Uprawa cebuli z sevka na Uralu

Nie jest łatwo wyhodować dobrą cebulę, ale latem mieszkańcy prawie wszystkich regionów nadal to robią. Najczęściej cebulę sadzi się za pomocą sevk: jest to łatwiejsze i bardziej niezawodne. Cechy technologii rolniczej cebuli na Uralu są związane z trudnymi warunkami klimatycznymi.

Odmiany cebuli do uprawy na Uralu

Klimat Uralu jest godny uwagi na krótkie lato. Może być ciepło, ale przychodzi późno, a jesień przychodzi wcześnie. Pozostawia to ślad w wyborze uprawianych odmian cebuli. Odmiany wczesnego dojrzewania najlepiej nadają się na Ural, a odmiany o średnim okresie dojrzewania sadzi się, dostosowując do lokalnych warunków. To prawda, że ​​jedyna średnio późna odmiana, Mannito, wpisana do Krajowego Rejestru Federacji Rosyjskiej w 2011 r., Została wyhodowana specjalnie dla regionu Ural i można ją uprawiać bezpośrednio z nasion, w rocznej kulturze.

Wiele odmian jest zalecanych zarówno na Uralu, jak i w niektórych innych regionach. Jedną z najpopularniejszych starych odmian jest wczesna dojrzała cebula jednoroczna syberyjska. Ma półostry smak, jest dobrze przechowywany, cebulki są płaskie lub zaokrąglone płaskie, o wadze około 50 g. Starsza odmiana uprawiana od 1943 r. Pochodzi z Bessonowskiego. Jest to wczesna dojrzała, wysokowydajna cebula o ostrym smaku, masa cebulki wynosi około 40 g, kształt jest płaski do zaokrąglonego płaskiego. Stosuje się go zarówno w przemyśle świeżych, jak i w przemyśle konserwowym; podczas przechowywania w zimie odpady wynoszą tylko około 10%.

Bessonowski lokalny - jedna z najbardziej znanych odmian cebuli

Stosunkowo nowa odmiana Boterus należy do wczesnych, poprzecznie eliptycznych cebul dorastających do 80 g, smak jest ostry. Jest przedmiotem długiego przechowywania. Cebula Sputnik jest w środku sezonu, cebulki są płaskie, o wadze do 80 g, o półostrym smaku. Charakteryzuje się dobrą jakością utrzymania, stabilną produktywnością, wysoką odpornością na mączniaka rzekomego.

Wśród odmian obcego pochodzenia na Uralu zaleca się, na przykład, kultywowanie szczypiorku, chociaż jest późno dojrzewająca, a średnio późna cebula Muzyka. Odmiany Wellington i Sanskin są w środku sezonu, żarówki są okrągłe, duże, osiągają masę 110 g, półwyspowe, odpowiednie do przechowywania w zimie.

Kokarda sterling odpowiednia do przechowywania w zimie

Oprócz powyższego, do uprawy sevki na Uralu zaleca się następujące odmiany:

• Przystojny mężczyzna;
• Czarny książę;
• Jukont;
• Turbo;
• Myachkovsky 300;
• Arzamas lokalne;
• Strigunowski lokalny.

Oczywiście nie wszystkie regiony i terytoria Uralu są jednorodne pod względem klimatu: wybór odmian na południowym Uralu jest nieco szerszy, a odpowiednie są również odmiany odpowiednie na przykład dla Środkowej, a nawet Dolnej Wołgi. Tak, a mieszkańcy lata - ludzie lubią eksperymentować z odmianami i sadzić te, które nie zawsze są odpowiednie dla określonego klimatu.

Sadzenie zestawów cebuli

Oprócz uprawy cebuli z nasion znana jest metoda sadzenia i bezpośredni wzrost z nasion. Metoda rozsady jest czasochłonna, rzadko jest praktykowana. Metoda uprawy cebuli w rocznej kulturze nasiennej jest bardzo kusząca, istnieje wiele odmian zaprojektowanych specjalnie do tego celu. Ale metoda jest bardziej odpowiednia w regionach o długim lecie: od nasion cebuli do pełnej cebuli na Uralu, cebula nie zawsze rośnie. Tradycyjnie cebulę uprawia się w regionie z sevki uzyskanej w ubiegłym sezonie z nasion.

Czas lądowania

W dowolnym regionie cebulę można sadzić wcześnie, ale właśnie z niej wyrastają cebulki towarowe, a nie tylko pióro, a nawet więcej, aby nie trafiło w strzałę, zbyt wczesne lądowanie nie jest dobre. Daty wyładunku są określane na podstawie następujących okoliczności:

• temperatura w nocy nie powinna spaść poniżej +5 ^okołoC;
• gleba na głębokości 5-6 cm powinna rozgrzać się do 7 ... 10 ^okołoC;
• po zimie gleba powinna nieco wyschnąć, nie być mokra, podmokła;
• godziny dzienne powinny przekraczać linię 9-10 godzin.

W większości regionu Uralu takie warunki obowiązują do połowy maja. Jeśli ciepło zostanie zatrzymane, łóżko jest tymczasowo przykryte ciemnym filmem, próbując go ogrzać przed upływem terminu.

Niektórzy entuzjaści sadzą niewielką ilość siewu jeszcze przed zimą, ale jest to ryzykowna opcja na Uralu. Lądowanie należy przeprowadzić 2-3 tygodnie przed przybyciem mrozu. Ważne jest, aby gęsty śnieg padał na czas, owijając łóżko ogrodowe. Zaletą jesiennego sadzenia jest minimalne ryzyko uszkodzenia kultury muszki cebulowej.

Wybór miejsca i przygotowanie łóżka

Cebula zwykle rośnie tylko na oddychających, luźnych glebach; mogą być gliniaste lub piaszczysto gliniaste, z neutralną reakcją środowiska. Kwaśne gleby koniecznie wapno. Stagnacja wody powinna zostać wyeliminowana, lepiej wybrać małe wzgórze. Cieniowanie łóżek powinno być nieobecne: cebulę uprawia się w miejscach nasłonecznionych. Cebula reaguje negatywnie nawet na częściowy odcień utworzony przez krzewy lub żywopłoty. Na Uralu łóżka są unoszone ponad powierzchnię ziemi: na glebach lekkich o 10 cm, na glebach ciężkich nieco więcej.

Łóżka cebulowe muszą być dobrze oświetlone przez słońce

Lepiej jest, jeśli ogórki, pomidory, ziemniaki, kapusta i rzodkiewki rosną przed cebulą w ogrodzie. Nie sadzić cebuli po czosnku, rzodkiewce, słoneczniku, żadnej odmianie cebuli. Ale marchewki sadzone w okolicy są najlepszym sposobem na pozbycie się cebuli wielu szkodników.

Wysoka żyzność gleby jest głównym warunkiem uzyskania dobrych plonów. Ogród z pewnością zostanie przygotowany jesienią, kopiąc glebę głęboko za pomocą nawozu. Na 1 m² dodaj przynajmniej wiadro dobrego humusu, ale nie świeżego obornika: doprowadzi to do obfitego wzrostu liści i nie pozwoli dojrzałym cebulom. Z nawozów mineralnych wygodniej jest dodawać 60-80 g nitrofoski na 1 m jednocześnie z humusem².

Jeśli gleba jest zbyt gliniana, dodaj piasek rzeczny i torf.

Wiosną przygotowane łóżko poluzowuje się grabią, po posypaniu jesionem drzewnym (garść na metr kwadratowy). Jeśli podczas zimy gleba jest zbyt ubita, ponownie wykop ją widłami: ważne jest, aby była luźna na głębokości 15 cm.

Przygotowanie zestawów

Zwykle mieszkańcy lata nie uprawiają sevocs na własną rękę, ale kupują. Jeśli sevoc jest kupowany jesienią, jest sortowany i przechowywany w zimie w małych lnianych workach lub w pudełkach o wysokości nie większej niż 15 cm. Przechowuj w temperaturze pokojowej lub, przeciwnie, w zimnie (około -2 ^okołoC) Jeśli siew jest przechowywany w temperaturach pośrednich, pozostawia wiele na łożu w strzale. Okresowo sprawdzane są nasiona, chore i wysuszone cebule są odrzucane.

Na koniec nasiona są sortowane 3-4 dni przed sadzeniem. Kiełki najlepiej sadzić osobno na zielonych. Sevka 1. klasy jest uważana za najlepszą: są to żarówki o wielkości 15-22 mm (często nazywane są próbką). Jeśli zima jest przechowywana na zimno, ogrzewa się ją do 30 ^okołoZ co najmniej tygodniem. Na dzień przed sadzeniem usuwa się półsuche blaty, po czym cebulę moczy się w ciepłej wodzie. Optymalna temperatura 35-38 ^okołoC, czas - 1-2 godziny. Niektórzy ogrodnicy uważają, że lepiej zostawić cebulę w wodzie na jeden dzień.

Inna metoda przygotowania wymaga dokładności, ale gwarantuje prawie całkowity brak strzelania. Żarówki wlewa się gorącą wodą tylko przez 2 minuty, ale jej temperatura powinna wynosić między 65-70 ° C. Następnie szybko schładza się w zimnej wodzie. Sensowne jest również półgodzinne leczenie 0,1% roztworem nadmanganianu potasu: jest to zarówno dezynfekcja, jak i nasycenie mikroelementami.

Oprócz nadmanganianu potasu możesz trzymać sevoc przez 8-10 godzin w roztworze składników odżywczych: 1 łyżka azofoski na 10 litrów wody. Po tej obróbce umieszcza się go w roztworze siarczanu miedzi o tym samym stężeniu na 8-10 minut. Środki te wzmacniają układ odpornościowy i eliminują ewentualne patogeny. Po przetworzeniu cebulę myje się wodą i lekko suszy.

Wśród preparatów, które przed sadzeniem potraktowano sevoc, znajduje się również smoła brzozowa

Wzór lądowania

Tradycyjnie sevoc sadzi się w sposób taśmowy. W tym przypadku między rzędami pozostawiają około 20 cm, a między roślinami w rzędach odległości zależą od wielkości cebul. Tak więc najmniejsza sevka jest sadzona po 5-6 cm, środkowa, o średnicy do 2 cm, nieco rzadziej, a największa - po 8-10 cm.

Głębokość lądowania ma ogromne znaczenie. Zwykle jest to 3-4 cm, jeśli zostanie posadzona głębiej, cebula będzie rosła dłużej, aw zimnym klimacie może częściowo zgnić. Jeśli sadzenie jest zbyt małe, a cebule wyglądają, wtedy w czasie upałów przestają rosnąć. Głębokość również nieznacznie zależy od wielkości sadzonki: wskazówka - czubek szyi cebuli powinien znajdować się blisko powierzchni gleby.

Przy oznaczaniu łóżek warto wybrać prawidłowy kierunek rowków. Na Uralu są zorientowane wschód-zachód. Bruzdy wykonuje się na przykład za rogiem motyki, piasek wylewa się na ich dno warstwą 1 cm i odkurza popiołem. Żarówki są lekko wciskane w glebę i przykryte nią, a następnie łóżko jest wypoziomowane, co jest wygodne w przypadku grzbietu zgrabiarki. Łóżko ogrodowe jest starannie nawadniane z konewki, zawsze z sitkiem. Jeśli gleba jest podatna na pękanie, możesz ściółkować ją cienką warstwą próchnicy.

Wideo: sadzenie zestawów cebuli

Cechy pielęgnacji cebuli na Uralu

Cechami pielęgnacji cebuli na Uralu jest potrzeba jej uprawy w krótkim czasie i, w związku z tym, staranne przestrzeganie wszystkich zasad opieki nad tą rośliną. Konieczne jest monitorowanie wszystkich negatywnych zmian pogody i podejmowanie w odpowiednim czasie środków w celu zminimalizowania ich wpływu na rośliny. Dotyczy to zarówno możliwego chłodzenia, jak i ciepła w środku lata, które często dociera do tego regionu.

Szczególnie cebula wymaga wilgoci w pierwszej połowie sezonu. W maju i na początku czerwca, przy braku deszczu, co tydzień wydawane jest co najmniej wiadro wody na metr kwadratowy łóżek. Do połowy lata podlewanie jest zmniejszone, ale jeśli jest gorące, wymagane jest „podlewanie na sucho” - płytkie spulchnianie gleby po każdym podlewaniu lub dokładne ściółkowanie łóżka, ale bez zasypiania przez ramiona. Jednocześnie z obluzowaniem przez cały sezon wegetacyjny, chwasty są starannie chwastowane. Podlewanie całkowicie zatrzymać 15-20 dni przed zbiorem.

W sezonie cebulę posadzoną sevk karmi się 2-3 razy. Podczas karmienia stosuje się napary dziewanny (1:10) lub skoszonych ziół. Wiadro z infuzją wylewa się na 3 m². Za pierwszym razem karmią cebulę o wysokości piór 10-12 cm, drugi - po kolejnych dwóch tygodniach, trzeci - po osiągnięciu przez cebulę wielkości orzecha włoskiego.

Próbują karmić cebulę nawozami organicznymi

Pomimo tego, że cebula jest rośliną odporną na zimno, z nieoczekiwanym ostrym spadkiem temperatury w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, warto pokryć sadzonki spanbondem, w przeciwnym razie zwiększa się ryzyko, że cebula dostanie się do strzały. Jeśli niewielka liczba roślin jest poddawana strzelaniu, strzały pękają; być może z nich również rozwiną się małe żarówki. W przypadku masowego strzelania sytuacji nie można naprawić: należy poszukać przyczyn, aby w przyszłości nie powtórzyć strat upraw.

Choroby i szkodniki cebuli na Uralu, ochrona przed nimi

Skutecznym środkiem zapobiegania chorobom cebulowym z chorobami grzybiczymi jest spryskiwanie nasadzeń 1% płynem Bordeaux w czasie, gdy pióro rośnie do około 15 cm. Zamiast leku zawierającego miedź można również stosować środki ludowe. Tak więc na Uralu zwyczajowo podlewa się cebulę słoną wodą (100 g soli kuchennej na wiadro wody). Chociaż trzeba przyznać, że sól bardziej pomaga larwom much cebulowych niż chorobom.

Choroby grzybicze objawiają się w warunkach wysokiej wilgotności, która nie jest bardzo różna w regionie Uralu latem. Dlatego nie warto mówić o tym, że niektóre wybrane choroby cebuli objawiają się tutaj szczególnie: cebula może w równym stopniu złapać dowolną z charakterystycznych chorób. Najczęściej spotykane:

• Fusarium (w tym samym czasie dolne zgnilizny, tkanka cebulki umiera, a następnie piórko zmienia kolor na żółty);
• peronosporoza (mączniak rzekomy): oznaki choroby - szara powłoka na liściach;
• szara i biała zgnilizna - gniją zarówno liście, jak i cebule;
• mozaika - choroba wirusowa, w której liście pokrywają się żółtawym wzorem mozaiki, rośliny wkrótce umierają, nie można ich leczyć;
• zgnilizna szyjki macicy (forma bulwiasta, zaczynająca się od szyi po zbiorze).
  

  Peronosporoza jest jedną z najczęstszych chorób cebuli

Wszelkie choroby wirusowe są bezużyteczne w leczeniu, rośliny ulegają zniszczeniu. A inne choroby, chociaż są leczone, jest trudne, dlatego ważne jest, aby zapobiec ich występowaniu. W większości przypadków można to osiągnąć za pomocą środków zapobiegawczych:

• właściwy płodozmian;
• dezynfekcja nasion przed sadzeniem;
• niezakłócone dopasowanie;
• zapobieganie podmoknięciu gleby;
• umiarkowany opatrunek górny z ograniczeniem azotu;
• zwalczanie chwastów, spulchnianie gleby;
• dokładne czyszczenie w ogrodzie po zbiorach;
• suszenie cebuli przed wysłaniem do przechowywania;
• czysty transport plonu do odkażonego magazynu.

Jeśli wystąpią choroby grzybowe, podlewanie i górny opatrunek są ograniczone, odkurzając łóżka popiołem, spulchniając glebę i spryskując cebulę niezbędnymi preparatami. Chemikalia można stosować tylko w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, więc starają się przetrwać przy pomocy środków ludowych. Napary lub wywary z mniszka lekarskiego, nagietka, tytoniu mogą pomóc. W przypadku choroby poszczególnych roślin są one wyciągane, a gleba jest dezynfekowana 1% roztworem siarczanu miedzi. Z „chemii” w lecie skuteczny jest tlenochlorek miedzi (40 g na 10 litrów wody), który stosuje się 2 razy w tygodniu. Ale liści po tym nie można jeść przez miesiąc.

Wśród najczęściej występujących szkodników:

• wciornastki (wyglądają jak małe białe plamki na liściach, które łączą się w duże zlepki, liście wysychają);
• ćma cebulowa (mały nocny motyl): zranić rośliny zielonkawymi gąsienicami o długości około 10 mm;
• muszka cebulowa: duża, około 1 cm, szara, larwy białe. To oni szybko wkraczają do żarówek i gryzą je;
• roztocza cebuli (owalne stworzenie do 1 mm długości): uszkadza cebulki gnijące;
• pędrak cebuli (duża mucha, której larwy żywią się miąższem cebulki).
  

  Mucha cebulowa jest bardziej powszechna niż inne szkodniki

Zwalczanie szkodników jest trudne, szczególnie w przypadku kleszczy. Środki ludowe mogą niszczyć szkodniki tylko w niewielkich ilościach, a większość chemicznych środków owadobójczych i roztoczobójczych jest niebezpiecznych dla ludzi, dlatego w małych letnich domkach stosuje się je tylko w ostateczności. Aby zapobiec atakowi szkodników, podejmij środki ostrożności:

• staranna selekcja nasion i ich zaprawianie;
• właściwy płodozmian;
• kopanie łóżek po zbiorach i dezynfekcja gleby słabymi roztworami siarczanu miedzi lub nadmanganianu potasu;
• terminowe pielenie łóżek.

Zwykle w zadbanych obszarach cebula nie jest chora i nie jest atakowana przez szkodniki.

Zbiór i przechowywanie

Łuk jest usuwany, gdy piórko zostaje złożone i wysuszone. Na Uralu dzieje się to w sierpniu, najwcześniejsze odmiany są gotowe do zbioru pod koniec lipca. Zbiór odbywa się koniecznie w suchy dzień, ostrożnie kopiąc cebule widłami. Jeśli świeci słońce, przez kilka godzin cebula wraz z liśćmi pozostawia się do rozgrzania i wyschnięcia. Następnie składa się cienką warstwę pod baldachimem lub w dobrze wentylowanym miejscu przez 2-3 tygodnie w celu całkowitego wyschnięcia.

Zwykle w tym czasie dojrzewają nawet nie w pełni przygotowane żarówki, „sukienki”. Następnie suche korzenie są starannie odcinane, a liście są przycinane, pozostawiając nie więcej niż 2-3 cm. To prawda, że ​​wielu gospodarzy przechowuje cebulę w warkoczach, oplatając je jak fryzurę kobiety; w tym przypadku liście nie są cięte.

Po kopnięciu łuku pozostawia się go z piórami przez długi czas.

Jeśli cebula jest przechowywana luzem, można to zrobić w dowolnym kartonowym lub drewnianym pudełku, a nawet w nylonowych rajstopach. Ważne jest, aby cebula była dobrze wysuszona i przechowywana w suchym, wentylowanym pomieszczeniu, w ciemności. Temperatura nie odgrywa dużej roli: dobra cebula jest przechowywana aż do nowej uprawy i w mieszkaniu w mieście. Ale okresowo konieczne jest uporządkowanie: nawet w produkcie o idealnym wyglądzie, raz w miesiącu można znaleźć 1-2 zgniłe okazy na wiadrze cebuli.

Wideo: zbiór cebuli na Uralu

Główną metodą sadzenia cebuli na Uralu jest siew. Wynika to z krótkiego lata; Z tego samego powodu rosnąca cebula w regionie wymaga szczególnej ostrożności w wykonywaniu rutynowych procedur. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę: niepożądane jest sadzenie późnych odmian na Uralu.