe unabi są rozmnażane przez szczepienie sadzonkami lub pąkami, z wykorzystaniem sadzonek dziko rosnących drobnoziarnistych form jujuby jako materiału wyjściowego.

Złożoność rozmnażania tej uprawy jest jednym z głównych powodów uniemożliwiających rozpowszechnienie tak cennej rasy owocowej w ogrodnictwie amatorskim.

Rozmnażanie nasion

Do siewu nadają się tylko nasiona z w pełni dojrzałych owoców dzikich, małych owoców unabi. Nasiona odmian ogrodowych o dużych owocach mają słabo rozwinięty zarodek, więc prawie nigdy nie kiełkują. Późną jesienią (pod koniec października lub listopada) nasiona owoców wysiewa się natychmiast do stałego miejsca, osadzonego na głębokości 3-4 centymetrów. Zimą można lekko ogrzać rośliny iglastymi świerkowymi gałęziami, które należy usunąć wiosną natychmiast po stopieniu śniegu. Aby przyspieszyć pojawienie się sadzonek wiosną, możesz przykryć miejsce siewu półprzezroczystym agrofibrem lub przezroczystą folią z tworzywa sztucznego. Jeśli nagle sadzonki były zbyt grube, należy je przerzedzić, aby między roślinami pozostało co najmniej 20 centymetrów. W upalną, suchą pogodę sadzonki należy podlewać raz w tygodniu wiadrem wody na metr kwadratowy. Glebę pod roślinami należy utrzymywać w czystości od chwastów. Ściółkowanie dowolnym dostępnym materiałem jest bardzo pożądane. Bezpośrednia uprawa przy natychmiastowym wysiewie do stałego miejsca pozwala uzyskać silniejsze rośliny o bardzo głębokim systemie korzeniowym, który może łatwo wytrzymać silną przedłużającą się suszę i jest bardziej odporny na mróz.

Kilka razy próbowałem wysiewać nasiona owoców unabi przywiezionych z południa przed zimą. Nigdy nie było sadzonek.

Rozmnażanie przez pędy korzeniowe

Jujube, zwłaszcza małe, dziko rosnące formy, często tworzy wiele pędów korzeniowych, które z powodzeniem można wykorzystać do rozmnażania. Wczesną wiosną lub w pierwszej połowie jesieni wystarczy ostrożnie wykopać kilka młodych potomstwa z roślin, które lubisz, i przesadzić je w inne miejsce, nie zapominając o wodzie. Ta metoda rozmnażania unbi jest najprostsza i najbardziej niezawodna, ale możliwa tylko wtedy, gdy w zasięgu jest dorosła roślina o zadowalającej jakości owoców.

Rozmnażanie przez pędy korzeniowe jest najprostszym sposobem na uzyskanie sadzonek unbi

Rozmnażanie przez warstwowanie

Unabi jest stosunkowo łatwy do rozprzestrzeniania poprzez zrootowanie warstw. Wczesną wiosną dolne gałęzie krzewu są zgięte do ziemi i mocno przymocowane, stała część jest posypana ziemią, a sam szczyt wykopanej gałęzi jest wyciągany, w miarę możliwości nadając mu pozycję pionową. W sezonie gleba pod warstwami powinna być wilgotna, luźna i czysta od chwastów. W dobrych warunkach sadzonki zapuszczają korzenie latem, a wiosną przyszłego roku można wyciąć gałąź matki i przesadzić powstałe sadzonki na stałe. W ten sposób można uzyskać roślinę korzeniową cennej odmiany, nawet jeśli oryginalny okaz macicy został zaszczepiony na kolbie.

Unabi można rozmnażać poprzez nakładanie warstw - poprzez zrootowanie wykopanych gałęzi

Rozmnażanie przez sadzonki korzeniowe

W przypadku braku wystarczającej liczby pędów w roślinach korzeniowych sadzonki korzeniowe można wykorzystać do rozmnażania:

1. Wczesną wiosną ostrożnie zbierz ziemię w pobliżu krzaka, wykopując jego poziomy korzeń o grubości około 1 centymetra. Ta metoda jest bardzo traumatyczna dla macicy, więc nie powinieneś być chciwy i uszkadzać kilka korzeni na raz!
2. Z wybranego korzenia wytnij kilka sadzonek o długości około 15 centymetrów każdy.
3. Powstałe sadzonki należy sadzić poziomo lub z lekkim nachyleniem na uprzednio przygotowanym łóżku z wilgotną, luźną glebą. Odległość między sadzonkami wynosi 10-15 centymetrów, głębokość sadzenia wynosi około 5 centymetrów.
4. Łóżko z sadzonkami w sezonie, aby utrzymać wilgoć, luźne i czyste od chwastów.
5. Wkrótce po posadzeniu ze śpiących pąków na sadzonkach pojawią się młode pędy.
6. Następnej wiosny sadzonki są gotowe do przesadzenia na stałe.

Unabi może być rozmnażany przez sadzonki korzeniowe

Szczepienie przez szczepienie i pączkowanie

Wszystkie rodzaje szczepień - zawód dla doświadczonego ogrodnika. Ogromną rolę odgrywają tutaj doświadczenie mistrza, jakość ostrzenia narzędzia, równość i czystość cięć, dokładność łączenia zrazu i zapasu, jakość opasywania, warunki pogodowe i stan oryginalnych roślin.

Doświadczeni rzemieślnicy zdecydowanie zalecają najpierw ćwiczenie gałązek wierzby przed zmierzeniem się z cennymi roślinami ogrodowymi.

Dzikie małe owoce jujuby pozyskane z sadzonek lub pędów korzeniowych są wykorzystywane jako materiał wyjściowy dla dużych odmian ogrodowych unabi. Podkładki muszą być zdrowe i dobrze zakorzenione. Jako potomkowie pobierają sadzonki wycięte z młodych zdrowych pędów z rośliny uprawnej pożądanej odmiany.

Szczepienie sadzonkami odbywa się zwykle wiosną.

Szczepienie sadzonkami odbywa się zwykle wiosną, przed przebudzeniem nerek. Jeśli średnica bulionu i zrazu jest taka sama, wykonują te same cięcia, szczelnie łączą je i szczelnie owijają elastyczną taśmą. Jeśli zapas jest zauważalnie grubszy niż potomek, istnieją dwie możliwe opcje:

• łodyga zrazu nachylona z jednej strony jest wprowadzana do nacięcia kory podkładki;
• łodyga zrazu pochylona po obu stronach jest włożona do specjalnie wykonanego łupania drewna podstawowego.

W obu przypadkach szczepienia są ściśle przymocowane elastycznym bandażem, po czym wszystkie pozostałe otwarte nacięcia na bulionie i zrazie są starannie pokrywane lakierem ogrodowym (lepiej z wyprzedzeniem pomalować górny nacięcie zrazu).

Szczepienie oka (pączkowanie) zwykle odbywa się w drugiej połowie lata

Szczepienie oka (pączkowanie) zwykle odbywa się w drugiej połowie lata. Jako potomkowie używają młodych, zaczynając od drzewnych pędów bieżącego roku, z których liście są starannie wycinane brzytwą, pozostawiając kawałek ogonka. Następnie wykonuje się nacięcie w kształcie litery T w korze podkładki, w którą wkłada się tarczę z nerką i cienką płytkę z drewna wyciętą z pnia przeszczepu. Szczepionka jest owinięta elastyczną taśmą, bez zamykania samej nerki.

Bez względu na zastosowaną technologię szczepienia, wyraźnym znakiem, że zapuściła korzenie, są nowe młode pędy wyłaniające się z pąków potomnych. W następnym roku po szczepieniu wiązanie należy ostrożnie przeciąć, aby nie zakłócać wzrostu gałęzi i nie wyciągać kory.

Szkodniki i choroby

Na Ukrainie iw europejskiej części Rosji nie wykryto szkodników i chorób na unabi. Częstym i bardzo irytującym problemem jest pękanie owoców wynikające z nierównomiernej wilgoci. Takie popękane owoce powinny zostać przetworzone w pierwszej kolejności.

Na obszarze tradycyjnej uprawy w Azji Środkowej i Chinach na unabi często wpływa ćma, zgnilizna owoców, plamistość liści wirusa i miotła czarownic. Teoretycznie ich pojawienie się jest również możliwe w naszym kraju, w przypadku wprowadzenia patogenu z importowanymi owocami lub sadzonką.

Możliwe szkodniki i choroby oraz ich środki kontroli (tabela)

Problemy z Unabi (galeria zdjęć)

Recenzje ogrodników

Sąsiad ma trzy duże drzewa w swoim wiejskim domu. Mówi, że unabi nazywa się chińską randką. Ja też byłem w ogniu, aby sadzić, ale po wypróbowaniu odmówiłem. Nie podobał mi się smak moich krewnych. Chociaż stabilizuje ciśnienie krwi. W kieszeni sąsiada znajduje się Zyzyph Zhenya. Mówi, że to on wyzdrowiał. W przypadku daty istnieje tylko zewnętrzne podobieństwo. A suszone jabłko przypomina jeszcze jeden do smaku i nie ma w nim wystarczająco dużo słodyczy. Chociaż może coś w rodzaju ...

Savich

//forum.vinograd.info/showthread.php?t=5877

Unabi na północ od Krasnodaru zawodzi. Daremne przedsięwzięcie.

Toma

//www.websad.ru/archdis.php?code=300146

Na Krymie mam kilka różnych odmian owoców bez problemów). Jeśli chodzi o środkowy pas, praktycznie nie ma tu nadziei. Z przykładów przypominam tylko kobietę z obwodu moskiewskiego, która przez kilka lat owijała krzak, ale ostatecznie zamarzł i nie nawoził. Względnie pozytywne wyniki uzyskano tylko w pobliżu Samary, gdzie jeden kochanek w kulturze okrywowej okresowo doświadcza niewielkich plonów.

Andy

//forum.prihoz.ru/viewtopic.php?t=6642

Na naszym terytorium Krasnodarskim unabi, jeśli służy pamięci, zaczyna kwitnąć pod koniec kwietnia - na początku maja. Z tego powodu ludzie, którzy zasadzili go po raz pierwszy bardzo często przedwcześnie myślą, że go nie wziął, zwłaszcza, że ​​przeszczepione drzewo kwitnie później.

Siergiej

//forum.homecitrus.ru/topic/20006-unabi-zizifus-v-otkrytom-grunte/

Wejście jujuby w owocowanie przez 4 lata, przynajmniej w warunkach Krymu, dwie odmiany wystarczą, abym mógł uzyskać plony.

Russimfer

//club.wcb.ru/index.php?showtopic=770

Najłatwiejszy sposób na wyhodowanie unbi w południowych regionach Rosji i Ukrainy, gdzie ta bezpretensjonalna roślina tolerująca suszę czuje się świetnie, rośnie i wydaje owoce bez szczególnej troski. Jedynym problemem związanym z uprawą jujuby w strefie południowej są trudności w rozmnażaniu tej uprawy owoców. W regionach bardziej północnych próby uprawy unabi na otwartym terenie najczęściej kończą się niepowodzeniem - po kilku latach wzrostu rośliny zwykle zamarzają w pierwszą naprawdę mroźną zimę.